David Trezeguet

David Trezeguet
Vida
Nacimientu Rouen, 15 d'ochobre de 1977[1] (47 años)
Nacionalidá Bandera de Francia Francia
Bandera d'Arxentina Arxentina
Familia
Padre Jorge Trezeguet
Estudios
Llingües falaes francés
Oficiu
Oficiu futbolista
Trayeutoria
  Equipu
2014–2014 Football Club of Pune City (es) Traducir 9(2)
2013–2014→cesión a  Club Atlético Newell’s Old Boys 24(7)
2012–2014 Club Atlético River Plate
2011–2011 Baniyas SC (es) Traducir 3(0)
2010–2011 Hércules de Alicante Club de Fútbol 31(12)
2000–2010 Juventus Football Club 245(138)
1995–2000 Association Sportive de Monaco Football Club 93(52)
1994–1995 Club Atlético Platense (es) Traducir 5(0)
  Seleición nacional
1998–2008   seleición masculina de fútbol de Francia 71(34)
1997–1998   seleición masculina de fútbol sub-21 de Francia 5(5)
1996–1997   seleición masculina de fútbol sub-20 de Francia 14(12)
1995–1996   seleición masculina de fútbol sub-18 de Francia 12(15)
Posición o especialidá delanteru
Pesu 80 kg
Altor 190 cm
Premios
Cambiar los datos en Wikidata

David Sergio Trezeguet (15 d'ochobre de 1977, Rouen) ye un ex-futbolista francés con ascendencia arxentina.[3] Desempeñar na posición de delanteru.

Empezó la so carrera como profesional en Platense, club al qu'aportó dende pequeñu y nel que xugó por dos temporaes. Depués pasó al A. S. Mónaco nel que llogró dos Division 1 sumáu a la posibilidá d'amosase en competencies internacionales europees. En 2000, foi ficháu pola Juventus de Turín na que se caltuvo por diez años ininterrumpíos y cola que ganó cuatro Serie A de les cualos dos fueron anulaes pol famosu Calciopoli, dos Supercopa d'Italia y una Serie B. Amás, na vecchia signora llogró ser el máximu goliador (capocannoniere) de la lliga y foi gallardoniáu como meyor futbolista estranxeru del añu na Serie A y meyor futbolista del añu.

N'agostu de 2010, depués de quedar llibre alcordó la so incorporación al Hércules d'España pa xugar na primer división española onde consiguió faer una aceptable campaña al collechar una bona cantidá de goles (dolce) que nun bastaron pa torgar el descensu del so equipu a segunda división. Por cuenta de esto, Trezeguet decidió tomar nuevos aldos y fichó pol Baniyas SC onde xugó apenes trés partíos y siguió coles sos mancadures polo que prefirió rescindir el so contratu y buscar nueves metes.

N'avientu de 2011, optó por incorporar se al club arxentín River Plate ante la mala situación qu'encaraba entós daquella dicha institución por tar compitiendo na segunda división arxentina. David foi una pieza fundamental na operación retorno del millonariu yá que caltuvo un escelente rendimientu individual que llevó al club a ganar partíos claves como'l partíu de la última fecha del campeonatu que depositó nuevamente a la entidá de Núñez en primer división y que-y dexó llograr al xugador un campeonatu nacional.

En xunetu de 2013 pasó a Newell's Old Boys onde xugó per un añu pa depués emigrar a la India y xugar nel F. C. Pune City y apostar la I-League por media temporada, dando per rematada la so carrera futbolística en xineru de 2015. Cola seleición de fútbol de Francia participó en tres ediciones de la Copa Mundial de Fútbol y en dos Eurocopes, llogrando una de caúna.

Trayeutoria

[editar | editar la fonte]

Platense

[editar | editar la fonte]

Trezeguet empezó a prauticar fútbol en Platense onde fixo toles divisiones inferiores. En 1994, con 16 años d'edá, foi xubíu al primer equipu pol entós entrenador Ricardo Rezza. El so debú na primer división d'Arxentina producióse'l 12 de xunu de 1994 nel alcuentru en condición de llocal ante Gimnasia y Esgrima de La Plata que terminó con un marcador de 1:1.[4]

Col calamar apostó dos temporaes. Na primera d'elles, ye dicir el Tornéu Clausura, l'equipu fixo una magra campaña na que terminó decimoctavu (penúltimu) con catorce puntos productu de tres victories, ocho empates y ocho ganes. David llogró xugar tres alcuentros en total y nun marcó goles. Nel Tornéu Apertura tou foi distintu una y bones el plantel ameyoró les sos actuaciones y remató una meyor campaña rematando en sesta posición con ventiún puntos productu de siete victories, siete empates y cinco ganes onde'l francés xugó tan solu trés alcuentros y pudo marcar goles.[5][6]

A mediaos de 1994, el so representante Rafael Santos al ver que'l club empezó a tener problemes institucionales propúnxo-y camudar d'aires y emigrar a Francia.[7]

A. S. Mónaco

[editar | editar la fonte]

Depués de quedar en llibertá d'aición, condición que consiguió'l so representante, tuvo a puntu de fichar pol Paris Saint-Germain en realizando unes pruebes pero al nun llegar a un alcuerdu económicu y pola burocracia que caltenía nesi entós el club parisín terminó fichando pol A. S. Mónaco,[8] onde foi aceptáu pol entós entrenador y ex-futbolista francés Jean Tigana que lo vio anotar cinco goles nes pruebes que realizó polo que más tarde terminó roblando un contratu xuvenil con un sueldu añal de 180 mil francos.[9]

En xineru de 1996 fixo'l so debú na temporada 1995-96 de la Division 1 ante'l Paris Saint-Germain.[10] Nesti campeonatu terminó terceru col Mónaco y xugó tan solu cinco alcuentros ensin la posibilidá de faese na rede, na que demostró más maña que precisión.[11][12] A la temporada siguiente consiguió'l so primer títulu de lliga dempués d'alzase cola Division 1 de 1996-97 na que xugó nuevamente cinco partíos y nun marcó goles.[13] Na temporada 1997-98, depués de la salida del equipu del futbolista brasilanu Sonny Anderson, llogró afitase como titular ratificándolo al terminar con dieciocho goles y segundu na tabla de goliadores debaxo del ex-futbolista francés Stéphane Guivarc'h.[14]

