Γκους Χίντιγκ

Γκους Χίντιγκ

Ο Γκους Χίντιγκ
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης8 Νοεμβρίου 1946 (1946-11-08) (78 ετών)
Τόπος γέννησηςΒάρσεβελντ, Ολλανδία
ΘέσηΜέσος
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1967-1970Ντε Χράαφσχαπ
1970-1972ΠΣΦ Αϊντχόφεν30(1)
1972-1977Ντε Χράαφσχαπ130(9)
1984-1986Ν.Ε.Κ.104(2)
1978Ουάσινγκτον Ντίπλοματς13(4)
1980Σαν Χοσέ Έρθκουεϊκς15(0)
1981-1982Ντε Χράαφσχαπ25(0)
Προπονητική καριέρα
ΠερίοδοςΟμάδα
1987-1990ΠΣΦ Αϊντχόφεν
1990-1991Φενερμπαχτσέ
1991-1994Βαλένθια ΚΦ
1994-1998Ολλανδία
1998-1999Ρεάλ Μαδρίτης
2000Ρεάλ Μπέτις
2001-2002Νότια Κορέα
2002-2006ΠΣΦ Αϊντχόφεν
2005-2006Αυστραλία
2006-2010Ρωσία
2009 (φροντιστής)Τσέλσι ΦΚ
2010-2011Τουρκία
2012-2013Ανζί
2014-2015Ολλανδία
2015-2016Τσέλσι ΦΚ
2018-Εθνική Κίνας
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Γκους Χίντιγκ (Guus Hiddink, ορθή προφορά Χούους Χίντινκ, 8 Νοεμβρίου 1946) είναι Ολλανδός πρώην επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και προπονητής. Ως ποδοσφαιριστής έκανε καριέρα κυρίως στη Ντε Χράαφσχαπ και μετά το 1982, ξεκίνησε ιδιαίτερα επιτυχημένη προπονητική σταδιοδρομία σε συλλόγους και χώρες από όλο τον κόσμο για σχεδόν τέσσερις δεκαετίες.

Καριέρα ως ποδοσφαιριστής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χίντιγκ άρχισε την καριέρα του ως ποδοσφαιριστής στην Ντε Χράφτσααπ, και μεταγράφηκε στην Αϊντχόφεν. Μετά, όμως, από την PSV, ακολούθησε μέτρια πορεία και το 1982 σταμάτησε το ποδόσφαιρο.

Όταν αποσύρθηκε από την ενεργό δράση ως ποδοσφαιριστής, ο Χίντιγκ έγινε προπονητής, στην ομάδα που είχε αρχίσει και τη σταδιοδρομία του ως ποδοσφαιριστής, στην Ντε Χράφτσααπ, από το 1982 ως το 1985. Η ομάδα, αν και δεν ανέβηκε στην Eredivisie, ήρθε 5η το 1983, 6η το 1984 και 3η το 1985. Η PSV Αϊντχόφεν έκανε τον Χίντιγκ πρώτο προπονητή το καλοκαίρι του 1985. Με τον Χίντιγκ στον πάγκο, και με τους Γκούλιτ, Κούμαν, Ρομάριο, Φαν Μπρόικελεν, Γκέρετς, Λέρμπι, η PSV πανηγύρισε το Πρωτάθλημα Ολλανδίας το 1986, 1987, 1988 και 1989, το Κύπελλο Ολλανδίας το 1988, 1989 και 1990, και το Κύπελλο Πρωταθλητριών το 1988, κατακτώντας έτσι εκείνη τη χρονιά το τρεμπλ. Στον τελικό νίκησε την Μπενφίκα στα πέναλτι 6-5.

