Orang India Malaysia

Orang India Malaysia
Jumlah penduduk
2,019,600[1]
6.6% daripada penduduk Malaysia (2020)[1]
Kawasan ramai penduduk
Pantai Barat dari Semenanjung Malaysia (kebanyakannya di Selangor, Negeri Sembilan, Perak, Pulau Pinang, Kuala Lumpur, Kedah dan Johor)
Singapura (20,483 pada 2010)[2]
Bahasa
Tamil Malaysia • Telugu • Melayu • Inggeris • Bahasa Inggeris (kreol) • Melayu Chetty • Bahasa Cina • Bahasa-bahasa India lain-lain seperti Malayalam, Punjabi, Kannada, Hindi-Urdu, Gujarat dan Sindhi
Agama
Kebanyakannya
Hinduisme
Minoriti
Agama Kristian · Islam · Agama Buddha · Sikhisme · Jainisme · Zoroastrianisme · Bahá'í
Kumpulan etnik berkaitan
India Singapura, Burma India, India Indonesia, Malaysian Malayali, Chitty, Chindian, Indo-Caribbeans, India di Afrika Selatan, Indo-Fijian, Indo-Mauritians

Orang India Malaysia atau Indo-Malaysia adalah warganegara Malaysia yang berketurunan India atau Asia Selatan. Mereka kini membentuk kumpulan ketiga terbesar di Malaysia, selepas orang Melayu dan Cina. Kebanyakan mereka adalah keturunan daripada mereka yang berhijrah dari India ke Tanah Melayu British dari pertengahan abad ke-19 hingga pertengahan abad ke-20.[3][4]Majoriti orang India Malaysia adalah beretnik Tamil; kumpulan-kumpulan etnik laing yang lebih kecil juga boleh dijumpai termasuk orang Malayali, Telugu, Punjabi, dan Gujrati. Orang India Malaysia adalah komuniti kelima terbesar di dunia bagi Diaspora India dan paling terbesar bagi Diaspora Tamil.[5].Di Malaysia, mereka mewakili kumpulan ketiga terbesar, yang membentuk 7% daripada populasi Malaysia, selepas etnik Melayu dan Cina.[1]Mereka biasanya dirujuk sebagai "Indians" dalam Bahasa Inggeris, "Orang India" dalam Bahasa Melayu, "Yin du ren" dalam Bahasa Cina.

Orang India di Malaysia terkenal dengan stratifikasi kelasnya, dengan golongan elit yang ketara dan kumpulan berpendapatan rendah yang besar dalam kalangan mereka.[6][7] Peratusan besar profesional India Malaysia per kapita yang membentuk 15.5% daripada profesional Malaysia pada tahun 1999 telah berkurangan dengan populasi yang besar, hampir 40% kini dianggap dalam kategori B40.[8] [6]Dalam bancian tahun 1984, sehingga 38% daripada tenaga kerja profesional perubatan negara terdiri daripada orang India Malaysia, tetapi ini telah berkurangan sejak itu.[8][9] Pada tahun 1970, pendapatan per kapita orang India Malaysia adalah 76% lebih tinggi daripada majoriti Orang Melayu. [10]Walaupun usaha oleh kerajaan Malaysia untuk mengagihkan semula kekayaan sejak tahun 1970-an melalui dasar rasial yang terinstitusi,[11][12] pada tahun 2005 orang India Malaysia masih mendapat pendapatan per kapita yang 27% lebih tinggi daripada komuniti Melayu yang dominan.[10]

Sejarah

[sunting | sunting sumber]

Gelombang Pertama: Zaman Pra-Kolonial

[sunting | sunting sumber]
Rencana utama:India Raya
Candi Bukit Batu Pahat di Lembah Bujang merupakan bukti sebuah kerajaan Hindu-Buddha yang mungkin menguasai Kedah purba sejak awal tahun 110 M. Ini menandakan bukti awal pengaruh India yang signifikan, yang dulunya dominan di kalangan masyarakat Melayu Kedah pra-Islam.

