The Railway Series

The Railway Series
	serie de llibros
Datos
Autor	Rev. Wilbert V. Awdry ; Christopher Awdry
Fecha	1945
Xéneru	lliteratura infantil
Llingua de la obra	inglés
País orixinal	Reinu Xuníu
Ilustrador orixinal	Clarence Reginald Dalby
Obres derivaes	Thomas and the Magic Railroad

Nota: Entá falten delles correiciones ya imáxenes.

The Railway Series ye una conocida saga británica de 41 llibros infantiles, que'l so marco de les aventures ta alcontráu na ficticia islla de Sodor. Los llibros fueron escritos pol reverendu Wilbert Vere Awdry (1911-1997), qu'escribió los primeres 26 llibros y creó al pie del so hermanu George la hestoria ficticia de Sodor, y el so fíu Christopher Awdry, al cual cuntába-y les primeres hestories cuando yera pequeñu y que siguió col llabor del so padre escribiendo los llibros del 27 al 41 (que ye'l postreru escritu hasta la fecha). Los protagonistes principales son un grupu de llocomotores antropomorfizadas, anque tamién hai más vehículos, que viven diverses situaciones propies de los ferrocarriles como son los accidentes anque non tan serios, o atascos, toos ellos basaos en fechos reales ferroviarios.

El reverendu Awdry, como bon entusiasta y almirador de los trenes, estableció que les hestories de los sos llibros tendríen de ser lo más realista posible, como se demuestra na so decepción de cuando s'estrenó'l capítulu El monte de Henry, n'inglés Henry 's Forest, al consideralo nada realista una y bones Henry podría causar una quema forestal si les chispes de cenices de la so chimenea algamaren los árboles. Tolos demás vehículos, incluyendo les llocomotores protagonistes, tán basaos en vehículos reales.

La serie de llibros foi un ésitu atayante en Gran Bretaña de les cualos comercializáronse audiollibros narraos por distintos actores, y en 1984 estrenóse la serie de televisión conocida como Thomas the Tank Engine and Friends que dio a conocer a tol mundu los sos carismáticos personaxes de los cualos sacáronse ensame de merchandising y fascinación pol antiguu ferrocarril de vapor tantu en neños como n'adultos, y faciendo que la serie de llibros de los Awdry tengan muncho más valor.

Oríxenes ya historia

El reverendu empezó a imaxinar los sos personaxes cuando'l so fíu Christopher carecía de sarampión nel añu 1942. El so padre cuntábalu rimes y hestories sobre trenes por que se allegrara mientres se recuperaba. Una de les rimas favorites de Christopher Awdry ye:

Early in the morning,

Down at the station,

All the little engines

Standing in a row.

Along comes the driver,

Pulls the little lever

Puff, puff! Chuff, chuff!

Off we go!

Que la so traducción lliteral sería:

Pela mañana ceo,

Embaxo na estación,

Toles pequeñes llocomotores,

En ringlera asitiaes.

Llegando'l condcutor,

Tirando la pequeña palanca

¡Puff, puff! ¡Chú chú!

¡Allá vamos!

Los oríxenes de felicidá rima son inexactos pero Brian Sibley, autor de la novela autobiográfica de Wilbert Awdry The Thomas the Tank Engine man, supón que tuvieron de tar alcontraos mientres dalgún puntu de la Primer Guerra Mundial. Les entrugues de Christopher Awdry al so padre y les sos respuestes llegaron a la creación de la primer hestoria del llibru El día llibre de Edward, n'inglés Edward 's Day Out, onde s'introdució'l personaxe de Edward la Llocomotora Azul, la llocomotora más antigua del ferrocarril empobináu por Sir Topham Hatt el cual yera oxetu de burlles de los sos compañeros por ser antiguu y de que naide quería usalo hasta qu'un día vuelve salir fora a polos vagones de pasaxeros. Dempués creóse otra historia sobre Edward y onde s'introducía otru conocíu personaxe: Gordon la Llocomotora Grande, llamáu asina por un neñu mandón que vivía cerca de los Awdry.

