Kawanishi H8K

Kawanishi H8K
Το Kawanishi H8K
Τύποςαεράκατος μακράς ακτίνας δράσης
ΚατασκευαστήςKawanishi
Χώρα προέλευσηςΙαπωνία
ΣχεδιασμόςShizuo Kikuhara
Παρθενική πτήσηΙανουάριος 1941
Πρώτη παρουσίασηΦεβρουάριος 1942
Αποσύρθηκε1945
Κύριος χειριστήςΑεροπορία του Ιαπωνικού Αυτοκρατορικού Ναυτικού
Παραγωγή1941-45
Μονάδες που παρήχθησαν167

Το Kawanishi H8K ήταν τετρακινητήρια αεράκατος μεγάλης ακτίνας δράσης που χρησιμοποιήθηκε από το Ιαπωνικό Αυτοκρατορικό Ναυτικό στον ρόλο της ναυτικής αναγνώρισης και της προσβολής θαλάσσιων στόχων κατά την διάρκεια του Δευτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Αξιοποιήθηκαν και σαν μεταγωγικά. Οι Σύμμαχοι του έδωσαν την ονομασία Emily.

Σχεδίαση και ανάπτυξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ενώ ο προκάτοχος του H8K, το Kawanishi H6K, έμπαινε σε υπηρεσία το 1938 το Ναυτικό διέταξε την ανάπτυξη μιας ακόμα μεγαλύτερης αερακάτου που θα είχε μεγαλύτερη ακτίνα δράσης.[1][2] Το υψηλοπτέρυγο αεροσκάφος που προέκυψε ήταν ίσως το καλύτερο της κλάσης του που αναπτύχθηκε οπουδήποτε κατά την διάρκεια του πολέμου.[3][4][5] Κατά την διάρκεια του προγράμματος ανάπτυξης και δοκιμών παρουσιάσθηκαν αρκετά προβλήματα. Το πρωτότυπο είχε πολύ κακή συμπεριφορά στο νερό, κάτι που επιλύθηκε όταν επανασχεδιάστηκε το κύτος του και έγινε βαθύτερο.[6] Δύο ακόμα αεροσκάφη προπαραγωγής μπήκαν στο πρόγραμμα δοκιμών τον Δεκέμβριο του 1941.

Τα πρώτα αεροσκάφη παραγωγής που παρέλαβε το Ναυτικό ήταν τα 14 H8K1. Ακολούθησαν τα βελτιωμένα H8K2 που είχαν πολύ ισχυρό αμυντικό οπλισμό.[7] Το Η8Κ2, που είχε επίσης ισχυρότερους κινητήρες, ήταν η βασική έκδοση παραγωγής. Κατασκευάστηκαν επίσης 36 μεταγωγικά H8K2-L, γνωστά και σαν Seiku, που μπορούσαν να μεταφέρουν 62 στρατιώτες αλλά είχαν μικρότερη ακτίνα δράσης και μειωμένο αμυντικό οπλισμό.

Επιχειρησιακή ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα H8Κ2 χρησιμοποιήθηκαν εκτενώς σαν αναγνωριστικά, βομβαρδιστικά και μεταγωγικά σε όλη την διάρκεια του πολέμου στον Ειρηνικό.

Η πρώτη πολεμική αποστολή που εκτέλεσαν αεροσκάφη του τύπου πραγματοποιήθηκε την νύχτα της 4ης Μαρτίου 1942 και αφορούσε την προσβολή του Περλ Χάρμπορ από δύο αερακάτους. Επειδή τα αεροσκάφη δεν είχαν αρκετά μεγάλη ακτίνα δράσης για να πλήξουν τον στόχο τους, ανεφοδιάστηκαν από υποβρύχιο σε ατόλη περίπου 900 χλμ. βορειοδυτικά της Χαβάης από το στόχο τους. Εξ' αιτίας της κακής ορατότητας δεν προκάλεσαν σημαντικές ζημιές.[8]

Εκδόσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές: [9][10][11]