India kuno memberikan pengaruh yang mendalam ke atas Asia Tenggara melalui perdagangan, misi keagamaan, peperangan, dan bentuk-bentuk kontak lainnya. Malaysia pra-kolonial merupakan bagian dari 'Kerajaan India' seperti Srivijaya, Kadaram, dan Majapahit, yang merupakan bagian dari wilayah budaya yang dikenal sebagai India Raya. Terdapat kemungkinan gelombang pertama migrasi dari India ke Asia Tenggara berlaku semasa penaklukan Asoka terhadap Kalinga dan ekspedisi Samudragupta ke selatan.[13]

Pedagang India telah melalui rantau ini termasuk di hujung selatan Asia Tenggara dengan perdagangan maritim,[14] Raja-raja Sailendra dari Jawa dapat mengambil alih kawasan tanah besar dan bahagian selatan Siam. Raja-raja itu menyambut misi-misi Buddha dari India, menerima ajaran mereka dari sekte Mahayana, yang merembes melalui wilayah mereka. Namun, tengah dan timur laut Thailand terus memegang teguh ajaran Hinayana dari sekte Theravada, yang diperkenalkan oleh misionaris yang dihantar oleh Maharaja Ashoka pada abad ke-3 SM. Teori lain mengenai pengenalan Buddha selepas kedatangan India di Semenanjung adalah bahawa selepas Kalinga menakluki Burma bawah pada abad ke-8, pengaruh mereka secara beransur-ansur merembes ke seluruh Semenanjung. Kalinga India kuno terletak di tenggara India yang menduduki Orissa moden dan utara Andhra Pradesh. Pada abad ke-7, sebuah kerajaan Indonesia dinamakan Kalingga.[15]Sumber-sumber China menyebutkan bahawa kerajaan ini (Holing) merupakan pusat para sarjana Buddha sekitar tahun 604 sebelum menjadi terlupakan oleh Kerajaan Sanjaya atau Mataram. Ratu Sima merupakan pemerintah Kalingga yang paling terkenal.

Terdapat bukti keberadaan kerajaan-kerajaan yang diindianisasi seperti Gangga Negara, Kedah Tua, dan Srivijaya kira-kira 1700 tahun yang lalu.[16]Hubungan awal antara kerajaan Tamilakkam dan Semenanjung Melayu sangat erat semasa pemerintahan Dinasti Pallava (dari abad ke-4 hingga ke-9 M) dan dinasti Chola (dari abad ke-9 hingga ke-13 M). Hubungan perdagangan yang dimiliki pedagang Tamil dengan pelabuhan-pelabuhan di Malaya menyebabkan munculnya kerajaan-kerajaan yang diindianisasi seperti Kadaram (Kedah Lama) dan Langkasugam.[17]Selain itu, raja Chola Rajendra Chola I menghantar ekspedisi ke Kadaram (Srivijaya) pada abad ke-11, menakluki negara itu atas nama salah seorang pemerintahnya yang mencari perlindungan dan untuk menetapkannya di takhta. Empayar Chola memiliki armada pedagang dan laut yang kuat di Lautan Hindi dan Teluk Bengal. Penulis Periplus membezakan tiga jenis kapal – bot pantai ringan untuk lalu lintas tempatan, kapal besar dengan struktur yang lebih rumit dan daya angkut yang lebih besar, dan terakhir, kapal besar yang melakukan pelayaran ke Malaya, Sumatera, dan Sungai Ganges.[18]Dalam Kesultanan Melaka, orang-orang Chetty memainkan peranan besar dalam pentadbiran pelabuhan tempatan seperti Raja Mudaliar, Syahbandar (Ketua Pelabuhan) Melaka, dan Bendahara Tun Mutahir, seorang Bendahara terkenal dalam Kesultanan Melaka.

Gelombang Kedua: Zaman Kolonial

[sunting | sunting sumber]
SS Rajula, yang beroperasi setiap dua minggu dalam "Straits Service" antara Madras ke Pulau Pinang, Port Klang dan Singapura dari tahun 1926 hingga 1972. Kapal ini mengangkut banyak pendatang India dari India Selatan ke British Malaya pada masa itu.

