Michelle Bachelet

Michelle Bachelet
Michelle Bachelet in 2014
President van Chili
Ampstermyn 11 Maart 2014 – 11 Maart 2018
Voorafgegaan deur	Sebastián Piñera
Opgevolg deur	Sebastián Piñera
Ampstermyn 11 Maart 2006 – 11 Maart 2010
Voorafgegaan deur	Ricardo Lagos
Opgevolg deur	Sebastián Piñera
Verenigde Nasies se Hoë Kommissaris vir Menseregte
Ampsbekleër
Termynaanvang 1 September 2018
Voorafgegaan deur	Zeid Raad Al Hussein
Leier van die Nuwe Meerderheid
Ampsbekleër
Termynaanvang 30 April 2013
Voorafgegaan deur	Amp geskep
Uitvoerende direkteur van die VN se vroue
Ampstermyn 14 September 2010 – 15 Maart 2013
Voorafgegaan deur	Amp geskep
Opgevolg deur	Lakshmi Puri (waarnemend)
President pro tempore van die Unie van Suid-Amerikaanse Nasies
Ampstermyn 23 Mei 2008 – 10 Augustus 2009
Voorafgegaan deur	Amp geskep
Opgevolg deur	Rafael Correa
Minister van Nasionale Verdediging
Ampstermyn 7 Januarie 2002 – 1 Oktober 2004
President	Ricardo Lagos
Voorafgegaan deur	Mario Fernández
Opgevolg deur	Jaime Ravinet
Minister van Gesondheid
Ampstermyn 11 Maart 2000 – 7 Januarie 2002
President	Ricardo Lagos
Voorafgegaan deur	Álex Figueroa
Opgevolg deur	Osvaldo Artaza
Persoonlike besonderhede
Gebore	21 September 1951 (1951-09-21) (73 jaar oud) Santiago de Chile, Chili
Politieke party	Sosialistiese Party Concertación (1988–2013) Nuwe Meerderheid (2013–hede)
Eggenoot/-note	Jorge Leopoldo Dávalos Cartes (1979–1984; geskei)
Kind(ers)	3
Alma mater	Universiteit van Chili
Religie	Geen (Agnostisisme)
Handtekening

Verónica Michelle Bachelet Jeria (Spaans: [βeˈɾonika miˈʃɛl baʃˈle ˈçeɾja]; gebore op 29 September 1951 in Santiago de Chile, Chili) is 'n Chileense sosialistiese politikus en die eerste vrou wat verkies is as die president van haar land. Sy het die presidentskap in 'n opvolgverkiesing gewen, en het teen die Chileense besigheidsman Sebastián Piñera meegeding as presidensiële kandidaat, sy het 'n voorlopige 53,5% van die stemme bekom. Haar eerste presidentskap is ingehuldig op 11 Maart 2006 en haar tweede op 11 Maart 2014. Bachelet het ook gedien as Minister van Gesondheid en Minister van Verdediging in die kabinet van haar voorganger, Ricardo Lagos. Op 10 Augustus 2018 is Bachelet benoem as die Verenigde Nasies se Hoë Kommissaris vir Menseregte en het die ampstermyn op 1 September 2018 begin.

Michelle Bachelet as Chileense minister van nasionale verdediging tydens 'n besoek in die VSA in 2002

Bachelet is die moeder van drie kinders, sy en haar man is geskei. Sy praat naas haar moedertaal Spaans nog Engels, Duits, Portugees, Frans en 'n bietjie Russies.

Lewe en loopbaan

Die Bachelet-gesin omstreeks 1953

Michelle Bachelet saam met haar vader Alberto

Bachelet, as Minister van Verdediging, tydens 'n ontmoeting met die Amerikaanse Sekretaris van Verdediging Donald Rumsfeld in 2002

Bachelet is in Santiago de Chile as tweede kind van die antropoloog Ángela Jeria en Lugmaggeneraal Alberto Bachelet gebore. Sy voltooi haar hoërskoolloopbaan in 1969 by Liceo Nº 1 Javiera Carrera, 'n meisieskool. In 1970 het sy haar opleiding in die mediese skool by die Universiteit van Chili begin.