H8K1
Κατασκευάστηκε ένα πρωτότυπο και στην συνέχεια ακόμα τέσσερα συμπληρωματικά πρωτότυπα δοκιμών. Το αρχικό αεροσκάφος διέθετε κινητήρες Mitsubishi Mk4A Kasei 11, τα άλλα τέσσερα είχαν κινητήρες Mitsubishi MK4B Kasei 12. Το αρχικό πρωτότυπο μετασκευάστηκε στο μεταγωγικό H8K1-L τον Νοέμβριο του 1943.
H8K1
Πρώτη έκδοση παραγωγής, με κινητήρες MK4B Kasei 12.
H8K1-L
Ανακατασκευή του πρωτοτύπου H8K1 που μπορούσε να μεταφέρει μέχρι 41 επιβάτες.
H8K2
Κύρια έκδοση παραγωγής. Διέθετε δύο κινητήρες Mitsubishi MK4Q Kasei 22. Κάποια διέθεταν το πρώτο στην ιστορία ραντάρ αέρος επιφανείας.[12]
H8K2-L Seikū
Έκδοση μεταγωγικού του Η8Κ2 που μπορούσε να μεταφέρει ως 64 επιβάτες.
H8K3
Πειραματικό αεροσκάφος εξοπλισμένο με ανασυρόμενους πλωτήρες στα ακροπτέρυγα, ανασυρόμενο πυργίσκο πολυβόλων στην ράχη και άλλες μετατροπές προκειμένου να αυξηθεί η ταχύτητα. Κατασκευάστηκαν μονάχα δύο πρωτότυπα, που ήταν μετασκευές υπαρχόντων Η8Κ2. ;H8K4
Πρόκειται για μετατροπή των δύο H8K3 με τους ισχυρότερους κινητήρες MK4T Mitsubishi Kasei 25b των 1,825 hp.
H8K4-L
Έκδοση μεταγωγικού του H8K4, δεν κατασκευάστηκε.
G9K
Έκδοση που θα είχε συμβατικό αεροδρόμιο και θα επιχειρούσε από αεροδρόμια. Δεν κατασκευάστηκε.

Χρήστες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ιαπωνία Ιαπωνία [10][13]

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρόμοια αεροσκάφη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Francillon 1979, σελίδες 307, 547.
  2. ↑ Richards 1972, σελ. 242.
  3. ↑ Green 1972, σελ. 131.
  4. ↑ Van der Klaauw, σελ. 86.
  5. ↑ Francillon 1979, σελ. 312.
  6. ↑ Richards 1972, σελ. 244.
  7. ↑ Francillon 1979, σελ. 310.
  8. ↑ Raymer 1996, σελίδες 96–98.
  9. ↑ Famous Airplanes of the World (1994), pp. 19–22.
  10. ↑ 10,0 10,1 The Maru Mechanic (1979), pp. 71–73.
  11. ↑ Model Art (1999), pp. 61–69.
  12. ↑ Richards 1972, σελ. 262.
  13. ↑ Famous Airplanes of the World (1994), each pages.

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Bridgeman, Leonard. "The Kawanishi H8K2 “Emily”" Jane’s Fighting Aircraft of World War II. London: Studio, 1946. ISBN 978-1-85170-493-4.
  • Francillon, Ph.D., René J. Japanese Aircraft of the Pacific War. London: Putnam & Company, 1970 (2nd edition 1979). ISBN 978-0-370-30251-5.
  • Green, William. Warplanes of the Second World War, Volume Five: Flying Boats. London: Macdonald & Co.(Publishers) Ltd., 1962. ISBN 978-0-356-01449-4.
  • Raymer, E.C. Descent Into Darkness. Presidio Press, 1996. ISBN 0-89141-589-0.
  • Richards, M.C. "Kawanishi 4-Motor Flying-Boats (H6K 'Mavis' and H8K 'Emily')". Aircraft in Profile Volume 11. Windsor, Berkshire, UK: Profile Publications Ltd., 1972.
  • Van der Klaauw, Bart. Water- en Transportviegtuigen Wereldoorlog II (in Dutch). Alkmaar, the Netherlands: Uitgeverij de Alk. ISBN 978-90-6013-677-5.
  • Famous Airplanes of the World, No. 49 Type 2 Flying Boat, Bunrindō (Japan), November 1994.
  • The Maru Mechanic, No. 19 Feature, Type 2 Flying Boat, Ushio Shobō (Japan), November 1979.
  • Model Art No. 541, Special issue Type 2 Flying Boat and Imperial Japanese Navy Flying Boats, Model Art Co. Ltd., July 1999.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Kawanishi H8K στο Wikimedia Commons