Creóse una tercera historia sobre una llocomotora verde llamada Henry qu'empezaba con una rima la cual comentaba la personalidá de Henry y la so ofiendo escontra l'agua que lu llevó a quedase dientro d'un túnel. Esta tercer hestoria titulóse La murnia hestoria de Henry (The sad story of Henry). La rima paez tar basada nun llibru de rimas infantiles publicáu en 1902 cuando al reverendu llególu una carta alrodiu de les semeyances de felicidá rima. La hestoria introdució, amás de Henry la Llocomotora Verde, el personaxe de Sir Topham Hatt conocíu por toos como The Fat Controller n'inglés, direutor de casi tolos ferrocarriles de Sodor ya inxenieru xefe de la construcción de la llinia principal.

Wilbert Awdry, sofitáu pola so muyer Margaret, decidió publicar los trés histories nun solu llibru a Edmund Ward pa la so publicación en 1943. El xefe de división de llibros infantiles socatró-y sobre una cuarta hestoria onde salieren al empar Edward, Gordon y Henry pa lliberar de la so ladrillamiento dempués de zarra-y pola so cabezonería. Anque'l reverendu nun tenía pensáu en xuntar les hestories de les trés llocomotores nun mesmu ferrocarril fixo casu del xefe de división y creó la hestoria de Edward, Gordon y Henry, que Gordon estropióse, y Edward y Henry tuvieron que llevar l'espresu. El llibru llevó como títulu The Three Railway Engines y foi publicáu finalmente en 1945 con ilustraciones de William Middleton.

Na Navidá de 1942, unos años antes, Wilbert Awdry creó al so más famosu personaxe a partir d'un tren de xuguete pal so fíu Christopher al que nomaron Thomas. El pequeñu Christopher pidió-y al so padre histories sobre la llocomotora y en 1946 publicóse les hestories de la famosísima llocomotora nun llibru tituláu Thomas the Tank Engine, con ilustraciones de Reginald Payne les cualos el reverendu quedó muncho más satisfechu que les de Middleton. El xuguete de Thomas yera de color verde orixinalmente en cuenta de el so clásicu color azul.

Dambos llibros fueron un ésitu atayante y a Awdry pidiéronlu más histories sobre la llocomotora que Thomas salvó a la fin de Thomas the Tank Engine: James la Llocomotora Colorada, que de primeres yera de color negru pero foi repintado al so conocíu colo coloráu. El llibru sobre James foi publicáu en 1948 ya ilustráu por C. Reginald Dalby.

C. Reginald Dalby ye posiblemente'l ilustrador más famosu ya ilustró tolos llibros hasta'l númberu 11, Percy the Small Engine, re-ilustró The Three Railway Engines y dio dellos rotoques al llibru Thomas the Tank Engine. Dalby tamién foi polémicu debíu al enfadu de Awdry cola so ilustración de Percy nel últimu llibru qu'ilustró al cual definió como un guxanu verde con rayes coloraes. Dalby foi sustituyíu por John T. Kenney y creó a otros personaxes populares de la serie como Percy, Toby, Duck, Annie, Clarabel, Henrietta, Bertie, Terence, Trevor, Skarloey, Rheneas, Peter Sam, Sir Handel y el Direutor Delgado (The Thin Controller).

John T. Kenney ilustró los llibros del 12 al 17 pero nun pudo siguir col so llabor por cuenta de un problema ópticu asina que foi sustituyíu pol matrimoniu Peter y Gunvor Edwards que les sos ilustraciones teníen una clara inspiración impresionista ya ilustraron los últimos llibros del reverendu Wilbert Awdry.

Pa consiguir que les sos hestories fueren lo más real posible, el reverendu Awdry ayudar d'una seición na revista ferroviaria Railway Gazette pa recrear les distintes situaciones a les que s'enfrentaben los protagonistes de les sos hestories. Dalgunos de los ferrocarriles de Sodor tán basaos en ferrocarriles reales como son el de Skarloey que ta basáu nel de Tallyllyn o'l de Culdee Fell ta basáu nel de Snowdon Mountain, dambos en Gales.

El reverendu siguió escribiendo los llibros hasta 1972 con Tramway Engines como'l postreru de los sos llibros, por cuenta de una falta d'idees a la que definió como el molín que s'ensugó. Nun escribió más llibros del so Railway Series pero siguió contribuyendo al so mundu creáu con hestories de los sos personaxes en múltiples anuarios, l'episodiu de la primer temporada de la serie televisiva Thomas' Christmas Party, espandió dalgunes de les sos hestories recién y escribió al pie del so hermanu George Awdry el llibru The Island of Sodor: Its People, History and Railways, que cuntaba la hestoria de Sodor dende tiempos antiguos y la creación de los sos conocíos ferrocarriles y llocomotores. Esti llibru publicáu en 1987 con ilustraciones de Clive Spong foi descatalogado en Reinu Xuníu en 1992.