Onder die regering van Salvador Allende is Bachelet se vader in beheer geplaas van die Voedselverspreidingskantoor, en op die dag van die staatsgreep van 11 September 1973, is hy in hegtenis geneem deur die Air War Academy onder die aanklag van hoogverraad. As gevolg van daaglikse marteling in Santiago se publieke gevangenis, het hy 'n hartaanval gelei waaraan hy gesterf hett. Bachelet se kêrel op daardie stadium, Jaime López, is ook in aanhouding geneem en gemartel voor sy vorseerde verdwyning. Op 10 Januarie 1975 is Bachelet se moeder ook in hegtenis geneem en gemartel in die Villa Grimaldi, 'n bekende aanhoudingsentrum in Santiago, vir 21 dae.^[1] In 1975, as gevolg van familiekonneksies, is albei – eerder as om te verdwyn – verban na Australië, waar Bachelet se ouer broer Alberto gebly het. Bachelet en haar moeder het daarna hulself in Oos-Duitsland gevestig waar sy ook Duits geleer het by die Herder Instituut in Leipzig en haar mediese studies voortgesit het by die Humboldt Universiteit van Berlyn.

In 1979 het Bachelet teruggekeer na Chili, waar sy haar studies voltooi en in 11982 gegradueer het van mediese skool as 'n chirurg by die Universiteit van Chili. Tussen 1983 en 1986 het sy gespesialiseer in pediatrie en publieke gesondheid by die Kinderhospitaal Roberto del Río. Gedurende hierdie tyd het sy ook nie-regeringsorganisasies, soos PIDEE (waarvan sy ook die hoof was tussen 1986 en 1990), bygestaan, en het sy kinders gehelp wat gemartel is en verdwyn het.

Tussen 1985 en 1987 het Bachelet 'n verhouding van 2 jaar gehad met Alex Vojkovic,^[2] 'n verteenwoordiger vir die Manuel Rodríguez Patriotiese Front (FPMR), 'n gewapende groep wie se aktiwiteite onder andere die mislukte sluipmoordaanval op Pinochet in 1986 insluit. Die verhouding het in 'n kleinigheid verander in haar presidensiële veldtog, waartydens sy enige ondersteuning vir sulke groepe ooit, ten sterkste ontken het.

Bachelet was polities aktief gedurende die tweede helfte van die 1980's, waartydens sy baklei het vir die herstel van demokrasie. In 1990, nadat demokrasie herstel is, het Bachelet gewerk vir die Ministerie van Gesondheid en was 'n konsultant vir die Pan-Amerikaanse Gesondheidsorganisasie, die Wêreldgesondheidsorganisasie en die Duitse Gemeenskap vir Tegniese Samewerking (GTZ).

Tussen 1994 en Julie 1997, het Bachelet ook gewerk as adviseur vir die Gesondheids-Ondersekretaris. Aangedryf deur haar belange in burgerlike-militêre betrekkinge, het sy begin om militêre strategie te studeer by die Nasionale Akademie van Politieke en Strategiese Studies (Anepe) in Chili, sy het daar die eerste plek in haar bevordering gekry, wat haar toegelaat het om haar studies voort te sit in die Verenigde State by die Inter-Amerikaanse Verdedigingskollege in Washington, D.C., by wyse van 'n presidensiële beurs. Sy het in 1998 teruggekeer na Chili om vir die Ministerie van Verdediging te werk as 'n Minister adviseur, en het gegradueer van 'n Meestersprogram in militêre wetenskappe by die weermag van Chili se Oorlog akademie.

