![]() | ||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
6 stycznia 1962 | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
Skiclub Parpan | |||||||||||||||||||||
Wzrost |
184 cm | |||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | ||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | ||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Daniel Mahrer (ur. 6 stycznia 1962 w Chur) – szwajcarski narciarz alpejski, brązowy medalista olimpijski.
W zawodach Pucharu Świata pierwsze punkty wywalczył 29 stycznia 1984 roku w Garmisch-Partenkirchen, gdzie zajął dziewiąte miejsce w kombinacji. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 3 marca 1985 roku w Furano, wygrywając rywalizację w supergigancie. W zawodach tych wyprzedził Australijczyka Stevena Lee i Kanadyjczyka Briana Stemmle. Łącznie 24 razy zajmował miejsca na podium zawodów PŚ, odnosząc przy tym osiem zwycięstw: 3 marca 1985 roku w Furano był najlepszy w supergigancie, a 7 grudnia 1987 roku w Val d’Isère, 24 stycznia 1988 roku w Leukerbad, 14 stycznia 1989 roku w Kitzbühel, 5 stycznia 1991 roku w Garmisch-Partenkirchen, 7 marca 1992 roku w Panorama, 14 marca 1992 roku w Aspen i 11 stycznia 1993 roku w Garmisch-Partenkirchen triumfował w zjeździe. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1991/1992, kiedy zajął ósme miejsce w klasyfikacji generalnej, uzyskując 646 punktów. Był też wtedy drugi w klasyfikacji zjazdu, rozdzielając swego rodaka, Franza Heinzera i AJ Kitta z USA. W klasyfikacji zjazdu zdobył też trzeci w sezonach 1988/1989 i 1990/1991.
W 1987 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Crans-Montana, gdzie zajął szóste miejsce w zjeździe. Podczas mistrzostw świata w Vail dwa lata później był czwarty w tej samej konkurencji. Walkę o brązowy medal przegrał tam z kolejnym Szwajcarem, Karlem Alpigerem. Największy sukces osiągnął na mistrzostwach świata w Saalbach w 1991 roku, ulegając tylko Franzowi Heinzerowi i Włochowi Peterowi Runggaldierowi. Następnie zajmował 19. miejsce w zjeździe podczas mistrzostw świata w Morioce w 1993 roku i na rozgrywanych trzy lata później mistrzostwach świata w Sierra Nevada.
Na igrzyskach olimpijskich w Calgary w 1988 roku zajął 12. miejsce w zjeździe, a w supergigancie nie ukończył rywalizacji. Podczas rozgrywanych cztery lata później igrzysk w Albertville swoim jedynym starcie zajął 13. miejsce w tej konkurencji. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku, gdzie był czternasty w zjeździe, a supergiganta nie ukończył.
W 1996 roku zakończył karierę.
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
12. | 15 lutego | 1988 | ![]() |
Zjazd | 1:59,63 | +3,55 | ![]() |
DNF | 21 lutego | 1988 | ![]() |
Supergigant | 1:39,66 | - | ![]() |
13. | 9 lutego | 1992 | ![]() |
Zjazd | 1:50,37 | +2,02 | ![]() |
14. | 13 lutego | 1994 | ![]() |
Zjazd | 1:45,75 | +0,80 | ![]() |
DNF | 17 lutego | 1994 | ![]() |
Supergigant | 1:32,53 | - | ![]() |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
6. | 31 stycznia | 1987 | ![]() |
Zjazd | 2:07,80 | +1,26 | ![]() |
4. | 6 lutego | 1989 | ![]() |
Zjazd | 2:10,39 | +0,52 | ![]() |
3.![]() |
27 stycznia | 1991 | ![]() |
Zjazd | 1:54,91 | +0,66 | ![]() |
19. | 11 lutego | 1993 | ![]() |
Zjazd | 1:32,06 | +2,07 | ![]() |
19. | 17 lutego | 1996 | ![]() |
Zjazd | 2:00,17 | +2,44 | ![]() |