Juan de Zavala y de la Puente

Juan de Zavala y de la Puente


Ministro Kontseiluko Presidentea

1874ko otsailaren 26a - 1874ko irailaren 3a
Francisco Serrano - Práxedes Mateo Sagasta

Espainiako gerra ministro

1874ko urtarrilaren 3a - 1874ko ekainaren 29a
José Sánchez Bregua (en) Itzuli - Fernando Cotoner y Chacón

Espainiako gerra ministro

1872ko apirilaren 8a - 1872ko maiatzaren 26a
Antonio del Rey y Caballero - Francisco Serrano

Berorren Maiestate Erregearen Etxeko Gela Militarreko burua

1871ko urtarrilaren 4a - 1871ko azaroaren 1a

Espainiako Itsas Armadako ministroa

1865eko ekainaren 21a - 1866ko uztailaren 10a
Francisco Armero - Eusebio Calonge

Espainiako Itsas Armadako ministroa

1860ko uztailaren 9a - 1863ko urtarrilaren 17a
José MacCrohon y Blake (en) Itzuli - José María de Bustillo Gómez de Barreda

Valentziako jeneral goren

1856ko apirilaren 10a - 1856ko ekainaren 30a
Juan Villalonga y Escalada (en) Itzuli - Miguel Osset y Mateo (en) Itzuli

Espainiako Estatu Ministroa

1855eko ekainaren 6a - 1856ko uztailaren 14a
Claudio Antón Luzuriaga - Nicomedes Pastor Díaz

Valentziako jeneral goren

1842ko abenduaren 28a - 1843ko uztailaren 30a
Pedro Chacón y Chacón (en) Itzuli - Jacobo María Espinosa de los Monteros y Quintana (en) Itzuli

Bartzelonako gobernadore zibila

1841eko azaroaren 18a - 1841eko abenduaren 25a
Dionisio Valdés Arriola (en) Itzuli - Juan Gutiérrez (en) Itzuli
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakJuan de Zavala y de la Puente
JaiotzaLima1804ko abenduaren 27a
Herrialdea Espainia
 Peru
HeriotzaMadril1879ko abenduaren 29a (75 urte)
Familia
AitaPedro José de Zavala, 7th Marquis of Valleumbroso
Haurrideak
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakdiplomazialaria, militarra, ministroa eta politikaria
Jasotako sariak
Graduajeneral
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoaAlderdi Progresista

Juan de Zavala y de la Puente espainiar militar eta politikaria izan zen. Biziarteko senataria eta bere eskubidez, Espainiako Ministroen Kontseiluko presidentea 1874an. Sierra Bulloneseko I. markesa izateaz gain, duke, lau markes eta bost konde aldiz izan zen, bere eskubidez eta ezkontzaz.

Pedro José de Zavala y Bravo del Ribero perutar errealistaren semea, San Lorenzo del Valleumbrosoko VII. markesa eta Grimanesa de la Puente y Bravo de Lagunaslimatara, Puente y Sotomayorreko II. markesa, Torreblancako IV. markesa eta Villaseñorreko V. kondesa izan zen.

1818an, Limako Dragoien milizia diziplinatuen errejimenduan sartu zen, non 1821era arte egon zen, orduan, Peruko Independentzia Gerra piztu zenean, bere aitari lagundu zion erregeari Aznapuquioko gertakariei eta Peruko kausa errealistaren egoerari buruzko informazioa emateko misioan. Bidean, ordea, misioa eten egin zen armada argentinarrak bere ontzia harrapatu zuenean eta gobernu iraultzaileak bere aita preso hartu zuenean.

1825ean Peruren independentzia aldarrikatu ondoren Iberiar penintsulara itzuli zen. Espainian, bere aita saritua izan zen eta Juan alferez sartu zen Errege Guardiaren erregimentuan (1825). Hirurteko Liberalean ikusitako jokabide militar eta politikoz garbitua, zalditeriako kapitain izendatu zuten (1829), eta Geronimo Valdésen agindupean Armadako Buruzagitza Nagusira bidali zuten, lehen gerra karlista piztu zenean (1833).

Baldomero Esparterok Oñatiko Hitzarmena prestatzeko mandatua eman zion, geroago Garaipenaren dukeak berak eta Rafael Maroto jeneral karlistak sinatuko zutena eta gerrari amaiera eman ziona.

Bere anaia Toribio Zavalak, zeinarekin Peruko Errege Armadan lan egin zuen herrialde horretako independentzia gerran, Peruko nazionalitatea aukeratu zuen, karrera militar nabarmena eginez. 1866an koronel maila zuen eta izen bereko kapitain zuen semearekin batera Callaoko baterietan borrokatu zen urte horretako maiatzaren 2an, Casto Mendez Núñez almiranteak zuzendutako eskuadra espainiarraren aurrean. Borrokan zehar, aita-semeak zauritu egin ziren, lehenengoa larri, eta zortzi egun geroago hil ziren.

1839an, Oñatiko jauregian ezkondu zen Maria del Pilar de Guzmán y de la Cerdarekin, Paredes de Navako XVI. Kondesarekin, Naiarako XXIV. Dukesarekin, Montealegreko XI. Markesarekin, Castronuevoko XIII. Kondesarekin, Oñatiko XVIII. Kondesarekin eta Trebiñuko XIX. Kondesarekin, Diego Isidro de Guzmanen eta Cerdaren alaba. Bikoteak bost seme-alaba izan zituen.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]