Eustorgio Salgar
| Eustorgio Salgar | |||
|---|---|---|---|
 | |||
1 dhen Ghiblean 1870 - 1 dhen Ghiblean 1872 ← Santos Gutiérrez Prieto - Manuel Murillo Toro → | |||
| Beatha | |||
| Breith | Bogotá, 1 dhen t-Samhain 1831 | ||
| Dùthaich |
 Coloimbia | ||
| Bàs | Bogotá, 25 dhen t-Samhain 1885 | ||
| Àite-adhlacaidh |
Central Cemetery of Bogotá (en)  | ||
| Teaghlach | |||
| Bràithrean ⁊ peathraichean |
liosta
| ||
| Foghlam | |||
| Foghlam | Oilthigh Nàiseanta Colombia | ||
| Cànain | Spàinntis | ||
| Dreuchd | |||
| Dreuchd | neach-poileataigs agus dioplomat | ||
| Ìre | oifigeach coitcheann | ||
| Creideamh | |||
| Pàrtaidh poileataigeach | Pàrtaidh Libearalach Choloimbia | ||
B’ e Eustorgio Salgar Moreno fear-lagha, neach-poileataigs, saighdear agus riochdaire dioplòmasach à Coloimbia;[1] rugadh e ann am Bogotá 1 an t-Samhain 1831 agus chaochail e an suid fhèin 25mh an t-Samhain 1885. Bha e na bhall Pàrtaidh Libearalach Choloimbia agus na Cheann-suidhe Stàitean Aonaichte Choloimbia eadar 1870 agus 1872. ‘S e am pearsa na b’òige a bhith ga thaghadh Ceann-suidhe Choloimbia a-riamh a bh’ann.[2][3]
Beatha
[deasaich | deasaich an tùs]Thoisich e a beatha anns a’ phoileataigs gu math òg, dìreach an dèidh do cheum a ghabhail aig an Oilthigh Central (Oilthigh Nàiseanta Coloimbia an latha an-diugh) ann an 1851. Rè na ciad bliadhnachan sin anns a’ bheatha poblach bha e na Riaghladair air a’ cheàrn García Rovira (ann an ceann a deas na Roinne Santander) eadar 1853 agus 1855, an uair sin, an dèidh dhan cheàrn sin a thàthadh còmhla ri Pamplona, bha e na Riaghladair a’ cheàrna ùr rè trì bliadhna. Chaidh an Stàit Santander a chruthachadh ann an 1858, agus thug na ceàrnan ceann fodha, agus an uair sin fhuair Salgar àite ann an Seanaid a’ Cho-chaidreachas Ghranada, an t-ainm ùr a fhuair an dùthaich anns a’ Bun-reachd Nàiseanta ùr. Chaidh e a thaghadh ann an 1859 airson na Stàite Santander a riaghladh, aig toiseach toisichidh mar cheann-suidhe eadarach agus an ceann beagan mhìos bha e na cheann-suidhe fhèin. Bhon dreuchd sin, agus dìreach mar gach uile libearalach a bha na cheann-suidhe Stàite, rinn e dùbhlan cruaidh an aghaidh Ceann-suidhe a’ Cho-chaidreachais, an Tòraidh Mariano Ospina Rodríguez. Cho-dhùin esan taic a thoirt dha ar-a-mach nan Tòraidh ann an Santander airson Salgar a chur à cathair na Stàite sin, ach dh’fhàilnich an gnothach, leis cho làidir ‘s a bha taic poblach airson an riaghaltair libearalach òg. ‘S e balach luathaireach a dh’eug aig 54 bliadhna a dh’aois a bh’ann.
Poileataigs
[deasaich | deasaich an tùs]Nuair a bhris a-mach an cogadh sìobhalta dhe 1860, a dh’adhbhraich Tomás Cipriano de Mosquera, (ceannn-suidhe a’ Chauca agus seann cheann-suidhe na dùthcha), cho-dhùin seann cheann-suidhe na Stàite Shantander taic a thoirt dhàsan. Le sin shabaid e an aghaidh Riaghaltas na dùthcha. Bha an gnothach cho doirbh ‘s gun do ghairm iad an cogadh, ach chaill na daoine à Santander, an dèidh Bhlàr El Oratorio, sa bhliadhna sin fhèin. Chaidh Salgar, an caibineit aige agus na ceannardan libearalach na bu chliùitiche na roinn a chur an greim is a thoirt gu Bogotá. Bhuannaich Mosquera an ath bhliadhna, mu dheiradh thall:, chaich iad a shaorachadh is an uair sin thoisich Salgar cliù poileataigeach aig ìre nàiseanta fhaighinn, is e ga ainmeachadh na Àrd-neach-lagha.
