Steve Hofmeyr | |
---|---|
Agtergrondinligting | |
Gebore | 29 Augustus 1964 Pretoria |
Beroep(e) | Sanger, akteur, skrywer |
Instrumente | Stem |
Jare aktief | 1989–nou |
Webwerf | stevehofmeyr |
Steve Hofmeyr (gebore 29 Augustus 1964 in Pretoria) is 'n Suid-Afrikaanse sanger, liedjieskrywer, outeur, akteur en Afrikaanse taal- en politieke aktivis. Sedert 2006 is hy ook die gasheer van die kykNET-program Dis Hoe Dit Is met Steve.
Stephanus Johannes Hofmeyr is 'n afstammeling van die Hofmeyr-stamvader, Johann Heinrich of Jan Hinrick of Jan Hendrik Hofmeier of Hoffmeyer of Hofmeyr (1721–1806), se tweede oudste seun, Stephanus Johannes (1760–1826), 'n boer op die familieplaas Welgemeend in die Kaapse stadskom waarvan die herehuis sedert 1944 aan die Hoërskool Jan van Riebeeck behoort. Stephanus Johannes sr. se oudste seun was Jan Hendrik (1789–1862), 'n boer en wynkoper in Kaapstad. Sy vierde kind was ook Jan Hendrik (1818–1893), ook 'n boer op Welgemeend. Hierdie J.H. Hofmeyr se elfde kind, Stephanus Johannes (1859–1932), was eienaar en bestuurder van die perdebusdiens tussen Kloof- en Adderleystraat. Sy derde kind, Stephanus (Steve) Hofmeyr (1906–1944), was Steve Hofmeyr se oupa en 'n Rhodes-beurshouer asook medehoof van die Universiteitskorrespondensiekursusse in Pretoria. Steve se pa, Stephanus Johannes, is op 1 Junie 1941 gebore en op 5 Mei 1964 in Pretoria met Catharina Olivier (geb. 31 Maart 1945) getroud. Steve is die oudste van hul vyf kinders, almal seuns.
Sy Suid-Afrikaanse voorsate is dus:
Stephanus Johannes Hofmeyr is op 29 Augustus 1964 in Pretoria gebore as die oudste van vyf kinders, almal seuns. Sy ouers is Stephanus Johannes Hofmeyr en Catharina Olivier, wat op 5 Mei 1964 in Pretoria met mekaar getroud is. Sy oupa, na wie hy vernoem is, was ’n aanvoerder van die Ossewabrandwag se Stormjaers, ’n Rhodes-beurshouer en medehoof van Universiteitskorrespondensiekursusse in Pretoria.
Steve kry sy laerskoolopleiding in Pretoria en Hennenman in die Vrystaat en hy matrikuleer in 1982 aan Grey Kollege in Bloemfontein. Hierna ondergaan hy sy twee jaar verpligte militêre opleiding en studeer dan in 1985 en 1986 Drama aan die Pretoria Technikon, maar voltooi nie sy studies nie. Hy maak hierna veral naam as sanger en akteur.
Hy bly op ’n hoewe in Kyalami naby Johannesburg. In 1998 trou hy met die aktrise Natasha Sutherland en hulle het twee kinders, Sebastian Steve en Benjamin. Hulle ontmoet mekaar wanneer beide rolle vertolk in die sepie Egoli. Voor sy troue word hy die vader van nog drie ander kinders uit buite-egtelike verhoudings, naamlik Charissa by Chantelle Albertyn, Armand by Ansie Moller en Devon by Noline Fourie. Hy is deurentyd, voor en na sy troue, betrokke by verskeie liefdesverhoudings, onder andere vir meer as tien jaar met die fiksheidsinstruktrise Janine van der Vyver. Wanneer hierdie verhouding deur middel van voorbladberigte in koerante bekend word, lei dit tot vervreemding tussen hom en sy vrou.
In 2009 is hy en sy vrou uitmekaar, waarna hy weer ’n verhouding met Janine van der Vyver aanknoop. Hy vra haar om sy vrou te word op die omslag van sy CD Haloda, wat in 2011 uitgereik word, hoewel sy egskeiding op hierdie stadium steeds nie afgehandel is nie. Hulle raak verloof na afloop van die egskeiding en trou in Januarie 2014.
