| Producent | |
|---|---|
| Wydawca | |
| Dystrybutor | |
| Reżyser |
Kamil Bilczyński |
| Główny programista |
Wojciech Knopf |
| Scenarzysta | |
| Kompozytor |
Arkadiusz Reikowski, Paweł Cincio, Jakub Gawlina |
| Silnik | |
| Data wydania |
Microsoft Windows, Xbox 360: |
| Gatunek | |
| Tryby gry | |
| Kategorie wiekowe | |
| Język |
Dubbing: angielski, niemiecki, japoński |
| Wymagania sprzętowe | |
| Platforma | |
| Nośniki |
Dysk optyczny, dystrybucja cyfrowa |
| Kontrolery |
Klawiatura i mysz, gamepad |
| Strona internetowa | |
| Odbiór gry | ||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||
Deadfall Adventures – przygodowa gra akcji stworzona przez polskie studio The Farm 51, a wydana przez Nordic Games 15 listopada 2013 roku na platformy Microsoft Windows i Xbox 360. 29 października 2014 roku pojawiła się wersja na PlayStation 3, wydana z podtytułem Heart of Atlantis. Produkcja osadzona jest w stworzonym przez Henry’ego Ridera Haggarda uniwersum Allana Quatermaina.
Akcja rozgrywa się w 1938 roku. James Lee Quatermain, prawnuk podróżnika Allana Quatermaina, zostaje wynajęty do ochrony amerykańskiej agentki Jennifer Goodwin, chcącej odnaleźć w Egipcie „Serce Atlantydy”. Artefaktem zainteresowani są również naziści i Sowieci, chcący wykorzystać go we własnych celach.
Deadfall: Adventures jest grą z perspektywy pierwszej osoby. Gracz wciela się w poszukiwacza skarbów, Jamesa Lee Quatermaina, który niedługo przed II wojną światową walczy z nazistowskimi żołnierzami i nadprzyrodzonymi stworzeniami, przemierzając rozmaite miejsca na całym świecie, takie jak Egipt, Arktyka czy majańskie ruiny. Przy użyciu kompasu postać może lokalizować ukryte skarby, których zbieranie jest opcjonalne, zwiększa jednak żywotność i wytrzymałość. Zadaniem gracza jest również unikanie pułapek oraz rozwiązywanie łamigłówek pozwalających je rozbroić, w czym pomagają notatki Allana Quatermaina. Pułapki mogą zostać również wykorzystywane do zabijania przeciwników. Postać nosi przy sobie latarkę, dzięki której może przemierzać ciemne obszary i odpędzać nadprzyrodzone stworzenia, takie jak chociażby mumie, które zranić można dopiero po osłabieniu ich poprzez skupienie na nich wiązki światła. Postać korzystać może z różnych rodzajów broni, jak rewolwer czy strzelba, dodatkowo nosząc ze sobą nóż do walki wręcz[6][19][20].
Oprócz kampanii fabularnej dla jednego gracza, gra posiada również tryb wieloosobowy, oferująca kilka trybów, wśród których znalazły się zarówno klasyczne konkurencje deathmatch, team deathmatch, last man standing i capture the flag (w grze nazywany „capture the artifact”), jak i przygotowane specjalnie z myślą o Deadfall Adventures polowanie na skarby oraz drużynowe polowanie na skarby. Autorski tryb działa na podobnej zasadzie co deathmatch, z tą różnicą, że z zabitych przeciwników wypadają skarby, które następnie można wymienić na „błogosławieństwa”, modyfikujące kierowaną postać. Dodatkowo, podobnie jak w kampanii dla jednego gracza, w mapach trybu polowanie na skarby wykorzystywać można pułapki w celu pozbycia się oponentów[21]. Dodatkowo wybrać można również tryb przetrwania, w którym należy odpierać kolejne fale przeciwników[1].
Gra opracowana została przy użyciu Unreal Engine 3[22]. Inspiracją do jej stworzenia były postacie z książek awanturniczo-przygodowych i kina nowej przygody, takie jak Indiana Jones czy Allan Quatermain. Przystępując do produkcji deweloperzy przyjrzeli się popularnym filmom przygodowym i poprosili o pomoc profesjonalistów z przemysłu filmowego, żeby oddać w grze ich ton i wygląd. Reinhard Pollice z Nordic Games oświadczył, że wersja pecetowa oferuje wiele możliwości konfiguracji grafiki i sterowania, pozwalając dostosować je pod siebie, zaznaczył jednak, że celem deweloperów nie jest sprawienie, żeby na jednej platformie gra wyglądała lepiej lub inaczej niż na innej[23]. Pierwotnie Deadfall Adventures miało zadebiutować na rynku 30 lipca 2013, premiera została jednak przesunięta na 27 września[24], a następnie 15 listopada[25]. Do sprzedaży, poza standardowym wydaniem, trafiła również edycja kolekcjonerska, zawierająca skórki broni do trybu jedno- i wieloosobowego, płytę DVD z materiałem typu „making of”, płytę CD ze ścieżką dźwiękową, drukowaną instrukcję i dodatkową płytę z artbookiem[26]. 31 grudnia dla osób, które zakupiły grę na Steamie, udostępniona została wersja beta przeznaczona na Linuksa[27].
11 czerwca 2014 roku deweloperzy poinformowali, że gra zostanie wydana również na PlayStation 3, pod rozszerzonym tytułem Deadfall Adventures: Heart of Atlantis. Debiutująca 29 października 2014 roku wersja na konsolę Sony doczekała się usprawnień względem poprzednich platform; dodano w niej m.in. nowy tryb kooperacji, nowe walki z bossami, przerywniki filmowe i lokacje, ulepszono również system rozwijania postaci oraz oprawę wizualną[28].
Gra spotkała się z przeciętnym lub negatywnym przyjęciem krytyków. Średnie ocen wersji na komputery osobiste nie przekraczają 53%, z kolei wersji na Xboksa 360 45%. Cameron Woolsey z GameSpot negatywną ocenę 3/10 uzasadnił: „Deadfall Adventures staje się żałośnie przewidywalne, sprowadzając się do nużącej formuły komnat z pułapkami i nieskomplikowanych łamigłówek”[6]. Craig Pearson z IGN negatywną recenzję 4/10 argumentował słowami: „Może i zabierze cię na długą wycieczkę po całym świecie, podczas której odwiedzisz interesujące miejsca, ale koniec końców jedyna świątynia, na której mi zależało, to ta pulsująca w mojej głowie”[7]. Jeff Marchiafava z „Game Informer” również wystawił ocenę 4/10, nazywając grę „przygodą, o której najlepiej zapomnieć”[4]. Mateusz Witczak w recenzji „CD-Action” stwierdził, że zagadki stanowią urozmaicenie, „choć niektóre da się rozwiązać metodą prób i błędów lub w bezczelny sposób oszukując”, zaś elementy FPS ocenił jako „jeden z tych tunelowych, niesamowicie oskryptowanych tytułów, w których masz dostać się z punktu A do B”. W recenzji pochwalone zostały różnorodność i projekt lokacji, skrytykowano jednak dialogi, przewidywalną fabułę, starcia z bossami, sztuczną inteligencję i archaiczne drzewko rozwoju[2].