Chaidh Salgar a thaghadh Ceann-suidhe na Stàite a-rithist leis a’ Mhòr-dhail Shantander aig toiseach a’ bhliadhna 1862 agus thill e gu Bucaramanga, prìomh-bhaile na Stàite, nuair a fhuair e an dreuchd sin. An aon bhliadhna fhuair e àrdachadh armachd gu Seanailear an airm. Bha e an sàs anns a’ Cho-chruinneachadh dhe Rionegro an ath bhliadhna, is e na leas cathraiche na buidhne; mar thoradh a’ cho-cruinneachaidh, chaidh Riaghaltas iomarra, eadarach a thaghadh, le còignear rùnairean (ministearan) ann, is Salgar nam measg.
Ceann-suidhe na dùthcha
[deasaich | deasaich an tùs]Thill e gu Riaghaltas na Stàite ann an Santander ann an 1864, ach am bliadhna ud fhèin chaidh e a dh’ainmeachadh Rùnaire a’ Mhaoineachaidh agus an uair sin Tosgair anns na Stàitean Aonaichte, far an robh e a’ fuireach gu 1867. Nuair a thill e dhan dhùthaich bha e na cheann-suidhe ann an Santander airson an ceathramh turas, gus an robh e ga thaghadh ceann-suidhe na dùthcha gu lèir.
Iomraidhean
[deasaich | deasaich an tùs]Ceanglaichean A-mach
[deasaich | deasaich an tùs]Pàrtaidh Libearalach Choloimbia (Spàinntis)
Simón Bolívar • Francisco de Paula Santander • Joaquín Mosquera • Rafael Urdaneta • Domingo Caycedo Santamaría • Jerónimo de Mendoza Galavís • José Ignacio de Márquez Barreto • Pedro Alcántara Herrán • Juan de Dios Aranzazu • Tomás Cipriano de Mosquera • Rufino Cuervo y Barreto • José Hilario López • José María Obando • José María Melo • Tomás Herrera • José de Obaldía • Manuel María Mallarino • Mariano Ospina Rodríguez • Juan José Nieto Gil • Bartolomé Calvo • Leonardo Canal González • Froilán Largacha • Manuel Murillo Toro • José María Rojas Garrido • Santos Acosta Castillo Joaquín Riascos • Santos Gutiérrez Prieto • Eustorgio Salgar • Santiago Pérez de Manosalbas • Aquileo Parra Gómez • Manuel María Ramírez Fortoul • Julián Trujillo Largacha • Rafael Núñez Moledo • Francisco Javier Zaldúa • Clímaco Calderón • José Eusebio Otálora • Ezequiel Hurtado • José María Campo Serrano • Eliseo Payán • Carlos Holguín Mallarino • Miguel Antonio Caro Tovar • Manuel Antonio Sanclemente • José Manuel Marroquín • Rafael Reyes • Diego Lemos • Jorge Holguín Jaramillo • Ramón González Valencia • Carlos E. Restrepo Restrepo • José Vicente Concha • Marco Fidel Suárez • Pedro Nel Ospina Vásquez • Miguel Abadía Méndez • Enrique Olaya Herrera • Alfonso López Pumarejo • Eduardo Santos • Darío Echandía Olaya • Alberto Lleras Camargo • Mariano Ospina Pérez • Laureano Gómez Castro • Roberto Urdaneta Arbeláez • Gustavo Rojas Pinilla • Gabriel París • Guillermo León Valencia • Carlos Lleras Restrepo • Misael Pastrana Borrero • Alfonso López Michelsen • Julio César Turbay Ayala • Belisario Betancur Cuartas • Virgilio Barco Vargas • César Gaviria Trujillo • Ernesto Samper (1994–1998) • Carlos Lemos Simmonds • Andrés Pastrana Arango (1998–2002) • Álvaro Uribe (2002–2010) • Juan Manuel Santos Calderón (2010–2018) • Iván Duque (2018–)
