Aichi D1A2 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent |
Aichi Kokuki KK |
Typ |
bombowiec nurkujący |
Konstrukcja |
dwupłat ze stałym podwoziem |
Załoga |
2 (pilot i tylny strzelec) |
Historia | |
Data oblotu |
1934 |
Wycofanie ze służby |
1942 |
Liczba egz. |
580 (162 – D1A1 i 428 – D1A2) |
Dane techniczne | |
Napęd |
1× dziewięciocylindrowy, dwugwiazdowy silnik Nakajima Hikari 1 |
Moc |
544 kW (730 KM) |
Wymiary | |
Rozpiętość |
11,40 m |
Długość |
9,30 m |
Wysokość |
3,41 m |
Powierzchnia nośna |
34,7 m² |
Masa | |
Własna |
1516 kg |
Użyteczna |
2500 kg |
Startowa |
2610 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
309 km/h |
Prędkość wznoszenia |
6,37 m/s |
Pułap |
6980 m |
Zasięg |
927 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
3× km Typ 92 kal. 7,7 mm 310 kg bomb | |
Użytkownicy | |
Japonia | |
Rzuty | |
Aichi D1A – japoński dwumiejscowy, pokładowy i lądowy bombowiec nurkujący.
Podstawą budowy prototypu bombowca specjalnego Aichi był sprowadzony z Niemiec bombowiec nurkujący Heinkel He 66. Nowy samolot projektowany pod kryptonimem B-9 został wyposażony w japoński silnik gwiazdowy typu Nakajima Kotobuki o mocy 580 KM i skierowany do produkcji pod oznaczeniem D1A1. Szybko jednak powstała ulepszona wersja nurkowca oznaczona D1A2. Nowa wersja różniła się od A1D1 osłonami kół podwozia oraz bardziej wydajną jednostką napędową[1].
D1A pełnił służbę podczas wojny chińsko-japońskiej. Od 1942 roku prawie wszystkie samoloty D1A przeniesiono do rezerwy[1].