Botchan | |
---|---|
![]() Manuscritos orixinais de Botchan | |
Título orixinal | 坊っちゃん |
Autor/a | Natsume Sōseki |
Orixe | Xapón |
Lingua | Xaponés |
Xénero(s) | Novela |
Data de pub. | 1906 |
Precedido por | Kairo-kō (1905) |
Seguido por | Kusamakura (1906) |
Primeira edición galega | |
Tradución | Mona Imai |
Editorial | ![]() ![]() |
[ editar datos en Wikidata ] |
Botchan (xaponés: 坊つちやん) é unha novela do autor nipón Natsume Sōseki, escrita en 1906. O libro ten elementos autobiográficos, e trátase dunha das obras de máis éxito no Xapón, até o punto de que o protagonista é un personaxe coñecido por todo o mundo.[2]
Foi traducida ao galego por Mona Imai no 2011 para Rinoceronte Editora, e posteriormente reeditado no 2015, dentro do selo da mesma editorial chamado Sushi Books.[3]
Tras estudar inglés na Universidade Imperial de Toquio, Natsume Sōseki deu clases en Toquio até o 1895, cando comezou a traballar nun instituto de secundaria na illa de Shikoku.[4] As experiencias vividas neste centro inspirarían a creación de Botchan, que narra a historia dun docente toquiota na mesma rexión.[4]
Botchan en xaponés quere dicir señorito, co dobre sentido que tamén ten en galego, é dicir, o fillo dun señor pero tamén unha persoa sen experiencia á que lle gusta de vivir sen traballar. O protagonista é un mozo que nos explica as súas orixes familiares en Toquio, onde non era moi apreciado e todas as atencións ían cara ao seu irmán, a que non atura. Cando morren os seus pais, o seu irmán déixalle uns cartos cos que decide formarse nunha escola de física. Esta formación serviralle para conseguir un traballo como profesor de matemáticas no sur do país, concretamente na illa de Shikoku, que el ve como un lugar provinciano e cheo de xente sen sentido da lealdade. En Toquio deixa tan só a Kiyu, a serventa da familia, quen lle promete que o estará agardando e que sempre lle chama botchan.
O protagonista é un mozo inxenuo, que se deixa influír polos seus colegas profesores de instituto coa mala sorte de que se pon a mal cos que son máis amigábeis e se achega a xente pouco respectable. Os seus costumes máis ou menos elevados (ou propios da capital), serán un punto feble cando chega á escola, xa que serán obxecto de burla e difamación. Por sorte, acaba apreciando os verdadeiros compañeiros e vendo o comportamento hipócrita dos que quixeron manipulalo, de xeito que despois dunha serie de leas, decide dimitir do seu posto e volver a Toquio, cousa que o pon extremadamente contento. En Toquio encóntrase con Kiyu, que o estaba a agardar e que o coidará até a súa morte.
No 1986, dous episodios do anime Seishun Anime Zenshu 青春アニメ全種 adaptaron a novela.[5]
O mangaka Jirō Taniguchi adaptou partes da novela á banda deseñada, nunha obra en dez volumes que comezou a publicarse no 1986, Botchan no jidai 坊ちゃんの時代 ("A época de Botchan").[6]
Fixéronse varias adaptacións da novela ao cinema. A primeira delas por P.C.L. (actual Toho) no 1935.[7] Tokyo Eiga realizou outra versión no 1953.[8] A empresa Shochiku fixo tres filmes no 1958, no 1966 e no 1977.[9][10][11] TMS Entertainment creou unha película para televisión no 1980.[12]