Gidō Shūshin

Gidō Shūshin
義堂 周信
Data i miejsce urodzenia

1 marca 1325
prow. Tosa

Data śmierci

10 maja 1388

Szkoła

zen Rinzai

Nauczyciel

Musō Soseki

Zakon

Mahajana

Gidō Shūshin (jap. 義堂 周信; ur. 1 marca 1325, zm. 10 maja 1388) – japoński mistrz zen ze szkoły rinzai, poeta.

Biografia

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z prowincji Tosa.

W wieku 13 lat rozpoczął naukę w klasztorze, a w rok później przyjął wskazania buddyjskie. Następnie studiował buddyzm ezoteryczny na górze Hiei. Wkrótce jednak zainteresował się zen i wstąpił do Tenryū-ji. Jego nauczycielem był mistrz zen Soseki Musō. Został jego następcą Dharmy[1].

Po śmierci mistrza przez jakiś czas przebywał w klasztorze Kennin-ji prowadzonym przez mistrza zen Tokkena Ryūzana[2].

W 1360 r. został zaproszony do Kamakury przez Motoujiego Ashikagę, zastępcę sioguna we wschodnich prowincjach. Początkowo przebywał w Engaku-ji, a od 1366 r. w Zempuku-ji. W 1371 r. Gidō wybudował świątynię Hōon-ji przy wsparciu finansowym potężnej rodziny Uesugi. W 1380 r. z rozkazu sioguna Yoshimitsu Ashikagi został opatem Kennin-ji, ale w 1386 r. przeniósł się do Nanzen-ji[2].

Miał szlachetny umysł, wierzył w wielkie ideały, dlatego nie pochwalał klerykalnego udziału w rządach. Jednak nauczał Ujimitsu (syna Motoujiego) zasad zen i historii okresu Song w Chinach. Gdy siogun podjął próbę zaprowadzenia harmonijnego współżycia do pełnych napięć relacji pomiędzy gałęziami rodu z Kamakury i Kioto, przysłużył się siogunowi pomagając w założeniu Shōkoku-ji oraz zaaprobował system Pięciu Gór[3].

Chociaż występował przeciwko mnichom zen, którzy zajmują się literaturą i studiami konfucjańskimi i oskarżał ich brak wierności wobec zen, sam był znakomitym poetą.

Zarówno on jak i jego brat dharmiczny Zekkai Chūshin, byli nazywani „jasnymi klejnotami literatury Pięciu Gór”.

Prace literackie

[edytuj | edytuj kod]
  • Kūge Nikkushū (空華日工集) - dziennki
  • Jōkan jūwa ruiju sōon renpōshū (重刊貞和類聚祖苑聯芳集)
  • Kūge nichiyō kufū ryakushū (空華日用工夫略集)

Linia przekazu Dharmy

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Red. Yusen Kashiwahara, Koyu Sonoda. Sharpers of Japanese Buddhism. Str. 272
  2. a b Red. Yusen Kashiwahara, Koyu Sonoda. Sharpers of Japanese Buddhism. Str. 227
  3. Red. Yusen Kashiwahara, Koyu Sonoda. Sharpers of Japanese Buddhism. Str. 273

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Red. Yusen Kashiwahara, Koyu Sonoda. Sharpers of Japanese Buddhism. Kōsei Publishing Co. Tokio. 1994. Str. 379. ISBN 4-333-01630-4