Μετά την απώλεια του πρωταθλήματος του 1990, ο Χίντιγκ έφυγε από την Αϊντχόφεν. Η τουρκική Φενερμπαχτσέ του έκανε πρόταση, ο Χίντιγκ την έκανε δεκτή, αλλά η ομάδα τέλειωσε το πρωτάθλημα στην 5η θέση, με άσχημη συγκομιδή βαθμών. Ο Χίντιγκ όμως βρήκε την καινούρια του ομάδα στην Ισπανία, αναλαμβάνοντας τη Βαλένθια ΚΦ. Κατόρθωσε να τη διατηρεί στην 4η θέση της Primera Division, αλλά τα άσχημα αποτελέσματα στην αρχή της σεζόν 1994-95, οδήγησαν τον Ολλανδό στην έξοδο.

Μετά το Euro του 1996 ο Χίντιγκ κλήθηκε να αναλάβει την εθνική ομάδα της χώρας του, οδηγώντας τη στην 4η θέση του Μουντιάλ του 1998, που διεξήχθη στη Γαλλία, χάνοντας στον ημιτελικό από τη Βραζιλία στα πέναλτι.

Ισπανικό πρωτάθλημα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το καλοκαίρι του 1998, και μετά το Μουντιάλ, ο Χίντιγκ αντιμετώπισε τη μεγαλύτερη πρόκληση, αφού η Πρωταθλήτρια Ευρώπης του 1998 Ρεάλ Μαδρίτης του έκανε πρόταση, και ο Χίντιγκ ήρθε στο Μπερναμπέου. Η χρονιά άρχισε καλά, αφού οι Μαδριλένοι πήρανε και το Διηπειρωτικό Κύπελλο, αυτό που ο Χίντιγκ είχε χάσει το 1988 με την Αϊντχόφεν. Μετά, όμως, από μια ήττα με 3-0 στο Καμπ Νου από τη Μπαρτσελόνα στο μεγάλο ντέρμπι της Ισπανίας και -7 από την κορυφή και τους Καταλανούς, ο Χίντιγκ απολύθηκε.

Το 2000 ο Ολλανδός ανέλαβε τη Ρεάλ Μπέτις, δεν μπόρεσε όμως να αποτρέψει τον υποβιβασμό της ομάδας στη Segunda Division. Έτσι έφυγε από την Ισπανία. Η πρόταση όμως, που θα έφερνε τις επιτυχίες, δεν άργησε να έρθει.

Την 1η Ιανουαρίου του 2001 ο Χίντιγκ αναλαμβάνει την εθνική ομάδα της Νότιας Κορέας, που διοργάνωνε το Μουντιάλ του 2002 μαζί με την Ιαπωνία. Στον πάγκο της Νότιας Κορέας, και με παίκτες όπως ο Παρκ Γι Σουνγκ και ο Λι Γιουνγκ Πιο, έφτασε στην 4η θέση του Μουντιάλ, αν και η επιτυχία αυτή αμφισβητήθηκε έντονα λόγω των διαιτητικών λαθών, που έδωσαν την πρόκριση στους συνδιοργανωτές Νοτιοκορεάτες, στους αγώνες με Ιταλία και Ισπανία στη νοκ-άουτ φάση.

Επιστροφή στην Αϊντχόφεν

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά κι από αυτή την επιτυχία σε επίπεδο εθνικών ομάδων, ο Χίντιγκ επέστρεψε στην Ολλανδία και την PSV, παίρνοντας μαζί τους Κορεάτες Λι και Παρκ, αλλά και τον Αριέν Ρομπέν από την Γκρόνιγκεν. Με παίκτες όπως ο Φαν Μπόμελ, ο Κοκού, ο Μπίσλεϊ, ο Φαρφάν, ο Ρόμενταλ, ο Φένεγκορ οφ Χέσελινκ, ο Κονέ και ο Μπούμα, η ομάδα κατέκτησαν το Πρωτάθλημα Ολλανδίας το 2003, 2005, 2006 και 2007, το Κύπελλο το 2005 και το Σούπερ Καπ το 2003.