Berikutan penjajahan Portugis di Melaka pada tahun 1511, kerajaan Portugis menggalakkan penjelajah mereka membawa wanita India yang mereka sudah berkahwin dan telah memeluk agama Kristian Katolik Rom, di bawah dasar yang ditetapkan oleh Alfonso de Albuquerque, Wizurai India pada masa itu. Orang-orang ini adalah Katolik Goan (Katolik Konkani) dan Katolik India Timur Bombay (Katolik keturunan Marathi). Kupari yang merupakan campuran keturunan Brahmin Samvedic, Goan, dan Portugis juga tiba.Anak-anak mereka yang telah berkahwin campur dengan penduduk Melayu kehilangan identiti etnik mereka. Pemerolehan British ke atas Pulau Pinang,Melaka, dan Singapura - Negeri-negeri Selat dari 1786 hingga 1824 memulakan aliran masuk tetap buruh India. Ini terdiri daripada pedagang, anggota polis, buruh ladang dan sepoy. Selain daripada ini, terdapat juga penghijrahan besar-besaran orang India untuk bekerja dalam kerajaan kolonial British, disebabkan oleh penguasaan umum mereka terhadap bahasa Inggeris.[16]

Penubuhan ladang dan keperluan untuk buruh besar-besaran menyebabkan kemasukan pendatang India yang bekerja di bawah sistem Kangani pada abad ke-19 dan awal abad ke-20. Selepas sistem Kangani berakhir pada awal abad ke-20, ada yang membayar sendiri perjalanan mereka ke Malaya. Para pekerja migran ini kebanyakannya adalah orang Tamil (sekitar 80%), dengan beberapa orang Telugu, Malayali, Bengali dan Punjabi. Pendatang Tamil kebanyakannya berasal dari Tamil Nadu.[19]Pekerja-pekerja ini berbeza daripada kumpulan orang India bandar yang komersial dan berpendidikan, yang sering terdiri daripada orang Tamil, Telugu, Malayali, Punjabi, dan Bengali.. Orang India bandar ini mungkin beragama Hindu, Kristian,atau Sikh. Orang Sikh kebanyakannya bekerja dalam pasukan polis, manakala orang India utara yang lain terlibat dalam perniagaan. Orang Malayali, Ceylonese dan Tamil Kristian mungkin terlibat dalam kerja kolar putih di sektor kerajaan dan swasta, Chettiar dalam industri peminjaman wang dan kewangan, manakala Tamil Vellalar dan Tamil Muslim mungkin terlibat dalam pelbagai jenis perniagaan.[20]

Populasi India di Malaya dan Singapura sebelum kemerdekaan kebanyakannya adalah lelaki dewasa yang bujang atau mempunyai keluarga di India dan Sri Lanka. Oleh itu, populasi ini kerap berfluktuasi dengan kitaran imigresen ke Malaya dan kitaran ekodus orang kembali ke India. Seawal 1901, populasi India di Negeri-negeri Selat dan Negeri-negeri Melayu Bersekutu kira-kira 120,000 orang. Pada tahun 1931, terdapat 640,000 orang India di Malaya dan Singapura, bahkan jumlah mereka melebihi penduduk asli Melayu di negeri Selangor pada tahun itu.

Namun, semasa Perang Dunia II, ramai lelaki dan wanita India meninggalkan Malaya ke Burma sebagai sebahagian daripada Tentera Nasional India, dengan ribuan yang dikatakan telah terkorban. Akibatnya, pada tahun 1957, jumlah penduduk India hanya meningkat kepada 820,000 orang. Walaupun imigresen adalah faktor utama untuk peningkatan populasi sehingga kemerdekaan, pertumbuhan populasi ini mula merosot selepas itu apabila golongan profesional di perkhidmatan awam dan ladang-ladang pergi apabila institusi dan syarikat British meninggalkan negara. Sejak itu, kadar kelahiran yang rendah dan emigrasi ke negara-negara seperti Singapura, Australia, UK, dll., untuk mencari peluang pendidikan dan ekonomi yang lebih baik bermaksud orang India terus melihat bahagian mereka dalam populasi Malaysia. Hari ini, orang India Malaysia menyumbang kira-kira 7 peratus daripada jumlah penduduk Malaysia (kira-kira 2 juta) dan 9 peratus di Singapura (450,000).

Gelombang Ketiga: Tempoh Kontemporari

[sunting | sunting sumber]

Dari tahun 1990-an hingga kini, terdapat gelombang kecil pendatang warganegara India ke Singapura dan Malaysia untuk bekerja dalam industri pembinaan dan kejuruteraan, restoran, sektor IT, pengajaran, dan kewangan, dengan ramai yang menetap secara kekal di Malaysia. Buruh tak mahir kebanyakannya bekerja di restoran India. Terdapat juga pasangan asing dari Subbenua India yang berkahwin dengan orang India tempatan.

