Maurice Rouvier

Maurice Rouvier
Irudi gehiago
Frantziako Ministro Kontseiluaren presidentea 1905eko urtarrilaren 24a - 1906ko martxoaren 14a ← Émile Combes - Ferdinand Sarrien → Frantziako Hirugarren Errepublikako senataria 1903 - 1911 Barrutia: Itsas Alpeak Frantziako Ministro Kontseiluaren presidentea 1887ko maiatzaren 30a - 1887ko abenduaren 4a ← René Goblet - Pierre Tirard → Itsas Alpeakeko Kontseilu Orokorreko kide 1886 - 1911 Barrutia: Breil-sur-Roya Frantziako Nazio Biltzarreko kidea 1885eko urriaren 18a - 1903ko urtarrilaren 21a Barrutia: Itsas Alpeak Frantziako Nazio Biltzarreko kidea 1871ko uztailaren 2a - 1885eko azaroaren 9a Barrutia: Rodanoren Ahoak
Bizitza
Jaiotza	Aix-en-Provence, 1842ko apirilaren 17a
Herrialdea	Frantzia
Lehen hizkuntza	frantsesa
Heriotza	Neuilly-sur-Seine, 1911ko ekainaren 7a (69 urte)
Hobiratze lekua	Neuilly-sur-Seine Old Communal Cemetery ^(en)
Familia
Ezkontidea(k)	Marie-Noémi Cadiot ^(en)  (1875 -
Hezkuntza
Heziketa	Lycée Thiers ^(en) Paul Cézanne University ^(en)
Hizkuntzak	frantsesa
Jarduerak
Jarduerak	politikaria eta kazetaria
Lantokia(k)	Paris
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa	Association nationale républicaine ^(en) Republican Union ^(en)

Maurice Rouvier (Aix-en-Provence, 1842ko apirilaren 17a - Neuilly-sur-Seine, 1911ko ekainaren 7a) frantziar bankari, kazetari eta politikaria izan zen. Frantziako lehen ministro izan zen 1887an eta 1905etik 1906ra.

Léon Gambettaren hautagaitza babestu zuen eta 1870ean L'Égalité sortu zuen, Inperioaren aurkako egunkaria. Batzar Nazionalean sartu eta hainbat aurrekontu batzordetako buru izan zen. Merkataritza eta kolonietako ministroa izan zen Léon Gambetta eta Jules Ferryren gobernuetan.

1887an gobernua osatu zuen errepublikano moderatuen laguntzarekin. Bere gobernuak sei hilabete geroago dimisioa eman behar izan zuen Jules Grévy presidentea inplikatuta zegoen eskandalu baten ondorioz.

1902tik 1905era finantza ministroa izan zen Émile Combesen gobernuan. 1905eko urtarrilean, berriz ere lehen ministro izendatu zuten. 1905eko Eliza eta Estatua Banatzeko Legea onartu zuen eta atzerri-politikan, baretze-politika bat egin zuen Alemaniarekin.