En 1998, la participación na Lliga de Campeones de la UEFA de 1997-98 significó non solo la so primer esperiencia sinón el so primer gol en competencies internacionales sumáu al anecdóticu gol que-y convirtió al Manchester United pelos cuartos de final nel mesmu Old Trafford, que los sirvió pa llegar a semifinales onde finalmente quedaron esaniciaos a manes de la Juventus de Turín.[15] Este mesmu añu foi nomáu y premiáu como «Xugador nuevu del Añu de la Division 1».[16]

Pa la temporada 1998-99 de la División 1 tanto'l xugador como l'equipu nun llograron faer una bona campaña yá que terminaron na cuarta posición del tornéu ente que na Lliga Europea de la UEFA nin siquier llograron pasar de la fase de grupos.[17][18] Na siguiente temporada tou camudó y a pesar de nun poder siguir formando una suañada dupla d'ataque col daquella tamién nuevu Thierry Henry, que foi vendíu a la Juventus d'Italia, esto nun torgar alzase cola Division 1 na que terminó con ventidós tantos anotaos y per segunda vegada como segundu meyor goliador del tornéu.[19]

Juventus F. C.

[editar | editar la fonte]
David Trezeguet cola camiseta de la Juventus de Turín en 2007.

A mediaos del añu 2000, foi trespasáu a la Juventus d'Italia por 45 000 millones de llires (aproximao 23 millones d'euros) na que robló un contratu por cinco temporaes con un sueldu de 5000 millones de llires.[20] Mientres la conducción téunica de Carlo Ancelotti y la presencia de los delanteros Alessandro Del Piero y Filippo Inzaghi na temporada 2000-01 de Serie A, nun pudo ser titular y tuvo davezu sentáu nel bancu de suplentes. Sicasí, esto nun-y prohibió ser el máximu goliador del equipu con catorce anotaciones en ventisiete alcuentros apostaos. El so primer gol anotar el 21 d'ochobre nel derbi ante'l A. C. Milan, partíu que terminó igualáu 2:2.[21][22] Pola Lliga de Campeones de la UEFA xugó cinco partíos y marcó un gol pero la probe campaña llevada a cabu pol grupu de xugadores de la vecchia signora nun-y dexó pasar de la fase de grupos terminando últimu nesta.[12][23]

Na temporada 2001-02 de Serie A non solo consiguió'l scudetto sinón que tamién remató a lo más goliador de dichu tornéu italianu con venticuatro tantos,[24] ente que pola Lliga de Campeones de la UEFA algamó la so meyor marca en competencies internacionales al rematar con ocho goles anotaos en diez partíos xugaos pero'l contraste tuvo dau en que'l club bianconeri nun llogró pasar de la segunda fase.[25]

N'agostu de 2002, David y la Juventus alzar cola Supercopa d'Italia en venciendo por 2:1 al Parma F. C. con dos goles del so compañeru d'equipu Alessandro Del Piero.[26] Este mesmu añu Trezeguet foi premiáu con un Oscar del Calcio al ser el meyor «Futbolista Estranxeru del Añu na Serie A Futbolista Estranxeru del Añu na Serie A».[27] Pa les temporaes 2002-03 y 2003-04 del campeonatu «tano» el xugador sufrió delles mancadures que -y imposibilitaron ser titular en dellos alcuentros y caltener continuidá.[22] A pesar d'esto llogró un nuevu scudetto al rematar la «Juve» con setenta y dos puntos na primera d'elles.[28] Al añu siguiente (2003), consagróse nuevamente campeón de la supercopa italiana xugada en New York, al vencer na tanda de penaltis al A. C. Milan por 5:3 dempués d'empatar nos noventa minutos reglamentarios 1:1.[29] Tamién tuvo mui cerca de llograr la Lliga de Campeones onde se quedó col subcampeonatu dempués d'empatar na final 0:0 y depués perder por penaltis 2:3 ante nuevamente'l Milan d'Italia, fallando na execución d'unu d'ellos.[30]

Na temporada 2004-05 y 2005-06 consiguió dos nuevos títulos lligueros nes qu'apurrió nueve goles y depués ventitrés respeutivamente, terminando como segundu meyor goliador nesta postrera.[31] Dichos torneos, debíu al escándalu de manipulación d'alcuentros conocíu como Calciopoli o Moggigate, fuéron-yos revocaos y la Juventus foi baxada a la Serie B.[32] Munchos xugadores de resultes d'esto decidieron abandonar el club como nel casu de Fabio Cannavaro, Zlatan Ibrahimović, Patrick Vieira o Lilian Thuram, sicasí, y a pesar de recibir ufiertes tentadores per parte del Manchester United o'l Barcelona d'España pa cuntar colos sos servicios, el xugador prefirió quedase ante'l convencimiento de Fabio Capello, a lo igual que los sos compañeros d'equipu Gianluigi Buffon, Mauro Camoranesi, Alessandro Del Piero y Pavel Nedvěd y tratar de devolver al club a la máxima categoría italiana.[22][33][34] Foi asina que na temporada 2006-07 de la Serie B d'Italia axudicóse esti tornéu y llogró xubir nuevamente con una participación fundamental al xugar trenta y un alcuentros y anotar quince goles.[35][12]

Na temporada 2007-08, Trezeguet llegó a los venti goles, formando una pareya atacante escelente con il capitano Alessandro Del Piero y ayudando al so equipu a clasificase a la Lliga de Campeones 2008-09,[12][36] na que nun pudo llegar más lloñe de los cuartos de final onde quedó esaniciáu por un global de 2:3 a manes del Chelsea.[37] Nesta competición lo destacao foi que Trezeguet llegó a los cientu sesenta y siete goles cola camiseta bianconeri, igualando la marca d'Omar Sívori (cuartu máximu goliador de la Juventus),[38] pa depués superalo coles anotaciones restantes que-y aportaron.[22]

