Homs

Pa ver otros usos d'esti términu, Homs (dixebra).
Homs
Alministración
Provincia romana Siria (es) Traducir
Tipu d'entidá gran ciudá
Nome oficial حمص (ar)
Nome llocal حمص (ar)
Xeografía
Coordenaes 34°44′N 36°43′E / 34.73°N 36.72°E / 34.73; 36.72
Homs alcuéntrase en Siria
Homs
Homs
Homs (Siria)
Superficie 48 km²
Altitú 511 m
Demografía
Población 775 404 hab. (2017)
Porcentaxe 100% de Siria (es) Traducir
Densidá 16 154,25 hab/km²
Más información
Fundación 2000 edC
Prefixu telefónicu 031
Estaya horaria UTC+02:00
Llocalidaes hermaniaes
homscitycouncil.gov.sy
Cambiar los datos en Wikidata

Homs (árabe: حمص, Ḥimṣ) enantes conocida como Emesa (griegu: Ἔμεσα, Emesa),[1] ye la tercer ciudá más importante de Siria dempués de Damascu y Alepo. Tenía (hasta antes de la guerra) una población de 775 404 habitantes (2017) y ye la capital de la gobernación d'Homs, alcontrada al oeste del país. Ciudá industrial asitiada a 501 metros sobre'l nivel del mar, xunto al ríu Orontes, a 140 km al norte de Damascu, ye tamién un importante centru carreteru y ferroviariu. Les industries de la ciudá entienden refinamientu de petroleu, procesamientu de remolacha azucrera, testiles, xoyería y obres metalúrxiques.

Ye sede de la Archidiócesis Metropolitana de Homs del Patriarcáu d'Antioquía

Na actualidá, Homs atópase totalmente afarada poles batalles y bombardeos que lu acesmen mientres la Guerra Civil Siria. Dende'l 2011 d'equí p'arriba, el gobiernu y los rebeldes sirios llucharon con violencia desatamañada pol control de la ciudá, provocando un dañu total y más de 13,000 muertos. La so población menguó a menos d'un terciu de lo que yera y güei nun algamar los 300,000, lo que se debe a la masiva emigración de ciudadanos que quieren salvase de la guerra.[2]La ciudá de Homs, convirtióse na llocalidá más estropiada pol conflictu, cola mayoría de les sos edificaciones y barrios destruyíos.

Etimoloxía

[editar | editar la fonte]

"Emesa" ye una composición de "Ham-Ye", col Ye representando un alcuerdu de los ciudadanos locales faciendo una reverencia al Dios del Sol (El-Gabal) nos tiempos de l'antigüedá.[3] El nome "Emesa" o "Hemesa" ye tamién atribuyíu a "Emesenoi", el nome de la tribu árabe qu'habitó la zona antes de la so incorporación al Imperiu Romanu.[4] Que'l nome de la tribu tuviera venceyáu a la ciudá ye indiscutible, pero tamién se cree que los romanos usaron esti nome nel so tiempu.[5]

"Emesa" foi amenorgáu a "Homs" o "Hims" polos habitantes árabes, munchos de los cualos habitaben equí antes de la conquista musulmana de Siria.[5][6] Esti nome foi calteníu nel tiempu, superando inclusive'l periodu de llei islámica que ta anguaño vixente. Ye tamién conocida como "la Chamelle" polos Cruciaos, anque ellos nunca gobernaron la ciudá.[7][8] Una segunda posibilidá sobre l'orixe del nome modernu de la ciudá ye que se trate de la forma árabe del nome en llatín de la ciudá "Emesus", deriváu del griegu "Emesa" o "Emesos".[9]

Historia

[editar | editar la fonte]
Frescos nel interior de la Ilesia de San Elián (del sieglu VI).

En tiempos antiguos Homs (entós llamada Emesa) foi famosa pol cultu a Baal, dios del sol, equí nació l'Emperador romanu Heliogábalo nel 204 d. C.

La Ilesia de San Elián conmemora al fíu d'un gobernador romanu d'Emesa que aportó a mártir cristianu. Anguaño hai numberoses ilesies pa la comunidá cristiana, y en 1957 afayáronse delles catacumbes (antigües cámares mortuorias soterrañes de los cristianos).

