Juliette Binoche (9 de marzu de 1964, XII Distritu de París) moteyada n'ocasiones como La Binoche,[19] ye una gallardoniada actriz, artista y baillarina francesa. Apaeció en más de 40 películes, munches d'elles, aclamaes internacionalmente, realizó publicaciones como escritora y actuó en diversos escenarios alredor del mundu.
Provién d'una familia d'artistes, y empezó a tomar les sos primeres lleiciones d'actuación na adolescencia. La so intervención na cinta d'André Téchiné, Rendez-vous (1985), la catapultó a la fama, convirtiéndola nuna de les actrices más aclamaes nel so natal Francia. Debutó nel cine anglu con The Unbearable Lightness of Being en 1988, lo que marcaría l'entamu del so espolleta carrera nel ámbitu internacional.
En 1993, llamó l'atención del aclamáu direutor Steven Spielberg, quien-y ufiertó un papel protagonista na cinta Jurassic Park, pero refugar pa tomar Trois couleurs: Bleu, la primer película d'una aclamada saga que-y aniciaría dellos honores internacionales, como la Copa Volpi y el premiu César. Llogró un ésitu bien cimeru en 1996 con The English Patient, un drama británicu d'Anthony Minghella que -y dio un BAFTA y l'Óscar. Volvió ser considerada pa esti postreru en 2000 pol papel principal na cinta Chocolat.
Mientres la década de 2000, llogró caltener una carrera espolleta en términos de crítica, alternando les sos interpretaciones ente'l francés ya inglés. En 2010, convertir na primer actriz europea en llograr «la triple corona de meyor actriz» con Copia certificada, película que-y otorgó'l premiu de meyor actriz nos festivales de cine de Berlín, Cannes y Venecia.
Binoche espandió la so carrera más allá del cine al traviés de los años. En 1998 incursionó con fuercia nes tables con Naked, obra teatral de Luigi Pirandello, y en 2000 llegó a Broadway cola producción Betrayal de Harold Pinter, pola que foi considerada pal Tony. En 2008 empezó l'ambiciosu proyeutu de danza moderna in-i en collaboración con Akram Khan. Dellos títulos notables del so filmografía son Mauvais Sang de 1986, Los amantes de la Ponte Nueva de 1991, Damage de 1992, Le hussard sur le toit de 1995, Códigu desconocíu de 2000, Caxé de 2005, Breaking and Entering de 2006, El vuelu del globu coloráu de 2008 y Camille Claudel 1915 de 2013.
Binoche provién d'una familia d'artistes. Ye fía de Jean-Marie Binoche, mimu, direutor y escultor, y Monique Stalens (n. 1939 en Czestochowa), actriz polacu-francesa, hermana de la direutora Marion Stalens.
Realizó los sos estudios d'interpretación na Escuela d'Arte Dramático de París mientres la so adolescencia y, tres la so graduación, empecipiar nel teatru.
El so debú nel cine foi cola película de Pascal Kané, Liberty Belle (1983). una intervención na cinta d'André Téchiné, Rendez-vous (1985), llanzar a la fama, convirtiéndola nuna de les actrices más aclamaes na so Francia natal. Darréu dempués va llograr pequeños papeles en películes de Godard y Doillon.
N'efeutu, el direutor Jean-Luc Godard dio-y la oportunidá de protagonizar la película Yo te saludo, María (Je vous salue, Marie, 1985), anque la fama internacional llegaría-y n'el so siguiente filme, Apasionaos (Rendez-vous, 1985), de André Téchiné, protagonizáu xunto a Lambert Wilson. Por esta película llogró'l Premiu Romy-Schneider en 1986.
Tres esti filme rodó Malasangre (Mauvais sang, 1986), de Léos Carax, con una escelente actuación y del mesmu direutor, fixo depués Los amantes del Pont-Neuf (Les amants du Pont-Neuf), 1991), xunto con Klaus-Michael Grüber, el direutor de teatru alemán.
Antes debutó nel cine anglosaxón en 1988 col filme (The Unbearable Lightness of Being, 1988), de Philip Kaufman, basáu na novela homónima, que marcaría l'entamu de la so próspera carrera a nivel internacional.
Cuatro años dempués interpretó Mancada (Damage, 1992), xunto a Jeremy Irons, de Louis Malle; y coprotagonizó con Ralph Fiennes Cumes burios (Wunthering Heights, 1992).
En 1993, llamó l'atención del direutor Steven Spielberg, que-y ufiertó un papel protagonista na cinta Jurassic Park, pero Binoche refugar, inclinándose por Trois couleurs: Bleu, la primer película d'una saga del direutor polacu, que-y aniciaría dellos reconocencies internacionales, como una Copa Volpi y un Premiu César.