La continuación de la serie

Christopher Awdry siguió col llabor yá fechu del so padre casi por accidente y col que tamién compartía la so afición y almiración polos trenes. Mientres una visita al ferrocarril de Nene Valley tuvo la inspiración d'una de los cuatro histories que compondríen el ventenu séptimu llibru Really Useful Engines la cual cuntaba alrodiu de un tren lleváu por trés llocomotores al empar. Na hestoria les trés llocomotores que llevaben el tren yeren Thomas, Percy y Duck. El llibru foi publicáu en 1983, coles mesmes que se realizaba la primer temporada de la serie de televisión, col consentimientu del so padre y al empar como parte de The Railway Series, siendo'l númberu 27 de la coleición.

D'esa manera, Christopher Awdry escribió otros trelce llibros toos ilustraos por Clive Spong hasta 1996, que inclúin el llibru que celebra'l 50 aniversariu, el númberu 39, de la famosa serie de llibros Thomas and the Fat Controller 's Engines o'l llibru Thomas and the Great Railway Show onde Thomas visita'l Muséu Ferroviariu de York. Mientres la escritura de los llibros, l'ésitu de la serie de televisión convirtió a Thomas nel personaxe más popular de The Railway Series y polo tanto los editores pidieron a Christopher más llibros sobre la llocomotora azul colos cualos tuvo dellos conflictos.

En 1996, Christopher publicó The New Engine como'l númberu 40 de la serie y a partir d'ende, el publicador Egmont Fleetway espresó'l consentimientu de nun publicar más llibros de la archifamosa serie de llibros polo que los llibros fueron descatalogados y nun se volvieron imprimir esi mesmu añu.

En 2005, dempués de dellos sucesos, Christopher Awdry creó la compañía Sodor Enterprises y el so primer llibru foi Sodor: Reading between the lines. Esti volume espandió l'universu ficiticio creáu pol reverendu Awdry y bien paecíu al descatalogado The Island of Sodor: Its People, History and Railways nel cual añade la información yá creada pol mesmu Wilbert Awdry como la de los nuevos llibros de Christopher. Esta nueva editorial escribió delles hestories rellacionaes con ferrocarriles reales británicos y tamién promovió eventos rellacionaos cola so serie de llibros.

Nel añu 2006, los llibros volvieron imprimise nel so antiguu formatu y n'agostu de 2007 los llibros escritos por Christopher tamién fueron re-llanzaos. Meses dempués publicóse'l llibru númberu 41 tituláu Thomas and Victoria cuntando con Clive Spong otra vegada como ilustrador.

El futuru de The Railway Series

En 1996, se descatalogaron tolos llibros quedando namái unos cuantos en llibreríes. Dellos d'ellos se re-imprimieron nun formatu distintu al clásicu apaisáu pero esti nuevu formatu nun gustó demasiáu y de esa manera fueron descatalogados. En 2004, una imprenta ufiertar a imprimir solo los 26 llibros escritos pol reverendu Awdry pero en 2005, l'añu nel que se celebraba'l 60 aniversariu de la serie, la familia Awdry quería que tolos llibros publicar nel so antiguu formatu. Entós en 2007, los llibros de Christopher más el nuevu Thomas and Victoria publicáronse a lo último ya inclusive se llanzó una edición de coleición con tolos llibros publicaos por Christopher titulada como The New Collection.

Christopher Awdry estableció que tien más idees pa espandir l'universu creáu pol so padre polo que nun futuru podrá apreciase más nueves hestories de los ferrocarriles de la islla de Sodor. Delles hestories que tien en mente son una visita de Duncan al ferrocarril de Tallyllyn, o un llibru dedicáu a una nueva llocomotora llamada Barry que va ayudar a Donald y Douglas nos sos trabayos de mercancía.

Los ilustradores

Los llibros son notablemente conocíos poles ilustración onde presenten a los innumberables personaxes nes más diverses situaciones, y de una manera viva y coloríu que paez ser consecuencia de la post-guerra, nesti casu la Segunda Guerra Mundial. Fueron dellos los ilustradores de la serie de llibros, toos col so propiu estilu:

William Middleton: Foi'l primeru de toos y el qu'ilustró'l primer volume de The Three Railway Engines, l'únicu qu'ilustró, del cual el reverendu sintióse insatisfechu por el so estilu simple y irrealista.

