Esti artículu o seición necesita un ameyoramientu no que cinca a la redaición, la gramática o la ortografía. |
Tresviso | |
---|---|
Alministración | |
País | España |
Autonomía | Cantabria |
Partíu xudicial | San Vicente de la Barquera |
Tipu d'entidá | conceyu de Cantabria |
Alcalde de Tresviso (es) | Francisco Javier Campo Campo |
Nome oficial | Tresviso (es)[1] |
Códigu postal |
33554 |
Xeografía | |
Coordenaes | 43°15′30″N 4°40′00″W / 43.258333333333°N 4.6666666666667°O |
Superficie | 16.23 km² |
Altitú | 907 m |
Llenda con | Cabrales, El Valle Altu de Peñamellera, El Valle Baju de Peñamellera, Peñarrubia y Cillorigo de Liébana |
Demografía | |
Población |
58 hab. (2023) - 44 homes (2019) - 18 muyeres (2019) |
Porcentaxe | 0.01% de Cantabria |
Densidá | 3,57 hab/km² |
Más información | |
Estaya horaria | UTC+01:00 |
tresviso.net | |
Tresviso ye un conceyu y llocalidá asitiada nel estremu occidental de la comunidá autónoma de Cantabria, na contorna de Liébana.
El so nome oficial Tresviso, provién de la derivación cántabra trés-visu del llatín trans visum que vendría significar "tres la collada dende'l cual empiézase a ver un llugar" o bien del tamién llatín trans abyssum, "tres l'abilsu".[2]
Tresviso ye unu de los conceyos más pequeños de Cantabria tantu pola so pequeña estensión como pola so población, yá que solo se compón d'una llocalidá, que con datos del 2014 tien censaos solamente a 69 habitantes (INE). La llocalidá ta asitiada a 907 msnm (altitú) y ta a una distancia de 91 quilómetros de la capital cántabra, Santander.
La ilesia parroquial de Tresviso foi construyida en 1904 sobre la vieya ermita de San Pedro (edificada nel sieglu XVIII). Trátase d'un templu de planta en cruz llatina una nave rectangular de tres tramos con murios de mampostería, ábside semicircular y coru a los pies; sobre'l pórticu oeste álzase una torre prismática.
Tresviso atopase nun fuexu al abellugu de les parés caliares sobre'l calce del ríu Urdón. Llinda, cola Cantu la Jorcaúra y Les Ruyas, al norte; El Cuetu, al sur; los ivernizos de Prías y la sienda de Urdón, al este; y la Llomba de la Mesa, al oeste.
Asitiáu íntegramente nel Parque nacional de los Picos d'Europa, Tresviso tien como principal actividá la ganadería de vacunu, ovín y caprino, que'l so productu más famosu ye'l quesu picón de Tresviso, DOP que comparte con Bejes. Per otra parte, cabo destacar una incipiente actividá turística debida a les belles paraxes en que ta asitiáu'l conceyu. Esti fechu ta frenando llixeramente l'enclín emigratoriu que venía abasnando Tresviso en particular y la zona polo xeneral. Un 30 % de la población de Tresviso dedicase al sector primariu, un 25 % a la construcción y un 45 % al sector terciariu. Cabo destacar la inesistencia d'actividá industrial nel conceyu.
Por cuenta de la dificultá d'accesu al conceyu, enclaváu nos Picos d'Europa, dase la circunstancia de que pa llegar a él hai qu'aportar dende una carretera que parte d'Asturies y que ye la única qu'hai. Asina, a pesar de pertenecer a Cantabria'l conceyu nun tien accesu direutu a esta comunidá per carretera, sinón que se debe faer al traviés d'una carretera asturiana y percorrer cerca de 40 km pa llegar a Cantabria. Esto ye por cuenta de que la carretera d'accesu yera práuticamente imposible de construyir dende Cantabria por cuenta de les dificultaes orográfiques y prefirió faese la carretera per Asturies, a pesar de que se da un gran rodiu pa llegar. Por esti motivu danse circunstancies interesaes como que'l códigu postal de la llocalidá correspondese col del conceyu asturianu de Cabrales (33554), por que'l serviciu postal qu'efectúa la repartida sía d'Asturies. Sicasí, el tradicional accesu al pueblu, que ye per una vía piatonal de monte, sí que se fai dende Cantabria, concretamente dende la llocalidá de La Hermida, de la qu'a pié solo dixebren unos pocos quilómetros, per un camín bien conocíu polos escursionistes, denominada "xubida a Tresviso" y que foi mientres sieglos, l'únicu accesu al pueblu. Esi mesmu aislamientu fizo que Tresviso fuera l'últimu conceyu de Cantabria en cayer en manes franquistes mientres la Guerra Civil el 17 de setiembre de 1937, 22 díes dempués de la cayida de la mesma capital.
Pa los escursionistes, destacar la xubida de 6 quilómetros pola sienda de La Peña que dixebra Tresviso de Urdón. Nella salva un desnivel d'unos 825 metros al traviés d'un trabancosu senderu llenu de curves nel que destaca'l pimpanu balcón de Pilatos, un mirador natural del Ríu Urdón en completa verticalidá con una cayida de más de 600 metros. Otra ruta de monte que puede faese, dende Tresviso, ye l'ascensión al Cuetu la Cerralosa, a 1.552 metros d'altitú, según otros cumes cercanos: Cantu la Jorcaúra, Cuetu les Roxes y el Cantu Sulasfuentes.
Al igual qu'otros conceyos llebaniegos, Tresviso #carauterizar pola so escasa y avieyada población, situación amontada pol aislamientu.
1900 | 1910 | 1920 | 1930 | 1940 | 1950 | 1960 | 1970 | 1980 | 1990 | 2000 | 2009 | 2014 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
377 | 414 | 485 | 433 | 394 | 395 | 319 | 178 | 91 | 94 | 60 | 80 | 69 |
Fonte: INE
Gráfica d'evolución de Tresviso ente 1988 y 2008 |
Gráfica d'evolución de Tresviso ente 1900 y 2000 |
Francisco Javier Campu Campu (PSC-PSOE) ye l'actual alcalde del conceyu. A pesar del avieyamientu de la población del conceyu y del so calter rural, curiosamente'l PSOE suel ganar con floxura les eleiciones nel conceyu. Les siguientes tables amuesen los resultaos de les eleiciones municipales celebraes nel añu 2003 y 2015.[3][4]
|
|
Eleiciones municipales, 24 de mayu de 2015 | |||||
Partíu | Votos | % | Conceyales | ||
PSOE | 36 | 61,02 % | 2 | ||
PRC | 17 | 28,81 % | 1 |
La fiesta d'El Ramu celébrase'l 29 de xunu, festividá de San Pedro nel pueblu de Tresviso.
Na viéspora de San Pedro, los mozos del pueblu #averar al monte de valdediezma, que ye un monte de fayes próximu, en busca d'un árbol con bon aspeutu y consistencia al que llamen jovera. Mientres, les moces del pueblu preparen el ramu, un arcu trenzado y afatáu con flores y roscos de pan.
El día de la fiesta los mozos lleven el ramu hasta la ilesia por que'l cura recibialo. Al terminar la misa llevase en procesión a la imaxe de San Pedro poles caleyes del pueblu y treslládase el ramu acompañáu de les moces que van cantando. La jovera #asitiar na bolera del pueblu y úntase con grasa o xabón. Ellí van puyase los roscos y les moces van animar a los mozos a que xuban a la cobolla (parte alta de la jovera). Tou termina cola romería y dempués la verbena.