Darréu, trabayó na famosa triloxía de los colores del cineasta polacu Krzysztof Kieslowski: foi protagonista de Blue (Trois couleurs: Bleu, 1993) y apaeció en ciertos papeles de Rouge (Trois couleurs: Rouge, 1994) y de Blanc (Trois couleurs: Blanc, 1994).
Fixo de momentu Le hussard sur le toit (1995), dirixida por Jean-Paul Rappeneau, y foi gallardoniada con un Óscar de Hollywood y un BAFTA británicu pola so interpretación en The English Patient (The English Patient, 1996), dirixida por Anthony Minghella, y de nuevu xunto a Ralph Fiennes.
Síguen-y el so trabayos cola rigorosa direutora belga Chantal Akerman, en Un diván en Nueva York (Un divan a New York, 1996), xunto a William Hurt; col direutor francés André Téchiné nel filme Alice et Martin (1998); Los amantes del sieglu (Les Enfants du siècle), dirixida por Diane Kurys (1999), onde interpreta a la polémica escritora del sieglu XIX George Sand. Fixo la cinta Chocolat (2000) dirixida por Lasse Hallström; y volvió ser nomada pa los Óscar pol so papel protagonista.
Mientres la primer década de la centuria siguiente, llogró caltener una carrera próspera en términos de crítica, alternando les sos interpretaciones en francés ya inglés. Ente'l so notable filmografía nel sieglu XXI atopen títulos como Códigu desconocíu (2000), Caxé (2005), Breaking and Entering (2006), El vuelu del globu coloráu (2008).
En 2010, convertir na primer actriz europea en llograr «la triple corona como meyor actriz» con Copia certificada o Copie conforme, película que-y otorgó'l premiu de meyor actriz nos festivales de cine de Berlín, Cannes y Venecia, del gran cineasta iranín Abbas Kiarostami, y Camille Claudel 1915 (2013, dirixida por Bruno Dumont).
Colos años, Binoche foi espandiendo la so carrera más allá del cine. En 1998 enfusar con fuercia nes tables de los teatros con Naked, obra de Luigi Pirandello. En 2000 llegó a Broadway cola producción teatral en Broadway, Betrayal (Traición), de dramaturgu británicu Harold Pinter, lo que-y valió una nominación pa los Premios Tony.
En 2008 empezó, en collaboración con Akram Khan, un ambiciosu proyeutu de danza moderna llamáu in-i.
Juliette nunca se casó. Tien dos fíos: un neñu con Andre Halle y una neña col actor francés Benoît Magimel; d'ésta sábese pocu, dada la discreción de Juliette.
Anguaño vive col escritor, productor, direutor y actor arxentín Santiago Amigorena. Rellacionar sentimentalmente col direutor Léos Carax, y vivió un tiempu col tamién actor Olivier Martinez.
Añu | Categoría | Película | Resultáu |
---|---|---|---|
2000 | Meyor actriz | Chocolat | Candidata |
1996 | Meyor actriz de repartu | The English Patient | Ganadora |
Añu | Categoría | Película | Resultáu |
---|---|---|---|
2001 | Meyor actriz - Comedia o musical | Chocolat | Candidata |
1997 | Meyor actriz de repartu | The English Patient | |
1994 | Meyor actriz - Drama | Trois Couleurs: Bleu |
Añu | Categoría | Película | Resultáu |
---|---|---|---|
2000 | Meyor Actriz | Chocolat | Candidata |
1996 | Meyor Actriz de Repartu | The English Patient | Ganadora |
Añu | Categoría | Película | Resultáu |
---|---|---|---|
2016 | Meyor actriz | Naide quier la nueche | Candidata |
Añu | Categoría | Película | Resultáu |
---|---|---|---|
2003 | César a la meyor actriz | Jet Lag | Candidata |
2000 | La vilba de Saint-Pierre | ||
1993 | Trés colores: Azul | Ganadora | |
1992 | Mancada | Candidata | |
1991 | Los amantes del Pont-Neuf | ||
1986 | Mala Sangre | ||
1985 | Rendez-vous |
Añu | Categoría | Película | Resultáu |
---|---|---|---|
2010 | Premiu per Interpretación Femenina | Copie conforme | Ganadora |
Añu | Categoría | Película | Resultáu |
---|---|---|---|
1997 | Meyor Actriz | El Paciente Inglés | Ganadora |
1992 | Los amantes del Pont-Neuf |
Añu | Categoría | Película | Resultáu |
---|---|---|---|
1996 | Meyor actriz secundaria | The English Patient | Ganadora |