Jacinto Convit

 

Modelo:BiografíaJacinto Convit
Biografía
Nacemento11 de setembro de 1913 Editar o valor en Wikidata
Venezuela Editar o valor en Wikidata
Morte12 de maio de 2014 Editar o valor en Wikidata (100 anos)
Caracas, Venezuela
EducaciónUniversidade Central de Venezuela Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupacióncientífico Editar o valor en Wikidata
EmpregadorUniversidade Central de Venezuela Editar o valor en Wikidata
Membro de
Familia
CónxuxeRafaela Marotta D’Onofrio Editar o valor en Wikidata
Premios
Prince of Asturias Award, Technical and Scientific Research (1987)
Premio México de Ciencia e Tecnoloxía (1990)


Jacinto Convit García nado o 11 de setembro de 1913 e finado o 12 de maio de 2014 foi un médico e investigador científico venezolano, coñecido por desenvolver unha vacina para previr a lepra e por estudos para tratar o cancro. Desempeñou un papel na fundación do Instituto Nacional de Biomedicina de Venezuela e ocupou moitos cargos relacionados coa lepra. Entre os moitos premios de Convit polo seu traballo sobre a lepra e as enfermidades tropicais estivo o Premio Príncipe de Asturias na categoría de Investigación Científica e Técnica e a Lexión de Honra de Francia. En 1988, Convit foi nomeado para o Premio Nobel de Medicina pola súa vacina experimental contra a lepra.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Fillo de Francesc Convit i Martí, un catalán naturalizado venezolano, Jacinto Convit García naceu en La Pastora, municipio Libertador, Caracas, en 1913. A súa nai era Flora García Marrero, unha venezolana de raíces canarias.[1]

Convit estudou no liceo Andrés Bello.[2] Foi alumno de Rómulo Gallegos en filosofía e matemáticas. Inspirado por persoas con lepra, ingresou na Facultade de Medicina da Universidade Central de Venezuela (UCV) en 1932. Gañou o seu título de doutor en Ciencias Médicas en 1938.[3]

Convit comezou a súa carreira docente en 1940 e foi nomeado Xefe da Clínica de Dermatoloxía en 1950. En 1965, o seu traballo foi recoñecido polo Consello de Dermatoloxía dos Estados Unidos.[4] Ao mesmo tempo, traballou para o Ministerio de Sanidade e Benestar Social de Venezuela.[5] Posteriormente xogou un papel importante na fundación do Instituto Nacional de Dermatoloxía (agora chamado Instituto Nacional de Biomedicina) en 1972.[4]

En 1968, Convit foi elixido presidente da Asociación Internacional da Lepra (International Leprosy Association, ILA) e foi reelixido en 1973. En 1971, Convit foi nomeado pola OMS como Director do Centro Cooperativo para o Estudo e a Clasificación Histolóxica da Lepra.[6] En 1976, Convit foi elixido Director da Panamericana de Investigación e Formación en Lepra e Enfermidades Tropicais.[4] Tamén foi nomeado presidente do International Journal of Leprosy.[7]

En 1987, Convit engadiu o Mycobacterium leprae morto á vacina BCG. A vacina combinada probouse en todo o mundo, pero non foi máis eficaz que o BCG normal. En 1988, o goberno venezolano nomeou a Convit para o Premio Nobel.[8] Máis tarde desenvolveuse unha vacina contra a leishmaniose mediante o método de Convit.[9] Tamén traballou na oncocercose, micose e outras enfermidades tropicais.[4]

O 7 de xuño de 2010, un xornal venezolano anunciou incorrectamente o desenvolvemento exitoso por parte de Convit dunha nova vacina contra o cancro destinada a previr o cancro de colon, estómago e mama. O Instituto Nacional de Biomedicina de Venezuela publicou pronto unha nota na que aclara que levan traballando os tres anos anteriores nunha vacina contra o cancro e que aínda está en desenvolvemento. Durante este tempo estiveron avaliando un pequeno grupo de 23 pacientes, na súa maioría cancro de mama e algúns cancro de colon, estómago e cerebro. Levan dando aos pacientes un modelo experimental de inmunoterapia contra o cancro, que deron resultados alentadores. Esta vacina baséase na idea de que as células cancerosas aparecen e propáganse porque o organismo non as detecta. Unha mostra do tumor mesturada con formalina e BCG marca as células malignas para que o sistema inmunitario poida reaccionar e atacar o cancro.[9]

Morte

[editar | editar a fonte]

Convit fixo 100 anos en 2013.[10] Faleceu o 12 de maio de 2014. Descrito como un heroe popular, nunca cobrou a un paciente polos coidados que deu. Convit publicou o seu último estudo aos 100 anos en 2013.[9]

Honras

[editar | editar a fonte]
[editar | editar a fonte]

En 2013 estreouse un documental homónimo sobre a súa vida dirixido por Sergio Monsalve. O documental foi proxectado no XI Festival de Cine de Venezuela en 2015.[12]

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ "Fallece a sus 100 años el Dr. Jacinto Convit" (en castelán). Arquivado dende o orixinal o 09 de agosto de 2020. 
  2. ↑ "Renowned Venezuelan expert on leprosy Jacinto Convit dies". Reuters (en inglés). 2014-05-12. Consultado o 2023-03-14. 
  3. ↑ Convit, Jacinto (2002-07). "Fighting leprosy and other endemic diseases". Revista Panamericana de Salud Pública (en inglés) 12: 1–4. ISSN 1020-4989. doi:10.1590/S1020-49892002000700001. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 "Special Speaker". Medicine.fiu.edu; Conference; Tropical medicine. Arquivado dende o orixinal o 12 de novembro de 2013. Consultado o 14 de marzo de 2023. 
  5. ↑ "Leprosy; detalhe do artigo". Leprosy Journal 37 (1). Arquivado dende o orixinal o 16 de maio de 2014. Consultado o 14 de marzo de 2023. 
  6. ↑ "Public Health Heroes - PAHO/WHO ; Pan American Health Organization". www.paho.org. Consultado o 2023-03-14. 
  7. ↑ "Murió el gran Jacinto Convit" (en castelán). 
  8. ↑ Portugal, Rádio e Televisão de. "Morreu médico venezuelano que criou vacinas contra a lepra e a leishmaniose". Morreu médico venezuelano que criou vacinas contra a lepra e a leishmaniose (en portugués). Consultado o 2023-03-14. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 "US-Venezuela-people-convit" (en inglés). 
  10. ↑ Tapia, +Felix J. "A celebrar los 100 años de Jacinto Convit". PIEL-L Latinoamericana (en castelán). Consultado o 2023-03-14. 
  11. ↑ "Prizes and awards". twas.org. 
  12. ↑ "Se presentó documental “Convit: Expresión de una época donde germinó la esperanza”". fm.ula.ve. Arquivado dende o orixinal o 14 de marzo de 2023. Consultado o 2023-03-14. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]