Frei Otto

Frei Otto
Vida
Nacimientu	Siegmar, 31 de mayu de 1925[1]
Nacionalidá	Alemaña
Muerte	Leonberg[2], 9 de marzu de 2015[1] (89 años)
Estudios
Estudios	Universidá Téunica de Berlín Architectural Association School of Architecture ^(es)
Llingües falaes	alemán[3] inglés[4]
Oficiu	arquiteutu, profesor universitariu, inxenieru civil, escritor
Llugares de trabayu	Munich
Emplegadores	Universidá de Stuttgart Universidá Téunica de Berlín Universidá Washington en Saint Louis
Trabayos destacaos	Estadio Olímpico de Múnich ^(es)
Premios	ver Premio Auguste Perret  (1967) Premiu d'arte de Berlín  (1967) honorary doctor of the University of Duisburg-Essen  (1990) Wolf Prize in Architecture  (1997) [5] Orden al mérito de Baden-Wurtemberg  (2000) Honorary doctorate from the Technical University of Munich  (2005) Medaya d'Oru del RIBA  (2005) [6] Cruz d'Oficial de la Orde del Méritu de la República Federal d'Alemaña  (2006) Praemium Imperiale  (2006) [7] doctor honoris causa pola Universidá d'Innsbruck  (2007) Premiu Pritzker  (2015)
Miembru de	Academia de les Artes de Berlín
Movimientu	Arquiteutura high-tech
Serviciu militar
Lluchó en	Segunda Guerra Mundial
freiotto.com

Estadiu Olímpicu de Múnich.

Frei Paul Otto (31 de mayu de 1925, Siegmar – 9 de marzu de 2015, Leonberg)^[8] foi un arquiteutu, profesor y teóricu alemán. La so gran esperiencia en construcción, mallas y otros sistemes de construcción diéron-y un llugar ente los arquiteutos más significativos del sieglu XX. Lideró xunto con Vladímir Shújov, Buckminster Fuller y Frank Gehry la vanguardia n'arquiteutura de formes orgániques.

Biografía

Frei Otto algamó a estudiar arquiteutura na Universidá Téunica de Berlín enantes de ser enrolado na Luftwaffe (Wehrmacht) como pilotu de guerra nos últimos años de la Segunda Guerra Mundial. Foi internáu nun campu de concentración en Francia y que gracies a la so formación como inxenieru militar y la falta de materiales amás de necesidá imperiosa de vivienda empezó a esperimentar con tiendes pa cibertizo. Dempués de la guerra estudió n'América del Norte onde se conoció a figures tan significatives como Erich Mendelsohn, Mies van der Rohe, Richard Neutra, y Frank Lloyd Wright. Empezó la so práutica privada n'Alemaña en 1952. El so Pabellón con forma de sillón na esposición de Xardinos Federales (Bundesgartenschau, BUGA) valió-y una primer cuota de fama. Realizó darréu un doctoráu en construcción enterriada en 1954.

Otto ye la más grande autoridá n'estructures enterriaes y de membrada de baxu pesu, y encabezó meyores en matemática estructural ya inxeniería civil. La Carrera de Frei Otto da lluces a una paecencia colos esperimentos arquiteutónicos de Richard Buckminster Fuller: dambos enseñen na Universidá de Washington en St. Louis a fines de la década de los cincuenta, dambos fueron responsables de Pabellones mayores na Montreal Expo de 1967, dambos atópense amestaos con trames d'espacios y eficiencia estructural, y dambos esperimentaron con edificios "inflables". El trabayu de dambos alcuéntrase abondo lloñe de los métodos tradicionales de cálculu de fuercies.

Otto fundó'l famosu Institutu pa estructures llixeres na Universidá de Stuttgart en 1964 y encabezó'l mesmu hasta'l so retiru de la vida académica.

Como arquiteutu y inxenieru civil alcuéntrase activu hasta'l final de la so vida. Destaca que la direutora executiva del premiu pritzker informó al Arquiteutu sobre'l so trunfu'l qu'estimó de manera senciella. Sicasí l'anunciu públicu oficial fadría'l 23 de marzu de 2015 pero inesperadamente el gallardoniáu fina'l 9 de marzu^[8] y ello lleva al comité a anunciar el so trunfu'l 10 de marzu.^[8] La ceremonia de premiación —a títulu póstumu— al cargu de Frank Gehry programar pal 15 de mayu de 2015.

