Juan Ramón Jiménez

Juan Ramón Jiménez

Juan Ramón Jiménez Mantecón (Moguer, 23 Desember1881- San Juan, 29 Mei1958) was 'n Spaanse skrywer.[1]

Hy studeer Regskool an die Universiteit van Sevilla, maar het nie sy studies voltooi nie. Rubén Darío se poësie het die drama beïnvloed, en in 1900 het hy twee poësieboeke gepubliseer. Na die burgeroorlog het die paartjie na Kuba geëmigreer en in die Verenigde State en Puerto Rico gewoon.

Werke

[wysig | wysig bron]
  • Almas de violeta, 1900
  • Ninfeas, 1900
  • Rimas, 1902
  • Arias tristes, 1903
  • Jardines lejanos, 1904
  • Elejias puras, 1908
  • Elejias intermedias, 1909
  • Las hojas verdes, 1909
  • Elejias lamentables, 1910
  • Baladas de primavera, 1910
  • La soledad sonora, 1911
  • Pastorales, 1911
  • Poemas majicos y dolientes, 1911
  • Melancolía, 1912
  • Laberinto, 1913
  • Platero y yo, 1914
  • Estio, 1916
  • Sonetos espirituales, 1917
  • Diario de un poeta recién casado, 1917
  • Eternidades, 1918
  • Piedra y cielo, 1919
  • Segunda antolojia poética, 1922
  • Poesía, 1923
  • Belleza, 1923
  • Cancìon, 1935
  • Voces de mi copla, 1945
  • La estación total, 1946
  • Romances de Coral Gables, 1948
  • Animal de fondo, 1949

Toekennings

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ "argiefkopie". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Julie 2019. Besoek op 1 Julie 2019.