A principios de la temporada italiana 2008-09, sufrió una grave mancadura que-y significó la operación de la so rodía derecha pa prevenir la rotura del tendón de la mesma que lo alloñar por cuatro meses de les canches.[39] Coles mesmes los médicos atopáron-y otru problema pero na rodía izquierda, que decidió intervernir tamién con cuenta de resolver los sos problemes articulares.[40] Tornó a los estadios el 28 de xineru de 2009 na derrota como visitante del so equipu ante'l Udinese por 2:1.[41]

La so penúltima y última temporada nel club italianu fueron la 2009-10 y 2010-11 onde na primera apostó diecinueve partíos y marcó siete goles ente que na segunda nun xugó nel campeonatu italianu.[12] Na Lliga de Campeones nun llogró pasar a la segunda fase de la mesma pero al terminar na tercer posición de la fase de grupos dexó-y competir na Lliga Europea de la UEFA onde finalmente quedó esaniciáu n'octavos de final dempués de perder col Fulham F. C. por un global de 5:4.[42][43]

El 28 d'agostu de 2010, punxo fin al so contratu cola «Juve» depués de xugar nella mientres diez años, yá que empezó a tener poca continuidá y a nun ser teníu bien en cuenta pol entrenador, amás de nun llegar a un alcuerdu económicu.[44] Unos meses dempués la institución italiana afiguró una estrella honorífica col so nome nel Juventus Stadium por integrar la llista de los sos cincuenta meyores xugadores.[45]

Hércules y Baniyas

[editar | editar la fonte]
Trezeguet cola camiseta del Hércules d'España depués de la so presentación.

El 30 d'agostu de 2010, Trezeguet alcordó'l so trespasu al Hércules d'España nel que robló por dos temporaes con un sueldu de 1,5 millones d'euros dempués de quedar llibre de la Juventus de Turín en rescindiendo'l so contratu cola mesma.[46][47] Na entidá alicantina apostó la temporada 2010-11 del tornéu español onde llogró tener na so primer etapa un aceptable rendimientu tanto individual como grupal, capitalizáu nes victories consiguíes ante'l F. C. Barcelona por 2:0, ante'l Sevilla F. C. y ante l'Atlético de Madrid, ente otros,[48] sumáu a qu'apurrió doce goles en ventinueve partíos xugaos en dichu certame termináu nel decimocuartu puestu de la tabla de goliadores.[49] El so debú oficial realizar el 24 de xineru na derrota por 3:0 ante'l Athletic de Bilbao y el so primer gol marcar na derrota por 1:2 ante'l Valencia C. F. depués de convertir un penalti.[50][51] A pesar de los mentaos trunfos el club herculano nun llogró quedase na máxima categoría del fútbol español yá que na so segunda etapa sufrió problemes económicos y dirigenciales lo que desencadenó nun fracasu futbolísticu y nel so consecuente descensu a segunda división.[48] Por cuenta de esto, David tuvo que colase de la institución d'alcuerdu a como lo axustaba la so clausa del contratu.[52]

N'agostu de 2011, darréu a la so salida del repartu español incorporar al Baniyas de Dubái onde robló un contratu per un añu con un sueldu de 1,7 millones d'euros añales.[53] Nel equipu emiratín nun tuvo muncha continuidá por cuenta de les sos mancadures y tan solo xugó tres alcuentros y nun anotó goles, polo qu'optó por rescindir nuevamente'l so contratu y buscar nuevos horizontes.[54][12]

River Plate

[editar | editar la fonte]

El 20 d'avientu de 2011, a los sos 34 años d'edá, fichó para River Plate por dos años y mediu,[55] dempués de rescindir el so contratu col Baniyas de Dubái.[56] Nel club arxentín apostó la temporada 2011-12 de la Primera B Nacional na que foi, mientres la so segunda etapa, unu de los principales artífices del allampáu ascensu del club millonariu.[57] Marcó'l so primer gol con esta camiseta'l 18 de febreru de 2012 pola ventena primer fecha del tornéu na victoria por 3:0 del so equipu frente a Independiente Rivadavia onde él anotó'l terceru de los goles.[58] Realizó'l so primer doblete frente a Ferro Carril Oeste, el 31 de marzu nel que River golió por 3:0 en dichu atopo.[59] El 23 de xunu foi una fecha clave ya inolvidable pa la institución de Nuñez y David yá que tuvo en xuegu'l regresu a la primer división frente a Almirante Brown. En dichu atopo'l francés dio-y l'ascensu a la entidá raxona n'anotando los dos goles de la victoria, llogrando tornalo nuevamente a la máxima categoría del fútbol arxentino dempués d'un añu en segunda división.[57] Nesta temporada'l xugador totalizó diecinueve partíos xugaos y trece goles anotaos.[60]

L'entamu de la temporada 2012-13 de la primer división arxentina del 5 d'agostu, implicó la vuelta del xugador al fútbol máximo de dichu país. Por cuenta de la so importante actuación en segunda división, Matías Almeyda (actual direutor téunicu del millonariu nesti periodu), dio-y la cinta de capitán del plantel.[61] Fixo'l so re-debú na derrota por 2:1 ante Belgrano de Córdoba, partíu que se xugó nel Estadiu Monumental,[62] y anotó'l so primer gol na categoría ante Newell's Old Boys de Rosario dempués d'una seca de 379 minutos ensin marcar onde l'alcuentru terminó empatáu 3:3.[63] Por cuenta de la so tendinitis nun pudo apostar con normalidá la primer parte del tornéu.[64] Cola vuelta de Ramón Díaz (téunicu más ganador nel club)[65] en 2013, el xugador non solo llogró recuperase de la so mancadura sinón que tamién siguió cola so capitanía,[66] y marcó el so segundu gol (el primeru col mentáu entrenador) el 17 de febreru pola segunda fecha del Tornéu Final, nel trunfu por 1:0 frente a Estudiantes de La Plata.[67]

