РК Црвена Ѕвезда

Ракометниот клуб Црвена ѕвезда е белградски ракометен клуб. Клубот е дел Спортското друштво на Црвена ѕвезда . Клубот е основан како дел од секцијата СД Црвена ѕвезда на 1 октомври 1948 година.^[1] Клубот во моментов се натпреварува во српската Супер лига.

Историја

1950-ти

Ракометната секција на спортското друштво „Црвена ѕвезда“ е формирана на 1 октомври 1948 година. Првиот водач на таа секција беше Мирослав Павловиќ. Во првите години се играше голем ракомет, но бидејќи не предизвика интерес и популарност, тој брзо беше заменет со мал, односно модерен ракомет. Црвена ѕвезда беше носител и на пионерскиот на ракомет во Белград. Тимот учествуваше на бројни турнири во земјата и странство и оствари успех.

По квалификациските натпревари, што се одржуваа во републиките, на завршниот турнир во Белград, РК Црвена ѕвезда во 1955 година ја освои првата титула шампион на Југославија. Потоа во финалето екипата на Јанг Босна од Сараево беше совладана од страна на Црвена ѕвезда со резултат од 17: 6 и 11: 4. Во освојувањето на таа титула учествуваа: Милан Првуловиќ, Џорџе Вучиниќ, Богдан Цвијетиќ, Томислав Рагус, Никола Вучковиќ, Владимир Милиќ, Александар Димитриќ, Светислав Станкиќ, Михајло Марковиќ и Никола Вучиниќ. Уште следната година, поточно во 1956 година Зезда ја освојува двојната круна. На завршниот турнир во Сараево беше освоена титулата во конкуренција на екипите на Млада Босна, РК Работнички од Скопје и РК Младост од Загреб, а во истата година беше освоен и купот.

Тој период дефинитивно го одбележа Богдан Цвијетиќ, кој беше најдобриот играч на Црвена ѕвезда во тој период и еден од најдобрите ракометарки во своето време. Тој беше прогласен за ракометар на Шекулар, т.е. дека „Богдан Цвијетиќ во ракомет е она што е Шеки во фудбалот - господар на финесот“. Со својата игра тој заработи и покана од репрезентацијата на Југославија .

Првиот пат беше формирана федерална лига во 1958 година, а Црвена ѕвезда е единствениот клуб во Србија кој никогаш не испаднал од врвниот ранг.

1960-тите

Во 1960-тите, иако таа беше редовне првнец, Црвена ѕвезда се наоѓаше претежно на средина на табелата. Најдобри резултати беа постигнати во 1965 година и 1969 година кога се освои четвртото односно петтото место на првенството во Југославија. Дури и во тие години, ѕвезда имаше неколку одлични играчи, особено левото крило Бранислав Покрајац и голманот Андрија Банјанин, кои феноменално го одбрани голот на „црвено-белите“. Исто така, со играњето за црвено-белите се истакнаа Света Церамилац и Рајко Лау.

1970-тите

Овој период го одбележа Милан Лазаревиќ, кој во 1970 година се натпреваруваше на Светскиот куп, а две години подоцна, поточно во 1972 година и на Олимпијадата, каде тој беше еден од најдобрите. Во однос на пласман во првенството, Црвена ѕвезда се најде на најдобро место во 1974 година коде беше освоено 4-тото место. Подоцна доаѓа до промена на клупата, и наместо долгогодишниот тренер Никола Вучиниќ доаѓа Михајло Обрадовиќ. Потоа, столбот на тимот, меѓу другите, се: Велибор Ненадиќ, Младен Лаковиќ и Јовица Цветковиќ.

1980-тите

Во наредните години ѕвезда имаше врвни играчи како Милан Калина, Бранко Штрбац и Петрит Фејзула, но трофеите опстојуваа. На пример, во сезоната 1982/83 година. Црвената ѕвезда беше на прагот на трофејот, до прослава ги делеше само едеа утакмица, против Слога во Добој, во која победата му носеше титула. Сепак, нашиот тим на крајот стана вице-шампион, поради послабата гол разлика во однос на Сабац Металопластика (ист број на бодови на крајот, со што нашиот тим имаше +53, а Металопластика +73 гол разлика). Металопластика беше непоразен тим на СФРЈ во тие години, а двапати беше и Европски шампион.

