Nykyta Budka
.jpg)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 7 de xuño de 1877 Dobromirka, Ucraína (en)  |
| Morte | 1 de outubro de 1949 (72 anos) Qarağandı, Casaquistán |
| Bispo católico oriental | |
| 13 de outubro de 1912 – | |
| Bispo diocesano | |
| 15 de xullo de 1912 – 9 de novembro de 1928 Diocese: Arquieparquia de Winnipeg (pt) | |
| Bispo titular | |
| 15 de xullo de 1912 – Diocese: Patara (en) | |
| Datos persoais | |
| Relixión | Igrexa católica bizantina ucraína |
| Educación | Universidade de Viena Universidade de Innsbruck Higher Scientific Institute for Diocesan Priests at St. Augustine's (en) Collegium Canisianum |
| Actividade | |
| Ocupación | presbítero greco-católico (1905–) |
| Consagración | Andrei Sheptytskyi |
| Enaltecemento | |
| |
| Día de festividade relixiosa | 1 de outubro |
 | |
O Beato Nykyta Budka (en ucraíno: Никита Будка), nado o 7 de xuño de 1877 en Dobromirka (Reino de Galicia e Lodomeria) e finado o 1 de outubro de 1949 nun campo de concentración en Qarağandı (RSS de Casaquistán), foi un eclesiástico católico ucraíno, exarca apostólico do Canadá entre 1912 e 1928, e posteriormente mártir baixo o réxime soviético.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Nykyta Budka naceu o 7 de xuño de 1877 na aldea de Dobromirka, no Reino de Galicia e Lodomeria (hoxe no distrito de Zbarazh da rexión de Ternopil).[1][2] Logo de rematar a súa formación teolóxica no Collegium Canisianum de Innsbruck, foi ordenado sacerdote o 14 de outubro de 1905 polo metropolita Andrei Sheptytskyi,[1][2] e dende o comezo prestou moita atención á emigración ucraína.[2] O 8 de xaneiro de 1909 doutorouse en Teoloxía polo Frintaneum de Viena.[1][2]
O 15 de xullo de 1912 a Santa Sé nomeouno exarca apostólico do Canadá e bispo titular de Patara,[2] recibido a consagración episcopal o 13 de outubro de 1912 de mans de Andrei Sheptytskyi, e tendo como co-consagradores a Hryhorii Khomyshyn e a Konstantyn Chekhovych.[1]
En novembro de 1928 renunciou como exarca e volveu a Lviv como bispo auxiliar, e alí foi vigairo xeral.[1][2] O 11 de abril de 1945 foi arrestado xunto a outros bispos e condenado a oito anos de prisión. Caracterizouse por un constante apoio espiritual e consolación aos seus compañeiros no campo de concentración. Finou como mártir en Qarağandı, segundo algunhas fontes o 1 de outubro[2] e segundo outras o 6 de outubro de 1949.[1][3][4] O seu cadáver foi abandonado no bosque para ser devorado pola fauna salvaxe.[2]
Culto
[editar | editar a fonte]O papa Xoán Paulo II beatificouno o 27 de xuño de 2001 na súa visita pastoral a Ucraína, xunto a Mykolai Charnetskyi e compañeiros mártires.[5][6]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Blazejowskyj, Dmytro (1990). Hierarchy of the Kyivan Church (861-1990). Roma: Editiones Universitatis Catholicae Ucrainorum S. Clementi Papae. pp. 315, 348. OCLC 22834909.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Burns, Paul (2005). Butler's Saints of the Third Millennium: Butler's Lives of the Saints: Supplementary Volume. Bloomsbury Publishing. pp. 77–78. ISBN 9781441130778.
- ↑ Zinkevych, Osyp; Sorokowski, Andrew, eds. (1988). A Thousand Years of Christianity in Ukraine: An Encyclopedic Chronology. Smoloskyp Publishers, National Committee to Commemorate the Millenium of Christianity in Ukraine. p. 247. ISBN 9780914834588.
- ↑ Galter, Albert (1957). The Red Book of the Persecuted Church. Newman Press. p. 453.
- ↑ Os outros mártires da Igrexa Católica Ucraína beatificados canda el foron: os bispos Yosafat Kotsylovskyi, Symeon Lukach, Vasyl Velychkovskyi, Ivan Sleziuk, Hryhorii Khomyshyn e Hryhorii Lakota; os presbíteros Mykola Konrad, Andrii Ishchak, Roman Lysko, Mykola Tsehelskyi, Petro Verhun e Oleksii Zarytskyi; os relixiosos Yakym Senkivskyi, Severiian Baranyk, Zenon Kovalyk, Vitalii Bairak e Ivan Ziatyk; as relixiosas Tarsykiia Matskiv, Olimpiia Bida e Lavrentiia Harasymiv; e o laico Volodymyr Pryima. Tamén foron beatificados os bispos grecocatólicos rusos Leonid Fedorov e Klymentii Sheptytskyi; e o bispo ruteno Teodor Romzha.
- ↑ Resch, Andreas (2006). I beati di Giovanni Paolo II. Libreria Editrice Vaticana. p. 108. ISBN 9788820978334.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Nykyta Budka  |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- McVay, Athanasius (2014). God's Martyr, History's Witness: Blessed Nykyta Budka, the First Ukrainian Catholic Bishop of Canada (en inglés). Ukrainian Catholic Eparchy of Edmonton. ISBN 9780980930917.
- Hryniuk, Stella (1988). "Pioneer Bishop, Pioneer Times: Nykyta Budka in Canada". Historical Studies (en inglés) (Canadian Catholic Historical Association) (55): 21–41. ISSN 1193-1981.
