Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
189 cm | ||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Ingo Anderbrügge (ur. 2 stycznia 1964 w Datteln) – piłkarz niemiecki grający na pozycji ofensywnego pomocnika.
Karierę piłkarską Anderbrügge rozpoczął w klubie Germania Datteln. Następnie trafił do Borussii Dortmund i w 1984 roku awansował do kadry pierwszej drużyny prowadzonej przez trenera Friedhelma Konietzkę. W pierwszej lidze niemieckiej zadebiutował 7 września 1984 w przegranym 2:3 domowym spotkaniu z Borussią Mönchengladbach. Z kolei 27 października tamtego roku zdobył pierwszą bramkę w Bundeslidze, a Borussia wygrała 2:1 na wyjeździe z SV Waldhof Mannheim. W sezonie 1984/1985 był podstawowym zawodnikiem BVB, jednak już w kolejnych pełnił rolę rezerwowego i z roku na rok rozgrywał coraz mniej spotkań. W Borussii grał do 1988 roku, a największym sukcesem Ingo za czasów gry w tym klubie było zajęcie 3. miejsca w 1987 roku. W barwach Borussii rozegrał łącznie 76 meczów i zdobył 5 goli.
Latem 1988 roku Anderbrügge przeszedł do odwiecznego rywala Borussii, FC Schalke 04, grającego wówczas w drugiej lidze. W nowym zespole po raz pierwszy wystąpił 23 lipca w zremisowanym 1:1 domowym meczu z Fortuną Düsseldorf. Przez trzy sezony należał do czołowych strzelców Schalke w 2. Bundeslidze, a w 1991 roku wywalczył z tym klubem awans do 1. Bundesligi. Tam nadal był podstawowym zawodnikiem, a w 1996 roku zajął z Schalke 3. pozycję w tabeli. W sezonie 1996/1997 wystąpił w Pucharze UEFA i dotarł z Schalke do finału tych rozgrywek. W nim klub z Gelsenkirchen najpierw pokonał 1:0 Inter Mediolan, jednak w rewanżu przegrał w takim samym stosunku. Doszło wówczas do serii rzutów karnych i jednego z nich wykorzystał Anderbrügge, a Schalke zwyciężyło 4:1 i zdobyło swój pierwszy w historii europejski puchar. Od sezonu 1997/1998 Anderbrügge pełnił rolę rezerwowego w "Die Knappen" i do 2000 roku rozegrał dla tego klubu 321 meczów, w których strzelił 82 bramki, należąc tym samym do najlepszych strzelców w historii drużyny.
W 2000 roku Anderbrügge odszedł do Sportfreunde Siegen i rozegrał 5 spotkań w Regionallidze, po czym zdecydował się zakończyć piłkarską karierę.
Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
---|---|---|---|---|---|
1984/85 | Borussia Dortmund | RFN | Bundesliga | 31 | 4 |
1985/86 | Borussia Dortmund | RFN | Bundesliga | 19 | 1 |
1986/87 | Borussia Dortmund | RFN | Bundesliga | 18 | 1 |
1987/88 | Borussia Dortmund | RFN | Bundesliga | 8 | 1 |
1988/89 | FC Schalke 04 | RFN | 2. Bundesliga | 35 | 14 |
1989/90 | FC Schalke 04 | RFN | 2. Bundesliga | 35 | 12 |
1990/91 | FC Schalke 04 | Niemcy | 2. Bundesliga | 30 | 10 |
1991/92 | FC Schalke 04 | Niemcy | Bundesliga | 35 | 7 |
1992/93 | FC Schalke 04 | Niemcy | Bundesliga | 32 | 10 |
1993/94 | FC Schalke 04 | Niemcy | Bundesliga | 34 | 9 |
1994/95 | FC Schalke 04 | Niemcy | Bundesliga | 27 | 6 |
1995/96 | FC Schalke 04 | Niemcy | Bundesliga | 27 | 9 |
1996/97 | FC Schalke 04 | Niemcy | Bundesliga | 28 | 3 |
1997/98 | FC Schalke 04 | Niemcy | Bundesliga | 15 | 2 |
1998/99 | FC Schalke 04 | Niemcy | Bundesliga | 16 | 0 |
1999/00 | FC Schalke 04 | Niemcy | Bundesliga | 2 | 0 |
2000/01 | Sportfreunde Siegen | Niemcy | Regionalliga | 5 | 0 |
W 1985 roku Anderbrügge rozegrał 3 mecze w reprezentacji U-21 Republiki Federalnej Niemiec.
Po zakończeniu kariery piłkarskiej Anderbrügge został trenerem. Prowadził takie zespoły jak Werner SC 2000, SpVgg Erkenschwick, VfB Hüls i od 2007 roku SV Wacker Burghausen z Regionalligi, w którym pracował przez rok.