Distinciones y premios

• 1967 - Premiu a les Artes de Berlín, mención Arquiteutura
• 1974 - "Thomas Jefferson Medal in Architecture" de la Universidá de Virginia y la Thomas Jefferson.
• 1980 - Aga Khan Award for Architecture.^[9]
• 1990 - Honda-Preis / Tokiu.
• 1996 - Gran premiu del gremiu d'Arquiteutos ya Inxenieros Alemanes.
• 1996/97- Premiu de la Fundación Wolf de les Artes (Arquiteutura).
• 1998 - Aga Khan Award for Architecture [1] Archiváu 2007-03-11 en Wayback Machine
• 2000 - Fíu pernomáu de la Ciudá de Leonberg
• 2000 - Premiu especial na VII Bienal Internacional d'Arquiteutura a la so trayeutoria.
• 2003 - Escoyíu pola revista d'arquiteutura HÄUSER como una de les más importantes de tolos tiempos.
• 2005 - Medaya d'Oru del RIBA »Royal Institute of British Architects« (RIBA) pola so obra.
• 2005 - Doctor honoris causa de la Facultá d'Arquiteutura de la Universidá Téunica de Múnich.
• 2005 - Ausstellung zu seinem Lebenswerk in der Münchner Pinakothek der Moderne (26 de mayu - 28 d'agostu de 2005).
• 2006 - Praemium Imperiale.^[10] Distinción que concede la Japan Art Association y reconoz los méritos d'artistes de diversos campos.
• 2015 - Premiu Pritzker^[8]

Obres representatives

Multihalle de Manheim.

• 1955 - Esposición de Xardinos Federales BUGA.
• 1963 - Ilesia de San Lucas en Bremen.
• 1967 - Pabellón Alemán pa la Esposición Universal en Montreal (desmontáu).
• 1971 - Bonhoeffer-Gemeindezentrum en Bremen con Carsten Schröck.
• 1972 - Estadiu Olímpicu de Múnich.
• 1974 - Centru de conferencies en La Meca xunto a Rolf Gutbrod.
• 1975 - Multihalle en Mannheim.
• 1980 - Pajarera de más de 5000 m² nel zoolóxicu de Hellabrunn
• 1985 - Tuwaiq Palace en Riyad, Arabia Saudita; Centru d'Autoridaes y Cultura
• 1988 - Pabellón de producción pa la fábrica de muebles Wilkhahn.^{[2] Archiváu 2012-01-20 en Wayback Machine}
• 2000 - Collabora xunto a Shigeru Ban nel Pabellón xaponés pa la Expo 2000 en Hannover.
• 2000 - Collabora nel gran proyeutu Stuttgart 21.
• 2000 - Pabellón de 24m en Leonberg.
• 2004 - Propuesta pa un abellugu Caminable pa la Schlossplatz en Stuttgart.

Ver tamién

• Expo 67 de Montreal

Referencies

1. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Identificador GND: 118590812. Data de consulta: 12 agostu 2015. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
2. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 2 abril 2015. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
3. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
4. Afirmao en: catálogu de la Biblioteca Nacional Checa. Identificador NKCR AUT: xx0023696. Data de consulta: 8 febreru 2023.
5. URL de la referencia: https://wolffund.org.il/frei-otto/.
6. URL de la referencia: https://riba-prd-assets.azureedge.net/-/media/Files/Awards/2024/Royal-Gold-Medal-winners-1980-to-2024.pdf?rev=1f3606d7f48c4000917cd54d46036f68. Data de consulta: 6 setiembre 2024.
7. URL de la referencia: https://www.praemiumimperiale.org/en/laureate-en/laureates-en. Data de consulta: 19 marzu 2022.
8. Robin Pogrebin (10 de marzu de 2015). «Pritzker Prize for Frei Otto, German Architect, Is Announced After His Death» (inglés). The New York Times. Consultáu'l 12 de marzu de 2015.
9. Aga Khan Award for Architecture (ed.): «Awards 1978-1980» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 2010-01-29. Consultáu'l 9 de payares de 2009. «Intercontinental Hotel and Conference Centre, Mecca, Saudi Arabia»
10. Praemium Imperiale Foundation (ed.): «frei otto. 2006, architecture» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 2009-10-01. Consultáu'l 9 de payares de 2009. «A recognized authority of tent structures»

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Frei Otto.
• Sitiu oficial
• Sitio web oficial del Praemium Imperiale cola biografía y fotografíes de la obra de Frei Otto Archiváu 2009-10-01 en Wayback Machine

Predecesor: Shigeru Ban

Premiu Pritzker d'Arquiteutura 2015

Socesor: Ed Cas