Леон Буржуа | |
17 лістапада 1887 — 11 сакавіка 1888 | |
1 лістапада 1895 — 22 красавіка 1896 | |
Папярэднік | Аляксандр Рыбо[d] |
Наступнік | Jules Méline[d] |
1 лістапада 1895 — 29 красавіка 1896 | |
Папярэднік | Аляксандр Рыбо[d] |
Наступнік | Jules Méline[d] |
1885 — 1886 | |
1882 — 1883 | |
з 1880 | |
з 1877 | |
з 1883 | |
Асабістыя зьвесткі | |
Нарадзіўся: |
29 траўня 1851[1][2][3] |
Памёр: |
29 верасьня 1925[1][2][4][…] (74 гады) |
Партыя: | |
Адукацыя: | |
Узнагароды: | |
Леон Віктор Агюст Буржуа (фр. Léon Victor Auguste Bourgeois, 21 траўня 1851 — 29 верасьня 1925) — францускі дзяржаўны дзяяч і юрыст, ляўрэат Нобэлеўскай прэміі міру (1920).
У 1895 годзе ён стаў прэм'ер-міністрам і сфармаваў уласны кабінэт, які складаўся з радыкал-сацыялістаў. Урад Буржуа надаваў ўвагу пераважна сацыяльным пытаньням і склаў уласную сацыяльную праграму, фінансаваць якую меркавалася за кошт прагрэсіўнага падаходнага падатку. Гэта прапанова была сустрэта ў штыкі, і ў красавіку 1896 году ён сышоў у адстаўку.
У 1899 і ў 1907 годзе ён узначаліў францускую дэлегацыю на Гааскіх канфэрэнцыях, а ў 1906 годзе, будучы міністрам замежных справаў, прадстаўляў Францыю на канфэрэнцыі ў Альхэсырасе. Буржуа зьяўляўся сябрам камісіі па складаньні статута Лігі Нацыяў, а ў 1920 годзе быў абраны старшынём Савета Лігі. У тым жа годзе за намаганьні па сьцьвярджэньню міру сродкамі арбітражу ён быў удастоены Нобэлеўскай прэміі міру. З 1920 па 1923 год займаў пасаду старшыні Сэната.
|
Леон Буржуа — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў