Julian Kuiłowski
| ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | ||
| Data i miejsce śmierci | ||
| Miejsce pochówku | ||
| Arcybiskup metropolita lwowski | ||
| Okres sprawowania |
1899-1900 | |
| Biskup stanisławowski | ||
| Okres sprawowania |
1891-1899 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat |
1 kwietnia 1854 | |
| Nominacja biskupia |
26 czerwca 1890[1] | |
| Chirotonia biskupia |
17 sierpnia 1890 | |
| Data konsekracji |
17 sierpnia 1890 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy | |||||
| |||||
| |||||
Julian Kuiłowski h.Sas (ur. 1 maja 1826 w Koniuszkach Królewskich w obecnym rejonie samborskim, zm. 4 maja 1900 we Lwowie) – uczestnik Wiosny Ludów, biskup greckokatolicki, metropolita lwowski.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W młodości brał udział w powstaniu węgierskim i bitwy pod Segedynem. Po kapitulacji powstania w sierpniu 1849 przebywał kolejno w Serbii i Bułgarii. W latach 1849–1850 był żołnierzem armii Osmana paszy. Od 1850 mieszkał w Paryżu, gdzie ukończył teologię w seminarium St. Suplice i w 1854 przyjął święcenia kapłańskie. W Paryżu utrzymywał kontakty ze środowiskiem Hotelu Lambert.
W 1856 opuścił Paryż i przez rok pełnił funkcję duszpasterza na wyspie Korfu. W wyniku amnestii wrócił do Galicji w 1857. W latach 1859–1884 był proboszczem unickim w Ruskim Siole, oraz w latach 1876–1881 administratorem, a w latach 1881-1882 dziekanem greckokatolickiego dekanatu birczańskiego.
W 1878 otrzymał od papieża Leona XIII tytuł tajnego szambelana papieskiego. W 1882 mianowany kanonikiem gremialnym greckokatolickiej kapituły przemyskiej, w latach 1883–1884 rektor Greckokatolickiego Seminarium Duchownego w Przemyślu.
Od 1887 archiprezbiter i przewodniczący kapituły stanisławowskiej. W 1890 mianowany biskupem pomocniczym eparchii przemyskiej z tytułem biskupa Hephaestus, święcenia przyjął 26 czerwca 1890. W latach 1891–1899 biskup ordynariusz stanisławowski, nie zdobył sympatii wśród Ukraińców ze względu na swoją propolską postawę. Od 1898 był asystentem tronu papieskiego.
22 stycznia 1899 mianowany arcybiskupem lwowskim obrządku unickiego. W kwietniu 1900 został obdarzony tytułem tajnego radcy cesarza Franciszka Józefa I.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Julian Kuiłowski [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2013-02-26] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Cz. Lechicki, Kuiłowski Julian [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. X
- Dmytro Błażejowśkyj – „Historical sematism of the Eparchy of Peremysl including the Apostolic Administration of Lemkivscyna (1828-1939)”, Lwów 1995