Newell's Old Boys

[editar | editar la fonte]

El 22 de xunetu de 2013, tres nun ser teníu en cuenta pol entrenador millonariu Ramón Díaz arriendes del so mancadura retular,[68] fichó pol club rosarino Newell's Old Boys en calidá de préstamu por una temporada.[69] El so debú cola camiseta rojinegra producióse'l 18 d'agostu, nel empate 0:0 ante Belgrano de Córdoba pola tercer fecha del tornéu arxentín.[70] El so primer gol en dichu club anotar una fecha dempués, más precisamente'l 23 d'agostu, ante Atlético de Rafaela anotando'l segundu gol del 2:0 final.[71]

El 1 de payares de 2013, pola décima cuarta fecha del Tornéu Inicial 2013 onde-y tocó enfrentar a Colón de Santa Fe, David llogró marcar el so primer doblete cola camiseta malata lo que lu significó a nivel personal algamar el so gol númberu trescientos na so carrera profesional y a nivel grupal evitar la derrota del so equipu polo que'l partíu remató 2:2.[72]

F. C. Pune City y retiru profesional

[editar | editar la fonte]

Depués de rematar el so venceyu per un añu en Newell's Old Boys y primeramente tener la intención de retornar al club dueñu de la so ficha, River Plate, cola idea de retirase nel mesmu; ye-y rescindíu'l so contratu per parte de la dirigencia tres nun ser teníu en cuenta por cuenta del so aparente mala rellación con Fernando Cavenaghi (daquella capitán del equipu). Por tal motivu ye que'l 30 de xunetu de 2014 ye incorporáu pol F. C. Pune City p'apostar la I-League.[73] Nel so única temporada apostada, el futbolista marcó dos goles en nueve presentaciones.[12]

En xineru de 2015, a la edá de trenta y siete años, el xugador decidió poner fin a la so carrera profesional.[74] Unos meses dempués del mesmu, foi nomáu pola Juventus como nuevu embaxador y presidente del proyeutu Lleendes de Juventus, que tien como oxetivu axuntar dellos referentes o ídolos pa representar a dicha institución en distintos partes del mundu.[75]

Seleición nacional

[editar | editar la fonte]

Seleición xuvenil

[editar | editar la fonte]

David Trezeguet empecipió la so participación na seleición francesa sub-20, formando parte del so plantel na Copa Mundial de Fútbol Xuvenil de 1997 onde-y tocó midir se nel Grupu B. Nel mesmu enfrentóse a los escoyíos de Brasil, Corea del Sur y Sudáfrica onde xugó dos alcuentros de la primer fase como titular y unu como suplente, anotándose cuatro veces na rede y termináu segundu na tabla de posiciones y en zona de clasificación con seis puntos productu de dos victories y una derrota. Nos octavos de final tuvo d'enfrentar a la seleición de Méxicu, partíu nel que foi titular pero nun marcó gol. Finalmente, quedó esaniciáu nos cuartos de final a manes del escoyíu uruguayu, partíu nel que'l gol de David nun bastó yá que igualaron 1:1 na parte reglamentaria y depués Francia perdió nos penaltis por 7:6.[76] Rematáu'l tornéu foi premiáu col Botín de Plata depués de terminar con cinco goles convertíos en total.[77]

Participaciones en Copes del Mundu Sub-20

[editar | editar la fonte]
Mundial Sede Resultáu
Copa Mundial Xuvenil 1997 Malasia Cuartos de final

Seleición absoluta

[editar | editar la fonte]

Cola seleición absoluta foi internacional en setenta y un ocasiones y marcó trenta y cuatro goles,[78] amás de llograr dos títulos con ella.[79][80]

Debutó'l 28 de xineru de 1998, nel alcuentru amistosu ante la seleición d'España que remató con marcador de 1:0 a favor de los bleus.[78] Ente que el so primer gol anotar cinco meses más tarde na victoria de la so seleición por 1:0, ante Finlandia nun amistosu.[78] En llogrando Francia la clasificación foi convocáu pol entrenador Aimé Jacquet pa participar na Copa Mundial na que tuvo presente en seis alcuentros, trés na primer fase onde-y marcó un gol a la seleición d'Arabia Saudita y los trés restantes nos octavos, cuartos de final y semifinal. A pesar de nun xugar la final coronóse campeón mundial depués de ganar a Brasil por 3:0.[76]

Na clasificación pa la Eurocopa 2000 siguió siendo suplente, aun así marcó un gol ante la seleición d'Islandia.[78] Nel tornéu terminó consolidándose nel so desenllaz xunto a Thierry Henry marcando goles decisivos como'l gol d'oru na final ante Italia que dexó a la seleición gala quedase col campeonatu al ganar por 2:1.[81] Na Copa Mundial de Fútbol de 2002, apostó los trés alcuentros de la fase de grupos como titular ensin marcar goles y quedó esaniciáu na mesma al nun clasificar la so seleición por quedar postrera.[76]

Na clasificación pa la Eurocopa 2004 apurrió seis goles en cinco presentaciones, incluyendo un doblete so ante la seleición de Xipre y terminando na primer posición del so grupu.[78] Yá na Eurocopa 2004 volvió terminar primero nel so grupu, xugando a lo llargo de la competición cuatro alcuentros con un gol anotáu y quedando esaniciáu nos octavos de final frente a Grecia al perder 1:0.[82]

A pesar de les mancadures qu'abasnó nel periodu 2005-2006, el téunicu Raymond Domenech citar pa competir nel Mundial de 2006 que terminó siendo la so última copa mundialista xugada, na qu'apostó dos alcuentros de la primer fase (unu como suplente y otru como titular) para depués xugar direutamente la final ante Italia ingresando como suplente en llugar de Franck Ribéry nel minutu 100 de la prórroga. Felicidad final terminó igualada 1:1 y definida na tanda de penaltis, na que David malogró el suyu siendo l'únicu falláu per parte de los bleus lo que dexó a la squadra azzurra quedase col títulu.[83]

