Maziar Bahari
.jpg) (2018)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 25 de maio de 1967 (57 anos) Teherán, Irán |
| Educación | Universidade Concordia |
| Actividade | |
| Ocupación | director de cinema, xornalista, Activista polos dereitos humanos |
| Empregador | Newsweek |
| Premios | |
| Sitio web | maziarbahari.com |
   | |
Maziar Bahari, en persa: مازیار بهاری , nado en 1967 en Teherán, é un xornalista, cineasta e activista dos dereitos humanos iraniano-canadense. Traballou para a revista Newsweek de 1998 a 2011. De xuño de 2009 até o 20 de outubro dese ano, Bahari foi detido e en 2011 publicou as súas memorias Then They Came for Me, nas que trataba o seu encarceramento, posteriormente levadas ao cine.[1][2][3]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Bahari procede dunha familia politicamente activa: o seu pai estivo preso durante o réxime de Pahlawi nos anos 50, e a súa irmá sufriu a mesma sorte nos anos 80 durante o goberno do aiatolá Khomeini.[4]
Bahari naceu en Teherán e viviu alí até 1988, cando se trasladou a Montreal, Canadá, onde estudou comunicacións, cine e ciencias políticas na Universidade Concordia.
Pouco despois de graduarse, produciu o seu primeiro filme, The Voyage of the Saint Louis, que conta o intento de 937 xudeus alemáns de escapar da Alemaña nazi en barco. O filme mostra a viaxe a Cuba e aos EUA en 1939, de onde os refuxiados se viron obrigados a regresar a Alemaña. A obra de Bahari foi a primeira película dun musulmán que trata sobre o Holocausto. Cando se lle preguntou sobre a súa motivación, Bahari citou un seminario dos seus días de estudante na Concordia:
"Estudei a historia recente do xudaísmo e fascinábame a historia dos xudeus en América do Norte. Asistira a un curso sobre Freud e a relixión e o profesor falou moito sobre o antisemitismo nos Estados Unidos e Canadá a principios do século XX. Non tiña idea de que até a década de 1950 os xudeus en América do Norte foran discriminados. Como inmigrante, interesábame a historia da inmigración xudía desde Europa a América. Por iso busquei unha historia que conectase todos estes elementos e atopei a historia do barco St. Louis."
Na prisión Evin de Teherán, foi acusado, en referencia a esta película, de estar nunha misión a favor dos sionistas.[5]
En 1997, Bahari comezou a informar sobre Irán e produciu documentais independentes. Un ano despois converteuse no correspondente en Irán da revista Newsweek.[6] Nos anos seguintes, ademais do seu traballo xornalístico, produciu numerosos documentais e reportaxes para Channel 4 e a BBC, incluíndo sobre a vida do clero xiíta, a arquitectura africana, o entusiasmo do fútbol iraniano e a historia contemporánea iraniana.
Detención e liberación
[editar | editar a fonte]O 21 de xuño de 2009, nos protestos contra a fraude electoral, Bahari foi arrestado e levado á prisión de Evin.[7] Durante a detención, en xullo, apareceu na televisión iraniana, onde declarou que os xornalistas occidentais traballaban como espías. Este material foi difundido polo canal iraniano afín ao goberno, PressTV. En algunha prensa occidental afirmouse que Bahari fora forzado a acusarse a si mesmo de preparar unha revolución de cores e de participar en manifestacións ilegais.[8]
En 2011, Random House publicou as súas memorias Then They Came For Me: A Family's Story of Love, Captivity, and Survival, que coescribiu coa autora Aimee Molloy. No libro, Bahari conta a súa historia familiar e o seu encarceramento. En 2014, Jon Stewart adaptou o libro á película Rosewater, que ten como protagonistas ao actor Gael García Bernal e Claire Foy como a súa dona Paola.
Vida privada
[editar | editar a fonte]Bahari está casado coa avogada italo-inglesa Paola Gourley. A parella ten unha filla, nacida en outubro de 2009, pouco despois da saída de prisión de Bahari.[9]
Recoñecementos
[editar | editar a fonte]- En 2003, o Harvard Film Archive describiu así o traballo de Bahari:
"Nun país coñecido por filmes de ficción neorrealistas centrados en pequenos eventos da vida de individuos, a obra de Maziar Bahari é algo anómalo. Empregando un estilo documental tradicional para explorar eventos culturais de máis alcance, os filmes de Bahari ofrecen un ollar interior da cultura iraniana, revelan o elemento humano tras os titulares e capturan verdades culturais a través da lente da experiencia individual. Representando unha nova xeración de cineastas, as súas visións contundentes sobre problemas sociais no seu país provocaron controversia e aclamación internacional." [10]
- Emmy de 2005 [11]
- 2007 Retrospectiva das películas de Bahari con motivo do Festival Internacional de Cine Documental de Amsterdam [12]
- En 2009, Desmond Tutu propúxoo ao Premio Príncipe de Asturias na categoría “Unidade”.[13]
Filmografía
[editar | editar a fonte]- 1999: Paint! No Matter What
- 2004: Mohammad and the Matchmaker (curtametraxe)
- 2004: And Along Came a Spider
- 2005: Targets: Reporters in Iraq (telefilme documental)
- 2008: Countdown
- 2010: An Iranian Odyssey
- 2012: Forced Confessions
- 2014: To Light a Candle
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Newsweek: Journalist detained in Iran now in UK". Associated Press. 2009-10-20. Consultado o 2009-10-21.[Ligazón morta]
- ↑ Staff, Newsweek (2009-10-16). "Newsweek Reporter Maziar Bahari Released in Iran". Newsweek (en inglés). Consultado o 2024-09-22.
- ↑ "Gael Garcia Bernal Teams Up With Jon Stewart". HuffPost (en inglés). 2013-05-28. Consultado o 2024-09-23.
- ↑ Bahari, Maziar (2011-06-26). "'If You Think That's Painful ...'". Newsweek (en inglés). Consultado o 2024-09-22.
- ↑ "Home". Moment Magazine (en inglés). 2024-09-03. Consultado o 2024-09-22.
- ↑ "Journalist" (en inglés).
- ↑ Staff, Newsweek (2009-06-20). "NEWSWEEK Reporter Arrested Without Charge in Iran". Newsweek (en inglés). Consultado o 2024-09-22.
- ↑ "Iran's Leadership Warns Against Further Protest After Certification of Vote" (en inglés). Washington Post.
- ↑ "Then-they-came-for-journalist-Maziar-Bahari". npr.org.
- ↑ "Bahari". hcl.harvard.edu.
- ↑ "Maziar Bahari". rorypecktrust.org. Arquivado dende o orixinal o 24 de marzo de 2012. Consultado o 23 de setembro de 2024.
- ↑ "Global Writers and Filmmakers Call for Bahari's Release". Newsweek. 2009-07-17. Consultado o 2009-10-21.
- ↑ "Free Maziar Bahari". New York Times. 2009-09-08. Consultado o 2009-10-21.