Demografi

[sunting | sunting sumber]
Laman utama: Orang India di Pulau Pinang, Orang Tamil Malaysia, Orang Malayali Malaysia, Orang Telugu Malaysia, Orang Punjabi Malaysian, dan Orang Gujarati Malaysia
Fail:Penanglittleindiapenang.jpeg
India Kecil di George Town, Pulau Pinang.
India Kecil di Johor Bahru, Johor.

Pada tahun 2020, 6.6% daripada populasi Malaysia adalah orang India.[1]

Jumlah dan peratus kaum India mengikut negeri dan Wilayah Persekutuan

[sunting | sunting sumber]

Terdapat korespondensi rapat antara pelbagai bahagian etnik dan pekerjaan dalam komuniti Malaysia, dan ini jelas tercermin dalam taburan geografi komuniti India di Malaysia. Orang Tamil India Selatan adalah majoriti di seluruh negara, terutamanya di ladang getah dan kereta api, walaupun sebahagian besar juga bekerja di pelabuhan di Pulau Pinang dan Singapura. Selangor adalah negeri dengan bilangan orang India terbanyak dari segi jumlah mutlak manakala Negeri Sembilan merupakan negeri dengan peratusan tertinggi orang India Malaysia dalam populasi.

Carta 2017 menunjukkan kaum India (tidak termasuk bukan warganegara):[21]

Negeri/Wilayah Persekutuan Bahasa Tamil Penduduk Peratus
Johor ஜொகூர் 259,321 7.2%
Kedah காடாரம்/கெடா 147,105 7.1%
Kelantan கிளந்தான் 4,800 0.3%
Melaka மலாக்கா 57,735 6.2%
Negeri Sembilan நெகிரி செம்பிலான் 163,661 14.9%
Pahang பகாங் 66,300 4.3%
Perak பேராக் 302,243 12.2%
Perlis பெர்லிஸ் 3,100 1.3%
Pulau Pinang பினாங்கு 172,205 10.1%
Sabah சபா 12,259 0.5%
Sarawak சரவாக் 7,900 0.3%
Selangor சிலாங்கூர் 810,000 13.5%
Terengganu திரங்கானு 3,000 0.3%
Kuala Lumpur கோலா லம்பூர் 183,340 10.3%
Labuan ளாபுன் 832 1.0%
Putrajaya புத்ராஜெயா 1,325 1.5%

Sumber: Statistik Bancian Negara Malaysia tahun 2017, Jabatan Perangkaan Malaysia.

Agama

[sunting | sunting sumber]
Religions of Indian Malaysians[22]
Religion Percent
Hinduisme
  
 86.2%
Kristian
  
 6.0%
Islam
  
 4.1%
Agama lain
  
 1.9%
Buddha
  
 1.7%
tidak beragama
  
 0.05%
Agama Rakyat
  
 0.04%
Tiada data
  
 0.01%

Masyarakat India yang kebanyakannya terdiri daripada Tamil mengikuti ajaran Hinduisme sebagai kepercayaan utama. Hinduisme dan Buddha dibawa ke Semenanjung Melayu dari India sekitar abad ke-2 masihi. Kerajaan yang dipengaruhi India seperti Kadaram (Kedah Tua), dan Ilangosagam (Langkasuka) mengamalkan Hinduisme dan Buddha semasa pemerintahan Kerajaan Melayu Srivijaya dan Tamil-Chola.[23] Beberapa orang India yang awal tiba telah berasimilasi dengan patas dalam pendudukan tempatan menerusi perkahwinan silang.

Hindu

[sunting | sunting sumber]

Hinduisme ialah anutan paling banyak diamalkan dalam kalangan masyarakat Tamil, termasuklah kedua-dua aliran kedewaan Hindu dan Tamil. Masyarakat Tamil yang berlatarbeakangkan India dan Sri Lanka mengamalkan Hinduisme. Kebanyakan masyarakat Malayali dan Telugu di Malaysia juga mengamalkan Hinduisme.

Sikh

[sunting | sunting sumber]

Sikhisme diamalkan secara meluas oleh masyarakat Punjabi. Kebanyakan masyarakat Sindhi juga beribadat di Gurdwara Sikh di Malaysia.

