Jaume Huguet

Modelo:BiografíaJaume Huguet

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento1445 Editar o valor en Wikidata
Valls (Coroa de Aragón) Editar o valor en Wikidata
Morte1492 Editar o valor en Wikidata (46/47 anos)
Barcelona, España Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónpintor Editar o valor en Wikidata
Xénero artísticoPintura relixiosa Editar o valor en Wikidata
MovementoCatalan Gothic (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Obra
Obras destacables
Descrito pola fonteGrande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Уге Хайме) Editar o valor en Wikidata
BNE: XX1153894 Musicbrainz: b8527ba2-f337-401b-85ba-062ffd81ff19 Discogs: 4832495 Editar o valor en Wikidata
Retablo de Santo Abdón e San Senén na igrexa de Santa María de Terrassa.
Retablo do Condestable ou da Epifanía.

Jaume Huguet, nado en Valls en 1412 e finado en Barcelona en 1492, foi un pintor gótico catalán. O seu estilo é unha evolución do gótico internacional cara ás innovacións incorporadas dende a pintura flamenga. A súa formación realizouse entre Valencia, Tarragona e Barcelona, mais non se descarta que puidese visitar Sardeña ou Nápoles, que formaban parte da coroa de Aragón. Desenvolveu a súa máxima actividade en Barcelona a partir de 1448, onde creou un obradoiro que practicamente monopolizou a realización de retablos en Cataluña durante a segunda metade do século XV, unha vez mortos Bernat Martorell e Lluís Dalmau. O seu obradoiro estaba formado polos seus discípulos e tamén por membros da familia Vergós con quen mantivo unha estreita relación persoal. Unha parte importante da súa obra perdeuse en revoltas que destruíron as igrexas que contiñan e a maioría do que se conserva son paneis de retablos que estiveron desmontados.

O Museo Nacional de Arte de Cataluña ten a colección máis importante de obras do artista, cunhas 25 pinturas.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Orixinario dunha familia de tecedores de Valls, á morte do seu pai trasladouse a Tarragona á casa do seu tío Pere Huguet, que era pintor. Cando se trasladan a Barcelona entran en contacto con Bernat Martorell, de xeito que Jaume Huguet coñece as tendencias máis innovadoras da época. Suponse que entre 1440 e 1445 traballou en Zaragoza e, posteriormente, en Tarragona, onde recibiu o influxo do estilo gótico internacional de Lluís Dalmau. Volto a Barcelona, casará en 1454 e a partir de entón comeza o período máis importante da súa obra, na que exhibe un debuxo claro e moi expresivo con fondos dourados e recheos de estuco. Foi presidente do seu gremio entre 1454-1460 e logo entre 1470-1480. Na súa derradeira etapa, as contribucións do seu obradoiro serán superiores ás do mestre, e ademais contará especialmente coa colaboración de diferentes membros da familia Vergós. Logo da súa morte o obradoiro non desapareceu e continuou traballando para acabar os encargos pendentes e aceptando outros novos.

Obra

[editar | editar a fonte]
  • Retablo de Vallmoll (1445-1450). Consérvase a táboa central Virxe co Neno e anxos, que está no Museo Nacional de Arte de Cataluña e a táboa da Anunciación que se garda no Museo Diocesano de Tarragona.
  • San Xurxo e a princesa (1459-1460), Museo Nacional de Arte de Cataluña.
  • Flaxelación de Xesús (1456-1460), Museo do Louvre, París.
  • Retablo de Santo Antonio Abade (1454-1458), para a igrexa de Sant Antoni de Barcelona. Foi destruído en 1909 durante a Semana Tráxica.
  • Predela do altar maior de Santa María de Ripoll (1455). Consérvanse dúas táboas, que están no Museo Episcopal de Vic.
  • Retablo de Sant Vicenç de Sarrià (1455-1462), hoxe no Museo Nacional de Arte de Cataluña.
  • Retablo dos santos Abdón e Senén (1459-1460), actualmente na igrexa de Sant Pere de Terrassa, para a cal fora concibida inicialmente.
  • Retablo do Condestable ou da Epifanía (1464-1465), para a Capela de Santa Ágata do Pazo Real Maior de Barcelona, encargado polo rei Pedro o Condestable.
  • Retablo de Sant Agustí dels Blanquers (1465-75), feito por colaboradores do seu obradoiro, pero o contrato estipulaba que Huguet era responsable de pintar as cabezas e as mans [1]. Está hoxe no Museo Nacional de Arte de Cataluña.
  • Retablo de San Bernardín e o anxo custodio (1462-1475), feito con colaboradores do seu taller. Hoxe está no Museo da Catedral de Barcelona.
  • Retablo de Santa Ana, San Bartolomeu e Santa Magdalena (1465-1470), para a igrexa de Sant Martí de Pertegàs de Sant Celoni; realizado con colaboradores do seu obradoiro. Figura actualmente no Museo Nacional de Arte de Cataluña.

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ Anna Sàez e Albert Velasco, Dins el taller de l'artista, Sàpiens, Sàpiens Publicacions, 2007, núm 62, DL B-42425-2002

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Sureda, Joan, Un cert Jaume Huget, el capvespre d'un somni, Barcelona, Lunwerg, 1994.
  • Diversos autors, Jaume Huget: 500 anys, Barcelona, Generalitat de Cataluña, 1993.
  • Gudiol, Josep i Ainaud de Lasarte, Joan, Huget, Barcelona, Institut Amatller d'Art Hispànic, 1948.
  • Alcoy, Rosa. San Jorge y la princesa: diálogos de la pintura del siglo XV en Cataluña y Aragón (en castelán). Edicions Universitat Barcelona, 2004.