Reginald Payne: El segundu ilustrador nun foi bien duraderu pero si foi importante una y bones él creó la forma y el color que caracterizaríen al famosu personaxe del reverendu Awdry, Thomas en Thomas the Tank Engine. Anque Thomas orixinalmente yera de color verde y de una forma distinta a la perconocida llocomotora, el reverendu sintióse muncho más satisfechu que col so trabayu que col de Middleton.

C. Reginald Dalby (1904-1983): Ye quiciabes el más relevante de tolos ilustradores yá que dio a conocer a casi tolos personaxes más relevantes de The Railway Series. Ilustró James the Red Engine, Tank Engine Thomas again, Troublesome Engines, Henry the Green Engine, Toby the Tram Engine, Gordon the Big Engine, Edward the Blue Engine, Four Little Engines, y Percy the Small Engine, los llibros del 3 al 11. Tamién re-ilustró'l primer llibru The Three Railway Engines, y dio dellos retoques a Thomas the Tank Engine. Payne nun pudo siguir ilustrando los demás llibros asina que Dalby foi escoyíu como nuevu ilustrador. El so trabayu ganó popularidá ente los llectores pero non n'ocasiones col reverendu, que yá mentar, nun-y gustó'l diseñu de Percy nel llibru 11, a quien definió'l so diseñu como un guxanu verde con rayes coloraes. Dalby disgustáu, dimitió pero'l so llabor siempres va ser reconocida.

John T. Kenney (1911-1972): El so estilu nun yera del tou coloríu pero si más realista polo que la so rellación col reverendu Wilbert Awdry foi más sele y cómoda. Ilustró The Eight Famous Engines, Duck and the Diesel Engine, The Little Old Engine, The Twin Engines, Branch Line Engines, y Gallant Old Engine. Por cuenta de un problema ópticu Kenney nun pudo ilustrar más llibros de The Railway Series.

Gunvor y Peter Edwards: Esti matrimoniu d'orixe suecu ilustraron los últimos llibros del reverendu (18-26) nos cualos pueden apreciase una clara inspiración impresionista. Gunvor Edwards empezó a ilustrar Stepney the ″Bluebell″ Engine pero nun quedó satisfecha col so trabayu asina que pidió asistencia al so maríu Peter y de esa manera dambos apaecen acreditaos como ilustradores. Ilustraron tamién Mountain Engines, Very Old Engines, Main Line Engines, Small Railway Engines, Enterprising Engines, Oliver the Western Engine, Duke the Lost Engine, y Tramway Engines.

Clive Spong: Ye'l ilustrador actual de la serie y dica agora el más duraderu y que más llibros de la serie ilustró. Ilustró tolos llibros escritos por Chrsitopher Awdry y del cual ta satisfechu por realizar un llabor oldeáu a la de C. Reginald Dalby, ye dicir unes ilustraciones bien coloridas. Tamién ilustró dellos llibros spin-off de la serie y ayudó a ilustrar The Island of Sodor: Its People, History and Railways.

Formatu y presentación

Los llibros son de tapa dura, de formatu apaisáu y con 60 páxines cada unu. Les tapes son dures y nada grueses pero les tapes de los re-ediciones si fueron más grueses. Distintu de color ente sigo (pueden ser azules, coloraes, verdes, marielles, naranxes, etc.) y cada portada lleva una ilustración del llibru mesmu. La portada más conocida ye la de Thomas the Tank Engine, con Thomas saliendo d'un túnel, sonriendo y llevando los vagones de mercancíes de Edward. El formatu siempres foi apaisáu incluyíes los re-ediciones.

Cada llibru empieza con un pequeñu prólogu d'una páxina en forma de carta del autor escontra una determinada persona que'l so conteníu depende del llibru. Dacuando inclúyese un pequeñu párrafu debaxo nel cual l'autor da'l so agradecimientu a los qu'ayudaron a collaborar o inspirar un fechu d'una hestoria del llibru. La estructura narrativa consta de 60 páxines, de les cualos tán estremaes de metá en metá, esto ye, 30 páxines de los fechos de la hestoria y 30 páxines pa les ilustraciones. Tolos llibros consten de cuatro capítulos, a esceición del llibru Henry the Green Engine que tenía una hestoria extra na cual Percy desea ponese una bufanda pa permanecer caliente mientres el fríu iviernu y acaba colos pantalones de Sir Topham Hatt como bufanda por cuenta de un descuidu, polo tanto'l llibru contién 63 páxines d'hestories ya ilustraciones. Los llibros tienen una midida de 14'3 centímetros d'anchu y 10'7 centímetros d'altu.

