Միխայիլ Սվետին (ռուս.՝ Михаил Семёнович Светин, դեկտեմբերի 11, 1929(1929-12-11)[1], Կիև, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - օգոստոսի 30, 2015(2015-08-30), Գատչինա, Լենինգրադի մարզ, Ռուսաստան[2]), թատրոնի և կինոյի խորհրդային ռուս դերասան։ ՌԴ ժողովրդական արտիստ (1996)[3]։
Միխայիլ Սվետինը ծնվել է 1930 թվականին, Կիևում։ 1948 թվականին ընդունվել է Կիևի երաժշտական ուսումնարանի հոբոյի դասարան։ 1950 թվականին երկրորդ կուրսից անցել է բանակային ծառայության, որն անցկացրել է Կիևի բարձրագույն ինժեներային ռադիոտեխնիկական ուսումնարանի զինվորական նվագախմբում։ Զորացրվելուց հետո ընդունել է ժամկետային ծառայություն անցնելու առաջարկը։ Նվագախմբի ծառայությունը համատեղել է երաժշտական ուսումնարանի ուսման հետ, այնուհետև մեկնել է Մոսկվա՝ Ռուսաստանի թատերական արվեստի համալսարան (ԳԻՏԻՍ) ընդունվելու նպատակով, բայց քննությունները չի կարողացել հանձնել։ Ընդունվել է Արկադի Ռայկինի գլխավորած թատրոնի օժանդակ կազմ, սակայն երկար չի աշխատել։
1958 թվականին Միխայիլ Սվետինը մեկնել է Կամիշին արվարձան։ Եղել է Իրկուտսկի, Պետրոպավլովսկի (Ղազախստան), Պենզայի, Կեմերովոյի դրամատիկական թատրոնների դերասան, երաժշտություն է դասավանդել դպրոցում։ Կարճ ժամանակ աշխատել է որպես Կիևի օպերետի թատրոնի դերասան[4]։ 1980-2015 թվականներին եղել է Ն․ Ակիմովի անվան կոմեդիայի ակադեմիական թատրոնի դերասան[5][6]։
- Վերադարձված տարի, 1973 (կարճամետրաժ)
- Տարի էլ չի անցնի, 1973
- Ни пуха, ни пера, 1974
- Փայտփորիկի գլուխը չի ցավում, 1974
- Հունիսյան լրացուցիր օր, 1974
- Ագոնիա, 1974
- Աֆոնիա, 1975
- Չի կարող պատահել, 1975
- 12 աթոռ, 1976
- 100 գրամ հանուն խիզախության, 1976
- Ճակատագրի նվերը, 1977
- Հաճելի անակնկալ, 1977
- Ինկասատորի պայուսակը, 1977
- Անտեսանելի մարդը, 1977
- Անանուն աստղը, 1978
- Կախարդական կենդանիներ, 1978
- Պրեմիերայի նախօրեին, 1978
- Վճարեք անդորրագրով, 1979
- Եթե ես լինեի տնօրենը, 1980
- Միայն համերգասրահում, 1980
- Կանայք լրջորեն են կատակում, 1981
- Մեխանիկ Գավրիկովի սիրելի կինը, 1981
- Յոթ ուրախ նոտաները, 1981
- Սիլվա, 1981
- Լոսև տեսուչը, 1982
- Ծեր հրաշագործի հեքիաթը, 1984
- Քրեական տաղանդ, 1985
- Սկսիր նորից, 1985
- Մերկ, 1987
- Շանս, 1988
- Վառ անհատականություն, 1989
- Մասնավոր հետախույզը կամ «Համագործակցություն» օպերացիան, 1989
- Երբ ուշանում են զագսից, 1991
- Մի անգամ Օդեսայում կամ ինչպես գնալ ԽՍՀՄ, 1991
- Շուրա, 1991
- Շոու միայնակ տղամարդու համար, 1992
- Երկաթե աստվածների երեխաները, 1993
- Զեֆիրը շոկոլադում, 1993
- Ոսկե ճուտը, 1993
- Խլացուցիչով ատրճանակը, 1993
- Օդային էքպրես, 1993
- Սիրավեպ՝ ռուսական ոճով, 1994
- Ավանտյուրա, 1995
- Տխրության ժամանակը դեռ չի եկել, 1995
- Կոտրված լապտերի փողոցը, 1998
- Մարտի 8, 2001
- Երալաշ, 2003
- 12 ամիսները, 2005
- Ծնունդդ շնորհավոր, թագուհի, 2005
- Ոսկե հորթ, 2006
- Փարավոնի հայլին, 2006
- Ծաղրածուներ, 2008
- Պարադոքս, 2008
- Հաղթողների օրը, 2009
- Ոսկե ավտոմոբիլ, 2009
- Անանուն սուրը, 2010
- Линия Марты, 2014
- Կինը՝ Սանկտ Պետերբուրգի Փոքր թատրոնի դերասանուհի Բրոնիսլավա Պրոսկուրինա
- Դուստրը՝ Սվետլանա
- Թոռնուհիներ՝ Աննա և Ակեքսանդրա
- Светин М. С. , Алексеева, Елена Сергеевна Разговоры по телефону։ Мемуары. — АСТ-Пресс Книга, 2010. — 224 с. — 5000 экз. — (Серия Выдающиеся мастера). — ISBN 5-7805-1072-2; ISBN 978-5-462-01085-9
- Алексеева, Елена Сергеевна Михаил Светин. Телефономания. — Балтийские сезоны, 2013. — 352 с. — 1000 экз. — ISBN 978-5-903368-72-3
- Алексеева Е., Цимбал И., Марченко Т., Колосова Н., Маркова Е., Лебедева О., Евсеев И., Боброва Е., Иванова Н., Абызова Л., Соколинский Е., Заболотняя М., Таршис Н., Ступников И., Горфункель Е. Звёзды петербургской сцены. — АСТ-Пресс Книга, 2003. — 256 с. — 5000 экз. — (серия Выдающиеся мастера). — ISBN 5-7805-0996-4
- Капков, Сергей Владимирович Любимые комики. — Эксмо։ Алгоритм, 2005. — 384 с. — 3000 экз. — (серия Любимые наших любимых). — ISBN 5-699-13826-9
ԽՍՀՄ և 
Ռուսաստան
և 