Την πρώτη χρονιά, PSV, ΑΦΚ Άγιαξ και Φέγενορντ μονομαχούσαν για τον τίτλο, αλλά η Αϊντχόφεν έφτασε τους 84 βαθμούς, ο Άγιαξ είχε 83 και η Φέγενορντ 80, μετά το πέρας και της τελευταίας αγωνιστικής. Επίσης, εκείνη τη χρονιά η Αϊντχόφεν κατέκτησε και το Σούπερ Καπ Ολλανδίας. Στο Τσάμπιονς Λιγκ, η PSV αποκλείστηκε γρήγορα από τη φάση των ομίλων καταλαμβάνοντας την τελευταία θέση με 6 βαθμούς, έχοντας χάσει μέσα στο Φίλιπς Στάντιον με 0-4 από την Άρσεναλ και 1-3 από την Μπορούσια Ντόρτμουντ.

Την άλλη χρονιά, αν και η ομάδα άρχισε εξαιρετικά το ολλανδικό πρωτάθλημα, και ήταν πρώτη στο τέλος του πρώτου γύρου, στη μέση του δεύτερου γύρου άρχισε να κάνει κοιλιά, και ο ΑΦΚ Άγιαξ του Ρόναλντ Κούμαν την ξεπέρασε και πήρε το πρωτάθλημα με 80 βαθμούς, ενώ η ομάδα του Χίντιγκ έμεινε στους 74. Στην Ευρώπη, άρχισε τη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ με δύο ήττες, στη συνέχεια ανέκαμψε, αλλά δεν πρόλαβε τη Μονακό και την Ντεπορτίβο Λα Κορούνια, μένοντας στους 10 βαθμούς, και καταλαμβάνοντας την 3η θέση. Στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, οι Ολλανδοί έφτασαν ως τα προημιτελικά, όπου αποκλείστηκε από τη Νιούκαστλ.

Με τον Ρόμπεν να φεύγει για την Τσέλσι και τον Ρόμενταλ για την Τσάρλτον, η Αϊντχόφεν ήταν πολύ πιο ανταγωνιστική από την προηγούμενη χρονιά σε όλες τις διοργανώσεις. Με τον Αουρέλιο Γκόμες σε εξαιρετική χρονιά, ο Χίντιγκ και η ομάδα του άνετα κατέκτησαν το πρωτάθλημα και το Κύπελλο Ολλανδίας. Με 10 βαθμούς διαφορά από τον ΑΦΚ Άγιαξ, και με το εύκολο 4-0 επί της Βίλεμ στον τελικό του κυπέλλου, η PSV πήρε το νταμπλ. Στο Τσάμπιονς Λιγκ, η Αϊντχόφεν έκανε πορεία ανάλογη εκείνης του 1988, φτάνοντας ως τα ημιτελικά. Αφού έχασε από την Άρσεναλ στο Χάιμπουρι 1-0, την πρώτη αγωνιστική των ομίλων, έκανε 3 συνεχόμενες νίκες (1-0 τον Παναθηναϊκό) 1-2 και 1-0 τη Ρόσενμποργκ ΜΚ. Μτά το 1-1 με την Άρσεναλ στο Στάδιο Φίλιπς η PSV πήρε την πρόκριση, ενώ στο τελευταίο ματς, ο Παναθηναϊκός τη νίκησε 4-1, στο μοναδικό ματς της χρονιάς, που ο Γκόμες δέχτηκε 4 γκολ. Στη φάση των 16 ξεπέρασαν την Μονακό 1-0 και 0-2, ενώ στους 8, σε δύο συναρπαστικές αναμετρήσεις μέσα-έξω με τη Λυών, με 1-1 στη Γαλλία και 1-1 στο Στάδιο Φίλιπς, ο Γκόμες αναδείχτηκε ήρωας της Αϊντχόφεν στη διαδικασία των πέναλτι, δίνοντας την πρόκριση με 3-2. Στους ημιτελικούς. η ΑΚ Μίλαν νίκησε 2-0 στο Σαν Σίρο, αλλά στο Στάδιο Φίλιπς, με φοβερή εμφάνιση, η PSV έκανε το 2-0 με Παρκ και Φένεγκορ οφ Χέσελινκ. Στο 90΄ ο Αμπροζίνι έκανε το 2-1 λυτρώνοντας τη Μίλαν, ενώ στο 93΄ η Αϊντχόφεν πέτυχε και τρίτο γκολ, με τον Φιλίπ Κοκού. Παρά την υπερπροσπάθεια, οι παίκτες του Γκους Χίντιγκ, δεν κατάφεραν να δώσουν τη χαρά στον προπονητή τους, επαναλαμβάνοντας το τρεμπλ του 1988.