El inusual formatu de los llibros facer reconocibles al intre. Anque munchos llibreros quexar de qu'esi inusual formatu facer fácilmente accesibles pa robalos y difíciles d'exhibir. Esti formatu foi copiáu polos editores de Ian Allen pa los sos llibros de Sammy the Shunter.

Inusualmente pa los llibros infantiles mientres el periodu d'austeridá, los llibros de The Railway Series fueron impresos totalmente en color dende'l principiu. Esti fechu ye citáu por munchos críticos como unu de los mayores puntos de venta en tiempos anteriores.

El marcu de les aventures: la islla de Sodor

El reverendu Wilbert Awdry recibió numberoses cartes de los almiradores de les hestories avera del ferrocarril onde viven les llocomotores. D'esa manera'l reverendu empezó a planiar un llugar pa establecer el marcu específicu de les hestories. Mientres una visita a la islla de Man, afayó que l'obispu de la islla yera llamáu'l Obispu de Sodor y Man. El nome Sodor venía de Sudrey, les islles del sur, pero'l reverendu decidió que d'establecer una islla ficticia ente Man y Gran Bretaña con esi nome sería una gran idea.

Años dempués, Wilbert y el so hermanu George Awdry, que yera bibliotecariu del Club Lliberal Nacional, escribieron el llibru de The Island of Sodor: Its People, History and Railways sobre la islla ficticia onde se fala de la so xeografía, la llingua que se falaba, la so historiografía, industries y ferrocarriles.

The Railway Series, el Ferrocarril Británicu y el Movimientu de Preservación

El reverendu Wilbert Awdry creía firmemente nes llocomotores de vapor como daqué por demás importante polo qu'en dellos de los sos llibros y hestories criticaba los planes de modernización o situaciones del Ferrocarril Británicu, al cual nes hestories referíense como'l ″Otru Ferrocarril″. El llibru Troublesome Engines criticaba por casu les disputes industriales nel Ferrocarril Británicu.

Otru de los aspeutos más criticables ye l'usu de les llocomotores diésel en sustitución poles llocomotores de vapor. D'esa manera, delles de les llocomotores diésel qu'apaecieron caracterizábense-yos por ser gloriables y malicioses. Diesel, l'antagonista de Duck and the Diesel Engine, fixo poner nel so contra a la llocomotora Duck por rensía yá que Duck desafió-y a llevar unos cuantos vagones vieyos por ser meyor y revolucionariu. Otra llocomotora diésel tamién llegó a Sodor presumiendo de que yera meyor y que toles llocomotores de vapor tendríen de ser chatarra en Stepney the ″Bluebell″ Engine hasta que s'estropió por zucar ensin querer el bombín del inspector.

Enterprising Engines, ye'l llibru que más critica a los diesels yá que foi publicáu en 1968, l'añu que les llocomotores de vapor fueron puestes en desusu y sustituyíes polos diesels. Dos diesels llamaos polos sos númberos 199 y 7101 llegaron a Sodor. 199 yera'l más sobeyosu ente que 7101 yera más atentu. 199 foi espulsáu finalmente pola so torpeza. Na hestoria de Escape! del mesmu llibru, los diésel actúen de la mesma qu'un grupu de nazis en caza de xudíos, o policías en busca d'un presu fugáu, sía inocente o non. Nesti casu de la llocomotora de vapor Oliver que fuxe escontra Sodor yá que Sir Topham Hatt nun dexa la destrucción de llocomotores de vapor, y ye rescatáu y lleváu pol ximielgu Douglas que lo dexa en Crovan 's Gate, onde ta'l taller d'arreglos. Sir Topham Hatt yá sabe de Oliver y mandar a reparar, finalmente diciendo delantre de toles llocomotores de Tidmouth que Toles llocomotores de vapor siempres van ser bienveníes y van tener un llar en Sodor.

