Haydn Wood | ||||
---|---|---|---|---|
Geboren | 25 maart 1882 | |||
Overleden | 11 maart 1959 | |||
Land | Verenigd Koninkrijk | |||
Jaren actief | 1897-1952 | |||
Stijl | Romantiek | |||
Beroep | Componist | |||
Nevenberoep | Violist, Dirigent | |||
Instrument | Viool | |||
Leraren | Charles Stanford Fernandez Arbos Cesar Thomson | |||
Belangrijkste werken | Love’s Garden of Roses Bird of Love Divine Roses of Picardy A bird song in the rain Cash on Delivery Phantasie Concerto for Piano | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
(en) Discogs-profiel | ||||
(en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
Haydn Wood (Slaithwaite, Yorkshire, 25 maart 1882 – Londen, 11 maart 1959) was een Brits componist en violist.
Wood werd in een muzikale familie geboren. Toen hij twee jaar was, vertrok de familie van het eiland Man, dat hij later als refugium en inspiratiebron bezocht heeft. Op 15-jarige leeftijd begon hij zijn muziekstudies viool bij Enrique Fernandez Arbós aan het Royal College of Music in Londen. Verder studeerde hij bij César Thomson (1857-1931) aan het Koninklijk Conservatorium te Brussel en later nog eens in Londen compositie bij Sir Charles Villiers Stanford (1852-1924), aan wie hij later de Stanford Rhapsody opdroeg.
Naast een kleine 200 liederen schreef hij werken voor orkest, harmonieorkest, verschillende koren, en kamermuziek. Hij was naar de mening van collega's een knap orkestrator. Voor de Phantasy in F-groot kreeg hij de Cobbett Prize. Vanaf 1939 was Wood directeur van de Britse auteursrechtfederatie.
Wood was een getalenteerd violist. Hij begeleidde jaren lang de zangeres Emma Albani op viool.
Vreemd genoeg schreef Wood in 1909 geen vioolconcert, maar een pianoconcert. Het werd verschillende keren uitgevoerd met steeds een pianiste als solist. In 1913 werd het zelfs uitgevoerd onder leiding van Willem Mengelberg tijdens een Queen’s Hall promenade concert en in 1915 onder leiding van Sir Henry Wood (geen familie) opnieuw tijdens een Queen’s Hall promenade concert.
Het pianoconcert werd eind jaren 30 nog een paar keer uitgevoerd en voor het laatst in 1952. De eerste opname was in 2000 met Hamish Milne als solist in de serie The Romantic Piano Concerto van Hyperion.
Na het pianoconcert nam de carrière van Wood een wending. Onder invloed van zijn vrouw, de zangeres Dorothy Court, waar hij in 1909 mee huwde en van 1913 tot 1926 vele concertreizen ondernam, ging hij zich toeleggen op het componeren van liederen. Misschien is dat ook de bron van het succes van zijn vocale muziekwerken, in het bijzonder van zijn liederen, want hij schreef een aantal zeer succesvolle liederen waarvan Roses of Picardy een hit werd gedurende de Eerste Wereldoorlog. Er werden meer dan een miljoen exemplaren van verkocht en Wood werd wereld beroemd en een man in bonus. Op YouTube staan verschillende uitvoeringen van het lied.
Wood ging zich verder toeleggen op het schrijven van musicals en ook zijn musical Tina werd een hit in 1915. Het gaf Wood de mogelijkheid te doen wat hij wilde: serieuze werken componeren. Tijdens het interbellum was Wood een van de drie leidende componisten in Engeland van ‘lichte’ muziek. De andere twee waren Eric Coates en Montague Phillips. Alhoewel Wood zichzelf kwalitatief minder vond dan Coates schreef hij een behoorlijk aantal orkestrale werken en songs. Twee genres waar Coates ook in uitblonk.
Bladmuziek van Haydn Wood op de website van het International Music Score Library Project