Լյուբով Պոլիշչուկ

Լյուբով Պոլիշչուկ ռուս.՝ Любовь Григорьевна Полищук
Ծնվել է	մայիսի 21, 1949(1949-05-21)
Ծննդավայր	Օմսկ, ԽՍՀՄ[1]
Մահացել է	նոյեմբերի 28, 2006(2006-11-28)[2][3] (57 տարեկան)
Մահվան վայր	Մոսկվա, Ռուսաստան[1]
Գերեզման	Տրոեկուրովյան գերեզմանատուն
Կրթություն	Ռուսաստանի թատերական արվեստի համալսարան (1985)
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
Մասնագիտություն	կինոդերասանուհի, դերասանուհի, երգչուհի, թատերական ուսուցիչ և մանկավարժ
Ամուսին(ներ)	Վալերի Մակարով և Սերգեյ Ցիգալ
Երեխա(ներ)	Ալեքսեյ Մակարով և Մարիետա Ցիգալ-Պոլիշչուկ
Պարգևներ և մրցանակներ	և

Լյուբով Գրիգորևնա Պոլիշչուկ (ռուս.՝ Любовь Григорьевна Полищук, մայիսի 21, 1949(1949-05-21), Օմսկ, ԽՍՀՄ^[1] - նոյեմբերի 28, 2006(2006-11-28)^[2][3], Մոսկվա, Ռուսաստան^[1]), խորհրդային և ռուսական կինոյի և թատրոնի դերասանուհի, երգչուհի, թատերական գործիչ և մանկավարժ^[4]։ Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական արտիստ (1994)^[5]։

Կենսագրություն

Լյուբով Պոլիշչուկը ծնվել է 1949 թվականի մայիսի 21-ին Օմսկում, շինարարության ոլորտի աշխատող Գրիգորի Պոլիշչուկի և դերձակուհի Օլգա Պոլիշչուկի ընտանիքում։ Մակության տարիներից երազել է դառնալ դերասանուհի, սիրել է պարել ու երգել։ Չափազանց բարձր հասակի պատճառով նրան չեն ընդունել բալետի դպրոց, և նա ընդունվել է դպրոցական երգչախումբ՝ դառնալով նրա մենակատարը^[6]։

Դպրոցն ավարտելուց հետո մեկնել է Մոսկվա՝ ընդունվելու թատերական ինստիտուտ, սակայն ուշացել է ընդունելության քննություններից։ Վերադառնալով տուն՝ աշխատել է Օմսկի ֆիլհարմոնիայի «Омичи на эстраде» կոլեկտիվում։ Հետագայում ֆիլհարմոնիայի մի խումբ արտիստների հետ ընդունվել է Ռոսհամերգին առընթեր Էստրադային արվեստի համառուսաստանյան ստեղծագործական արվեստանոց (խոսակցական ժանր)։ Ուսումն ավարտել է 1967 թվականին։ Նույն թվականին ամուսնացել է դերասան Վալերի Մակարովի հետ, որի հետ ծանոթ է եղել «Омичи на эстраде» կոլեկտիվում աշխատելու տարիներից (ամուսնալուծվել են 1976 թվականին Մակարովի՝ ալկոհոլամոլության պատճառով^[7])։ Վերադարձել է Օմսկ, որտեղ ելույթ է ունեցել որպես խոսակցական ժանրի դերասանուհի^[6][8]։ Վարել է թատերականացված հաղորդումներ, կատարել մենախոսություններ, որոնք նրա համար գրել է Մարյան Բելենկին։

Երբ Օմսկի ֆիլհարմոնիայի ղեկավար Յու․ Յուրևսկին դարձել է Ռոսհամերգի տնօրեն (1971 թվականի նոյեմբեր), Օսմկից Մոսկվա է հրավիրել մի շարք դերասանների, որոնց թվում է եղել Լյուբով Պոլիշչուկը։ Նա դարձել է Մոսկվայի մյուզիք-հոլլի արտիստ, որտեղ մասնավորապես կատարել է գլխավոր դեր «Կարմիր սլաքը հասնում է Մոսկվա» (ռուս.՝ «Красная стрела прибывает в Москву») ներկայացման մեջ։ Այդ ներկայացման համար Պոլիշչուկի մենախոսությունը գրել է Միխայիլ Ժվանեցկին^[9]։

