| Miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1134 |
| Szkoła | |
| Linia przekazu Dharmy zen |
|
| Nauczyciel | |
| Zakon |
Thông Biện (zm. 1134) – wietnamski mistrz thiền ze szkoły vô ngôn thông.
Pochodził z Đan Phượng (obecnie w prowincji Hà Tây). Jego rodzinne nazwisko to Ngô. Z natury był inteligentny i jasno rozumiał trzy nauki buddyjskie: Dyscyplinę, Medytację i Mądrość.
Studiowanie thiền rozpoczął u mistrza Viêna Chiếu z Cát Tướng. Po osiągnięciu oświecenia przeniósł się do Narodowej Świątyni w stolicy Thăng Long[1]. Przybrał sobie wtedy nazwisko Trí Không (Pusta Mądrość).
Piętnastego dnia drugiego miesiąca piątego roku okresu Hội Phong, czyli wiosną 1096 r., cesarzowa-wdowa Phù Thánh Cảm Linh Nhân zorganizowała wegetariański festyn dla mnichów z Narodowej Świątyni. Zaczęła zadawać wiele pytań związanych z buddyzmem, na które odpowiadał tylko Thông Biện. Na zakończenie festynu cesarzowa była tak zadowolona z odpowiedzi i wyjaśnień mistrza, że nadała mu tytuł Tăng Lục (Mnich Pisarz) oraz obdarowała purpurową szatą[2]. Nadała mu także nowe nazwisko — Thông Biện Quốc Sư (Narodowy Nauczyciel Dopełnionej Elokwencji)[3].
Po tym wydarzeniu wielokrotnie był zapraszany na dwór. Jego nauki doprowadziły cesarzową-wdowę do głębokiego wglądu.
W późniejszych latach mistrz przeniósł się do klasztoru Phổ Ninh w Từ Liêm[4], który stał się wielkim ośrodkiem nauczania buddyzmu. W nauczaniu mistrz często wykorzystywał Sutrę Lotosu.
Dwunastego dnia drugiego miesiąca w drugim roku, giáp dần, ery Thiên Chương Bảo Tự, czyli w 1134 r., mistrz powiedział, że jest chory i zmarł[5].
Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.
Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.
Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w danym kraju.