Αυτή τη χρονιά, ο Παρκ έφυγε για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο Λι για την Τότεναμ Χότσπερ, ο Φαν Μπόμελ για την Μπαρτσελόνα και ο Βόγκελ για τη ΑΚ Μίλαν. Το πρωτάθλημα η PSV το πήρε με 10 βαθμούς διαφορά από την Άλκμααρ (η διαφορά έγινε στο δεύτερο γύρο, γιατί στο τέλος του πρώτου γύρου η Αϊντχόφεν ήτανε μόνο ένα βαθμό μπροστά από τη Φέγενορντ). Στον τελικό του κυπέλλου, ο ΑΦΚ Άγιαξ νίκησε την PSV 2-1. Στο Τσάμπιονς Λιγκ, οι παίκτες του Χίντιγκ νίκησαν 1-0 τη ΦΚ Σάλκε 04, αλλά έχασαν 3-0 από τη Φενερμπαχτσέ. Μετά το 0-0 στο Μιλάνο με τη ΑΚ Μίλαν, η νίκη ήρθε για την Αϊντχόφεν στο Φίλιπς Στάντιον επί της Μίλαν με 1-0. Η Σάλκε νίκησε 3-0 στη Γερμανία, αλλά στο τελευταίο ματς, η Αϊντχόφεν νίκησε 2-0 τη Φενέρ, και σε συνδυασμό με το 3-2 της Μίλαν επί της Σάλκε, προκρίθηκε στην επόμενη φάση. Εκεί, η Λυών πήρε εκδίκηση για τον αποκλεισμό της προηγούμενης χρονιάς, νικώντας την PSV με 0-1 και 4-0. Το Ολλανδικό Σούπερ Καπ χάθηκε, στο πρώτο ματς της χρονιάς (Άγιαξ-Αϊντχόφεν 2-1), όπως και ο τελικός του κυπέλλου, ο τελευταίος αγώνας της χρονιάς.

Την τελευταία χρονιά του Χίντιγκ, το Σούπερ Καπ χάθηκε, πάλι από τον ΑΦΚ Άγιαξ, 3-1 αυτή τη φορά. Η ομάδα ήτανε στο +11 από τον ΑΦΚ Άγιαξ και +12 από την Άλκμααρ, αλλά στο τέλος, την 33η αγωνιστική, οι τρεις ομάδες ισοβαθμήσανε στους 72 βαθμούς. Η Άλκμααρ έχασε από την Εξέλσιορ 3-2, ο ΑΦΚ Άγιαξ νίκησε 0-2 τη Βίλεμ, και η PSV, με το 5-1 επί της Φίτεσε, πανηγύρισε το τρίτο συνεχόμενο πρωτάθλημα, και τέταρτο σε 5 χρόνια. Στην Ευρώπη, η Αϊντχόφεν προκρίθηκε μαζί με τη Λίβερπουλ από τη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ στους 16 απέκλεισε την Άρσεναλ, νικώντας 1-0 στην Ολλανδία και παίρνοντας ισοπαλία 1-1 στο Έμιρεϊτς. Στους προημιτελικούς αποκλείστηκε από τη Λίβερπουλ.