1979 թվականին Պոլիշչուկը տեղափոխվել է Մոսկվայի մանրապատումների թատրոնի թատերախումբ, որտեղ աշխատել է յոթ տարի։ 1985 թվականին հեռակա ավարտել է Ռուսաստանի թատերական արվեստի համալսարանի դերասանական ֆակուլտետը^[6][8]։

Մոսկվայում անցկացրած առաջին տարիները շատ ծանր են եղել Լյուբով Պոլիշչուկի համար։ Նա որդու հետ ապրել է վարձով բնակարանում, իսկ մանկության մի մասն Ալեքսեյ Մակարովն անցկացրել է ինտերնատում, ուր մայրն ստիպված է եղել ուղարկել նրան^[10]։

Կինոյում Լյուբով Պոլիշչուկն իր նորամուտը կատարել է 1974 թվականին՝ կատարելով էպիզոդիկ դեր Գրիգորի Ալեքսանդրովի «Սարյակ և Քնարահավ» (ռուս.՝ «Скворец и Лира») ֆիլմում^[11]։

Լյուբով Պոլիշչուկը ճանաչման է արժանացել «Տասներկու աթոռ» ֆիլմի շնորհիվ 1976 թվականին, որում նա նկարահանվել է մի էպիզոդում, որտեղ Անդրեյ Միրոնովի մարմնավորած գլխավոր հերոսը տանգո է պարում Պոլիշչուկի հերոսուհու հետ։ Սակայն «Տասներկու աթոռ» ֆիլմից հետո խորհրդային իշխանությունը դերասանուհու դեմքը համարել է «ոչ խորհրդային» և արգելել նրան նկարահանել գլխավոր դերերում։ Դրանից հետո Լյուբով Պոլիշչուկը մի քանի տարի նկարահանվել է միայն էպիզոդներում, չնայած նրա դերերը հաճախ զգալի ուշադրության են արժանացել հանդիսատեսի կողմից։

1984 թվականին Լյուբով Պոլիշչուկն ամուսնացել է նկարիչ Սերգեյ Ցիգալի հետ (ամուսնացել են Պոլիշչուկի հղիության պատճառով^[7])․ այս անգամ ամուսնությունը եղել է հաջող^[10]։ Նույն թվականին Լյուբով Պոլիշչուկն արժանացել է ՌՍՖՍՀ վաստակավոր արտիստի կոչման^[6]։

1990-1997 թվականներին եղել է «Ժամանակակից պիեսի դպրոց» թատրոնի դերասանուհի, որի ղեկավարն էր Իոսիֆ Ռայխելգաուզը։

1994 թվականին Լյուբով Պոլիշչուկին շնորհվել է Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական արտիստի կոչում։