In 2008 moes hy ’n noodoperasie ondergaan weens ’n geperforeerde dikderm en daar was selfs op ’n stadium vir sy lewe gevrees, aangesien ’n soortgelyke toestand sy pa se dood veroorsaak het. In Augustus van dieselfde jaar ondergaan hy weer ’n operasie om die spysverteringskanaal na normaal te herstel deur die kolostomie te verwyder en weer die dikderm te heg.[1][2]
Hy is ’n omstrede persoonlikheid wat in verskeie polemieke betrokke is.
In 2006 by die Klein Karoo Nasionale Kunstefees rand hy ’n joernalis aan nadat dié ’n onvleiende opmerking oor sy skoene maak, terwyl hy in 2008 ’n koppie tee in die vroueredakteur van Die Huisgenoot se gesig gooi omdat hy vies is oor die mediadekking wat sy buite-egtelike liefdesverhoudings kry en die impak wat dit op sy huwelik het.
As selfaangestelde mondstuk van ’n oorwegend regse politieke groep maak hy gereeld openbare uitsprake wat wydverspreide reaksie tot gevolg het. By die Innibosfees van 2014 sing hy byvoorbeeld as protes teen die ANC-regering Die stem van die openbare verhoog en hits die teenwoordiges aan om dieselfde te doen. Hierna doen hy dit gereeld by sy daaropvolgende optredes. Die resultaat hiervan is verdelend, aangesien onder sy lojale ondersteuners daar klaarblyklik ’n sterk kerngroep is wat hom sal ondersteun ongeag wat hy doen, terwyl daar vele ander mense is wat glo dat dit onnodig is om doelbewus rassewrywing in die land te veroorsaak terwyl die rasse-atmosfeer in die land juis besig is om te versleg. Steve volg hierdie optredes van hom op met ’n twiet waarin hy beweer dat die swart mense self die argitekte van apartheid was, met die implikasie dat as groep hulle nie vir ander groepe aantreklik genoeg is vir integrasie nie.[3] Dit bring skerp botsings op sosiale media en in die normale media tussen die rassegroepe teweeg, met verskeie aksies en reaksies.[4] Die buiksprekerpop Chester Missing (stem van Conrad Koch) teiken hierna Steve se borge om hulle te oorreed om hom nie meer te borg nie, waarna Steve die pop dagvaar, met die argument dat hy slegs sy vryheid van spraak uitgeoefen het, terwyl die pop hom van sy inkomste beroof.[5] Die ewe kontroversiële taalaktivis Dan Roodt tree namens Steve in die hof op. Die kwessie van wat vryheid van spraak en wat haatspraak is, staan in die midde van die geskil. Die landdros Naren Sewnarain stel in Mei 2015 Hofmeyr se tussentydse beskermingsbevel teen Koch en die pop tersyde en beslis dat Hofmeyr se twiet rassisties was.
Kunstefeeste is na hierdie polemiek versigtig om Steve te nooi om daar op te tree, met meeste wat dit duidelik stel dat hulle nie ’n vendetta voer teen Hofmeyr nie, maar dat hulle geen verdelende gedrag sal toelaat op die feeste nie.[6] Steve se reaksie is om sy aanhangers aan te hits om diegene te boikot wat hom boikot. Hy en sy aanhangers stuur dan ook beledigende boodskappe aan diegene wat van hulle verskil. In Mei 2015 kondig hy aan dat hy ’n loopbaan in die politiek wil maak en sy eie politieke party wil stig sodra hy verseker is van genoeg steun. Verder beplan hy ’n webwerf met die naam PatriotZA, waarop hy video's sal versprei waarin hy sy politieke kommentare voorlees.
Sy blog op die Internet, Steve se Spoegblok, wat hy in 2006 begin, word per geleentheid deur www.satopsites.co.za aangewys as Suid-Afrika se #1 blog, Suid-Afrika se #1 webwerf, Suid-Afrika se #1 nuwe blog en Suid-Afrika se #1 Politieke blog.
In twee verskillende 2004 meningsopnames word hy aangewys as onderskeidelik die 32e en die 13e gewildste Suid-Afrikaner ooit.