El 26 de marzu de 2008, el xugador xugó'l so postreru partíu pal combináu francés nel amistosu igualáu 0:0 ante Inglaterra anunciando'l so retiru de la seleición francesa cinco meses más tarde depués de nun ser convocáu na clasificación pa la Eurocopa 2008, a pesar de terminar como segundu meyor goliador na Serie A y dempués a la Eurocopa 2008.[84]

Participaciones en Copes del Mundu

[editar | editar la fonte]
Mundial Sede Resultáu
Copa Mundial de Fútbol de 1998 Francia Campeón
Copa Mundial de Fútbol de 2002 Corea del Sur y Xapón Primer fase
Copa Mundial de Fútbol de 2006 Alemaña Subcampeón

Participaciones n'Eurocopes

[editar | editar la fonte]
Eurocopa Sede Resultáu
Eurocopa 2000 Bélxica y Países Baxos Campeón
Eurocopa 2004 Portugal Cuartos de final

Estadístiques

[editar | editar la fonte]

Clubes

[editar | editar la fonte]

La siguiente tabla detalla los alcuentros apostaos y los goles marcaos por Trezeguet nos clubes nos que militó.[12][12][85]

Club Temporada Div. Lliga Copes
Nacionales * 		Copes
Internacionales ** 		Total
PX G PX G PX G PX G
Platense
Bandera d'Arxentina Arxentina 		1993 1ª 3 0 0 0 0 0 3 0
1994 2 0 0 0 0 0 2 0
Total 5 0 0 0 0 0 5 0
A. S. Mónaco
 Francia 		1995-96 1ª 4 0 1 0 0 0 5 0
1996-97 5 0 0 0 0 0 5 0
1997-98 27 18 5 2 9 4 41 24
1998-99 27 12 3 0 5 2 35 14
1999-00 30 22 2 0 7 2 39 24
Total 93 52 11 2 21 8 125 62
Juventus F. C.
 Italia
2000-01 1ª 25 14 2 0 5 1 32 15
2001-02 34 24 2 0 10 8 46 32
2002-03 17 9 1 0 10 4 28 13
2003-04 25 16 4 2 5 4 34 22
2004-05 18 9 1 1 5 4 24 14
2005-06 32 23 1 0 9 6 42 29
2006-07 2ª 31 15 1 0 0 0 32 15
2007-08 1ª 36 20 3 0 0 0 39 20
2008-09 8 1 3 0 4 0 15 1
2009-10 19 7 0 0 8 3 27 10
2010-11 0 0 0 0 1 0 1 0
Total 245 138 18 3 57 30 320 171
Hércules
 España
2011 1ª 31 12 0 0 0 0 31 12
Total 31 12 0 0 0 0 31 12
Baniyas
 Emiratos Árabes Xuníos
2011-12 1ª 3 0 1 0 0 0 4 0
Total 3 0 1 0 0 0 4 0
River Plate
Bandera d'Arxentina Arxentina
2012 2ª 19 13 2 1 0 0 21 14
2012-13 1ª 17 3 0 0 0 0 17 3
Total 36 16 2 1 0 0 38 17
Newell's Old Boys
Bandera d'Arxentina Arxentina
2013-14 1ª 24 7 0 0 6 2 30 9
Total 24 7 0 0 6 2 30 9
F. C. Pune City
Bandera de India India
2014 1ª 9 2 0 0 0 0 9 2
Total 9 2 0 0 0 0 9 2
Total na so carrera !446 ! 227 32 6 84 40 562 273

Seleición nacional

[editar | editar la fonte]

La siguiente tabla detalla los alcuentros apostaos y los goles marcaos por Trezeguet na seleición francesa absoluta.[86]

Resume estadísticu

[editar | editar la fonte]
Partíos Goles Permediu
Primer División 396 199 0,50
Segunda División 50 28 0,56
Copes Nacionales 32 6 0,19
Copes Internacionales 84 40 0,48
Seleición de Francia 71 34 0,47
TOTAL 633 307 0,48
Estadístiques actualizaes al 21 d'avientu de 2014.

Palmarés

[editar | editar la fonte]

Campeonatos nacionales

[editar | editar la fonte]
Títulu Club País Añu
Division 1 A. S. Monaco Francia 1996-97
Division 1 A. S. Monaco Francia 1999-00
Serie A Juventus F. C. Italia 2001-02
Supercopa d'Italia Juventus F. C. Italia 2002
Serie A Juventus F. C. Italia 2002-03
Supercopa d'Italia Juventus F. C. Italia 2003
Serie B Juventus F. C. Italia 2006-07
Primer B Nacional River Plate Arxentina 2011-12

Copes internacionales

[editar | editar la fonte]
Títulu Equipu País Añu
Copa Mundial de Fútbol Seleición de Francia Francia 1998
Eurocopa Seleición de Francia Francia 2000

Distinciones individuales

[editar | editar la fonte]
Distinción Añu
Xugador Mozu del Añu de la División 1.[22] 1998
Incluyíu nel Equipu del añu UEFA.[87] 2001
Futbolista Estranxeru del Añu na Serie A Futbolista Estranxeru del Añu na Serie A.[27] 2002
Futbolista del Añu na Serie A.[27] 2002
Capocannoniere de la Serie A.[88] 2002
Futbolistes FIFA 100.[89] 2004
Premiu Golden Foot "Lleenda del Fútbol".[90] 2015

Condecoraciones

[editar | editar la fonte]
Condecoración Añu
Caballeru de la Lexón d'Honor.[91] 1998

Vida privada

[editar | editar la fonte]

