Paola Barbara
| Paola Barbara | |
|---|---|
| glumica | |
 Paola Barbara u filmu La granduchessa si diverte (1940) | |
| Biografske informacije | |
| Rođenje | Paola Proto 22. 7. 1912. Rim, Italija |
| Smrt | 2. 10. 1989. (dob: 77) Rim, Italija |
| Pseudonim | Pauline Baards Paola Bárbara |
| Supružnik | Primo Zeglio |
| Profesionalne informacije | |
| Zanimanje | glumica |
| Opus | |
| Djelatni period | 1914-1965 |
Paola Barbara (22. jul 1912 – 2. oktobar 1989; također poznata i pod umjetničkim pseudonimom Pauline Baards[1]) bila je italijanska filmska glumica, koja je uživala popularnost krajem 1930-ih i početkom 1940-ih.
- Campo di maggio, rež. Giovacchino Forzano (1935)
- Amazzoni bianche, rež. Gennaro Righelli (1936)
- L'antenato, rež. Guido Brignone (1936)
- Questi ragazzi, rež. Mario Mattoli (1937)
- Per uomini soli, rež. Guido Brignone (1938)
- Eravamo 7 sorelle, rež. Mario Mattoli (1938)
- Orgoglio, rež. Marco Elter (1939)
- L'albergo degli assenti, rež. Raffaello Matarazzo (1939)
- Napoli che non muore, rež. Amleto Palermi (1939)
- Follie del secolo, rež. Amleto Palermi (1939)
- Lotte nell'ombra, rež. Domenico Gambino (1939)
- La granduchessa si diverte, rež. Giacomo Gentilomo (1939)
- Il ponte dei sospiri, rež. Mario Bonnard (1940)
- La peccatrice, rež. Amleto Palermi (1940)
- Turbine, rež. Camillo Mastrocinque (1941)
- Confessione, rež. Flavio Calzavara (1941)
- Il bravo di Venezia, rež. Carlo Campogalliani (1941)
- Il re si diverte, rež. Mario Bonnard (1941)
- Rossini, rež. Mario Bonnard (1942)
- La danza del fuoco, rež. Giorgio Simonelli (1943)
- Febbre, rež. Primo Zeglio (1943)
- Quarta pagina, rež. Nicola Manzari (1943)
- Accadde a Damasco, rež. Primo Zeglio (1943)
- Noche fantastica, rež. Luis Marquina (1944)
- Su ultima noche, rež. Carlos Arevalos (1945)
- Leyenda de feria, rež. Juan De Orduna (1945)
- L'ultimo amante, rež. Rafael Gil (1946)
- Audencia publica, rež. Florian Rey (1946)
- La nao capitana, rež. Florian Rey (1947)
- Tres espejos, rež. Ladislao Vajda (1947)
- La monaca di Monza, rež. Raffaello Pacini (1947)
- I cavalieri della maschera nera, rež. Pino Mercanti (1947)
- Campo bravo, rež. Pedro Lazaga (1948)
- Torna a Napoli, rež. Domenico Gambino (1949)
- Por el Gran Premio, rež. Pedro Caron (1949)
- El sòtano, rež. Juan De Mayora (1949)
- La figlia del mendicante, rež. Carlo Campogalliani (1950)
- Eran trecento... (La spigolatrice di Sapri), rež. Gian Paolo Callegari (1952)
- I figli non si vendono, rež. Mario Bonnard (1952)
- Nerone e Messalina, rež. Primo Zeglio (1953)
- La cavallina storna, rež. Giulio Morelli (1953)
- La figlia del diavolo, rež. Primo Zeglio (1953)
- Capitan Fantasma, rež. Primo Zeglio (1953)
- Sua Altezza ha detto: no!, rež. Mario Basaglia (1954)
- Il coraggio, rež. Domenico Paolella (1955)
- Storia di una minorenne, rež. Mario Costa (1956)
- I piaceri del sabato notte, rež. Daniele D'Anza (1960)
- Le sette sfide, rež. Primo Zeglio (1961)
- Cavalca e uccidi, rež. Josè Luis Moradel (1963)
- Il segno del coyote, rež. Mario Caiano (1963)
- Il delitto di Anna Sandoval, rež. Josè Antonio Nievev Condè (1963)
- 7-9-18 da Parigi un cadavere per Rocky (Des pissenlits par la racine), rež. Gerges Lautner (1964)
- Ménage all'italiana, rež. Franco Indovina (1965)
- I due violenti, rež. Primo Zeglio (1965)
- I 4 inesorabili, rež. Primo Zeglio (1965)
- Killer adios, rež. Primo Zeglio (1968)
- La virtù sdraiata, rež. Sidney Lumet (1969)
- Sledge, rež. Giogio Gentili (1970)
- Tre per uccidere, rež. Ignacio Iquino (1970)
- Irene Irene, rež. Peter Del Monte (1975)
- Scherzi da prete, rež. Pier Francesco Pingitore (1978)
- ↑ Enrico Lancia, Roberto Poppi. Dizionario del cinema italiano, Le Attrici. Gremese Editore, 2003. ISBN 888440214X.
- Paola Barbara na sajtu IMDb
- Paola Barbara na Allmovieu