Μετά το Κονφεντερέισιονς Καπ του 2005, η Αυστραλία κάλεσε τον Χίντιγκ να αναλάβει. Στην εθνική Αυστραλίας, με τον Βίντουκα και τον Κουλίνα (που ο Χίντιγκ τον είχε και στην PSV) πέρασε στο Μουντιάλ του 2006 αποκλείοντας στα πέναλτι την Ουρουγουάη στα μπαράζ πρόκρισης στην τελική φάση. Εκεί, πέρασε σαν 2η πίσω από τη Βραζιλία τον όμιλο, ενώ στου 16, έχασε από τη μετέπειτα παγκόσμια πρωταθλήτρια Ιταλία στο 94ο λεπτό. Μετά, ο Χίντιγκ ανέλαβε την εθνική ομάδα της Ρωσίας. Το Σεπτέμβριο του 2007 οι Ρώσοι ήτανε σε μειονεκτική θέση, αλλά νικώντας την Αγγλία μπήκαν ξανά στο παιχνίδι της πρόκρισης. Με την εντός έδρας ήττα της Αγγλίας από την Κροατία, οι Ρώσοι πήρανε την πρόκριση για την τελική φάση του Euro 2008. Εκεί, η Ρωσία αν και άρχισε με ήττα 4-1 από την Ισπανία, νίκησε 1-0 την Ελλάδα και 2-0 τη Σουηδία, παίρνοντας έτσι την πρόκριση για τα προημιτελικά, όπου έκανε τη μεγάλη έκπληξη, νικώντας 1-3 στην παράταση την Ολλανδία. Στα ημιτελικά οι Ισπανοί νίκησαν 3-0 τους Ρώσους.

Στην προκριματική φάση του Μουντιάλ του 2010, η Ρωσία είναι 2η πίσω από τη Γερμανία.

Μετά την απόλυση του Λουίς Φελίπε Σκολάρι από τον πάγκο της Τσέλσι, ο Χίντιγκ ανέλαβε προπονητής στους μπλε και παράλληλα στην εθνική Ρωσίας. Στο πρώτο ματς του Χίντιγκ, οι Λονδρέζοι νίκησαν 0-1 την Άστον Βίλα. Η ομάδα ήρθε τρίτη πίσω από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τη Λίβερπουλ στο αγγλικό πρωτάθλημα, ενώ στο Τσάμπιονς Λιγκ αποκλειστήκανε στα ημιτελικά από την Μπαρτσελόνα αφού πέρασε την Γιουβέντους (1-0 και 2-2) και τη Λίβερπουλ (1-3 και 4-4). Πριν φύγει από την ομάδα, πανηγύρισε το Κύπελλο Αγγλίας νικώντας στον τελικό την Έβερτον με 2-1.

  • 1967-1970 Ντε Χράφτσααπ
  • 1970-1972 ΠΣΦ Αϊντχόφεν
  • 1972-1976 Ντε Χράφτσααπ
  • 1977 Washington Diplomats
  • 1978 San Jose Earthquake
  • 1978-1981 N.E.C.
  • 1981-1982 Ντε Χράφτσααπ

Ομάδες ως προπονητής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1η θέση Β΄ κατηγορίας Ολλανδίας

  • 1969 (Ντε Χράφτσααπ)

Τίτλοι ως προπονητής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ολλανδικό πρωτάθλημα

  • 1986, 1987, 1988, 1989, 2003, 2005, 2006, 2007 (Αϊντχόφεν ΠΣΦ)

Κύπελλο Ολλανδίας

  • 1988, 1989, 1990, 2005 (Αϊντχόφεν ΠΣΦ)

Σούπερ Καπ Ολλανδίας

  • 2003 (Αϊντχόφεν ΠΣΦ)

Τσάμπιονς Λιγκ

  • 1988 (Αϊντχόφεν ΠΣΦ)

Διηπειρωτικό Κύπελλο

Διακρίσεις ως προπονητής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Rinus Michels Award

  • 2005, 2006