David Trezeguet nació'l 15 d'ochobre de 1977 na ciudá de Rouen, Francia. Ye fíu del ex-futbolista Jorge Trezeguet y de Beatriz González.[92] Creció en Florida, un barriu del partíu de Vicente López, Buenos Aires.[93] Tien una hermana, Fabiana Trezeguet.[8] Tuvo casáu cola española Beatriz Villalba de la que se dixebró en 2012 depués de trece años de matrimoniu y cola que tien dos fíos: Aarón Trezeguet (nacíu en 2001) y Noraan Trezeguet (nacíu en 2009).[94]

Ye conocedor de cuatro idiomes, ente ellos el castellanu, el francés y l'italianu. En 2011, fixo públicu'l so fanatismu por River Plate y declaró ser hincha del mesmu.[92]

A fines de 2013, David llogró'l so diploma de mánager deportivu, en recibiéndose na Universidá Católica Arxentina de Buenos Aires.[95]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ Afirmao en: transfermarkt.com. Identificador Transfermarkt d'un futbolista: 4146. Apaez como: David Trézéguet. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: distintes llingües.
  2. ↑ NOR: PREX9801916D.
  3. ↑ fifa.com (ed.): «Trezeguet: "Mi corazón siempre fue argentino"» (22 d'ochobre de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 20 d'ochobre de 2013. Consultáu'l 22 de febreru de 2013.
  4. ↑ Mazzei, Diego (27 de xineru de 1998). lanacion.com.ar (ed.): «La increíble historia de Trezeguet». Archiváu dende l'orixinal, el 2014-10-25. Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  5. ↑ Ciullini, Pablo (6 de febreru de 2005). rsssf.com (ed.): «Argentina 1993/94» (inglés). Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  6. ↑ futbolpasion.com (ed.): «David Trezeguet». Archiváu dende l'orixinal, el 23 de payares de 2010. Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  7. ↑ Lamas, Federico (23 de xineru de 2012). rockandball.com.ar (ed.): «Platense, los primeros pasos de Trezeguet». Archiváu dende l'orixinal, el 2016-01-31. Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  8. ↑ 8,0 8,1 Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes hestoria
  9. ↑ humanite.fr (ed.): «Trézeguet est arrivé à Monaco les mains dans les poches» (francés) (11 d'avientu de 1997). Archiváu dende l'orixinal, el 8 de xunu de 2009. Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  10. ↑ Almeida, Miguel (22 d'avientu de 2011). apiedepista.es (ed.): «Trezeguet cumple'l so suañu de neñu». Archiváu dende l'orixinal, el 2014-03-18. Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  11. ↑ rsssf.com (ed.): «France 1995/96» (inglés) (13 de febreru de 2002). Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 12,5 12,6 12,7 12,8 footballdatabase.eu (ed.): «Estadísticas europeas de David Trezeguet». Consultáu'l 27 de xineru de 2013.
  13. ↑ Faugeras, Jérôme; Pauron, Frédéric y King, Ian (8 de febreru de 2000). rsssf.com (ed.): «France 1996/97» (inglés). Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  14. ↑ rsssf.com (ed.): «France 1997/98» (inglés) (17 de febreru de 2002). Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  15. ↑ uefa.com (ed.): «UEFA Champions League 1997-98» (8 d'agostu de 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 23 d'agostu de 2014. Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  16. ↑ Galera, Álex (25 de xunu de 2012). servifutbol.com (ed.): «Trezeguet, el mito incansable». Archiváu dende l'orixinal, el 12 d'abril de 2013. Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  17. ↑ rsssf.com (ed.): «France 1997/98» (inglés) (17 de febreru de 2002). Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  18. ↑ uefa.com (ed.): «UEFA Europa Lueague 1998-99» (12 d'agostu de 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 17 de marzu de 2014. Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  19. ↑ Faugeras, Jérôme; Pauron, Frédéric; Stokkermans, Karel y Jortveit, Vidar (20 d'avientu de 2000). rsssf.com (ed.): «France 1999/00» (inglés). Consultáu'l 21 de febreru de 2013.
  20. ↑ gazzetta.it (ed.): «Trezeguet Juve: 45 miliardi da record» (italianu) (27 de xunu de 2000). Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  21. ↑ Novello, Alberto (1 de setiembre de 2005). rsssf.com (ed.): «Italy 2000/01» (inglés). Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  22. ↑ 22,0 22,1 22,2 22,3 22,4 Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes mitu
  23. ↑ uefa.com (ed.): «UEFA Champions League 2000-01» (8 d'agostu de 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 31 de xineru de 2016. Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  24. ↑ Miladinovich, Misha (11 de xineru de 2003). rsssf.com (ed.): «Italy 2001/02» (inglés). Consultáu'l 21 de febreru de 2013.
  25. ↑ uefa.com (ed.): «UEFA Champions League 2001-02» (9 d'agostu de 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 31 de xineru de 2016. Consultáu'l 21 de febreru de 2013.
  26. ↑ elmundo.es (ed.): «Del Piero da la Supercopa d'Italia a la 'Juve'» (26 d'agostu de 2002). Consultáu'l 21 de febreru de 2013.
  27. ↑ 27,0 27,1 27,2 assocalciatori.it (ed.): «Albu d'Oru» (italianu). Archiváu dende l'orixinal, el 15 de mayu de 2013. Consultáu'l 21 de febreru de 2013.
  28. ↑ Giusti, Giacomo (31 d'agostu de 2003). rsssf.com (ed.): «Italy 2002/03» (inglés). Consultáu'l 21 de febreru de 2013.