El monumentu más interesante de la ciudá ye la tumba de Khalid Ibn Al-Walid, el guerreru qu'introdució la relixón islámica en Siria en 636 d. C.

Era moderna

[editar | editar la fonte]

A lo llargo del sieglu XX la ciudá tuvo gran importancia política nel país y foi'l llar de dellos xefes d'Estáu y otros altos funcionarios del gobiernu.[10] Mientres el mandatu francés, Homs formó parte del Estáu de Damascu. Na seronda de 1925, la ciudá xunir a Damascu y a los caciques drusos del sur nuna revuelta en toa regla contra'l dominiu francés.[11] En 1932, los franceses treslladaron el so academia militar de Damascu a Homs, y esta caltúvose como la única en Siria hasta 1967.[12] Les autoridaes franceses crearon una unidá de les Fuercies Especiales na que los alauitas ocuparon una posición privilexada y l'academia militar de Homs sirvió de bastión pa estes fuercies especiales.[13] Dicha academia militar xugó un papel importante nos años posteriores a la independencia de Siria, una y bones munchos de los sos graduaos pasaron a convertise n'oficiales d'altu rangu nel exércitu siriu y munchos d'ellos participaron na serie de golpes d'estáu que tuvieron llugar. Un exemplu importante foi Hafez Al-Assad, quien se convirtió nel presidente de Siria dende 1971 hasta la so muerte en 2000.[14]

A principios de 1930 foi construyíu un oleoductu ente Kirkuk y Trípoli que pasó por Homs siguiendo una antigua ruta de caravanes ente Palmira y el Mediterraneu. En 1959 foi construyida una refinería pa procesar parte d'esti aceite pal consumu internu.[10] Dicha refinería foi bombardiáu pola Fuercia Aérea Israelina (IAF) en 1973, mientres la Guerra de Yom Kippur.[14]

Guerra Civil Siria: Masacre y Batalla de Homs

[editar | editar la fonte]

Vease: Guerra Civil Siria y Sitiu de Homs

Ver tamién: Masacre de Homs
Edificiu en llapaes tres un bombardéu del exércitu siriu.
La ciudá de Homs destruyida pola guerra.

Depués de qu'en 2011 españara una revolución en Siria, la ciudá de Homs foi convirtiéndose nun polémicu puntu d'alcuentru de toos l'opositores del réxime. Diariamente había manifestaciones en contra del gobiernu, munches d'elles con una fuerte represión y violencia. Tres la fuercia desatamañao usada pol gobiernu, que causó delles muertes, bona parte de la población civil empezar a armar y empecipió una llucha armada en contra del exércitu gubernamental. Los combates arrobinárense por toa Siria, y pa fines de 2011 el conflictu convirtiérase nuna guerra civil. L'opositores armaos, xunto a desertores del Exércitu, formaren distintos grupos "rebeldes" que lluchaben pola llibertá del so país y el derrocamientu del gobiernu.

Homs convirtióse rápido na ciudá más conflictiva y discutiniu de la crisis. Los rebeldes entraron na ciudá y empezaron a invadila pa tener el so control. Esto provocó que'l gobiernu asediara la ciudá y empezara una batalla contra los sos enemigos, conocida anguaño como Sitiu de Homs, enfrentamientu que sigue vixente. Depués de meses de llucha y ante la efectiva meyora de los rebeldes, l'exércitu del presidente Bashar Al-Assad empecipió'l 03 de febreru de 2012 un despiadáu bombardéu qu'afaró a la ciudá y causó la muerte de más de 1.000 persones en dos meses. La ofensiva foi conocida como Masacre de Homs por cuenta de la so brutalidá. Posterior a eso, l'exércitu empecipió un ataque terrestre onde aumentaron entá más la violencia de la guerra. Por tou 2012, la ciudá empezó a trate afarada polos combates que se vivíen dientro d'ella.

