Estácio Coimbra | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
12 avientu 1926 - 28 mayu 1930
15 payares 1922 - 15 payares 1926 ← Bueno de Paiva - Melo Viana →
15 payares 1922 - 15 payares 1926 ← Bueno de Paiva - Melo Viana → Eleiciones: 32nd legislature of the National Congress of the United States of Brazil (en)
6 setiembre 1911 - 13 avientu 1911
| |||||||||||||
Vida | |||||||||||||
Nacimientu | Barreiros (es) , 2 d'ochobre de 1872 | ||||||||||||
Nacionalidá | Brasil | ||||||||||||
Llingua materna | portugués | ||||||||||||
Muerte | Rio de Janeiro, 9 de payares de 1937 (65 años) | ||||||||||||
Estudios | |||||||||||||
Estudios | Facultad de Derecho de Recife (es) | ||||||||||||
Llingües falaes | portugués | ||||||||||||
Oficiu | abogáu, políticu | ||||||||||||
Estácio de Albuquerque Coimbra (2 d'ochobre de 1872, Barreiros (es) – 9 de payares de 1937, Rio de Janeiro) foi un abogáu y políticu brasilanu.[1]
Fíu de João Coimbra, miembru d'una familia modesta de llabradores portugueses que vinieron vivir a Brasil,[2] y Francisca de Albuquerque Belo Coimbra, estudió na Facultá de Derechu de Recife onde se graduó en 1892. De vuelta a la so ciudá natal, pasó a exercer l'abogacía en paralelu a la so actividá política. Fundador del Partíu Republicanu de Barreiros, foi escoyíu alcalde del conceyu en 1894, diputáu provincial en 1895, y diputáu federal en 1899, cuando yá taba conectáu políticamente col partíu de Rosa y Silva, un veteranu políticu agora vicepresidente de la República mientres el mandatu de Campos Sales, ente 1898 y 1902. La so trayeutoria señala un fechu interesáu en 1907, Estácio Coimbra atropa dos mandatos, el de diputáu federal y el de diputáu provincial al empar.[3]
Na calidá de presidente de l'Asamblea Llexislativa de Pernambuco asume'l gobiernu estatal ente'l 6 de setiembre y el 13 d'avientu de 1911, mientres se celebren nueves eleiciones en razón del arrenunciu del gobernador y del refugu del vicegobernador p'asocedelo. Nuevos embates llevar tamién a él a dexar el gobiernu. Retornó a la política como diputáu federal los años de 1915, 1918 y 1921, siendo escoyíu vicepresidente de la República na candidatura d'Artur Bernardes, exerciendo'l mandatu ente 1922 y 1926 y atropando el cargu cola función de presidente de Senáu Federal. Retornó al gobiernu de Pernambuco, onde permaneció de 1926 a 1930, siendo destituyíu pola irrupción de la Revolución de 1930, que'l so ésitu lléva-y a abandonar el país con prieses. Embarcó na sablera de Tamandaré con destín al exiliu n'Europa, en compañía de Gilberto Freyre, entós el so secretariu particular. Retornó al país en 1934, yá amnistiáu, pero caltúvose alloñáu de la política.
Vicepresidentes de Brasil |
Floriano Peixoto | Manuel Vitorino Pereira | Francisco de Assis Rosa y Silva | Silviano Brandão | Afonso Pena | Nilo Peçanha | Venceslau Brás | Urbano Araújo | Delfim Moreira | Bueno de Paiva | Estácio Coimbra | Fernando de Melo Viana | Vital Soares | Nereu de Oliveira Ramos | Café Filho | João Goulart | José Maria Alkmin | Pedro Aleixo | Augusto Rademaker | Adalberto Pereira do Santos | Aureliano Chaves | José Sarney | Itamar Franco | Marco Maciel | José Alencar |