Robert de Torigni

Modelo:BiografíaRobert de Torigni
Biografía
Nacemento1100 (Gregoriano) Editar o valor en Wikidata
Torigni-sur-Vire, Francia (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Morte1186 (Gregoriano) Editar o valor en Wikidata (85/86 anos)
Le Bec-Hellouin, Francia Editar o valor en Wikidata
16º Abade Abadia do Monte Saint-Michel (pt) Traducir
1154 – 1186
← Richard de La Mouche et Robert Hardy (en) Traducir – Martin de Furmendi (en) Traducir → Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadenormando
Actividade
Campo de traballoCrónica Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónhistoriador, escritor Editar o valor en Wikidata
Orde relixiosaOrde de San Bieito Editar o valor en Wikidata
Descrito pola fonteDictionary of National Biography
Encyclopædia Britannica Editar o valor en Wikidata

Robert de Torigni, ou ás veces de Thorigny (Robertus de Torigneio),[1] nado en Torigni-sur-Vire cara a 1110 e finado o 24 de xuño de 1186 foi un cronista normando, décimo sexto abade do Mont Saint-Michel, de 1154 a 1186, gran construtor, diplomático, historiador e conselleiro privado de Henrique II de Inglaterra.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Orixinario de Torigni-sur-Vire, Robert, nacido en 1106, foi segundo T. El Roy fillo de Teduí e Inés, señores de Torigni.[2]

Ingresou na abadía de Bec (Notre-Dame du Bec) en 1128, baixo o mandato do abade Bosó. Robert probabelmente converteuse no seu prior en 1149.[1]

Foi elixido abade de Mont-Saint-Michel o 27 de maio de 1154. Foi confirmado o 24 de xuño e bendicido o 22 de xullo por Hugo de Amiens, arcebispo de Rouen, axudante de Herbert, bispo de Avranches, Gerard, bispo de Sées, Roger de Bailleul, abade de Bec, Michel, abade de Préaux e Hugo. abade de Saint-Sauveur-le-Vicomte.[1]

Realizou varias obras importantes na abadía de Mont Saint Michel, construíndo entre outras as dúas torres occidentais e o edificio sur que inclúe a pousada e a enfermería.[1]

O 29 de setembro de 1158, Henrique II de Inglaterra asistiu a misa e comeu no refectorio dos monxes cos seus baróns, de regreso de Avranches onde recibira a submisión de Conan de Bretaña. O 23 de novembro seguinte, os reis Lois VII de Francia e Henrique II asistiron á misa para selar a súa reconciliación.[1]

Estivo en Domfront en 1161 para o bautismo de Leonor de Inglaterra, filla de Henrique II e Leonor de Aquitania, con Achard de Saint-Victor, padriño do bautismo.[1]

Roberto converteuse en casteleiro de Pontorson en xaneiro de 1162. Estivo presente en 1163 no Concilio de Tours convidado polo papa Alexandre III. Os bens da abadía en Bretaña foron confirmados o 30 de setembro de 1164 por Estevo, bispo de Rennes. Presidiu en Rennes en maio de 1169 a cerimonia de investidura de Godofredo II Plantagenet, novo duque de Bretaña, con Esteve de Falgueres, bispo de Rennes e Alberte, bispo de Saint-Malo.[1]

Participou o 11 de novembro de 1177 con Henrique, bispo de Bayeux e Ricardo, bispo de Avranches, na elección de Roland, decano de Avranches para o arcebispado de Dol.[1]

Foi enterrado baixo a actual porta lateral da igrexa, no lado da epístola; a súa tumba foi atopada en 1875 por Édouard Assaonar.[1]

Cronista

[editar | editar a fonte]

Robert de Torigni tamén foi un gran lector de obras relixiosas e profanas. Como prior e abade, estivo máis implicado no mundo secular que Orderic Vital e Guillerme de Jumièges, os dous coautores da Gesta Normannorum Ducum. O primeiro traballo substancial de Robert de Torigni foi a revisión da Gesta Normannorum Ducum que data de 1139.[1] Foi autor de apéndices e anexos á crónica de Sigibert de Gembloux que abrangue o período de 385 a 1100. A Gesta Normannorum Ducum é unha continuación de Sigibert que se estende de 1100 a 1186. Esta obra é de interese para a historia de 1154 a 1170.

Galiza nas crónicas de Robert de Torigni

[editar | editar a fonte]

Na obra de Robert de Torigni son mencionados os reis de "Galicia", porén non se refire aos soberanos galegos de Galiza-León, senón aos monarcas do reino de Portugal.[3] Esa identificación, porén, non se dá co rei Afonso VII, a quen chama emperador, como noutras crónicas ultrapirenaicas contemporáneas, como os Annales Cambriae.[4][5]

Obra

[editar | editar a fonte]
  • Chronique de Robert de Torigni, abbé du Mont-Saint-Michel, Éd. Léopold Delisle, Rouen, Le Brument, 1872-3.
  • De ortu Waluuanii nepotis Arturi, Éd. Robert Day, Mildred Leake, Nova York; Londres, Garland, 1984.
  • De immutatione ordinis monachorum

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 Normannia monastica Xe-XIIe siècle Prosopographie des abbés bénédictins, Publications du CRAHM, Véronique Gazeau, Caen: 2007. ISBN 978-2-902685-44-8
  2. ↑ Gazeau, Véronique (2007). Normannia monastica (en francés). Publications du CRAHM. ISBN 978-2-902685-44-8. 
  3. ↑ Sirantoine, Hélène (2017-03-07). Chapitre IX. Souvenir et mémoire de l’empire hispanique dans l’« Espagne des cinq royaumes » (1157-1230). Bibliothèque de la Casa de Velázquez (en francés). Madrid: Casa de Velázquez. pp. 375–407. ISBN 978-84-9096-141-4. 
  4. ↑ Mundy, John H. (2014-07-03). Europe in the High Middle Ages: 1150-1300 (3 ed.). London: Routledge. ISBN 978-1-315-83888-5. doi:10.4324/9781315838885/europe-high-middle-ages-john-mundy. 
  5. ↑ Fletcher, R. A. (Richard A. ) (1984). Saint James's catapult : the life and times of Diego Gelmírez of Santiago de Compostela. Oxford [Oxfordshire] : Clarendon Press ; New York : Oxford University Press. ISBN 978-0-19-822581-2. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • (en inglés) The Gesta Normannorum Ducum de Guillem de Jumièges, Orderic Vitalis e Robert de Torigni, editada e traducida por Elisabeth M. C. Van Houts, Clarendon Press Oxford, 1995.
  • Yves Sandre, L'Abbé du Mont-Saint-Michel : Robert de Torigni, 1106-1186, Nantes, edicions Siloë, 2004. ISBN 2-84231-288-0