Pero non tolos diésel aportaron a tan ronciegos nos llibros. Daisy, que de primeres yera presumida y picotera, demostró ser útil y quedóse en Sodor. BoCo, qu'ayuda a Edward nel so ramal, de primeres paeció cantu cuando ensin querer llevóse los vagones de mercancíes de los ximielgos Bill y Ben pero Edward enseñólos a respeta-y, y acabó per integrar se nel grupu de les llocomotores de vapor de les cualos munchos d'ellos teníen cierta distancia por cuenta de la malicia de Diesel, el qu'acosó a Duck. Mavis yera un diésel nuevu ya inespertu qu'ayuda na cantera de Anopha y quería faer les coses a la so manera, cosa que disgustaba al veteranu Toby y tres delles lleiciones, Mavis aprendió a ser realmente útil. Bear, el nuevu nome del diésel 7101 polos ruxíos qu'emite'l so motor, tamién se quedó en Sodor pola so utilidá y ayuda a Henry, Gordon y James. Rusty, el pequeñu diésel del ferrocarril de Skarloey, ye atentu y ayuda nes xeres de caltenimientu del ferrocarril. A partir de los llibros de Christopher Awdry, l'apariencia de los diesels como nocivos pal ferrocarril foise apagando y de ende tán los personaxes del Diesel del Taller, qu'ayudó a James y convence-y que non tolos diesels son maliciosos, Philippa/Pip y Emma, que lleva a pasaxeros dende Londres hasta Sodor, o Frank, del ferrocarril de Arlesdale, que nun principiu yera gurniador demostró ser de gran utilidá. L'últimu diésel presumíu coles llocomotores de vapor foi'l moteyáu 'Old Stuck-Up' que s'estrelló na paré trasera del hangar de Tidmouth en James and the Diesel Engines.

L'entusiasmu del reverendu poles llocomotora de vapor llocomotores de vapor sirvió por qu'en les sos hestories promocionara los ferrocarriles de vapor y permaneza el so entusiasmu per siempres. Por poner exemplos, dellos de los ferrocarriles de Sodor tán basaos en munchos ferrocarriles auténticos. El ferrocarril de Skarloey ta basáu nel de Talyllyn, en Gales y en munches hestories méntase tamién al verdaderu ferrocarril y a les sos llocomotores como Talyllyn y Dolgoch, los ximielgos reales y base d'inspiración de Skarloey y Rheneas. Inclusive nos prólogos promociónense dellos de los ferrocarriles.

Otros ferrocarriles reales son el de Snowdon Mountain, tamién en Gales ya inspiración del ferrocarril de Culdee Fell; y el de Ravenglass y Eskdale, en Cumbria foi la inspiración del ferrocarril de Arlesdale. Otros ferrocarriles de Sodor tán direutamente basaos nos reales, como son l'antiguu ferrocarril de Mid Sodor onde taba Duke, y agora ye'l de Arlesdale, basáu nos ferrocarriles de Ffestiniog y Corris, o'l ramal de Duck, tamién llamáu'l ″Pequeñu Oeste″, basáu nel ferrocarril de South Devon.

Como yá se comentó antes, delles llocomotores reales apaecen nos llibros como son Flying Scotsman, que ye presentáu como unu de los hermanos de Gordon, Stepney, les llocomotores que caltienen Sodor en fierros mientres les llocomotores de Sodor van a Gran Bretaña ente elles Jinty y Pug, Green Arrow, Mallard, Iron Duke, o City of Truro sirviendo como publicidá pal entusiasmu del ferrocarril de vapor. Wilbert la llocomotora qu'apaez en Wilbert the Forest Engine ta basada nuna llocomotora de vapor del ferrocarril del monte de Dean, del cual el reverendu yera presidente y de esa manera Christopher nomar n'honor del so padre.

Nel llibru de Thomas and the Great Railway Show, Thomas visita'l Muséu Ferroviariu Nacional en York onde apaecíen múltiples llocomotores incluyida la llocomotora The Rocket de Stephenson, anque esta en realidá ye una copia del orixinal que ta espuesta en Londres. A la fin del llibru Thomas ye condecoráu como Miembru Honarario del Muséu. Esto foi reflexáu pola inclusión real del ferrocarril ficticiu de Sodor cola estensa biblioteca de llibros sobre ferrocarriles del Muséu en reconocencia pola so influencia na preservación del ferrocarril de vapor.

Cameos, apaiciones especiales ya intereses

Como suel asoceder en delles obres sían lliteraries o audiovisuales, el creadores mesmos o dellos compañeros sos apaecen como personaxes nes hestories más que nada como visitantes de la islla de Sodor.