1990-тите години

Сè до 90-тите Црвената ѕвезда не дојде до нови трофеи. Се започна со загубеното финале во „Пионер“ во 1993 година, кога ги секундите ги делееја до освојувањето на ремек-дело против белградскиот Партизан, но таа генерацијата предводена од Бутулија, Перуничиќ, Кнежевиќ, Скрбиќ и Периќ не успеа. По овој пораз, многумина први играчи на тимот го напуштаат клубот и почнува да се создава нова ѕвезда. Во сезоната 1994/95, Црвена ѕвезда го освои Југословенскиот куп, а трофејот го освојуваат: Радосавjeевиќ, Макшиќ, Петриќ, Војиновиќ, Капа, Петковиќ, Јокиќ… Тренер беше јуба Обрадовиќ.

Следната сезона беше уште поуспешна: беше освоена „двојната круна“, а во следните две сезони беше освоена титулата шампион на Југославија. Иако се работеше за создавање нов тим, во тоа време имаа само четири реални играчи на ѕвезда, Предраг Перуничиќ, Петриќ, Матиќ и Милосавjeевиќ, но со одличен Пуjeевиќ и Сариќ на голот, предводени од Јовиќ Цветковиќ од клупата, ништо значајно не се смени. Третата титула по ред (во 1998 година) беше повторно освоен со нов тренер ( Златан Арнаутовиќ ).

Во тие години, ѕвезда оствари одлични резултати и во Европа. Во сезоната 1995/96, екипата дури стигна до полуфиналето на Купот на победниците во куповите. Гер најпрво беше елиминиран (34:25 и 27:30), потоа Бањик од Карвина (29:18 и 26:34), потоа Борба од Луцерн (33:23 и 26:23). Во полуфиналето, Тека од Сантандер беше подобра од ѕвезда (19:25 и 20:19) и ја спречи да влезе во првото европско финале. Во следната сезона е забележано првото учество во Лигата на шампионите, овој тим го зазема третото место во групата зад Кило и Винтутур, а пред СКА од Минск. И во сезоната 1997/98 овој тим играше во групната фаза, и повторно беше трет, зад Винтертур и Адемар Леон, а пред Драмен. Следната година ѕвезда не успеа да се пласира во групната фаза, бидејќи беше поразена од екипата на СКА од Минск (30:22, 19:32).

2000

По овие успеси, клубот повторно е во криза, за да во сезоната 2003/04 повторно да се издигнува, освојувајќи ја „двојната круна“. Тимот тогаш се состоеше од: Александар Аџиќ, Никола Којиќ, Дарко Станиќ (подоцна наречен „министер за одбрана“), Ненад Вуковиќ, Растко Стојковиќ, Никола Манојловиќ, Иван Никчевиќ, Горан Цветковиќ. Војводина од Нови Сад ја освои титулата во сезоната 2004/05, така што наредните три сезони повторно ќе му припаѓаат на нашиот клуб.

По очајниот старт во сезоната 2005/06 (пет последователни порази), малкумина очекуваа дека ѕвезда дури и ќе се квалификува во заедничката лига Србија и Црна Гора. Во полусезоната, ѕвезда имаше резултат 3-1-7, заземајќи ја деветтата позиција (од 12 екипи), па се предвидуваше дека ќе има жестока борба за опстанок, а потоа сè се сврте во корист на овој тим, кој го презеде Вук Рогановиќ. ѕвезда настапи значително подобро, забележувајќи десет последователни победи со што ги сруши противниците во вториот натпревар од првенството, и пласирајќи се на четвртото место во лигата. Предводена од Петар Ненадиќ, Црвената ѕвездаедојде до итуација што во последното коло емудбеше оволен бод за освојување на титулата кај Маракана. Иако губеа на полувремето против Беране (гости), новојтим го промени резултатот пво продолжение Беране сепак успеа да стигне до изедначувачњена крајот, а Sѕвезда успеа да слави и да дојде до нова титула.