Yá pal añu 2013, la batalla por Homs foi nun aumentu incontroláu y los combates vuélvense cada vez más feroces. Per otru llau, el gobiernu caltuvo sistemáticamente los sos bombardeos en zones residenciales, causando miles de muertos y un dañu enorme; barrios enteros fueron estropiaos y munchos d'ellos dafechu destruyíos, cerca de 650.000 persona abandonaron la ciudá y otres 13.000 morrieron productu del conflictu. Homs convirtióse na ciudá más afarada de tola Guerra Civil Siria [2][15][16]

Xeografía

[editar | editar la fonte]

La gobernación de Homs ye la más grande de Siria. Homs, capital de la provincia, ta asitiada nel centru oeste de Siria, a lo llargo de la vera oriental del Ríu Orontes nuna zona especialmente fértil. La ciudá atopar ente los valores estremos meridionales del Cordal d'Al-Ansariyah y el Monte El Líbanu, con vistes a la Fienda de Homs.
Por cuenta de la distancia, l'área alredor de Homs recibe munches más precipitaciones que les rexones del interior, al norte y al sur. Al este de Homs, ta'l desiertu de Siria.
El Llagu Homs, ye un llagu artificial, creáu por una gran represa d'orixe romanu. El llagu Homs ta al suroeste de Homs, asitiáu unos 125 quilómetros (78 milles) al sur d'Alepo y 34 quilómetros (21 milles) al sur de Hama, a mediu camín na carretera ente la capital Damascu y Aleppo. El ríu Orontes estrema a la ciudá en dos seiciones principales: Escontra l'este, nun terrén planu atópase'l centru de la ciudá y los principales barrios; al oeste, atópase'l barriu más recién y modernu d'Al-Waer. La ciudá estender por una superficie de 4.800 hectárees (19 milles cuadraes).

Homs atopar a 162 quilómetros (101 milles) al norte de Damascu, a 193 km (120 milles) al sur d'Alepo, a 47 km (29 milles) al sur de Hama y a 186 km (116 milles) al sureste de Latakia, na mariña mediterránea. Les ciudaes y pueblos cercanos inclúin Al-Qusayr al suroeste, Fairouzeh nel sureste, Zaidal al este, Shin, Marmarita y Zweitina al oeste, Mashrafah al nordeste, Al-ghantoo, Talbiseh y Al-Rastan al norte y Hula escontra'l noroeste.

Demografía

[editar | editar la fonte]

Homs foi una de les ciudaes de la Siria islámica más grandes nel sieglu XII, con una población de 7.000 habitantes.[17] Nel añu 1785, los habitantes de Homs rondaben los 2.000 y la población taba estremada casi por igual ente musulmanes y cristianos ortodoxos griegos. Mientres la década de 1860 rexistróse un aumentu na población hasta algamar ente 15.000 o 20.000 persones.[10] En 1907, Homs tenía unos 65.000 habitantes, de los cualos dos terceres partes yeren musulmanes y los restantes cristianos.[18] Nel censu 1981, la población xubía a 346.871, llegando a sumar 540.133 en 1994.[19][20] Acordies col censu realizáu en 2004 pola Oficina Central d'Estadística de Siria, Homs tenía una población de 652.609 de los cualos el 51,5% yeren homes y el 48,5% muyeres.[21] Nuna estimación independiente de 2005 la ciudá tenía 750.000 habitantes,[5] y en 2008 la población envalorar nunos 823.000.[22]

Población de Homs dende 1932.[23][21]

Evolución demográfica de Homs
193219601970197819811994200320042005200620082012
65,000137,217215,423306,000346,871540,133729,657652,609750,000798,781845,752900,492
Los datos de 2012 son estimativos.
(Fonte: Homs)
Población de Homs

Clima

[editar | editar la fonte]

Dada l'allugamientu de Homs recibe nidios orales del Mediterraneu. Como resultancia, la ciudá tien un clima muncho más nidiu que la cercana ciudá de Hama, con unes precipitaciones medies de 460 mm en llugar 360 mm, pero tamién esperimenta mayores vientos.[5]

  Parámetros climáticos permediu de Homs 
Mes Xin Feb Mar Abr May Xun Xnt Ago Set Och Pay Avi añal
Temperatura máxima media (°C) 11.1 13.0 16.6 21.6 27.0 30.8 32.3 32.8 31.3 26.9 19.1 12.5 22.9
Temperatura mínima media (°C) 2.8 3.3 5.6 9.2 13.0 17.1 19.8 20.1 17.5 12.7 7.0 3.8 11
Precipitación total (mm) 95.1 76.5 56.4 33.3 13.0 2.6 0.2 0 2.4 21.1 48.1 80.7 429.4
Díes de precipitaciones (≥ 1 mm) 13 15 10 6 3 0 0 0 1 4 7 11 70
Fonte: World Meteorological Organization

Educación

[editar | editar la fonte]
Facultá de Medicina na Universidá Al-Baath.