Հիվանդություն և մահ

2000 թվականին Լյուբով Պոլիշչուկը ենթարկվել է ավտովթարի, ինչից հետո բեմում կարողացել է խաղալ միայն օրթոպեդիական կորսետով։ 2005 թվականին օնկոլոգիական հիվանդության պատճաով բուժվել է Բոտկինյան հիվանդանոցում և Ա․ Վիշնևսկու անվան վիրաբուժության ինստիտուտում, իսկ Ն․ Բուրդենկոյի անվան նյարդավիրաբուժության ինստիտուտում վիրահատվել է (հեռացվել է ողնաշարի մի հատվածը)։ Այնուհետև անցնել է վերականգնում իսրայելական մասնավոր կլինիկայում, բայց առանց նշանակալի հաջողության։ Մոսկվա վերադառնալուց (2006 թվականի մարտի սկիզբ) հետո շարունակել է նկարահանվել «Իմ գեղեցիկ դայակը» սերիալում․ նկարահանումների վերջին օրվան (մարտի վերջ) մասնակցելու համար բացակայելու թույլտվություն է խնդրել հիվանդանոցում։ Կյանքի վերջին ամիսներին Լյուբով Պոլիշչուկն ընդունել է ուժեղ ցավազրկող դեղեր^[8]։ Հասկանալով, որ ինքը չի կարողանա հաղթահարել հիվանդությունը, դուրս է գրվել հիվանդանոցից և գնացել տուն։ Որդին՝ Ալեքսեյ Մակարովը, ծանոթների հարցերին ի պատասխան ասել է, որ ինքը Սերգեյ Ցիգալի ու Մաշայի հետ նստած է նրա անկողու մոտ և սպասում է, որովհետև այլևս ոչինչ հնարավոր չէ փոխել^[12]։

2006 թվականի նոյեմբերի 25-ին հարազատները չեն կարողացել արթնացնել դերասանուհին, նա ընկել է կոմայի մեջ և տեղափոխվել հիվանդանոց^[13]։ Պարզվել է, որ նրա մոտ եղել է հիպերտոնիկ ճգնաժամ ցավազրկողների ընդունման պատճառով։ Բուժօգնությունից հետո նրան դուրս են գրել հիվանդանոցից^[6]։ 2006 թվականի նոյեմբերի 28-ին Լյուբով Պոլիշչուկը մահացել է երկարատև հիվանդությունից հետո (ողնաշարի սարկոմա) Մոսկվայում (մահացել է քնած ժամանակ)^[14]։ Թաղվել է նոյեմբերի 30-ին Տրոեկուրովյան գերեզմանատանը (տարածք № 6а)^[8]։

Մամուլում տեղեկություն է տարածվել, թե դերասանուհու հիվանդության պատճառը եղել է այն, որ «Տասներկու աթոռ» ֆիլմի նկարահանումների ժամանակ Օստապ Բենդերի դերակատարը նրան գցել է պարի ժամանակ, ինչի պատճառով վնասվել է դերասանուհու ողնաշարը^[11]։ Սակայն ֆիլմի ռեժիսոր Մարկ Զախարովը կտրականապես հերքել է այդ վարկածը և որպես հիվանդության պատճառ նշել 2000 թվականին տեղի ունեցած ավտովթարը, ինչից հետո դերասանուհու մոտ սկսվել են մեջքի հետ կապված խնդիրներ^[15]։

Ընտանիք

• Հայրը՝ Գրիգորի Մեֆոդիի Պոլիշչուկ, շինարար երկաթուղում, սերել է Դոնի կազակներից,
• Մայրը՝ Օլգա Պանտելեևնա Պոլիշչուկ, դերձակուհի,
• Առաջին ամուսինը (1967-1976)՝ Վալերի Մակարով (1947-1992), Օմսկի ֆիլհարմոնիայի արտիստ^[8][16],

• Որդին՝ Ալեքսեյ Մակարով (ծնվել է 1972 թվականի փետրվարի 15-ին), դերասան^[4],
• Թոռնուհի՝ Վարվառա Ալեքսեևնա Մակարովա (ծնվել է 2010 թվականի փետրիվարի 23-ին)^[17],

• Երկրորդ ամուսինը (1984 թվականից)՝ Սերգեյ Ցիգալ, նկարիչ^[4],

• Դուստրը՝ Մարիետա Ցիգալ-Պոլիշչուկ (ծնվել է 1984 թվականի հոկտեմբերի 14-ին), դերասանուհի, հեռուստա- և ռադիոհաղորդավարուհի^[4],
• Թոռը՝ Գրիգորի Սերդյուկ (ծնվել է 2010 հոկտեմբերի 6-ին)։

Կոչումներ

• 1986 – ՌՍՖՍՀ վաստակավոր արտիստուհի^[18]
• 1994 – Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական արտիստուհի
• 2007 – Կարելիայի Հանրապետության ժողովրդական արտիստուհի (հետմահու)

