Pełne imię i nazwisko |
Aleksandr Wiktorowicz Gorszkow | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
180 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Aleksandr Wiktorowicz Gorszkow, ros. Александр Викторович Горшков, ukr. Олександр Вікторович Горшков, Ołeksandr Wiktorowycz Horszkow (ur. 8 lutego 1970 w Kirowsku, obwód łuhański, Ukraińska SRR) – rosyjski piłkarz pochodzenia ukraińskiego, grający na pozycji defensywnego pomocnika, reprezentant Rosji i Ukrainy. W 2006 zmienił obywatelstwo ukraińskie na rosyjskie[1].
Jest wychowankiem klubu Stachanoweć Stachanow. Następnie występował w pochodzącym z Republiki Uzbeckiej SKA Taszkent, a w 1990 powrócił na Ukrainę i przez 2 lata grał w SKA Kijów w 2. lidze ZSRR. W końcu 1991 roku został piłkarzem Nywy Winnica i w 1992 roku rozpoczął sezon w Wyszczej Lidze. Po 2 latach, w 1994 roku, został zawodnikiem pierwszego składu Czornomorca Odessa. Zarówno w 1995, jak i 1996 roku został wicemistrzem Ukrainy oraz reprezentował barwy klubu z Odessy w rozgrywkach Pucharu UEFA.
W 1996 roku wyjechał do Rosji. Przez dwa sezony grał w Żemczużinie Soczi, dwukrotnie pomagając klubowi w obronie przed spadkiem. W 1997 przeszedł do Zenitu Petersburg, w którym przez 4,5 roku grał w wyjściowej jedenastce, a największym jego sukcesem w tym okresie było zdobycie Pucharu Rosji w 1999 roku oraz zajęcie 3. miejsca w lidze w 2001 roku. W 2002 przeniósł się do Saturna Ramienskoje i zajął z nim kolejno 6. i 7. miejsce w 2003 roku. W 2004 powrócił do Zenitu i w tamtym oraz w 2005 roku był podstawowym zawodnikiem zespołu, a w 2006 był już rezerwowym. W tym okresie dwukrotnie zajął z Zenitem 4. miejsce oraz dotarł do ćwierćfinału Pucharu UEFA w 2007 roku. W 2007 zdobył Mistrzostwo Rosji a w 2008 Puchar UEFA i Superpuchar UEFA. W 2006 w związku z limitem na piłkarzy zagranicznych był zmuszony przyjąć obywatelstwo rosyjskie[2]. W 2008 roku zakończył piłkarską karierę.
W reprezentacji Ukrainy zadebiutował 28 marca 2003 w spotkaniu eliminacyjnym Mistrzostw Europy z Hiszpanią zremisowanym 2:2, strzelając 1 gola. W tamtym roku łącznie rozegrał 4 mecze i zdobył 2 gola i od tego czasu znajduje się poza kadrą narodową. W 1998 rozegrał też 2 gry w reprezentacji Rosji.
6 marca 2009 rozpoczął karierę trenerską w młodzieżowym klubie Zenitu Petersburg. 1 czerwca 2010 przeszedł do szkolenia młodzieży w Akademii Piłkarskiej Zenitu. 14 stycznia 2011 objął stanowisko głównego trenera w rosyjskim klubie Bałtika Kaliningrad[3], ale już 1 lutego 2011 powrócił do pracy w Akademii Zenitu. Na początku 2012 roku został wybrany na stanowisko głównego trenera FK Niżny Nowogród[4]. Po nieudanych barażach o wyjście do Rosyjskiej Priemjer-Ligi opuścił klub. Ale już wkrótce, w czerwcu 2012 objął stanowisko głównego trenera beniaminka Drugiej dywizji Ruś Petersburg[5]. W 2013 pomagał trenować Amkar Perm. W czerwcu 2014 stał na czele odrodzonego klubu Saturn Ramienskoje[6].