David Rittenhouse | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 8 de abril de 1732. Roxborough, Filadelfia. Pensilvania. |
Morte | 26 de xuño de 1796 (64 anos) Filadelfia. Pensilvania. |
Lugar de sepultura | Cemiterio Laurel Hill, Filadelfia. |
1º Director da Casa da Moeda dos Estados Unidos | |
abril de 1792 – xuño de 1795 | |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | Estadounidense. |
Educación | Universidade Rutgers, Nova Jersey. |
Actividade | |
Campo de traballo | Astronomía, matemáticas, xeodesia e horologia (pt) |
Lugar de traballo | Filadelfia |
Ocupación | Astrónomo, inventor, matemático, Director da US Mint. |
Membro de | |
Familia | |
Fillos | Elizabeth Rittenhouse, Esther Rittenhouse |
Pai | Matthias Rittenhouse |
Parentes | Benjamin Smith Barton, sobriño |
Premios | |
Descrito pola fonte | Encyclopædia Britannica New International Encyclopedia (pt) |
Membro de: American Academy of Arts and Sciences. Royal Society. American Philosophical Society. |
David Rittenhouse, nado en Filadelfia o 8 de abril de 1732 e finado na mesma cidade o 26 de xuño de 1796, foi un astrónomo, inventor, reloxeiro, matemático, topógrafo, construtor de aparellos científicos e funcionario estadounidense, que exerceu como o primeiro director da Casa da Moeda dos Estados Unidos.[1][2]
David Rittenhouse, fillo dos granxeiros Elizabeth Williams e Matthias Rittenhaus, naceu o 8 de abril de 1732 en Roxborough, no antigo municipio de Germantown, posteriormente incorporado a Filadelfia.[3][4][5][6]
Cando finou o seu tío, David herdou as súas ferramentas de carpintaría e os seus manuais de instrucións. Sendo aínda un neno, David demostrou unha grande intelixencia ao crear modelos a escala, entre eles un dun muíño de auga e outro da fábrica de papel do seu bisavó, William Rittenhouse. En lugar de asistir á escola primaria, recibiu a súa primeira educación de xeito autodidacta, grazas aos libros da súa familia, e demostrou unha grande habilidade coas ciencias e as matemáticas.[5] Aos seus 13 anos, xa dominaba as leis do movemento e da gravidade de Isaac Newton.[3]
Con 17 anos construíu un reloxo con engrenaxes de madeira[7][8] e cando tiña 19 anos puxo en marcha un taller de reloxos, compases e instrumentos científicos na granxa dos seus pais.[3][4][5]
A súa habelencia cos instrumentos, sinaladamente cos reloxos, levouno a construír dous planetarios mecánicos do Sistema Solar, un deles para o College of New Jersey (a actual Universidade de Princeton) e o outro para o College of Philadelphia (hoxe Universidade de Pensilvania),[3] cuxo administrador era un amigo seu, o reverendo William Smith.[5]
A David Rittenhouse débenselle moitos avances notables. Durante a primeira parte da súa carreira exerceu como topógrafo para Gran Bretaña e posteriormente para o Goberno de Pensilvania. O seu levantamento topográfico da fronteira entre Delaware e Pensilvania de 1763-1764 abrangueu un círculo de 12 millas arredor da sede municipal de New Castle, Delaware. O traballo de Rittenhouse foi tan preciso e tan ben documentado que se incorporou sen modificacións ao levantamento de Charles Mason e Jeremiah Dixon da fronteira entre Pensilvania e Maryland.[5]
Máis tarde, David Rittenhouse axudou a establecer os límites doutros estados e territorios, tanto antes como despois da Independencia, entre eles os límites entre Nova Jersey, Nova York e Pensilvania. En 1763 Mason e Dixon iniciaron un estudo da fronteira entre Pensilvania e Maryland, aínda que este traballo se interrompeu en 1767. En 1784 Rittenhouse e Andrew Ellicott completaron este levantamento da liña Mason-Dixon ata o extremo suroeste de Pensilvania. Cando concluíu o traballo de Rittenhouse como topógrafo, retomou o seu interese científico.[5]
Algúns astrónomos que estudaran o planeta Venus elixiron a Rittenhouse para levar a cabo o estudo da traxectoria deste planeta en 1769 e a súa atmosfera. El era a persoa axeitada para realizar ese estudo, xa que dispuña dun observatorio persoal construído por el mesmo na granxa familiar.[3] O seu telescopio era moi semellante a algúns dos que hoxe están en funcionamento.
Rittenhouse ingresou na Sociedade Astronómica Americana, entre outras entidades asociativas e académicas. O 1 de xaneiro de 1768 foi elixido membro da Sociedade Filosófica Americana, onde ocupou os postos de secretario (1771), bibliotecario (1772), conservador (1772), vicepresidente (1779-1783) e finalmente, logo do pasamento de Benjamin Franklin en 1790,[10] presidente da sociedade (1791-1796). Igualmente, foi elixido membro da Academia das Artes e das Ciencias dos EEUU en 1782,[11] e foi un dos poucos norteamericanos da súa época que formou parte da Royal Society, de Londres.[3][5]
David Rittenhouse foi nomeado tesoureiro de Pensilvania entre 1777 e 1789. A experiencia adquirida con este posto e a mediación do presidente George Washington fixeron que fose nomeado como primeiro director da Casa da Moeda dos Estados Unidos,[3] posto que fora creado pola Lei da Moeda de 1792.[12] O 2 de abril dese mesmo ano inaugurouse a Casa da Moeda, aínda que non comezaría a cuñar as súas primeiras moedas ata catro meses despois. Rittenhouse, que estaba convencido de que o deseño das moedas era un fiel reflexo da idiosincrasia e da cultura dun país, foi nomeado director o día 13 de abril e asumiu o cargo o 1 de xullo.[5][13][14]
As primeiras cuñaxes leváronse a cabo a partir duns cubertos de prata proporcionados polo propio presidente Washington, na mañá do 30 de xullo de 1792. Os primeiros espécimes foron cuñados á man por Rittenhouse, para probar a maquinaria e o proceso, e entregáronselle a Washington como agradecemento pola súa contribución para a posta en marcha da ceca. Eses primeiros deseños non foran aínda aprobados polo Congreso, como era preceptivo para a produción das moedas circulantes a grande escala, que non comezou ata 1793. Rittenhouse, aducindo problemas de saúde, dimitiu como director da Casa da Moeda o 30 de xuño de 1795.[5][14]
David Rittenhouse casou dúas veces; a primeira delas con Eleanor Coulston,[3] o 20 de febreiro de 1766, e con ela tivo dúas fillas: Elizabeth (nada en 1767) e Ester (en 1769). Eleanor finou o 23 de febreiro de 1771 aos 35 anos, polas complicacións dun terceiro parto frustrado, pouco despois de que a familia se instalara en Filadelfia.[5]
En segundas nupcias casou a finais de 1772 con Hannah Jacobs,[3][16] que morreu tres anos despois del, a finais de 1799.[5]
En 1786, Rittenhouse construíu unha nova casa de estilo xeorxiano en Filadelfia, xunto cun observatorio octogonal. Neste novo fogar mantiña un faladoiro cada noite de venres con asistentes habituais como Benjamin Franklin e Francis Hopkinson, entre outros. Thomas Jefferson escribiu que prefería asistir a estas tertulias que "pasar unha semana enteira en París".[17]
David Rittenghouse finou en Filadelfia na madrugada do 26 de xuño de 1796, catro días despois de sufrir febres e dores de estómago, que o seu sobriño diagnosticou como cólera.[5] Foi soterrado no cemiterio Laurel Hill, desa cidade.[18]
En 1768, o mesmo ano en que ingresou como membro da American Philosophical Society (APS), Rittenhouse anunciou os seus plans para observar o tránsito de Venus por diante do Sol desde varios lugares. A APS convenceu o Goberno para que apoiase o proxecto coa achega dun orzamento de 100 libras destinadas á adquisición de novos telescopios, e os membros da sociedade ofrecéronse voluntarios para dotar de persoal a metade das 22 estacións establecidas, cando chegase o acontecemento.[19][20]
O tránsito de Venus tivo lugar o 3 de xuño de 1769.[5] A grande emoción que sentiu Rittenhouse ao observar un acontecemento tan infrecuente e para o que se preparara durante un ano fixo que se desmaiara durante a observación. Ademais dos traballos preparatorios, a semana anterior estivera enfermo. Deitado de costas baixo o telescopio, orientado cara ao Sol da tarde, recuperou a consciencia ao cabo duns minutos e retomou as observacións, acompañado por colaboradores como William Smith e John Lukens. O seu relato do tránsito, publicado en Transactions of the American Philosophical Society, non menciona o episodio do desmaio, pero todo o demais está minuciosamente rexistrado e documentado.[5][21]
Rittenhouse utilizou as observacións para deducir que a distancia entre a Terra e o Sol era de 150 millóns de quilómetros. O informe que se publicou do tránsito foi moi aclamado polos científicos europeos e, a partir de aí, Rittenhouse mantivo correspondencia con outros astrónomos do seu tempo, como Jérôme Lalande e Franz Xaver von Zach.[19]
En 1770, Rittenhouse trasladouse a residir en Filadelfia e, nun taller instalado na súa propia casa, completou a construción dun planetario mecánico do Sistema Solar.[5] O College of New Jersey, que lle concedera a Rittenhouse a titulación honorífica de Master in Arts en 1767, adquiriu este planetario.[3][20]
Rittenhouse construíu despois un novo planetario, aínda máis avanzado, que permaneceu en Filadelfia; o Estado de Pensilvania pagoulle 300 libras como agradecemento pola súa contribución.[5][22] Un dos colaboradores de Rittenhouse neste proxecto foi o reloxeiro Henry Voigt,[23] quen foi tamén xefe de cuñaxe na Casa da Moeda baixo a súa dirección. Voigt reparou posteriormente o planetario, en 1806, e foi coinventor do primeiro varco de vapor práctico, xunto con John Fitch.
En 1781, Rittenhouse foi o primeiro estadounidense en avistar Urano.[24] Catro anos máis tarde, en 1785, Rittenhouse fabricou a que puidera ser a primeira reixa de difracción, utilizando 50 pelos finamente enrolados entre parafusos, cunha separación aproximada de 100 liñas por polgada.[25][26][27] Trátase da mesma técnica que utilizou Joseph von Fraunhofer en 1821 para a súa reixa de difracción de arame.
No seu libro Notes on the State of Virginia (1832), Thomas Jefferson cita a Rittenhouse, xunto con Benjamin Franklin e George Washington, como exemplo de "xenio do Novo Mundo", polos seus avances en astronomía e pola súa construción de enxeños tecnolóxicos.[28]
Estas son algunhas das datas máis salientables na vida de David Rittenhouse:
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: David Rittenhouse |
Predecesor: Cargo creado en 1792 |
Director da Casa da Moeda dos Estados Unidos 1792 - 1795 |
Sucesor: Henry William de Saussure |