Adelfo Magallanes

Adelfo Magallanes

Pełne imię i nazwisko	Adelfo Magallanes Campos
Data i miejsce urodzenia	29 sierpnia 1913 San Luis de Cañete
Data i miejsce śmierci	15 czerwca] 1988 Lima
Pozycja	napastnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1930–1944 Alianza Lima 144 (32)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1936–1942 Peru 22 (4)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1946–1948 Alianza Lima 1949–1950 Deportivo Cali 1951 América Cali 1954–1956 Alianza Lima
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Adelfo Magallanes Campos (ur. 29 sierpnia 1913 w San Luis de Cañete, zm. 15 czerwca 1988 w Limie) – piłkarz peruwiański noszący przydomek El Bólido, napastnik. Później trener.

Życiorys

Urodzony w San Luis de Cañete Magallanes w piłkę zaczął grać w 1928 roku w klubie Alianza Lima. W 1930 roku został graczem pierwszej drużyny klubu Alianza, któremu pozostał wierny do końca kariery. Razem z Alianzą zdobył trzy tytuły mistrza Peru z rzędu - w 1931, 1932 i 1933.

Magallanes wziął udział w Igrzyskach Olimpijskich w 1936 roku, gdzie zagrał w dwóch meczach – z Finlandią i Austrią^[1]. Znakomicie spisująca się drużyna Peru po zwycięstwie nad Austrią znalazła się w półfinale igrzysk, ale gdy komisja regulaminowa anulowała wynik meczu z Austriakami, nakazując jego powtórzenie, Peruwiańczycy na znak protestu wycofali się z turnieju.

Wziął udział w nieudanym turnieju Copa América 1937, gdzie Peru zajęło ostatnie, szóste miejsce. Magallanes zagrał w czterech meczach – z Brazylią (zastąpił go Jorge Alcalde), Urugwajem (zdobył bramkę), Chile (wszedł na boisko za Teodoro Fernándeza) i Paragwajem (zmienił Pedro Ibáñeza).

W 1938 roku razem z reprezentacją Peru wygrał Igrzyska boliwaryjskie^[2]. Jako gracz klubu Alianza wziął udział w turnieju Copa América 1939, gdzie Peru zdobyło mistrzostwo Ameryki Południowej. Magallanes zagrał w dwóch meczach - z Ekwadorem (zastąpił go Teodoro Alcalde) i Paragwajem (wszedł na boisko za Teodoro Alcalde).

Dwa lata później wziął udział w turnieju Copa América 1941, gdzie Peru zajęło czwarte miejsce. Magallanes zagrał w czterech meczach – z Chile, Argentyną (wszedł na boisko za Leopoldo Quiñóneza), Ekwadorem i Urugwajem.

Następnie wziął udział w turnieju Copa América 1942, gdzie Peru zajęło piąte miejsce. Magallanes zagrał we wszystkich sześciu meczach – z Paragwajem (zdobył bramkę), Brazylią, Argentyną, Ekwadorem, Urugwajem (zastąpił na boisku Teodoro Fernándeza) i Chile.

Magallanes w 1945 roku zakończył karierę piłkarską – w klubie Alianza rozegrał 144 mecze i zdobył 32 bramki. Natomiast w reprezentacji Peru w latach 1936–1942 rozegrał 22 mecze i zdobył 4 bramki^[3]. Zaliczany jest do grona najwybitniejszych piłkarzy w historii peruwiańskiej piłki nożnej.

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Magallanes został trenerem - w latach 1946–1948 i 1954–1956 trenował pierwszą drużynę w klubie Alianza Lima^[4], doprowadzając swój zespół do trzech tytułów mistrza Peru – w 1948, 1954 i 1955. Trenował także w Kolumbii – w 1949 razem z drużyną Deportivo Cali zdobył wicemistrzostwo Kolumbii^[5], następnie w 1951 pracował w klubie América Cali.

Zmarł 15 czerwca 1988 roku w Limie.

Bibliografia

• Tomasz Wołek, Encyklopedia piłkarska FUJI. Copa America, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995, ISBN 83-902751-2-0, str. 54-55, 58-59, 63, 66-67

Przypisy

1. Football Tournament 1936 Olympiad [online], www.rsssf.com [dostęp 2017-11-21] .
2. Bolivarian Games: Soccer Tournaments
3. Peru - Record International Players
4. Alianza Lima Sitio Oficial. [dostęp 2013-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)].
5. Especiales | El Colombiano [online], www.elcolombiano.com [dostęp 2017-11-21]  (hiszp.).

Linki zewnętrzne

• Peru 1939 (terra.com). br.terra.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].