Հիշատակ

• 2016 թվականի մայիսի 26-ին Հուշատախտակ է տեղադրվել Մոսկվայի Բոլշայա Կազյոննայա նրբանցքի № 8 շենքի պատին, որտեղ ապրել է Լյուբով Պոլիշչուկն իր կյանքի վերջին տարիներին^[19],
• 2009 – Առաջին ալիքի «Любовь Полищук. Женщина-праздник» վավերագրակա ֆիլմ,
• 2007 թվականի նոյեմբերի 28-ին Օմսկի № 97 միջնակարգ դպրոցի (որտեղ սովորել է Լյուբով Պոլիշչուկը 1960-1966 թվականներին) շենքի պատին բացվել է հուշատախտակ^[20],
• 2007 – Օմսկի մարզի կառավարության կողմից ամեն տարի շնորհվում է Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական արտիստուհի Լյուբով Պոլիշչուկի անվան մրցանակ (կնոջ լավագույն թատերական դերակատարման համար)։

Արվեստ

Դերեր թատրոնում

Մոսկվայի մյուզիք-հոլլ

• «Կարմիր սլաքը հասնում է Մոսկվա» (ռուս.՝ «Красная стрела прибывает в Москву»), ռեժիսոր՝ Պավել Խոմսկի

Էրմիտաժ թատրոն

• «Чехонте в „Эрмитаже“» (Անտոն Չեխով)
• «Хроника широко объявленной смерти» – Վերա
• «Հայտնի անձ» (ռուս.՝ «Знаменитость»), Ա․ Մորավիա
• «Բարև ձեզ, պարոն դը Մոպասան»
• «Ծղոտե գլխարկ», Էժեն Լաբիշ և Մարկ Միշել – ուղեկցորդ
• «Կատվային մեծ հեքիաթ» (ռուս.՝ «Большая кошачья сказка»), Կարել Չապեկ – Ալիսա
• «Хармс! Чармс! Шардам! или Школа клоунов» – ծաղրածու
• «Զոյկայի բնակարանը» (ռուս.՝ «Зойкина квартира») — Զոյա Պելց
• «Безразмерное Ким-танго»^[21]

«Ժամանակակից պիեսի դպրոց» թատրոն

• 1989 – «Եկել է տղամարդը կնոջ մոտ» (ռուս.՝ «Пришёл мужчина к женщине»), Սեմյոն Զլոտնիկով, ռեժիսոր՝ Իոսիֆ Ռայխելգաուզ – Դինա Ֆեոդորովնա
• 1992 – «А чой-то ты во фраке?», Դմիտրի Սուխարև և Սերգեյ Նիկիտին, ռեժիսոր՝ Իոսիֆ Ռայխելգաուզ – Նատալյա Ստեպանովնա