Homs alluga la Universidá Al-Baath, una de los cuatro mayores universidaes en Siria que foi fundada en 1979. Cola fundación d'inxeniería especialista, la universidá tien unu de los mayores cuerpos estudiantiles.[24] Alluga diverses facultaes incluyendo les de medicina, inxeniería, belles artes, y ciencies y un ampliu númberu d'instituciones de carreres de dos años (vocacionales).

Ye la única universidá del país que tien departamentos d'inxeniería petrolífera y medicina veterinaria.[25]

La universidá alemana en Wadi al-Nasarah abrió en 2004 y ta allugada a 30 kilometers (19 mi) al oest de la ciudá. En 2005, la Escuela Internacional de Choueifat abrió una escuela pela rodiada de la ciudá.[26] La Universidá Al-Andalus pa les Ciencies Médiques foi fundada en 2005 cerca de Homs, y construyó unu del so hospitales universitarios na ciudá.[27]

Hai 1.727 colexos y 15.000 guarderíes na gobernatura de Homs, la mayoría de les cualos son instalaciones públiques. En 2007, 375.000 estudiantes taben cursando educación elemental (6–15 años), 36.000 n'institutos (15–18 años), y en redol a 12.000 n'escueles de formación profesional.[28]

Cultura

[editar | editar la fonte]

Cocina

[editar | editar la fonte]

Anque la xente en Homs suel comer alimentos comunes en tola cocina llevantina, la ciudá ye conocida en toa Siria pola so propia cocina. Un platu destacáu ye'l Batarsh, una especie de Baba ganush fecha con yogur y ayu en llugar de tahina.[29] Homs ye tamién el llar d'una gran variedá de Kibbeh mishwiyyeh o "kibbeh a la parrilla", este ta compuestu por dos frisuelos de Kibbeh rellenu con carne molida de corderu, cocinaos con grasa de corderu y especies varies.[30] Batata mahshi ("papes rellenes") ye'l platu nativu en Homs y ta fechu de pataques baby rellenes con carne molida de corderu, piñones, y melaza de granada.[31] La ciudá especializar na cocina con un tipu de farina d'okra, conocíu como Bamya bi-l zayt ("okra con aceite d'oliva").[32]

Patiu d'un restorán de la ciudá.

Homs tien una gran variedá de restoranes, dalgunos de los más aclamaos son los que tán dientro del Hotel Safir: Mamma Mia y Mersia. El primeru ta especializáu en cocina italiana, ente que'l segundu sirve comida árabe. Pa la población llocal, los restoranes populares inclúin el Prince, que funciona como un tipu de restorán de comida rápida local, sirviendo Shawarma de pollu a la parrilla y otros alimentos sirios comunes, según los zusmios fechos en casa. Na Ciudá Vieya, arrexuntar restoranes de baxu costu a lo llargo de Shoukri al-Quwatly Street y vienden alimentos tradicionales similares, como'l Hummus, falafel, ensalaes variaes (mezze), kebabs y platos de pollu. Restoranes y cafés suelen ufiertar Narguiles y son un llugar común nel que los homes axuntar a fumar.[33]

Al igual qu'en Damascu y Aleppo, munches cases na ciudá vieya de Homs s'anovaron y convirtieron en restoranes especializaos en cocina llevantina. La más notable d'elles ye la Beit al-Agha, asitiada nun antiguu palaciu reformáu que data de mediaos del sieglu XIX d'arquiteutura otomana y mameluca, según el restorán Julia Dumna, que foi descritu como'l meyor exemplu de les cases tradicionales de Homs, coles sos piedres blanques y negres.[34][35]

Museos

[editar | editar la fonte]

