Ο Σάκης Τόλης (γενν. Αθήνα, 29 Ιουνίου1972) είναι Έλληνας μουσικός, περισσότερο γνωστός ως ο κιθαρίστας και βασικός τραγουδιστής του ελληνικού black metal συγκροτήματος, Rotting Christ.[2] Ενώ, είναι γνωστός και με το καλλιτεχνικό του όνομα Necromayhem. Είναι, επίσης, και ένα από τα ιδρυτικά μέλη του συγκροτήματος —μαζί με τον αδελφό του τον Θέμη Τόλη — το οποίο είναι κι ένα από τα πιο γνωστά εγχώρια αυτού του είδους στο εξωτερικό.[3][4] Πέραν τούτου του συγκροτήματος συμμετέχει και στο συγκρότημα Thou Art Lord, με τους οποίους έχει κυκλοφορήσει 9 δίσκους συμπεριλαμβανομένων και των EP και Demos.[5] Ενώ από την άλλη, με τους Rotting Christ έχει κυκλοφορήσει 11 full-length δίσκους, 4 demo, 3 EP, 5 compilation, 3 split , 1 βίντεο, 2 single και μία ζωντανή εκτέλεση.[5] Ενώ, τέλος, έχει συμμετάσχει και σε αρκετούς δίσκους ελληνικών συγκροτημάτων όπως στους Nightrage και τους Astarte.[5]
Ο Αθανάσιος Τόλης γεννήθηκε στις 29 Ιουνίου του 1972. Μεγάλωσε στην περιοχή της Νέας Ιωνίας Αττικής. Την πρώτη του κιθάρα, όπως ο ίδιος αποκαλύπτει, την πήρε σε εφηβική ηλικία, κλέβοντας λεφτά από τους γονείς του.[6] Κατόπιν, με τον αδελφό του Θέμη Τόλη συγκρότησαν τους Rotting Christ, κυκλοφορώντας το πρώτο τους άλμπουμ το 1993, ονόματι Thy Mighty Contract,[7] αφού πρώτα είχαν κυκλοφορήσει διάφορα demo κ.λπ. Εντούτοις, ο δίσκος δε γνώρισε μεγάλη επιτυχία, παρ'όλα αυτά τους έδωσε το εισιτήριο για μια ευρωπαϊκή περιοδεία.[6] Οι μουσικές επιρροές του Τόλη αφορούσαν black metal συγκροτήματα όπως οι Venom, οι Celtic Frost και Bathory.[6] Παράλληλα, ο Τόλης και συγκεκριμένα το 1993, μαζί με τον The Magus, δημιούργησαν το συγκρότημα Thou Art Lord.[8]
Το 1994 ο Τόλης κυκλοφόρησε με τους Rotting Christ τον δίσκο Non Serviam. Μάλιστα, έχει κάνει και τατουάζ στην κοιλιακή του χώρα, τον τίτλο αυτού του δίσκου.[3] Ενώ, ούτε κι αυτός ο δίσκος σημείωσε, αρχικά, επιτυχία. Παρόλα αυτά, το 2005 κυκλοφόρησε ξανά και θεωρείται πλέον ένα από τα πιο επιτυχημένα του συγκροτήματος, με το ομώνυμο τραγούδι να παίζεται σχεδόν σε κάθε ζωντανή εκτέλεση του συγκροτήματος.[9] Όσον αφορά το ομώνυμο τραγούδι, αν και δεν μπορεί να ξεχωρίσει πιο είναι το αγαπημένο από τους Rotting Christ, είπε, ίσως είναι αυτό, σε μία συνέντευξή του. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε και με τους Thou Art Lord το Eosforos.
Το 1996 κυκλοφόρησε ξανά δύο δίσκους, το Triarchy of the Lost Lovers με τους Rotting Christ και το Apollyon με τους Thou Art Lord. Ενώ μέχρι το τέλος της δεκαετίας δεν είχε κυκλοφορήσει κανένα με τους δεύτερους και δύο με τους πρώτους, το A Dead Poem και το Sleep of the Angels 1997 και 1999 αντίστοιχα. Εκ των δύο το πρώτο, θεωρείται ένα από τα πιο καλά τους άλμπουμ, επίσης.[10]
Στην αρχή της νέας δεκαετίας ο Τόλης κυκλοφόρησε με τους Rotting Christ τον δίσκο Khronos. Ο δίσκος αυτός σηματοδότησε την επαναφορά του αρχικού τους ήχου, αφού στα δύο προηγούμενα άλμπουμ το συγκρότημα είχε πειραματιστεί με Doom Metal και Gothic Metal ήχους.[11] Δύο χρόνια αργότερα κυκλοφόρησε και το τρίτο άλμπουμ με τους Thou Art Lord, το DV8. Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί και δίσκο με τους Rotting Christ το Genesis, ο οποίος ακολούθησε το ύφος του προηγούμενου δίσκου, αλλά αυτή τη φορά είχε πιο πολλά στοιχεία από τα πρωτόλεια άλμπουμ τους.[12]
Το 2004 κυκλοφορεί με τους Rotting Christ το Sanctus Diavolos, το οποίο περιέχει ένα από τα πιο δημοφιλή τραγούδια του συγκροτήματος το Athanatoi Este. Στον δίσκο συμμετέχει και ο Gus G. Την επόμενη χρονιά κυκλοφόρησε με τους Thou Art Lord τον τέταρτο δίσκο τους, το Orgia Daemonicum.
Τα επόμενα δέκα χρόνια με τους Thou Art Lord κυκλοφόρησε μόνο έναν δίσκο, το The Regal Pulse of Lucifer. Ενώ με τους Rotting Christ τρία άλμπουμ. Οι τρεις δίσκοι αυτοί ήταν ένα ακόμα πειραματικό στάδιο για το συγκρότημα, και ο Τόλης ονόμασε αυτούς τους δίσκους "τριλογία". Ήταν το Theogonia το 2007, το οποίο περιέχει δύο από τα πιο γνωστά τραγούδια του συγκροτήματος το Keravnos Kivernitos και το Enuma Elish. Επίσης, αυτός ο δίσκος ψηφίστηκε ως ο καλύτερος μέταλ δίσκος της χρονιάς από το Metal Storm.[13] Κατόπιν, το 2010 κυκλοφόρησε το Aealo, ένας δίσκος, που εκτός από τα black metal στοιχεία του συγκροτήματος υπάρχουν και ελληνικά παραδοσιακά.[14] Και, τέλος, το 2013 κυκλοφόρησε το Κατά τον δαίμονα εαυτού.
Black Void - Antithesis (2022) - καλεσμένος φωνητικά σε "Dadaist Digust"
Manowar - Highlights from the Revenge of Odysseus (EP) (2022) - φιλοξενούμενη αφήγηση στις "Telemachus - Part I" (Με Konstantinos Kazakos ως αφηγητής) (Επίσης η λυρική πίστωση για "Odysseus & Calypso - The Island of Ogygia")
Incantvm - Strigae (2022) - (φωνητικά χορωδίας)
Insomnium - Anno 1696 (2023) - καλεσμένος φωνητικά σε "White Christ"
Damnation's Hammer - Into the Silent Nebula (2023) - φιλοξενούμενη αφήγηση στις "The Silent Nebula"