Die Miami Herald dui daarop dat Bachelet, in die verlede, na haarself as 'n ateïs verwys het,^[3] maar meer onlangs, op 10 Desember 2005, het die Washington Post berig dat sy haarself geïdentifiseer het as agnosties.^[4]

Politieke loopbaan

Michelle Bachelet met die voormalige Argentynse president Néstor Kirchner

Bolivië se president Evo Morales, die voormalige Brasiliaanse president Luiz Inácio Lula da Silva en Michelle Bachelet tydens die spitsberaad van die Unie van Suid-Amerikaanse Nasies in 2008

Suid-Afrika se adjunkpresident Cyril Ramaphosa ontmoet Michelle Bachelet in 2014

Die Italiaanse eerste minister Matteo Renzi ontmoet Michelle Bachelet in 2015

As 'n universiteitstudent was Bachelet 'n lid van die Sosialiste Jeug. Sy het aangesluit by die Sosialistiese party van Chili in die 1970's. In 1995 het sy deel geword van die party se Sentrale Komitee, en vanaf 1998 tot 2000 was sy 'n aktiewe lid van die Politieke Kommissie. In 1996 het sy gestaan as kandidaat vir burgemeester van Las Condes, - 'n voorstad van Santiago – vir die Sosialiste, maar het slegs 2,35% van die stemme verwerf.

Bachelet is as Minister van Gesondheid aangestel deur president Richard Lagos op 11 Maart 2000, en op 7 Januarie 2002 is sy aangestel as die Minister van Verdediging: die eerste vrou om die pos te beklee in 'n Latyns-Amerikaanse land.

Teen die einde van 2004, na 'n hewige toename in gewildheid in meningspeilings, is Bachelet gevra om die Sosialiste se presidensiële kandidaat te word.^[5] Op 1 Oktober van daardie jaar het sy bedank van haar regeringspos om haar veldtog te begin. 'n Geleentheid vir die aanwysing van die enkele presidensiële kandidaat van die Koalisie van Partye vir Demokrasie – die CPD: Chili se regerende koalisie sedert 1990 – is gekanselleer nadat Bachelet se opponent, die Christen-demokraat Soledad Alvear, 'n voormalige kabinetslid van die drie CPD-regerings, vroeg onttrek het as gevolg van 'n gebrek aan ondersteuning in haar eie party en in meningspeilings.

In die 2005 verkiesing, het Bachelet te staan gekom teen die senter-regse Sebastián Piñera (RN), die regse Joaquín Lavín (UDI) en die vere-linkse Tomás Hirsch (JPM). Met 46% van die stemme, kon sy nie 'n absolute meerderheid bekom nie, wat sy nodig gehad het om die verkiesing te wen. In 'n opvolgverkiesing op 15 Januarie 2006, het Bachelet te staan gekom teen Piñera, en het die presidentskap gewen met 'n voorlopige 53,5% van die stemme, met die gevolg dat sy die land se eerste verkose vroulike president word, die tweede in Suid-Amerika na Guyana se Janet Jagan, en die derde in Latyns-Amerika na Nicaragua se Violeta Chamorro en Panama se Mireya Moscoso.

Verwysings

1. (en) news.independent.co.uk: Single mother poised to be Chilean President Geargiveer 27 April 2006 op Wayback Machine, 12 Desember 2005.
2. "La historia del ex frentista que fue pareja de Bachelet". La Tercera (in Spaans). 10 Julie 2005. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Maart 2008. Besoek op 10 Julie 2005.
3. (en) miami.com: '
4. (en) washingtonpost.com: Female, Agnostic and the Next Presidente? 10 Desember 2005.
5. (en) guardian.co.uk: All I want in life is to walk along the beach, holding my lover's hand, 22 November 2005.

Eksterne skakels

• Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Michelle Bachelet.
• (es) Michelle Bachelet se amptelike webwerf Geargiveer 8 Februarie 2014 op Wayback Machine
• (en) The woman eyeing Chile's top job (BBC News)
• (en) The unexpected travails of the woman who would be president (The Economist)

Voorafgegaan deur Sebastián Piñera	President van Chili 2014–2018	Opgevolg deur Sebastián Piñera
Voorafgegaan deur Ricardo Lagos	President van Chili 2006–2010	Opgevolg deur Sebastián Piñera