Hai tres museos principales en Homs, dambos asitiaos na parte central de la ciudá. Azze Hrawe Palace, un antiguu palaciu de la dómina mameluca pertenecientes a Ali ibn Abi al-Fadl al-Azzhari, un subordináu de Baibars, el sultán mamelucu, que ye agora'l Muséu del Folclor Nacional.[36] Fora del edificiu hai un patiu, ocupáu nun llau por un liwan nuna gran terraza con una semi cúpula en forma de concha. Na paré d'enfrente, hai una escultura de dos lleones, símbolu de Baibars. El primer muséu construyíu na ciudá atopar a lo llargo de Shoukri al-Quwatly Street y contién una seleición d'artefactos de la rexón de Homs, que toma'l periodu ente les eres prehistórica ya islámica.Y el terceru Dar Arbush,un perantiguu Palaciu anterior a la dómina mameluca.[37]

Infraestructura local

[editar | editar la fonte]

Tresportes

[editar | editar la fonte]

Homs ye considerada como una base de tresportes en Siria, pol so allugamientu virtualmente centrada ente les ciudaes costeres y l'interior.[38] La terminal de buses principal ye Karnak, asitiada a lo llargo de la Cai Hama, 1.5 kilometers (0.93 mi) al norte del centru ciudadanu, pela rodiada. La terminal ufierta conexones a la mayoría de ciudaes siries y tamién a Beirut, El Líbanu.[39] Tamién tien conexones internacionales a El Líbanu, Xordania, Arabia Saudita y Turquía. Una segunda y "luxosa" estación d'autobuses atopa un pocu más al norte. Minibuses operen dende la estación de Karnak con destinos a Tartus, Palmira y Hama nel norte de Siria, según a Baalbek, Trípoli, y Beirut n'El Líbanu. Microbuses modernos tamién tienen la so base en Karnak pa viaxar a Hama y son usaos principalmente pa desplazamientos rápidos.

Homs tien una llarga estación de ferrocarril, con dos Chemins de Fer Syriens operando a diariu salíes a Damascu y Aleppo.[39] Los aeropuertos más próximos son l'Aeropuert Internacional Bassel Al-Assad en Latakia al oeste, l'Aeropuertu Internacional de Damascu al sur, l'Aeropuertu Internacional d'Aleppo al norte, y l'Aeropuertu de Palmyra nel desierto siriu, al este.

La cai Hama empieza na plaza del antiguu reló nel centru de la ciudá y crucia Homs de sur a norte, onde sigue xunto al barriu al-Khaldiyah na estación de Karnak, y xira escontra l'autovía Homs-Hama-Aleppo. La cai Quwatli, bautizada asina n'honor al antiguu presidente Shukri al-Quwatli, ye una cai curtio pero fundamental, que coneuta la plaza del antiguu reló y la plaza de Quwatli nel centru de Homs. Estremar en delles cais más pequeñes nel so términu occidental, una de les cualos ye la cai al-Dablan que ye la zona cmercial principal de la ciudá, y continua escontra l'oeste hasta coneutar cola autovía Homs-Trípoli. Na terminación oriental, la cai al-Quwatli continua como cai al-Hamidiyah que crucia l'antigua zona cristiana y sigue hasta'l final oriental de la ciudá. L'autovía Homs-Damascu highway crucia la ciudá dende'l sur, y tien la so final na plaza de Quwatli.[40]

Elementos destacaos

[editar | editar la fonte]
La nueva Torre del Reló en Homs

La ciudá ye famosa por si mesma, poles sos históriques mezquites y ilesies. Ye asina mesmu fácilmente reconocible polos sos dos torres del reló. L'antigua torre, encarada a la cai al-Hamidiya, foi construyida polos Mandatu francés de Siria franceses a empiezos de los trenta, y la nueva torre na plaza d'Al-Quwatli ta encarada a la cai al-Dablan. Homs ye tamién conocida polos sos zocos. sto entiende un conxuntu de cais estreches y cubiertes de puestos comerciales que s'estienden dende'l sur y l'este dende la Gran Mezquita escontra la ciudá antigua. Los zocos—dotaos de tiendes de verdures y ropes, y talleres pra carpinteros, artesanos, tapiceros, ferreros y afiladores— tán llenos de xente peles tardes.[41][42]