Die betaaltelevisieverskaffer en Naspers-filiaal MultiChoice kondig op 30 April 2019 aan dat hy in die toekoms geen beeldmateriaal, insluitende argiefmateriaal, waarin Steve Hofmeyr verskyn, sal uitsaai nie.[7][8][9]
Op televisie is sy eerste rol in Guillam Woudberg, waarna sy rol as die skurk Bruce Beyers in die televisiereeks Agter elke man in 1986 hom regdeur Suid-Afrika bekend maak. Dit word opgevolg deur verskeie ander televisierolle in sepies soos Egoli en Sewende Laan en as gasheer in sy eie reeks Dis hoe dit is met Steve, terwyl hy ook in ’n dramareeks soos Getroud met rugby ’n rol vertolk.
Hy wen in 2003 ’n ATKV-toekenning vir die beste televisie-onderhoud in sy program Dis hoe dit is met Steve en in 2010 ontvang hy ’n toekenning van die Suid-Afrikaanse rolprent- en televisiebedryf (Safta) vir die beste kletsprogram met hierdie televisieprogram.
Hy tree ook op in rolprente soos Kampus, Agter elke man, No hero, A case of murder, Platteland en Treurgrond. Op die verhoog speel hy in produksies soos Summer holiday, Joseph and the Amazing Technicolour Dreamcoat en Sound of Music, terwyl hy ook die hoofrol vertolk in Dis hoe dit was, die drama wat die Hertzogpryswenner Deon Opperman oor sy lewe geskryf het.[10]
Reeds as jong seun sing hy in die kerkkoor en op elfjarige ouderdom begin hy reeds om liedjies te skryf.
As sanger verower baie van sy CD’s goue status en sy duet saam met die Belgiese superster Dana Winner, Vroeger bracht je bloemen (Vlaamse vertaling van Neil Diamond se komposisie You don’t bring me flowers), verower in 1997 die nommer twee posisie op België se treffersparade.
In 2001 toer hy deur Suid-Afrika met Beautiful Noise wat die lewe en musiek van Neil Diamond uitgebeeld het. Hy het in dié jaar ook sy DVD met dieselfde titel uitgereik. Die toer was 'n groot sukses met 224 konserte waarvan al die kaartjies uitverkoop was.
In 2004 word sy CD Toeka 2 met ’n SAMA-toekenning bekroon as die beste verkoper van alle CD’s in Suid-Afrika en in 2015 verwerf sy country-musiek-CD, If you could read my mind, binne ’n week goue status.
Altesaam verkoop hy meer as ’n miljoen CD’s, ’n rekord vir ’n plaaslike kunstenaar. Hy het al opgetree in Nederland, België, Nieu-Seeland, Australië, Kanada, die Verenigde Arabiese Emirate, Kenia, Namibië, Mauritius, die Seychelle en Comoro-eilande, Egipte, Zimbabwe, die Verenigde State van Amerika en Brittanje en het liedjies opgeneem in Los Angeles in Amerika. Hy is een van slegs twee Suid-Afrikaanse solo-kunstenaars wat daarin slaag om die Sun City Super Bowl uit te verkoop vir ’n optrede.
Van die liedjies wat Hofmeyr self geskryf het, is 150 reeds deur Suid-Afrikaanse en internasionale kunstenaars opgeneem.
Reeds op skool begin hy skryf en van sy werk verskyn in die skoolkoerant.
Hy maak sy debuut as digter in 1997 met die bundel Valkuns, hoewel Hofmeyer twee ander digbundels ook skryf, word slegs Valkuns gepubliseer. Oor sy ongepubliseerde bundels sê hy: "Ek het min illusies: hulle's nog ver van reg af".[11] en "Ek’s nie 'n grootse digter nie. Hulle is eintlik maar net ekonomiese liedjies of gekondenseerde lui gedagtetjies!"[12]
In Valkuns die titel dui op die vermoë om te oorleef nadat jy tot ’n val gekom het. Die val is dié van ’n ster (hetsy ’n glanspersoonlikheid of ’n werklike ster) en hierdie val vind mens dan ook in die lewenservarings van liefde, verhoudings, ouderdom en die dood, wat deur middel van die struktuur van die bundel teenoor die kosmos afgespeel en gerelativeer word. Die gedigte is merendeels eroties van aard en bevat min werklik oorspronklike digterlike sienings.[13][14][15] Van sy gedigte word opgeneem in Gerrit Komrij se bloemlesing Die Afrikaanse poësie in ’n duisend en enkele gedigte.
