Едо Муртиќ Edo Murtić | |
---|---|
Мозаик на гробот Пиркер, Мирогој - апстарктен експресионизам | |
Роден(а) | 4 мај 1921 Велика Писаница, Кралство Југославија |
Починал(а) | 2 јануари 2005 Загреб, Хрватска | (возр. 83)
Живеалиште | Загреб, Хрватска |
Националност | хрватско |
Занимање | уметник |
Активен период | 1935–до 2005 |
Едо Муртиќ (хрватски: Edo Murtić ), (Велика Писаница, 4 мај 1921 - Загреб, 2 јануари 2005) — хрватски сликар, сценограф, академик.
Роден бил во Велика Писаница покрај Бјеловар. Неговото семејство во 1925 година се преселило во Загреб, каде што завршил основно и средно образование. Студирал на Академијата за ликовни уметности во Загреб, а професори му биле Крсто Хегедушиќ и Љубо Бабиќ.[1]. Во 1940 година се префрлил на белградската ликовна академија кај професорот Петар Добровиќ, истакнат предвоен сликар во тогашна Југославија. Со избувнувањето на Втората светска војната, повторно се вратил во Загреб во 1941 година и продолжил на Загрепската ликовна академија, а во 1943 година, заминал во партизани. По војната, кратко време, работел на местото началник за пропаганда на хрватската влада, потоа избира да дејствува како слободен уметник.
Покрај со сликарство, создавал и театарска сценографија, мурали на јавни простори, мозаици, графики и друго.
Еден од особено важните моменти за неговото творештво, бил запознавањето со познатиот уметник Џексон Полок и неговото акционо експресионистичко сликарство, кое оставило силен впечаток и влијание врз натамошните негови дела.
Бил редовен член на Хрватска академија на науките и уметностите од 1997 година.
Првата самостојна изложба ја одржал во 1935 година во Загреб. Неговата излагачка дејност се состои од над 150 самостојни изложби и над 300 групни изложби. Создал голем ликовен опус, а бројни негови дела се наоѓаат и во збирките на галеријата Тејт, (Tate Gallery) - Лондон, галеријата Пеги Гугенхајм, (Peggy Guggenheim) - Њујорк и многу други.
Бил наречен хрватски Пикасо. Живеел во САД, Канада, Хрватска[2]. Излагал и во други поважни ликовни центри во светот [3].
За него се публикувани каталози и монографски изданија, меѓудругото и во : Музејот за модерната уметност во Њујорк - Modern Art Museum, New York, Националната галерија во Берлин - National Gallery, Berlin, Музејот за современата уметност во Лос Анџелес - Modern Art Museum, Los Angeles[4], како и делата:
Добитник е на бројни меѓународни и домашни награди. За својот опус, Едо Муртиќ, ја добил Годишната награда1981 а во 2000 и наградата за животно дело „Владимир Назор“.