  29. ↑ acmilan.com (ed.): «La Juventus conquista la supercopa italiana al rigori» (italiano) (3 d'agostu de 2003). Consultáu'l 22 de febreru de 2013.
  30. ↑ uefa.com (ed.): «UEFA Champions League 2002-03» (9 d'agostu de 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 31 de xineru de 2016. Consultáu'l 21 de febreru de 2013.
  31. ↑ Zea, Antonio (26 de xunetu de 2006). rsssf.com (ed.): «Italy 2004/05» (inglés). Consultáu'l 21 de febreru de 2013.
  32. ↑ ligadecampeones.com (ed.): «La Juventus empecipia la pretemporada». Archiváu dende l'orixinal, el 11 de setiembre de 2014. Consultáu'l 24 de xineru de 2013.
  33. ↑ 26noticias.com.ar (ed.): «moza-20391.html Juventus nun quier que Trezeguet se vaya. Refugó una ufierta d'O$s 19 millones». Consultáu'l 21 de febreru de 2013.
  34. ↑ as.com (ed.): «Mou ganaría muncho más si nun esistiera Messi» (22 de marzu de 2012). Consultáu'l 21 de febreru de 2012.
  35. ↑ Kramarsic, Igor (17 de xunetu de 2012). rsssf.com (ed.): «Italy - List of Second Division (Serie B) Champions» (inglés). Consultáu'l 21 de febreru de 2013.
  36. ↑ Ferrigno, Andrea (12 d'agostu de 2009). rsssf.com (ed.): «Italy 2007/08» (inglés). Consultáu'l 21 de febreru de 2013.
  37. ↑ uefa.com (ed.): «UEFA Champions League 2008-09» (9 d'agostu de 2011). Consultáu'l 21 de febreru de 2013.
  38. ↑ uefa.com (ed.): «Trezeguet, un mes fuera» (20 d'avientu de 2009). Consultáu'l 21 de febreru de 2013.
  39. ↑ gazzetta.it (ed.): «Trezeguet: "Non voglio finire come Ronaldo"» (italiano) (20 de setiembre de 2008). Consultáu'l 21 de febreru de 2013.
  40. ↑ repubblica.it (ed.): «Trezeguet operato alle ginocchia "In campo fra quattro mesi"» (italiano) (23 de setiembre de 2008). Consultáu'l 21 de febreru de 2013.
  41. ↑ espndeportes.espn.go.com (ed.): «Udinese se despertó justo ante Juventus» (28 de xineru de 2009). Consultáu'l 21 de febreru de 2013.
  42. ↑ uefa.com (ed.): «UEFA Champions League 2009-10» (9 d'agostu de 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 21 de mayu de 2013. Consultáu'l 21 de febreru de 2013.
  43. ↑ uefa.com (ed.): «UEFA Europa League» (13 d'agostu de 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 31 de xineru de 2016. Consultáu'l 21 de febreru de 2013.
  44. ↑ netjoven.pe (ed.): «David Trezeguet rescinde contrato con la Juventus» (28 d'agostu de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 2018-06-21. Consultáu'l 21 de febreru de 2013.
  45. ↑ tuttosport.com (ed.): «Juve, 50 stelle da onorare» (italiano) (19 d'abril de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 29 de xunu de 2012. Consultáu'l 21 de febreru de 2013.
  46. ↑ García, Alberto (27 d'agostu de 2010). El remate de Trezeguet. http://hemeroteca-paginas.mundodeportivo.com/EMD03/PUB/2010/08/27/EMD20100827006MDV.pdf. Consultáu'l 22 de febreru de 2013. 
  47. ↑ lasprovincias.es (ed.): «TTrezeguet desvenceyar de la Juve» (28 d'agostu de 2010). Consultáu'l 26 de xunetu de 2014.
  48. ↑ 48,0 48,1 riverunsentimiento.com.ar (ed.): «David Trezeguet: La so Etapa En Hercules D'España» (19 d'avientu de 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 2012-01-22. Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  49. ↑ marca.com (ed.): «Tabla de goliadores de la temporada 2010/11». Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  50. ↑ mediotiempo.com (ed.): «a-europa-con-un partidazu_30999 Athletic de Bilbao 3-0 Hércules... 'Lleones' meter a Europa con un partidazu» (24 de xineru de 2011). Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  51. ↑ prensalibre.com (ed.): «Valencia, con marcha perfecta, gana 2-1 al Hércules» (19 de setiembre de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 6 d'ochobre de 2010. Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  52. ↑ goal.com (ed.): «Mercado: Es Oficial, Trezeguet deja gratis el Hércules y ficha por el Baniyas árabe» (30 d'agostu de 2011). Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  53. ↑ marca.es (ed.): «Trezeguet ficha pol Baniyas de los Emiratos Árabes Xuníos» (30 d'agostu de 2011). Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  54. ↑ calciomercato.com (ed.): «Trezeguet-Baniyas: è già addio!» (italianu) (20 de payares de 2011). Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  55. ↑ tn.com.ar (ed.): «Trezeguet robló pa River» (20 d'avientu de 2012). Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  56. ↑ televisadeportes.esmas.com (ed.): «Trezeguet diz 'non' al futbol árabe» (8 d'avientu de 2012). Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  57. ↑ 57,0 57,1 Atopo López (24 de xunu de 2012). «Trezeguet devuelve a River Plate a Primer». AS.
  58. ↑ mundod.lavoz.com.ar (ed.): «River golió a Independiente Rivadavía y ye l'únicu punteru de la B Nacional» (19 de febreru de 2012). Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  59. ↑ mundod.lavoz.com.ar (ed.): «River voltió una paré» (1 d'abril de 2012). Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  60. ↑ Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes esdt
