Marian Dziędziel

Marian Dziędziel
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1947
Gołkowice

Zawód

aktor

Współmałżonek

Halina Wyrodek

Lata aktywności

od 1969

Zespół artystyczny
Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Brązowy Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Odcisk dłoni Mariana Dziędziela w Alei Gwiazd w Międzyzdrojach

Marian Dziędziel (ur. 5 sierpnia 1947 w Gołkowicach) – polski aktor filmowy, telewizyjny i teatralny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Uczęszczał do I Liceum Ogólnokształcącego w Wodzisławiu Śląskim. Po maturze zdał egzamin na uczelnię teatralną, przy czym zawarto adnotację, że w ciągu pierwszego semestru musi nauczyć się poprawnego mówienia w języku polskim (wcześniej posługiwał się tradycyjną gwarą śląską)[1]. Studiował z Jerzym Trelą, Mikołajem Grabowskim, Leszkiem Teleszyńskim, Henrykiem Talarem i Jerzym Fedorowiczem[2]. Krakowską Państwową Wyższą Szkołę Teatralną ukończył w 1969[3].

W 1968 debiutował w produkcji telewizyjnej w epizodycznej roli w Stawce większej niż życie[3]. W 1969 dołączył do zespołu Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie[3]. Występował w kabarecie Piwnica pod Baranami[1]. Należał do prowadzących Telewizyjny koncert życzeń[1].

Za rolę w Weselu został wyróżniony nagrodą za najlepszą rolę męską na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni oraz Polską Nagrodą Filmową. Występ w Krecie przyniósł mu natomiast nagrodę za najlepszą drugoplanową rolę męską na FPFF. Otrzymał także m.in. Złotą Kaczkę czasopisma „Film” (2010).

W 1983 został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi. W 2012 otrzymał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[4]. W 2013, za wybitne zasługi dla polskiej kultury, za osiągnięcia w twórczości artystycznej i teatralnej, prezydent Bronisław Komorowski odznaczył go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[5]. Wyróżniony tytułem honorowego obywatela gminy Godów[6].

W 2012 ukazała się książka Marian Dziędziel Dariusza Domańskiego, stanowiąca wywiad rzekę z aktorem.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Ojciec aktora pracował w kopalni[1]. Marian Dziędziel był mężem Haliny Wyrodek[7][8][2]. Ma dwie córki: Agnieszkę i Joannę[2].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Dubbing

[edytuj | edytuj kod]

Lektor

[edytuj | edytuj kod]
  • Papież nadziei (1995, film dokumentalny)
  • Trzy pogrzeby Kazimierza Wielkiego (1998, film dokumentalny)
  • Iskry w popiele (2019, album muzyczny)[9]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Łukasz Maciejewski, Przygoda myśli. Rozmowy obok filmu, Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2009, s. 199–208 [dostęp 2022-10-09].
  2. a b c W domu nie gram, tylko po prostu żyję [online], styl.pl, 12 maja 2012 [dostęp 2022-10-09].
  3. a b c Marta Paluch, Raz zakochany Dziędziel czyli można się zakochać po 60-tce [online], gazetakrakowska.pl, 8 lutego 2013 [dostęp 2022-10-09].
  4. Medale Gloria Artis dla krakowskich aktorów [online], malopolskie.pl, 26 marca 2012 [dostęp 2015-04-08].
  5. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 12 września 2013 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2014 r. poz. 315).
  6. Honorowi obywatele, godow.pl [zarchiwizowane 2017-01-03].
  7. I kochaj mamuśkę, [w:] Janusz R. Kowalczyk, Wracając do moich Baranów, Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2012, s. 30, ISBN 978-83-7436-291-7, OCLC 793950553 [dostęp 2022-10-09].
  8. Beata Nowicka, Barbara Stuhr, Basia: Szczęśliwą się bywa, Warszawa: Wydawnictwo W.A.B., 2018, s. 133, ISBN 978-83-280-4554-5.
  9. Krzysztof Stanisław Sadowski, Iskry w Popiele. Wojciech Ciuraj przypomina o I Powstaniu Śląskim [online], kulturalnemedia.pl, 23 sierpnia 2019 [dostęp 2019-08-24].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]