Ֆիլմագրություն

Տարի		Հայերեն անվանում	Բնօրինակ անվանում	Դեր
1974	ֆ	Սարյակ և Քնարահավ	Скворец и Лира	աղջիկ բարոնուհու տանը
1974	ֆ	Սերգեյ Մարտինսոնի բենեֆիսը (ֆիլմ-ներկայացում)	Бенефис Сергея Мартинсона
1976	ֆ	Տասներկու աթոռ	Двенадцать стульев	տանգո պարող
1976	ֆ	Կախարդական լապտեր	Волшебный фонарь	մաքսանենգ
1977	ֆ	Ոսկե արկ	Золотая мина	Լարիսա
1977	ֆ	Զացեպինների ընտանիքը	Семья Зацепиных	Նատաշա
1978	ֆ	31 հունիսի	31 июня	Քուինի
1978	ֆ	Դուենիա	Дуэнья	Դիանա
1978	ֆ	Յուլիա Վրևսկայա	Юлия Вревская
1979	ֆ	Արքայազն Ֆլորիզելի արկածները	Приключения принца Флоризеля	Ժանետ
1979	ֆ	Բաբելոն XX	Вавилон XX	Մալվա
1979	ֆ	Իմ մահվան համար խնդրում եմ մեղադրել Կլավային	В моей смерти прошу винить Клаву К.	Կլավայի մայրը
1979	ֆ	Այն նույն Մյունհաուզենը	Тот самый Мюнхгаузен	երգչուհի Բերտա
1980	ֆ	Միայն մյուզիք-հոլլում	Только в мюзик-холле	Տատյանա Ֆեոդորովնա
1980	ֆ	Սատիրայի ու հումորի ալմանախ	Альманах сатиры и юмора
1980	ֆ	Մեծ-փոքր պատերազմ	Большая-малая война	Մարուսյա
1980	ֆ	Կրակոց մեջքին	Выстрел в спину	Ելենա Նիկոլաևնա Վանինա
1981	ֆ	Արձակուրդ սեփական հաշվին	Отпуск за свой счёт	աղջիկ
1981	ֆ	Սպիտակ ագռավ	Белый ворон	Նեստերովա
1981	ֆ	Եզոպոս	Эзоп	Կլեա
1981	ֆ	Աննման Նակոնեչնիկովը	Несравненный Наконечников
1981	ֆ	Ուրիշի տոնին	На чужом празднике	Լյուբով Գրիգորևնա, կինոդերասանուհի
1982	ֆ	Գողություն	Кража
1983	ֆ	«Չորս կեռնեխների» գաղտնիքը	Тайна «Чёрных дроздов»	Ադել Ֆորտեսկյու
1983	ֆ	Չե՛մ լացի	Не заплачу!	դոննա Կոնչետա Կուալոլո
1983	ֆ	Ես պատրաստ եմ ընդունել մարտահրավերը	Я готов принять вызов	ատամանի սիրելին
1984	ֆ	Եթե կարող ես, ներիր	Если можешь, прости	Դաշա, Յակովի նախկին կինը
1984	ֆ	Միայնակ կոմերսանտի շահումը	Выигрыш одинокого коммерсанта	Բամբարելա
1985	ֆ	Օձ որսացողը	Змеелов	Վերա
1985	ֆ	Ոսկե ձկնիկ	Золотая рыбка	Սալլա Վուդ, թիկնապահ
1986	ֆ	Վայրի քամի	Дикий ветер	Նատա
1986	ֆ		Покушение на ГОЭЛРО	Աննա Մարինովա
1987	ֆ	Քրիստոնյաներ	Христиане	Պելագեա Կարաուլովա
1987	ֆ		Раз на раз не приходится	Սմիրնովա
1987	ֆ	Պետքական մարդիկ	Нужные люди	աերոբիկայի մարզիչ
1988	ֆ	Անմեղության կանխավարկած	Презумпция невиновности	Զոյա Բոլոտնիկովա, երգչուհի
1988	ֆ	Պատահար Ուտինոոզյորսկում	Происшествие в Утиноозёрске	Զոյա Միրոնովնա Ժգուլևա
1988	ֆ	Ուրուրները որսից բաժին չեն հանում	Коршуны добычей не делятся	Մարիա
1989	ֆ		Посвящённый	մայր
1989	ֆ	Սեր արտոնություններով	Любовь с привилегиями	Իրինա
1989	ֆ		Фуфло	Օլգա
1989	ֆ	Ես բոլորովին լավ եմ	Я в полном порядке	Վերա Կոնստանտինովնա
1989	ֆ	Ինտերաղջիկ	Интердевочка	Զինա Մելեյկո
1990	ֆ		Папашка и мэм	Մարինա Միխայլովնա
1990	ֆ	Սանիտարական գոտի	Санитарная зона	մարզգործկոմի նախագահ Բոբրովա
1990	ֆ		Моя морячка	լամբադա պարող
1990	ֆ	Կնամոլ	Бабник	Իննա