Kristian

[sunting | sunting sumber]

Kristian diamalkan oleh kumpulan kecil masyarakat Tamil. Di Malaysia, kebanyakan masyarakat India penganut Kristian bermazhab sam ada Katolik, Pentekosta, Anglikan, Metodis, atau Lutheran. Kebanyakan masyarakat Malayali yang Kristian mengikuti Katolik atau Kristian Syria.[24]

Islam

[sunting | sunting sumber]

Hubungan dagang masyarakat Tamil terdahulu bermula dalam era kemunculan Islam. Penduduk Melayu di Nusantara belajar mengenai Islam menerusi pedagang dari Gujerat dan kemudian dikembangkan oleh pedagang Arab. Kebanyakan masyarakat India Muslim diserap dalam masyarakat Melayu yang luas disebabkan latar belakang agama yang sama, dengan tahap asimilasi yang tinggi dan perkahwinan silang antara masayarakat Melayu dan India. Di Malaysia, Muslim Tamil sering dirujuk sebagai 'Mamak' manakala Muslim Malayali dikenali sebagai 'Kaka' atau 'Malabari'.

Makanan

[sunting | sunting sumber]
Maklumat selanjutnya: Masakan India Malaysia

Sumbangan masyarakat India terhadap masakan Malaysia sangat besar. Masakan India telah memberi pengaruh kuat kepada Masakan Melayu tradisional yang menyebabkan populariti kari di Malaysia. Restoran India diterima dengan baik oleh rakyat Malaysia dari semua latar belakang etnik dan agama. Mereka telah menjadi sebahagian penting dalam kehidupan harian rakyat Malaysia dan menjadi tempat pilihan untuk menonton pertandingan bola sepak secara langsung di televisyen. Restoran dan gerai Mamak merujuk kepada tempat makan yang dimiliki dan dikendalikan oleh orang Islam India. Istilah 'Mamak' kadang-kadang digunakan secara salah untuk menggambarkan mana-mana restoran India. Roti canai, nasi kandar, maggi goreng, dan pasembur (Mamak rojak) adalah hidangan India yang unik di Malaysia. Nasi kandar dijual secara eksklusif di restoran India Muslim dan resepi-resepi ini dijaga sebagai rahsia yang ketat. Berbeza dengan masakan India di United Kingdom dan negara-negara Barat lain yang cenderung kepada masakan India Utara, masakan India di Malaysia banyak berdasarkan masakan India Selatan kerana diaspora India di Malaysia adalah kebanyakannya Tamil, walaupun beberapa hidangan utara seperti ayam tandoori dan roti naan biasa dijumpai. Hidangan sarapan selatan seperti idli, vadai, dan dosa (dieja sebagai 'thosai' di Malaysia) adalah lazim. Appam adalah hidangan sarapan kegemaran di rumah-rumah Tamil. Idiyappam dikenali sebagai putu mayam dalam bahasa Melayu dan biasanya dijual oleh peniaga motosikal bergerak. Murukku dibuat sempena Deepavali. Hidangan beras bersama pelbagai hidangan sayur-sayuran dan daging serta pelbagai pelengkap disajikan di daun pisang di restoran untuk makan tengahari dan malam, dan juga di rumah-rumah India semasa acara istimewa. Daging biri-biri sangat digemari dan disajikan sebagai varuval (kari kering) atau peratal (kari dengan kuah pekat). Peria goreng, keping pisang, papadam, rasam, yogurt, dan acar adalah pelengkap yang biasa. Dessert dan manisan termasuk payasam, halva, mysore pak, palgoa, dan ghee balls. Beberapa makanan India telah diadaptasikan dan disesuaikan dengan tempatan, termasuk tetapi tidak terhad kepada Murukku, Adhirasam, dan Puttu.