Следната сезона, Црвена ѕвезда триумфираше со еден бод повеќе од Партизан, за да во сезоната 2007/08 биде поубедлив и на крајот постигна 7 бода повисоки од второпласираната Колубара .

2010

Ненад Перуничиќ во 2007 година ја исполни желбата и се врати во својот клуб, Црвена ѕвезда, со намера да ја освои својата омилена титула, што и недостасуваше и секако дека ја освои титулата. Беа забележани уште два настапи во Лигата на шампиони. По овие успеси, нова криза го погодува овој тим, клубот падна во долг, беше во офанзивата, а токму Ненад Перуничиќ се посвети на борбата за да преживее клубот.

Во текот на следните неколку години, на ѕвезда и беа одземени многу бодови од страна на алијансата за своите долгови, па во еден момент клубот дојде до работ на испаѓање од Лигата (Црвена ѕвезда беше единствениот клуб што некогаш испадна од најелитното домашно натпреварување). Во сезоната 2013/14 клубот конечно се консолидираше малку, пред сè натчовечките напори на Перуничиќ, го освои четвртото место во домашното првенство и се играше финалето на домашниот куп, кој сепак му припаѓаше на Ниш. Следеше многу турбулентна сезона, со првото место во плеј-офот, односно вкупно седмо во првенството, додека екипата на Ненад Перуничиќ во националниот куп беше запрена во четвртфиналето.

После деветгодишен пауза, „црвено-белите“ ракометари го освоија Купот на Србија во 2017 година и со тоа го достигнаа 14-от трофеј во клупската историја. Одличната 2017 година беше крунисана со победа во Суперкупот, а Ненад Перуничиќ беше прогласен за тренер на годината.

Успеси

Конкуренција		Број	Година
Државно првенство - 9 (рекорд)
Првенство во СФР Југославија	Шампион	2	1954/55, 1955/56.
	Вториот	3	1957/58, 1982/83, 1985/86.
Првенство СРЈ / СЦГ	Шампион	5	1995/96, 1996/97, 1997/98, 2003/04, 2005/06.
	Вториот	2	1992/93, 1994/95.
Српско првенство	Шампион	2	2006/07, 2007/08 година.
	Вториот	2	2009/10, 2010/11.
Националниот Куп - 5
Куп на СФР Југославија	Победник	1	1955/56 година.
	Финалист	4	1974/75, 1983/84, 1990/91, 1991/92.
СРЈ / СЦГ куп	Победник	3	1994/95, 1995/96, 2003/04.
	Финалист	2	1993/94, 1999/00.
Купот на Србија	Победник	1	2016/17 година.
	Финалист	3	2009/10, 2010/11, 2013/14.
Национален супер куп - 1
Супер куп на Србија	Победник	1	2017 година.
	Финалист	0	/
Континентални натпревари
Куп на Победниците на Куповите EHF	Победник	0	/
	Финалист	0	/
	Полуфиналист	1	1995/96 година.
Други натпревари
Трофеј на Добој	Победник	2	1974, 1989 година.

Состав во сезоната 2019/20.

Бројот на дрес	Играчи
2	Борис Јовановиќ
3	Иван Хорват
5	Марко Лазиќ
8	Стефан onапоњиќ
12	Јанко Гемаjeевиќ
13	Орџ Мајс
14	Иван Раџишевиќ
15	Никола Лазиќ
16	Андреј Чоловиќ
17	Душан Андрејевиќ
18	Алекса Туфегџиќ
21	Богдан Утвиќ
23	Никола Абрамовиќ
24	Милјан Ериќ
26	Милош Бошовиќ
44	Матија Николиќ
77	Никола Николиќ