1991	ֆ	Հավաքագրորդ	Вербовщик	Զինաիդա Նովիկովա
1991	ֆ	Ահաբեկիչ	Террористка	Օլգա
1991	ֆ	Ձագը Որսկան շների համաստեղությունից	Щен из созвездия Гончих Псов	Լիդայի մայրը
1991	ֆ	Մեղրամիս	Медовый месяц
1991	ֆ	Ընտանիքասերը	Семьянин	Լիզա, ոստիկան
1992	ֆ	Գլխի գինը	Цена головы	Շառլոտա
1992	ֆ	Կնամոլ-2	Бабник 2	Լյուբով Կարպովնա
1992	ֆ	Նոր Օդեոն	Новый Одеон	բազմանդամ ընտանիքի մայր
1993	ֆ	Սկանդալ մեր Կլոշգորոդում	Скандал в нашем Клошгороде	Վեբլա
1993	ֆ	Ձեր մատները խնկի հոտ ունեն	Ваши пальцы пахнут ладаном	Նադեժդա Չեկրիկինա
1993	ֆ	Դափնե և Քլեո	Дафнис и Хлоя	Կլեարիստո
1993	ֆ	Ստամբուլյան տրանզիտ	Стамбульский транзит	Օլգա Բորիսովնա
1993	ֆ		А чой-то ты во фраке?	Նատալյա Ստեպանովնա
1994	ֆ	Երրորդն ավելորդ չէ	Третий не лишний	Լյուբա, մատուցողուհի
1994	ֆ	Դոն Ժուան կամ Դոն Կիխոտ, կամ Այս մասին ավելի լավ է լռել	Дон Жуан или Дон Кихот, или Об этом лучше умолчать	Դուլսինեա
1995	ֆ	Շիրլի-միրլի	Ширли-мырли	դեսպանի կին
1995	ֆ	Երևակայության խաղ	Игра воображения	Ռիտա
1995	ֆ	Խաչակիր	Крестоносец
1996	ֆ	Ռուսական հետախուզության թագավորները	Короли российского сыска	Անաստասիա Մուրավյովա
1996	ֆ	Իմպոտենտ	Импотент
1996	ֆ	Թատերական ծաղրանմանակման էջեր	Страницы театральной пародии
1997	ֆ	Աստղային գիշեր Կամերգերսկում	Звёздная ночь в Камергерском	«Լայզա Մինելի»
1999	ֆ	Կադրիլ	Кадриль	Լիդա Զվյագինցևա
1999	ֆ	Վերջնագիր	Ультиматум	շրջանային բժիշկ
2000	ֆ	Ասպետական վեպ	Рыцарский роман	կայսրուհի Իրինա
2000	ֆ		Игра на вылет	Գալինա Դորոֆեևնա
2000	ֆ		Тихие омуты	Պոլինա Սերգեևնա Կաշտանովա
2000	ֆ	Սուրբ Վալենտինի օր	День святого Валентина	Լյուբա
2001	ֆ	Մենք արեցինք սա	Мы сделали это!	Լյուբա
2001	ֆ	Նրա վեպի հերոսը	Герой её романа	Պոլինա
2002	ֆ	Անհաջողակի որդին	Сын неудачника	Լյուբով
2003	ֆ		Персики и Перчики. Куртуазные истории
2003	ֆ	Ձյունե սեր, կամ Քուն ձմառային գիշերը	Снежная любовь, или Сон в зимнюю ночь	Օլգա Միխայլովնա, Քսենյայի մայրը
2003	ֆ		С Новым годом! С новым счастьем!	Ալլա Ռոդիոնովա
2003	ֆ	Ռուսական ամազոնուհիներ	Русские амазонки	Եկատերինա Վլադիմիրովնա
2003	ֆ	Գործակալ կարճ կիսաշրջազգեստով	Агент в мини-юбке	Նինա
2003	ֆ	Մեր ցեղի հերոսը	Герой нашего племени	հաղորդավարի մայրը
2004-2006	ս	Իմ գեղեցիկ դայակը	Моя прекрасная няня	Լյուբով Գրիգորևնա, դայակ Վիկայի մայրը
2004	ֆ	Հույսը հեռանում է վերջինը	Надежда уходит последней	Մուսա
2004	ֆ	Սպանել ծածանին	Убить карпа	Լիդիա Միխայլովնա
2004	ֆ		Крестный сын	Ալլա, դերասանուհի
2005	ֆ	Ստեպանիչի տայգայական ուղևորությունը	Тайский вояж Степаныча	Լյուսյա
2005	ֆ	Զգույշ, Զադով	Осторожно, Задов!	Օլգա
2005	ֆ	Ամենագեղեցիկը	Самая красивая	Կիրա, Նոնայի մայրը
2005	ֆ	Դարաշրջանի աստղը	Звезда эпохи	Կլավդիա Պլավնիկովա
2006	ֆ	Ստեպանիչի իսպանական ուղևորությունը	Испанский вояж Степаныча	Լյուսյա

