Mario Monti

Mario Monti
Ministru d'Asuntos Esteriores d'Italia 26 marzu 2013 - 28 abril 2013 ← Giulio Terzi Di Sant'Agata ^(es) - Emma Bonino → 54. Presidente del Conseyu de Ministros d'Italia 16 payares 2011 - 28 abril 2013 ← Silvio Berlusconi - Enrico Letta → ministro de Economía y Finanzas ^(es) 16 payares 2011 - 11 xunetu 2012 ← Giulio Tremonti - Vittorio Grilli → senador vitalicio ^(es) 9 payares 2011 - ensin valor Comisario europeo de Competencia ^(es) 15 setiembre 1999 - 30 ochobre 2004 ← Karel Van Miert - Neelie Kroes → Comisario europeo de Mercado Interior ^(es) 18 xineru 1995 - 15 setiembre 1999 ← Raniero Vanni d'Archirafi - Frits Bolkestein →
Vida
Nacimientu	Varese[1], 19 de marzu de 1943[2] (81 años)
Nacionalidá	Italia
Llingua materna	italianu
Estudios
Estudios	Universidá Bocconi Yale
Nivel d'estudios	doctoráu
Llingües falaes	italianu[3]
Oficiu	economista, políticu, profesor universitariu
Participante Xunta Añal del Foru Económicu Mundial 2013 Xunta Añal del Foru Económicu Mundial 2017 Xunta Añal del Foru Económicu Mundial 2018 Xunta Añal del Foru Económicu Mundial 2004
Llugares de trabayu	Roma
Emplegadores	Universidá Bocconi Universidá de Turín Universidá de Trento
Premios	ver doctor honoris causa pola Universidá de Padua doctor honoris causa pola Universidá CEU San Pablo Medaya Robert Schuman  (2004) Caballeru de la Gran Cruz de la Orde al Méritu de la República Italiana  (29 payares 2004) [4] [[]]  (2006) [5] Gran Cordón de la Orden del Sol Naciente  (2015) Premiu d'Economía Global  (2016) [6]
Miembru de	Academia Nacional de los Linces ^(es) Comisión Trilateral ^(es) Académie des sciences morales et politiques ^(es)
Creencies
Relixón	Ilesia Católica
Partíu políticu	Elección Cívica ^(es) (dende 4 xineru 2013)[8]

Mario Monti (19 de marzu de 1943, Varese) ye un economista y políticu italianu, qu'exerció como Primer ministru y Ministru d'Economía del so país.^[9] Pola so reconocida trayeutoria económica nel senu de les instituciones de la Xunión Europea y la so non afiliación partidista, encargóse-y la formación d'un gobiernu téunicu encargáu d'implementar n'Italia les reformes y les midíes d'austeridá esixíes pola XE.^[10][11]

Biografía

Carrera profesional

Nació en Varese, el 19 de marzu de 1943, fíu de padre arxentín.^[12] Estudió na Universidá Bocconi y na Universidá de Yale,^[13] nesta postrera tuvo como profesor a James Tobin, Premiu Nobel d'economía.^[14] Nel campu de la política ye consideráu un téunicu ocupando puestu d'altu funcionariu con distintos gobiernos. De 1970 a 1985 foi profesor d'economía na Universidá de Turín, pasando depués a la Universidá de Bocconi, de la que foi rector, de 1989 a 1994, y dende entós presidente. En 1994 entró a formar parte de la Comisión Europea presidida por Jacques Santer, sustituyendo a l'anterior comisaria italiana, Emma Bonino. Foi propuestu pol gobiernu de Silvio Berlusconi. Hasta 1999 ocupó'l cargu de Comisariu de Mercáu interior. Esi añu, el gobiernu de Massimo D'Alema confirmar como comisariu italianu na nueva comisión presidida pol so compatriota Romano Prodi. Nesa ocasión pasó a ocupase de la comisaría de Competencia. Nesi cargu entamó aiciones contra'l monopoliu de Microsoft y bloquió la fusión ente General Electric y Honeywell en 2001, hasta entós la mayor operación industrial de la hestoria.^[10]

El segundu gobiernu Berlusconi nun lo confirmó en 2004 y foi sustituyíu como comisariu européu por Rocco Buttiglione. Sicasí, Buttiglione nun consiguiría'l respaldu del Parllamentu Européu polo que finalmente aportó al puestu Franco Frattini.

El profesor Mario Monti foi tamién direutor européu de la Comisión Trilateral, un lobby d'orientación neolliberal fundáu en 1973 por David Rockefeller.^[15] Tamién foi miembru de la directiva del Grupu Bilderberg.^[16] Foi presidente de Bruegel. Monti foi tamién asesor de The Coca-Cola Company y de Goldman Sachs, mientres el periodu en qu'esta compañía ayudó a despintar el déficit del gobiernu griegu de Kostas Karamanlis.^[17][18]

Primer ministru

El Presidente de la República, Giorgio Napolitano, encamentó a Mario Monti la formación d'un gobiernu'l 13 de payares de 2011, tres la dimisión de Silvio Berlusconi. Trés díes depués, col país somorguiáu nuna grave crisis de delda, Monti tomó posesión como nuevu Primer ministru, amás de faese cargu de la cartera d'Economía.^[9][19]