Homs y los terrenes de la contorna alluguen munchos monumentos, incluyendo un allugamientu patrimoniu de la humanidá, el Krak de los Caballeros y la Ciudadela de Saladino. Otros llugares destacaos son la Gran Mezquita d'Al-Nuri. Orixinalmente un templu paganu dedicáu a El-Gabal, foi consagrada como la Ilesia de San Xuan Bautista so dominiu bizantín. Más tarde, foi establecida como una mezquita de Vienres mientres la llei Árabe Islámica de Homs.[43] La Mezquita Khalid ibn al-Walid foi considerada "l'únicu edificiu con un verdaderu interés" en Homs y foi construyida nos últimos años d'ocupación otomana en Siria mientres la década de 1900. La mezquita recibe'l so nome del xeneral árabe Khalid Ibn Al Walid, que la so balta ta alcontrada dientro del edificiu.[44]

La Ilesia Um al-Zennar ("Ilesia de l'Apaición de la Virxe") foi construyida en 1852 sobre les bases d'una ilesia previa que databa del sieglu IV, y quiciabes del 59 D.C. La otra ilesia destacada en Homs ye la Ilesia de San Elián del sieglu V, construyida n'honor del mártir cristianu San Elián, que la so balta ta alcontrada na cripta.[45]

La ciudadela de Homs ta allugada n'unu de los mayores terrenales con restos históricos de Siria. La investigación arqueolóxica tuvo detenida hasta va unos años por cuenta de la ocupación militar de la zona. Los retos daten siquier de la Edá del bronce. Los amplios murios d'estilu islámicu fueron construyíos mientres el periodu Ayyubid y col sultán mamelucu Baibars llevar a cabu les restauraciones. Toos estos trabayos tán testificaos poles inscripciones na piedra, sicasí, delles inscripciones perdiéronse. En 1994, un equipu conxuntu de sirios y británicos estudiaron la ciudadela de Homs, grabando los restos de los murios y torres.[46]

Deportes

[editar | editar la fonte]
L'Estadiu Khalid ibn al-Walid, mayor recintu deportivu de la ciudá.

Al igual que nel restu del país el fútbol ye bien popular en Homs, que ye sede de dos de los más importantes clubes de fútbol a nivel nacional. L'Al Karamah FC foi fundáu en 1928 y ye unu de los más clubes deportivos más antiguos de Siria.[47] Ye llargamente reconocíu a nivel rexonal y nacional, en ganando ocho títulos de la Lliga Premier de Siria y otros tantos de títulos de la Copa de Siria, amás dichu equipu foi subcampeón na Lliga de Campeones de la AFC 2006.[48] El segundu club deportivu de la ciudá ye l'Al-Wathba SC, que foi fundáu en 1937. El llar de dambos equipos ye l'Estadiu Khalid ibn al-Walid que tien una capacidá pa 35.000 espectadores.[47][49] La llocalidá tamién ye'l llar d'una serie de conocíos deportistes, ente los que s'atopen incluyíos los futbolistes Firas Al-Khatib y Jehad Al-Hussain.