Kata-kata Tamil dalam bahasa Melayu

[sunting | sunting sumber]

Pinjaman dari bahasa Tamil termasuk kata-kata harian seperti:.[25]

Bahasa Tamil Bahasa Melayu
akka kakak
kadai kedai
kappal kapal
katikam ketika
muthu mutiara
nagaram negara
purva purba
raja raja
suniyam sunyi
tali tali
udayam udaya
vakai bagai
bhumi bumi
Surya Suria
Bumiputeran Bumiputra

Lihat juga

[sunting | sunting sumber]
Rencana utama: Diskriminasi Orang India Malaysia

Rujukan

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ a b c d Department of Statistics Malaysia (2020). "Current population and estimates, Malaysia 2020 Group". Dicapai pada 15 July 2020.
  2. ^ "Census of Population 2010" (PDF). Singapore Department of Statistics. Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 16 October 2016. Dicapai pada 4 February 2018.
  3. ^ Viswanathan Selvaratnam (1 May 2021). "From Servitude to Underclass: The Empire's South Indian 'Coolies' in Postcolonial Malaysia". Economic and Political Weekly. 56 (18). The ancestral root of about 80% of Malaysian Indians is in the British Empire’s Madras Presidency (now Tamil Nadu, Telangana, Andhra Pradesh and Kerala).
  4. ^ Watson Andaya, Barbara; Andaya, Leonard Y. (2001). A History of Malaysia. University of Hawaii Press. m/s. 4, 181–185. ISBN 9780824824259.
  5. ^ "Indian Diaspora" (PDF). Ministry of External Affairs. 24 Nov 2023. Dicapai pada 24 Nov 2023.
  6. ^ a b Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama malaymail2015
  7. ^ "Visiting Indian Diaspora in Malaysia | Diplomacy & Beyond Plus".
  8. ^ a b M. Shamsul Haque (November 2003). "The Role of the State in Managing Ethnic Tensions in Malaysia" (PDF). American Behavioral Scientist. 47 (3): 240–266. doi:10.1177/0002764203256186. S2CID 53021386.
  9. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama :0
  10. ^ a b Saari, M Yusof; Dietzenbacher, Erik; Los, Bart (2015). "Sources of Income Growth and Inequality Across Ethnic Groups in Malaysia, 1970–2000" (PDF). World Development. 76: 311–328. doi:10.1016/j.worlddev.2015.07.015. Dicapai pada 29 January 2018.
  11. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama :1
  12. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama :4
  13. ^ Sadasivan, Balaji (2011). The Dancing Girl: A History of Early India. Institute of Southeast Asian Studies. m/s. 135–136. ISBN 978-9814311670.
  14. ^ Sneddon, James (2003). The Indonesian Language: Its history and role in modern society. Sydney: University of South Wales Press Ltd. m/s. 73.
  15. ^ Sejarah SMA/MA Kls XI-Bahasa By H Purwanta, dkk
  16. ^ a b European Journal of Social Sciences – Volume 7, Number 3 (2009)
  17. ^ International Tamil Language Foundation (2000). The Handbook of Tamil Culture and Heritage. Chicago: International Tamil Language Foundation. m/s. 877.
  18. ^ Sastri, K.A. Nilakanta (2000) [1935]. Cholas (ed. fifth printing). Chennai: University of Madras. m/s. 86 & 318.
  19. ^ R. Rajoo (1985). Mohd. Taib Osman (penyunting). Malaysian World-view. Inst of Southeast Asian Studies. m/s. 149–150. ISBN 978-9971988128.
  20. ^ R. Rajoo (1985). Mohd. Taib Osman (penyunting). Malaysian World-view. Inst of Southeast Asian Studies. m/s. 150–151. ISBN 978-9971988128.
  21. ^ Department of Statistics, Malaysia (2010). "Population Distribution and Basic Demographic Characteristics" (PDF). Department of Statistics, Malaysia. m/s. 11, 62–81. Dicapai pada 6 Julai 2005.
  22. ^ "2010 Population and Housing Census of Malaysia" (PDF) (dalam bahasa Bahasa Melayu dan Inggeris). Department of Statistics, Malaysia. Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 22 May 2014. Dicapai pada 17 June 2012. p. 82
  23. ^ Arasaratnam, Sinnappah (1970). Indians in Malaysia and Singapore. London: Oxford University Press. m/s. 4, 168, 169, 170, 171, & 175. ISBN 978-0-19-218184-8.
  24. ^ Daniel, J. Rabindra (1992). "Diversity Among Indian Christians in Peninsular Malaysia". Journal of the Malaysian Branch of the Royal Asiatic Society. 1 (262): 71–88. JSTOR 41493199.
  25. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama Arokiaswamy2000

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]