Ծանոթագրություններ

1. Deutsche Nationalbibliothek Record #133087174 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
2. http://www.russia-ic.com/news/show/3034/
3. Internet Movie Database — 1990.
4. «Lyubov Polishchuk (1949—2006)». // Website Internet Movie Database. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 29-ին.
5. «Указ Президента РФ от 29.12.1994 № 2227 «О присвоении почётных званий Российской Федерации»». // Информационно-правовой портал BestPravo. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ սեպտեմբերի 20-ին. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 31-ին.
6. «Профиль звезды: Любовь Полищук». // Сайт 7Дней.ру. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 29-ին.
7. «Мама Любови Полищук: Посмотрела на дочь и поняла – не жилец». Собеседник.ру. Վերցված է 2017 թ․ հունվարի 20-ին.
8. «Полищук Любовь Григорьевна. Биография, фильмография». // Сайт Кино СССР. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 31-ին.
9. Программа «Час пик», 26 декабря 1994 года
10. Оберемко, Валентина. Несоветская Любовь. 21 мая актрисе Любови Полищук исполнилось бы 65 // Аргументы и факты. — 2014. — № 21 (1750). — С. 39.(Ստուգված է 27 Հոկտեմբերի 2015)
11. «Умерла Любовь Полищук». // Сайт Газета.Ru. 2006 թ․ նոյեմբերի 28. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ օգոստոսի 2-ին. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 31-ին.
12. Полищук говорили, что у нее «Несоветское лицо»
13. Колесов, Олег.  11 знаменитостей, боровшихся с раком // Комсомольская правда. — 2015. (Ստուգված է 31 Հոկտեմբերի 2015)
14. «Когда умирает Любовь. Подробности смерти Полищук». // Сайт obozrevatel.com. 2006 թ․ նոյեմբերի 29. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 31-ին.
15. Велигжанина, Анна.  Анастасия Заворотнюк: Любовь Полищук поддержала меня во время развода // Комсомольская правда. — 2006.(Ստուգված է 31 Հոկտեմբերի 2015)
16. Успевший влюбиться в одиночество…
17. «Алексей Макаров впервые показал внебрачную дочку». EG.RU (ռուսերեն). Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 24-ին.
18. Большой Энциклопедический словарь
19. «В Москве установили мемориальную доску Любови Полищук». Новости Mail.Ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հունիսի 29-ին. Վերցված է 2016 թ․ մայիսի 26-ին.
20. «В Омске появилась памятная доска, посвящённая Любови Полищук». Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ դեկտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 16-ին.
21. Любовь Полищук на официальном сайте Театра «Эрмитаж»

Արտաքին հղումներ

• Լյուբով Պոլիշչուկ (անգլ.) Internet Movie Database կայքում
• Любовь Полищук в Женском клубе
• Полищук Любовь Григорьевна
• Сайт памяти Любови Полищук Արխիվացված 2019-03-16 Wayback Machine