Ciudaes hermaniaes

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ Vailhé, Siméon. «Emesa». Catholic Encyclopedia. Robert Appleton Company. Consultáu'l 26 de febreru de 2009.
  2. ↑ 2,0 2,1 «guerra-en-siria-destruyo-homs-la-tercer-ciudá-mas-grande-de-esi-pais/ http://www.noticias24.com/semeyes/noticia/10807/en-semeyes-la guerra-en-siria-destruyo-homs-la-tercer-ciudá-mas-grande-de-esi-pais/».
  3. ↑ Bryant, Jacob (1807). A New System; or, an Analysis of Antient Mythology. Volume I. W. Marchant.
  4. ↑ Ball, 2000, pp. 34–35.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Dumper, 2007, p. 171.
  6. ↑ Gibbon and Ockley, 1870, p. 177.
  7. ↑ Grousset, René. Histoire des Croisades III.  p. 18. 
  8. ↑ Jackson, Peter (2007). «The Seventh Crusade, 1244-1254: Sources and Documents». Ashgate Publishing:  p. 256. ISBN 978-0-7546-5722-4. 
  9. ↑ Room, 2006, p. 167.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 Dumper, 2007, p. 173.
  11. ↑ Cleveland, 2000, p. 215.
  12. ↑ Commins, 2004, p. 130.
  13. ↑ Fisk, Robert. The fearful realities keeping the Assad regime in power The Independent. páxs.35-36. 2012-03-04. Retrieved on 10-10-2012.
  14. ↑ 14,0 14,1 Seale, 2007, p. 210.
  15. ↑ «http://noticias.terra.cl/mundu/mediu-oriente/destruyíes-dos-terceres-partes-de-la-region-siria-rebelde-de-homs-ong,a2b7414baaaaf310VgnCLD2000000dc6eb0aRCRD.html».
  16. ↑ «http://es.noticias.yahoo.com/destruyíes-dos-terceres-partes-la-regi%C3%B3n-siria-rebelde-145549302.html».
  17. ↑ Shatzmiller, 1994, p. 59.
  18. ↑ Cook, 1907, p. 362.
  19. ↑ Population Census Report (1981), Central Bureau of Statistics
  20. ↑ PUN Demographic Yearkbook (1999)
  21. ↑ 21,0 21,1 General Census of Population and Housing 2004. Oficina Central d'Estadística (CBS). Gobernación de Homs.
  22. ↑ Carter, 2008, p. 155.
  23. ↑ «World Gazeteer.com». Archiváu dende l'orixinal, el 12 d'abril de 2013.
  24. ↑ Beattie, 2000, p. 150.
  25. ↑ Collelo, Thomas. «Syria – Education». GPO for the Library of Congress; Syria: A Country Study. Consultáu'l 26 de febreru de 2009.
  26. ↑ «History and Achievements». The International School of Choueifat. Archiváu dende l'orixinal, el 7 de marzu de 2009. Consultáu'l 26 de febreru de 2009.
  27. ↑ «Overview». Al-Andalus University. Archiváu dende l'orixinal, el 12 d'abril de 2009. Consultáu'l 26 de febreru de 2009.
  28. ↑ «Directorate of Education in Homs» (árabe). SANA (7 de setiembre de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 25 d'agostu de 2008. Consultáu'l 26 de febreru de 2009.
  29. ↑ Wright, 2003, p. 63.
  30. ↑ Wright, 2003, p. 427.
  31. ↑ Wright, 2003, p. 223.
  32. ↑ Wright, 2003, p. 182.
  33. ↑ Carter, 2004, pp. 158–59.
  34. ↑ «Beit al-Agha Restaurant». Beit al-Agha Restaurant. Archiváu dende l'orixinal, el 11 de xunetu de 2009. Consultáu'l 10 d'ochobre de 2012.
  35. ↑ «Julia Dumna Restaurant» (árabe). eHoms. Archiváu dende l'orixinal, el 11 de xineru de 2009. Consultáu'l 10 d'ochobre de 2012.
  36. ↑ Carter, 2004, p. 158.
  37. ↑ Mannheim, 2001, p. 209.
  38. ↑ Mannheim, 2001, p. 204.
  39. ↑ 39,0 39,1 Carter, 2004, p. 159.
  40. ↑ Carter, 2008, p. 156.
  41. ↑ Beattie, 2001, p. 207.
  42. ↑ Carter, 2008, pp. 156–57.
  43. ↑ Mannheim, 2001, p. 205-206.
  44. ↑ Beattie, 2001, p. 53.
  45. ↑ Beattie, 2001, p. 208.
  46. ↑ King, Geoffrey (2002). «Archaeological fieldwork at the Citadel of Homs, Syria: 1995-1999». School of Oriental and African Studies. http://cat.inist.fr/?aModele=afficheN&cpsidt=15222300. Consultáu'l 17 de febreru de 2012. 
  47. ↑ 47,0 47,1 «Al-Karamah Sports Club». Welt Fussball Archive. Archiváu dende l'orixinal, el 2010-02-16. Consultáu'l 9 d'ochobre de 2012.
  48. ↑ Carter, 2004, p. 67.
  49. ↑ «Al-Wathba». Welt Fussball Archive. Archiváu dende l'orixinal, el 2012-03-17. Consultáu'l 9 d'ochobre de 2012.
  50. ↑ Câmara Municipal de Belo Horizonte. «Lei nᵘ8.272, de 26 de dezembro de 2001» (portugués). Archiváu dende l'orixinal, el 6 de xunetu de 2011. Consultáu'l 20 de febreru de 2009.
  51. ↑ The Syrian-Iranian Joint Supreme Committee meetings (n'árabe), Alwehda Publications, 8 de marzu de 2009, http://thawra.alwehda.gov.sy/_print_veiw.asp?FileName=20193318520090307225758, consultáu'l 9 de payares de 2010 

Bibliografía

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]