Тимови за трофеи

• 1955 година - Дејан Мандиќ, Милан Првуловиќ, Џорџе Вучиниќ, Михајло Марковиќ, Светислав Станкиќ, Александар Димитриќ, Иво Лупис, Владимир Милиќ, Богдан Цветиќ, Никола Вучиниќ, Томислав Рагус, Петар Гладиќ, Петар Бркиќ.
• 1956 година - Дејан Мандиќ, Милан Првуловиќ, Џорџе Вучиниќ, Михајло Марковиќ, Светислав Станкиќ, Александар Димитриќ, Иво Лупис, Владимир Милиќ, Богдан Цветиќ, Никола Вучиниќ, Петар Гладиќ, Петар Бркиќ.
• 1996 - Горан Стојановиќ, Дарио Ќириќ, Никола десерти, Никола Марковиќ Владан Матиќ, Зоран Илиќ, Никола Војиновиќ, Предраг Перуничиќ, Игор Бутулија, Бобан Кнежевиќ, Владимир Петриќ, Горан Маринковиќ, Жикица Милосављевиќ, Влатко Донович.
• 1997 година - Ненад Пулешевиќ, Даниел Шариќ, Ратко Николиќ, Никола Еклемовиќ, Петар Капишода, Никола Војиновиќ, Предраг Перуничиќ, Александар Аџиќ, Бобан Кнежевиќ, Владимир Петриќ, Владан Матиќ, Горан Маринковиќ, Zикица Милосавjeевиќ, Никола Мариновиќ.
• 1998 - Ненад Пулешевиќ, Ратко Николиќ, Никола Којиќ, Никола Еклемовиќ, Петар Капишода, Борко Ордоѓеевик, Никола Војиновиќ, Александар Аџиќ, Андрија Аџиќ, Даниел Шариќ, Зоран Илиќ, Владимир Петриќ, Иван Дреновац, Никола Мариновиќ.
• 2004 година - Дарко Станиќ, Милош ivивојиновиќ, Славко Крњајац, Никола Којиќ, Урош Вуковиќ, Милан Коровиќ, Саша, Даниел Суботиќ, Растко Стојковиќ, Зоран Илиќ, Никола Манојловиќ, Милош Пешиќ, Ненад Вуковиќ, Горан Цветковиќ, Александар Аџиќ, Иван Ницевиќ Марко Танасковиќ.
• 2006 година - Владимир Перишиќ, Елдар Сисиќ, Предраг Димитријевиќ, Урош Вуковиќ, Филип Шчепановиќ, Џорџе Михајловиќ, Милош Милошевиќ, Петар Ненадиќ, Срѓан Тривунџа, Данило Лековиќ, Мирослав Симиќ, Милан Павлов, Александар Марковиќ, Стеван Курбалија, Стојан Радан
• 2007 година - Владимир Перишиќ, Светислав Веркиќ, Стојан Радановиќ, Урош Вуковиќ, Zарко Пејовиќ, Мирко Милашевиќ, Ненад Макшиќ, Милош Милошевиќ, Петар Ненадиќ, Милан Павлов, Данило Лековиќ, Мирослав Симиќ, Лазар Савиќ, Стеван Курбалија, Џорџе Михаиловиќ Филип Шчепановиќ, Марко Карлеуша, Слободан Чупиќ, Предраг Димитријевиќ.
• 2008 година - Горан Алексиќ, Раде Мијатовиќ, Елдар Сисиќ, Zарко Пејовиќ, Стеван Курбалија, Џорџе Михаиловиќ, Ненад Перуничиќ, Ненад Макшиќ, Милан Павлов, Данило Лековиќ, Милош Милошевиќ, Мирко Милошевиќ, Мирко Милашевиќ, Марко Карлеуша, Милан Вуканос Драшко Ненадиќ, Александар Босиќ, Александар Глишиќ, Александар Стојковиќ, Немања Зеновиќ, Стефан Алкаковиќ, Александар Цириќ, Драгојуб Поповиќ.

Најдобрата постава во историјата

• Дејан Периќ (голман)
• Драган Скрбиќ (пивот)
• Богдан Цвијетиќ (среден бек)
• Јовица Цветковиќ (десен бек)
• Милан Лазаревиќ (лев бек)
• Ikикица Милосавjeевиќ (десно крило)
• Бранислав Покрајац (лево крило)

Наводи

1. Историја РК Црвена звезда, www.mojacrvenazvezda.net

Надворешни врски

• Портал: СД Црвена звезда

• Официјална страница на РК Црвена везда Архивирано на 18 март 2012 г.
• Вести од мрежната страница на SD Црвена ѕвезда
• Историја на мрежната страница Моја Црвена везда
• Резултати од српските спортови. нето
• EHF профил Архивирано на 10 декември 2011 г.