Jacques Martin (kardynał)
| Kardynał diakon | ||
.jpg)
| ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
26 sierpnia 1908 | |
| Data i miejsce śmierci |
27 września 1992 | |
| Miejsce pochówku | ||
| Prefekt Domu Papieskiego | ||
| Okres sprawowania |
1969–1986 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat |
14 października 1934 | |
| Nominacja biskupia |
5 stycznia 1964 | |
| Sakra biskupia |
11 lutego 1964 | |
| Kreacja kardynalska |
28 czerwca 1988 | |
| Kościół tytularny | ||
| Data konsekracji |
11 lutego 1964 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Jacques Martin (ur. 26 sierpnia 1908 w Amiens, zm. 27 września 1992 w Watykanie) – francuski duchowny rzymskokatolicki, kardynał, prefekt Domu Papieskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował na uniwersytecie w Strasburgu, następnie we Francuskim Seminarium w Rzymie; święcenia kapłańskie przyjął 14 października 1934. Kontynuował studia na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie (gdzie obronił doktorat z teologii), na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim (obronił tamże doktorat z prawa kanonicznego) oraz w Papieskiej Akademii Duchownej. W 1938 wstąpił do służby dyplomatycznej Watykanu, w maju t.r. wchodził w skład delegacji papieskiej na 34. Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny w Budapeszcie. Otrzymał kilka tytułów honorowych - nadzwyczajnego tajnego szambelana (1941), papieskiego prałata domowego (1951), nadzwyczajnego protonotariusza apostolskiego (infułata) i kanonika przy bazylice watykańskiej (1958). W 1954 reprezentował papieża Piusa XII na obchodach 25-lecia koronacji cesarza Etiopii Haile Selassie I. W styczniu 1964 towarzyszył Pawłowi VI w jego pielgrzymce do Ziemi Świętej.
Paweł VI mianował go biskupem tytularnym Neapoli do Palestrina w styczniu 1964; sakry biskupiej udzielił Martinowi kardynał Paolo Marella 11 lutego 1964 w Watykanie. W kwietniu 1969 Martin został powołany na stanowisko prefekta Domu Papieskiego. W grudniu 1986 przeszedł w stan spoczynku, odbierając jednocześnie nominację na arcybiskupa tytularnego.
W czerwcu 1988 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, z tytułem diakona Sacro Cuore di Cristo Re. Zaledwie dwa miesiące po tej nominacji kardynał Martin ukończył 80 lat, co oznaczało utratę prawa udziału w konklawe. Zmarł we wrześniu 1992; początkowo został pochowany na cmentarzu Campo Verano w Rzymie, w grudniu 1997 spoczął w bazylice Sacro Cuore di Cristo Re w Rzymie.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-26)].
- Jacques Martin [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-05-22] (ang.).