  61. ↑ infobae.com (ed.): «El "gran" David Trezeguet será el capitán de River en el regreso a la Primera División» (22 de xunetu de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 31 de xineru de 2016. Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  62. ↑ tn.com.ar (ed.): «Historia repetida: River tuvo otra pesadilla ante Belgrano» (5 d'agostu de 2012). Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  63. ↑ ole.com.ar (ed.): «Chau sequía, David» (9 d'avientu de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 8 d'abril de 2014. Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  64. ↑ lanacion.com.ar (ed.): «Trezeguet, lesionado: "Necesito parar para que no sea más grave"» (17 d'agostu de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 2013-07-08. Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  65. ↑ tn.com.ar (ed.): «El más ganador: Ramón Díaz y sus números en River» (29 de payares de 2012). Consultáu'l 20 d'abril de 2013.
  66. ↑ infobae.com (ed.): «Trezeguet: "Ramón influyó positivamente, nos sacó toda la presión a los jugadores"» (18 de febreru de 2013). Archiváu dende l'orixinal, el 31 de xineru de 2016. Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
  67. ↑ ole.com.ar (ed.): «El día del Pelado» (17 de febreru de 2013). Archiváu dende l'orixinal, el 2013-10-21. Consultáu'l 18 de febreru de 2013.
  68. ↑ futbolparatodos.com.ar (ed.): «Ramón desafectó a Trezeguet». Archiváu dende l'orixinal, el 27 de xunu de 2013. Consultáu'l 28 de xunetu de 2013.
  69. ↑ 24horas.cl (ed.): «David Trezeguet se incorpora a Newell's Old Boys». Consultáu'l 28 de xunetu de 2013.
  70. ↑ ole.com.ar (ed.): «Versión Pirata». Archiváu dende l'orixinal, el 4 de payares de 2013. Consultáu'l 18 d'agostu de 2013.
  71. ↑ ole.com.ar (ed.): «“Muchas ambiciones”». Archiváu dende l'orixinal, el 2016-01-31. Consultáu'l 23 d'agostu de 2013.
  72. ↑ ole.com.ar (ed.): «"No es poca cosa"». Archiváu dende l'orixinal, el 2016-01-31. Consultáu'l 2 de payares de 2013.
  73. ↑ infobae.com (ed.): «so-carrera-trezeguet-el-puni-city-la-india L'exóticu club onde va siguir la so carrera Trezeguet: el Pune City de la India». Consultáu'l 24 de setiembre de 2014.
  74. ↑ clarin.com (ed.): «Se retiró David Trezeguet». Consultáu'l 20 de xineru de 2015.
  75. ↑ latercera.com (ed.): «David Trezeguet vuelve a Juventus a presidir el Proyecto Leyendas». Archiváu dende l'orixinal, el 2016-03-05. Consultáu'l 9 d'abril de 2015.
  76. ↑ 76,0 76,1 76,2 fifa.com (ed.): «Estadísticas FIFA - David Trezeguet». Archiváu dende l'orixinal, el 2014-08-08. Consultáu'l 22 de febreru de 2013.
  77. ↑ fifa.com (ed.): «Malasia 11997: El cuadrado mágico de Argentina». Archiváu dende l'orixinal, el 27 d'ochobre de 2013. Consultáu'l 22 de febreru de 2013.
  78. ↑ 78,0 78,1 78,2 78,3 78,4 eu-football.info (ed.): «David Trezeguet - National Team» (inglés). Consultáu'l 21 de febreru de 2013.
  79. ↑ rsssf.com (ed.): «World Cup 1998» (inglés). Consultáu'l 21 de febreru de 2013.
  80. ↑ rsssf.com (ed.): «European Championship 2000» (inglés) (17 de xineru de 2004). Consultáu'l 21 de febreru de 2013.
  81. ↑ uefa.com (ed.): «Trezeguet da'l títulu a Francia». Consultáu'l 21 de febreru de 2013.
  82. ↑ Burkert, Sturmius y Sivritepe, Erdinç (7 de xunetu de 2004). rsssf.com (ed.): «European Championship 2004» (inglés). Consultáu'l 21 de febreru de 2013.
  83. ↑ fifa.com (ed.): «Report - Italia vs. Francia» (inglés) (9 de xunetu de 2006). Archiváu dende l'orixinal, el 17 de marzu de 2013. Consultáu'l 21 de febreru de 2013.
  84. ↑ elperiodicodemexico.com (ed.): «David Trezeguet anunció su retiro de la Selección francesa» (9 de xunetu de 2008). Consultáu'l 21 de febreru de 2013.
  85. ↑ indiansuperleague.com (ed.): «Estadísticas en FC Pune City» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 20 d'abril de 2015. Consultáu'l 31 d'ochobre de 2014.
  86. ↑ Diaz, Emilio Pla (23 d'abril de 2008). rsssf.com (ed.): «David Trezeguet - Goals in International Matches» (inglés). Consultáu'l 19 de febreru de 2013.
  87. ↑ uefa.com (ed.): «Equipo del Año 2001». Archiváu dende l'orixinal, el 27 de mayu de 2017. Consultáu'l 31 de mayu de 2017.
  88. ↑ Igor Kramarsic y Alberto Novello. rsssf.com (ed.): «Italy - Serie A Top Scorers» (inglés). Consultáu'l 6 de marzu de 2010.
  89. ↑ news.bbc.co.uk (ed.): «Pele's list of the greatest» (inglés). Consultáu'l 6 de marzu de 2010.
  90. ↑ goldenfoot.com (ed.): «About Legends» (inglés). Consultáu'l 31 de mayu de 2017.
  91. ↑ legifrance.gouv.fr (ed.): «Décret du 24 juillet 1998 portant nomination à titre exceptionnel» (francés). Consultáu'l 6 de marzu de 2010.
  92. ↑ 92,0 92,1 Borinsky, Diego. elgrafico.com.ar (ed.): «Trezeguet: David tien estrella». Consultáu'l 22 de febreru de 2013.
  93. ↑ ole.com.ar (ed.): «David, mon amour» (7 de marzu de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 8 d'abril de 2014. Consultáu'l 22 de febreru de 2013.
  94. ↑ minutouno.com (ed.): «Las razones de la ausencia de Trezeguet en el peor momento de River» (27 de setiembre de 2012). Consultáu'l 22 de febreru de 2013.
  95. ↑ futbol.univision.com (ed.): «David Trezeguet "anotó" otro gol: obtuvo su diploma de mánager deportivo». Archiváu dende l'orixinal, el 25 d'avientu de 2013. Consultáu'l 24 d'avientu de 2013.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]


Predecesor:
Hernán Crespo 		Capocannoniere
2001-02 		Socesor:
Christian Vieri