Homo helmei

 Homo helmei
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Homo helmei T. F. Dreyer, 1935


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
FW  91598

Homo helmei (лац.) — назва віду людзей, прапанаванае для плейстацэнавых гамінідаў, якія маюць пераходныя характарыстыкі паміж Homo heidelbergensis і Homo sapiens.

Падставай для выдзялення новага віду паслужыла знаходка Томасам Ф. Дрейерам ў 1932 годзе чэрапа ў паўднёваафрыканскім месцазнаходжанне Флорысбад (правінцыя Фры-Стэйт), які мае мазаіку пераходных рыс[1][2]. Першапачаткова узрост знаходкі ацанілі ў 40 тыс. гадоў[3], але ў 1996 годзе ўзрост быў удакладнены — 259 тыс. гадоў[4].

Акрамя чэрапа з Флорысбада, да Homo helmei адносяць шэраг іншых афрыканскіх знаходак[5]: Эліе Спрынгс KNM-ES 11693 (Кенія), LH18 (Лаэтолі 18 або Нгалоба), Ілерет KNM-ER 3884 (Гуомдэ, Кенія), Ома-2 (Эфіопія)[6], Ирхуд-1 (Марока)[7], чэрап з Сінга (Судан)[8], знаходкі з Хаўа Фтэах (Кірэнаіка, Лівія)[9], Мугарэт эль-Алія (Марока) і Дзюры-Дауа (Эфіопія).

С. МакБрэрці і А. Брукс мяркуюць, што эвалюцыя роду Homo ў Афрыцы прайшла тры стадыі: Homo erectus/ergaster > Homo helmei > Homo sapiens[10].

Таксама да Homo helmei часам адносяць неафрыканския знаходкі: Понтневід (Уэльс), Эрынгсдорф (Германія), Зуцые (Ізраіль), Нармада (Індыя), Маба, Далі, Чынньюшан (Кітай)[11].

Амерыканскія антраполагі Б. Вуд і. М. Колард збліжаюць чэрап з Флорысбада з радэзійскім чалавекам з Кабве і адносяць яго да віу Homo heidelbergensis[12].

Вучоныя, якія даследавалі знаходкі з мараканскага Гара-Ірхуд, уключаюць іх разам з чэрапам з Флорысбада у асаблівую групу ранніх прадстаўнікоў чалавека разумнага Homo sapiens clade[13][14].

Зноскі

  1. Thomas F. Dreyer: A human skull from Florisbad, Orange Free State, with a note on the endocranial cast by C. U. Ariens Kappers. In: Proc. Konink. Akad. Wetenschappen, Amsterdam. Band 38, 1935, S. 119—128.
  2. Флорисбад — Florisbad — Антропогенез. РУ
  3. Matthew Robertson Drennan: The Florisbad Skull and Brain Cast. In: Transactions of the Royal Society of South Africa. Band 25, Nr. 1, 1937, S. 103—114.
  4. Chris Stringer: The Origin of Our Species. Penguin / Allen Lane, London 2011, S. 45, ISBN 978-1846141409.
  5. McBrearty & Brooks A.S. The revolution that wasn’t: a new interpretation of the origin of modern human behaviour // Journal of Human Evolution. 2000. N 39. P.453-563.
  6. Омо пре-палеоантропы — Omo Kibish — Омо Кибиш — Антропогенез. РУ
  7. Homo helmei
  8. Синга / Singa
  9. Хауа Фтеах / Haua Fteah — Антропогенез.ру
  10. Homo helmei en position dans l’arbre phylogénique et l’expansion géographique du genre Homo (Marta Mirazón Lahr et Robert Foley: «Human evolution writ small», Nature, 431, 2004 : 1043)
  11. Lahr, M. M., Foley, R. A.: Mode 3 Technologies and the Evolution of Modern Humans, 1997
  12. Wood B. & Collard M. Evolving interpretations of Homo //Humanity from African Naissance to Coming Millennia.2000. P. 141—149.
  13. Shannon P. McPherron. The Age of the Homo sapiens fossils from Jebel Irhoud (Morocco) and the origins of the Middle Stone Age // Nature, June 8, 2017, DOI: 10.1038/nature22335
  14. Jean-Jacques Hublin, Abdelouahed Ben-Ncer, Shara E. Bailey, Sarah E. Freidline, Simon Neubauer, Matthew M. Skinner, Inga Bergmann, Adeline Le Cabec, Stefano Benazzi, Katerina Harvati & Philipp Gunz. New fossils from Jebel Irhoud, Morocco and the pan-African origin of Homo sapiens (англ.). Nature (8 чэрвеня 2017). Праверана 9 чэрвеня 2017. (англ.)