Tres l'anunciu de Berlusconi de que volvería ser candidatu a les eleiciones, Monti anunció'l 8 d'avientu de 2012 que dimitiría una vegada apruébese la reforma presupuestaria.^[20] Monti arrenuncia oficialmente'l 21 d'avientu porque'l partíu de Silvio Berlusconi, Pueblu de la Llibertá nun-y dio sofitu parllamentariu. Tamién por yá aprobar el presupuestu 2013, que yera l'oxetivu del so gobiernu.^[21][22]

Cargos desempeñaos

• Comisariu européu de Mercáu Interior (1995-1999).
• Comisariu européu de Competencia (1999-2004).
• Senador vitaliciu d'Italia (Dende 2011).
• Presidente del Conseyu de Ministros d'Italia (2011-2013).
• Ministru d'Economía y Finances d'Italia (2011-2012).
• Líder d'Eleición Cívica (Dende 2012).
• Ministru d'Asuntos Esteriores d'Italia (2013).

Referencies

1. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 10 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
2. Afirmao en: SNAC. Identificador SNAC Ark: w6h002kx. Apaez como: Mario Monti. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
3. Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 12412865m. Data de consulta: 10 ochobre 2015. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.
4. «Dettaglio decorato» (italianu). presidencia de la República Italiana. Consultáu'l 17 payares 2013.
5. URL de la referencia: https://www.sciencespo.fr/fr/la-recherche/doctorats-honoris-causa/.
6. URL de la referencia: https://www.ifw-kiel.de/konfer/wwp.
7. «Scheda del socio» (italianu). Academia Nacional de los Linces. Consultáu'l 20 payares 2013.
8. URL de la referencia: https://www.workwithdata.com/person/monti-mario-1943. Data de consulta: 5 payares 2024.
9. El País (16 de payares de 2011). «Monti asume la xefatura de Gobiernu d'Italia y la cartera d'Economía». Consultáu'l 16 de payares de 2011.
10. El País (12 de payares de 2011). «El ‘gentleman’ tecnócrata». Consultáu'l 13 de payares de 2011.
11. Catherine Giselda y Catherine Hornby (10 de payares de 2011). escritu en Roma. «Mario Monti remaneces as favorite to lead Italy» (n'inglés). Reuters. http://www.reuters.com/article/2011/11/10/us-italy-idUSTRE7A72NG20111110. Consultáu'l 10 de payares de 2011. 
12. socesor-de-berlusconi-ye-fíu-de-un arxentín La Nación, 14 de payares de 2011
13. «Curriculum vitae of speakers» (n'inglés). Public hearing: Strengthening economic governance in the EU. 13 de xineru de 2011. http://www.europarl.europa.eu/document/activities/cont/201101/20110112ATT11575/20110112ATT11575EN.pdf. 
14. Jeremy Clift (xunu de 2005). «Super Mario and the Temple of Learning» (inglés). Finance and Development. International Monetary Fund.
15. «www.trilateral.org» (inglés). Consultáu'l 12 de payares de 2011.
16. «Steering Committee». Bilderberg Meetings. Archiváu dende l'orixinal, el 9 de payares de 2011. Consultáu'l 12 de payares de 2011.
17. Mario Monti.
18. crisis Exejecutivos de Goldman Sachs acopen instituciones claves na crisis, Público, 01/11/2011
19. El País (16 de payares de 2011). «Los 13 tecnócrates que van dirixir Italia». Consultáu'l 17 de payares de 2011.
20. (n'italianu) el_quirinale-48347300/ Monti: "Dimissioni dopo la legge di stabilità". Svolta dopo due ore di incontro con Napolitano. La Repubblica. 8 d'avientu de 2012. http://www.repubblica.it/politica/2012/12/08/news/monti_a el_quirinale-48347300/. Consultáu'l 9 d'avientu de 2012. 
21. (n'italianu) Monti si è dimesso, ora -y consultazioni. La Repubblica. 21 d'avientu de 2012. http://www.repubblica.it/politica/2012/12/21/news/berlusconi_llexislatura_sprecata_y_colpa_di_monti-49197336/. Consultáu'l 21 d'avientu de 2012. 
22. Nación: Arrenunció Mario Monti, el Primer Ministru d'Italia

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Mario Monti.

• Mario Monti - Biografía CIDOB.

Predecesor: Raniero Vanni d'Archirafi	Comisariu Européu de Mercáu Interior 1995-1999	Socesor: Frits Bolkestein
Predecesor: Karel van Miert	Comisariu Européu de Competencia 1999-2004	Socesor: Neelie Kroes
Predecesor: Giulio Tremonti	Ministru d'Economía y Finances d'Italia 2011–2012	Socesor: Vittorio Grilli
Predecesor: Silvio Berlusconi	Presidente del Conseyu de Ministros d'Italia 2011–2013	Socesor: Enrico Letta
Predecesor: Andrea Riccardi	Presidente d'Eleición Cívica 2013	Socesor: Alberto Bombassei
Predecesor: Giulio Terzi di Sant'Agata	Ministru d'Asuntos Esteriores d'Italia (Interín) 2013	Socesor: Emma Bonino