El mesmu reverendu apaeció nel llibru de Small Railway Engines y Duke the Lost Engine anque moteyáu como'l Clérigo Delgado, que'l so oficiu yera'l mesmu: escritor de llibros ferroviarios y reverendu. Esti personaxe llega a Sodor p'atopar inspiración n'unu de los sos llibros y pasia pola contorna del ferrocarril de Arlesdale xunto al so amigu'l Clérigu Gordu. Tamién collabora na busca de Duke la llocomotora perdida.

El Clérigu Gordu ta basáu nuna persona real, el reverendu Teddy Boston, amigu de Wilbert Awdry y tamién entusiasta de los ferrocarriles. El so personaxe ye'l qu'afaya'l tendeyón onde Duke taba zarráu mientres unos trenta años, y al cual la veterana llocomotora confunde con un vándalu.

El reverendu Awdry apaez tamién en delles ilustraciones pero solu como espectador. Nuna ilustración de Percy runs away puede vése-y xunto a la so familia mientres ven a Percy llevar vagones de mercancía. Otra apaición foi en Duck and the Diesel Engine xunto a una persona bien paecida al ilustrador C. Reginald Dalby. Brian Sibley, el biógrafu del reverendu Awdry, propón qu'esto sería una referencia al disgustu del reverendu de como Dalby dibuxó a Duck.

El vicariu de Wellsworth qu'apaez en Edward the Blue Engine podría ser una referencia a Teddy Boston yá que este tenía una llocomotora de tracción, y Trevor, que yera una llocomotora de tracción, foi rescatáu gracies al pagu del vicariu de Wellsworth.

Christopher Awdry nunca apaeció nes ilustraciones pero en dellos prólogos dixo que faló con delles de les llocomotores, pero solu como referencia humorística.

Otres persones acomuñaes cola serie de llibros, tamién apaecen referenciaes. El ilustrador Dalby apaeció nes sos propies ilustraciones dos veces: nos capítulos Off the rails de Gordon the Big Engine y Saved from scrap de Edward the Blue Engine. L'editor de los llibros, Eric Marriot, apaeció como nome d'una compañía de barcos nel capítulu Percy takes the plunge y la so cara foi la inspiración del matrimoniu Edwards pa ilustrar la cara de Gordon.

El Direutor Delgado llamáu Peter Sam, xefe del ferrocarril de Skarloey, ta basáu na persona de Edward Thomas, el direutor del ferrocarril de Tallyllyn hasta 1951 y que de la mesma hai una llocomotora llamada Edward Thomas que ye la llocomotora na que se basó la llocomotora Peter Sam.

Gerard Fiennes, unu de los direutores más envaloraos del Ferrocarril Británicu, quixo llamar a la so autobiografía The Fat Controller, el nomatu pol que se conoz Sir Topham Hatt, pero los editores nun-y lo dexaron.

Como yá se comentó, delles de les hestories y sucesos qu'asoceden nos llibros tán basaos en fechos reales qu'apaecieron n'artículos publicaos por entusiastes de los ferrocarriles naquel tiempu.

Los llibros de The Railway Series

El númberu total de llibros d'esta serie ye de 41. Los llibros del 1 al 26 fueron escritos pol reverendu Wilbert V. Awdry, y los llibros del 27 al 41 pol so fíu Christopher Awdry.

Los personaxes de The Railway Series

Son munchos los personaxes de los llibros. Principalmente los protagonistes son les llocomotores sían de vapor o diesels. Como na vida real les llocomotores nun se mueven por si soles sinón que son conducíes por persones. Cada personaxe tien una personalidá distinta como los seres humanos. Tamién tienen relevancia nes hestories los vagones de pasaxeros y los vagones de mercancíes.

Amás de les llocomotores y les persones, otros personaxes secundarios que participen nes hestories son otros vehículos como tractores, autobuses o coches.

Referencies

Sibley, Brian (1995). The Thomas the Tank Engine man. Heinemann. ISBN 0 434 96909 5.

Ver tamién

Referencies

Enllaces esternos

Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a The Railway Series.
Wikiquote tien frases célebres suyes o que faen referencia a The Railway Series.

Wikia de Thomas the Tank Engine (n'inglés)
The Real Lives of Thomas the Tank Engine (n'inglés)
Sodor Island Forums (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión). (n'inglés) Foru oficial de The Railway Series y Thomas the Tank Engine and Friends