Згодна з сучаснымі ўяўленнямі аб эвалюцыі, род парантрапы з'яўляецца разам з родам Homo патомкам роду аўстралапітэкі, з'яўляючыся такім чынам, у адносінах да продкаў сучасных людзей вымерлай сястрынскай групай, хаця канчаткова пытанне аб суадносінах гэтых групаў паміж сабой і іншымі вымерлымі родамі прыматаў на сённяшні дзень канчаткова не вырашаны.
Згодна з ранейшыми ўяўленнямі, буйныя зубы, якія нагадваюць зубы гарылы і масіўныя сківіцы парантрапаў, а таксама добра развіты сагітальны грэбень, які служыў для мацавання магутных жавальных мсышцаў, сведчаць аб харчаванні грубай расліннай ежай. Але праведзеныя даследаванні прымусілі перагледзець гэтае меркаванне. Мяркуючы па суадносінам утрымання ізатопаўвугляроду ў зубной эмалі прадстаўнікоў паратнтрапаў Бойса, асноўную частку іх расліннага харчавання складалі травяністыя расліны[1][2]. Акрамя гэтага, суадносіны ўтрымання стронцыя і кальцыя сведчыць на карысць таго, што парантрапы былі не цалкам расліннаеднымі, а ўсёеднымі і, магчыма выкарыстоўвалі ў ежу больш мяса, чым найстаражытнейшыя прадстаўнікі людзей[3].
Парантрапы захавалі двуногую хаду. Няма ніякіх доказаў вырабу парантрапамі прылад працы, хаця і не даказана таксама, што яніы былі няздольнымі іх вырабляць[3].
Жылі парантрапы ў напаўзасушлівых саванах, з лясамі па берагам рэкаў і азёраў[2].
