David Stirling
_in_North_Africa_during_the_Second_World_War_E21340.jpg)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 15 de novembro de 1915 Lecropt, Reino Unido (en)  |
| Morte | 4 de novembro de 1990 (74 anos) Westminster, Reino Unido |
| Educación | Ampleforth College Trinity College |
| Altura | 1,98 m |
| Actividade | |
| Ocupación | oficial, montañista |
| Período de actividade | 1937 - |
| Carreira militar | |
| Lealdade | Reino Unido |
| Rama militar | Exército Británico |
| Rango militar | Coronel tenente coronel |
| Comandante de (OBSOLETO) | Servizo Aéreo Especial |
| Conflito | segunda guerra mundial Campanha Norte-Africana (pt) |
| Deporte | alpinismo |
| Familia | |
| Pais | Archibald Stirling e Margaret Fraser |
| Irmáns | William Joseph Stirling of Keir Hugh Stirling |
| Premios | |
 | |
Sir David Stirling, nado o 15 de novembro de 1915 en Doune e finado o 4 de novembro de 1990, foi un militar escocés, fundador do Special Air Service (SAS), o grupo de forzas especiais do exército británico.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]
Co seu nome completo, Archibald David Stirling, naceu na casa petrucial do clan Stirling, en Kier House, nas aforas de Douane, unha viliña do condado de Perthshire. O seu era un dos fogares máis importantes da contorna: seu pai era o xeneral de brigada Archibald Stirling of Kier, o seu avó materno Simon Fraser, 13º lord Lovat, décimo terceiro lord Lovat, título que pasou tamén ao seu curmán Simon Fraser, décimo quinto lord Lovat. Estudou no Ampleforth College e no Trinity College de Cambridge.
Era un nobre atlético, e moi alto para o seu tempo, que estaba adestrando para escalar o Everest cando estourou a segunda guerra mundial. Alistouse nos Gardas escoceses en 1939 e en 1940 entrou como voluntario no oitavo comando, baixo as ordes do tenente coronel Robert Laycock, que formaba parte da Layforce. Despois do fracaso desta iniciativa bélica, Stirling cavilou que, debido á mecanización da guerra, un grupo reducido de soldados ben adestrados podería infrinxirlle ao inimigo maior dano ca un batallón enteiro.
Logo de sofrer un accidente de paracaídas, quedou temporalmente de baixa, o que aproveitou para visitar no Cairo o comandante en xefe e xeneral Claude Auchinleck. Co apoio do xeneral Neil Ritchie, Stirling convenceu a Auchinleck, e crearon un novo corpo de forzas especiais, co confuso nome de "L Detachment, Special Air Service Brigade", escollido á mantenta para despistar e para lembrar unha brigada de paracaidistas anterior que levou ese nome no norte de África. Ao seu mando figuraba o propio David Stirling.
Os seus primeiros intentos de ataque, realizados con paracaídas sobre Gazala e Tmimi o 16 e o 17 de novembro de 1941, foron un completo desastre, e unha alta porcentaxe dos seus homes morreron ou resultaron feridos. Como consecuencia diso, a L Detachment integrouse de novo dentro do Oitavo Comando. Pero Stirling seguía decidido, e co apoio de brigadas de transporte, emprendeu unha estratexia de pequenos ataques nocturnos, máis seguros e máis efectivos, co que empezaron a colleitar abondosos éxitos bélicos sobre o deserto norteafricano. En quince meses, as SAS, de novo como comando independente e ao mando do tenente David Stirling, inutilizaron 250 avións, ducias de camións de abastecemento, estradas, camiños de ferro e centos de vehículos.
Stirling caeu preso do exército alemán en xaneiro de 1943, no sur de Tunisia. Tentou escapar catro veces antes de que o enviasen ao castelo Colditz, onde permaneceu o resto da guerra ata a rendición alemá. En 1945 fundou unha asociación de ex-combatentes das SAS, da que foi o primeiro presidente.
En 1975 David Stirling fundou a organización GB75, destinada a loitar contra os sindicatos e a defender o país do que el consideraba o ataque antipatriótico das folgas. Foi nomeado cabaleiro en 1990, e posuía ademais a Orde do Imperio Británico e a Orde do Servizo Distinguido. Ao falecer, foi soterrado nas ribeiras do Loch Morar.