Sy grootste hoogtes as skrywer behaal hy met sy novelles en romans. Die novelle Vier briewe vir Jan Ellis handel oor ’n posbode wat onskuldig diep in die moeilikheid beland. Die karakters is uitgelewer aan die kerkleiers, regstelsel en gemeenskap wat hulpeloses lelik in die steek laat. Weens ’n sameloop van omstandighede beland Jan Ellis vir veertig jaar in die tronk. Wanneer hy eindelik uit die tronk kom, het hy slegs ’n paar uur oor om te leef en vier briewe wat hy moet aflewer.[16] Lizz Meiring verwerk hierdie novelle vir die verhoog en dit debuteer in 2013 by die Suidoosterfees in Kaapstad.
Die verste uur is ’n fantasie-roman gebaseer op ’n tema van die Franse Barok komponis Jean-Philippe Rameau. Dr. Arnold du Plessis, wetenskaplike en Rameau-kenner, verdwyn spoorloos en sy vrou stel die fisikastudent Jamie van der Merwe aan om hom te probeer vind. Du Plessis het ontdek hoe om deur tyd te reis deur gebruik te maak van Rameau se harmonieë. Jamie doen hom dit na en beland in sy oupagrootjie se lyf tydens die Anglo-Boereoorlog, waar hy versuim om generaal Cronjé se hensop-bevel uit te voer, met die resultaat dat die Boere die oorlog wen. Die Pretoria van 2011 word dan ’n heel ander plek, ’n Utopia vir wit Afrikaners.[17][18]
Kapabel is sy derde roman, waarin hy die vraag vra of dit moontlik is om van jouself, jou lewe en jou verlede te ontsnap, waar die gebeure geïnspireer is deur die lewe van die verdwene bendeleier Ralph Haynes. Danie Fourie verander sy identiteit na Desmond Faure, wat as swendelaar en bedrieër groot bedrae geld uit onskuldige slagoffers wring. Die titel verwys na die moeder se geloof dat haar seun kapabel is en sy bestaande omstandighede kan verduidelik word daardeur dat hy steeds ’n produk-in-wording is, op pad na sy volle wasdom.[19]
In Laaste dans, Drienie lei ’n anonieme oproep luitenant Muller Joubert, ’n woordvoerder by die SAPD se Brooklyn-kantoor, en ’n kollega na ’n ouetehuis en ’n 91-jarige vrou wat van moord aangekla word. Joubert besef daar is meer aan die aanklag en só begin sy soeke na die tragiese verhaal agter Drienie se laaste dans, wat hom terugneem na die tyd voor en ná die Tweede Wêreldoorlog. In die proses raak hy halsoorkop verlief op sy kollega, kaptein Sonja Basson. Geskiedenis, en veral dié van die Ossewabrandwag en sy Stormjaers, beslaan ’n groot deel van die boek maar in sy wese is dit ’n liefdesverhaal van twee broers (Jurgen en Dawid Bremer) en een vrou (Drienie Engelbrecht) en die oorlog wat gesorg het dat niks ooit weer dieselfde sou wees nie.[20][21]
Jêmbekseep is ’n boek met opmerkings en aanhalings van hom oor allerhande sake, insluitende politiek, godsdiens en seks.
Mense van my asem is sy outobiografie.
Na die samesmelting van die Hoërskool Vereeniging en die Hoër Tegniese Skool Vereeniging in 2012 om die Vereeniging Gimnasium te word, skryf hy die skoollied vir die nuwe skool.
Hofmeyr skryf ook die ongepubliseerde draaiboek vir ’n rolprent getiteld Snapshots from God, wat aan die Skedelkus in Namibië afspeel.[22]
Met die bekendstelling van die jaarlikse Ghoema-pryse vir Afrikaanse musiek in 2012 word hy met ’n spesiale Diamantprys vereer vir sy loopbaan en goeie CD-verkope, aangesien hy op hierdie stadium reeds meer as 2 miljoen eenhede verkoop het. By dieselfde geleentheid verower hy Ghoema-pryse vir die beste manskunstenaar en vir beste kontemporêre album vir Haloda.
Titel | Opmerking | |
---|---|---|
1989 | Desertbound | Platinumstatus. |
1990 | Only Me | Goue status. |
1991 | Steve | Goue status. |
1992 | No Hero | Klankbaan van die film No Hero, goue status. |
1993 | Tribute | Platinumstatus. |
1994 | Die Treffers / The Hits | Platinumstatus. |
1994 | Tribute, Vol.2 | |
1996 | Decade of Steve Hofmeyr | Goue status. Ook op video uitgereik. |
1997 | True to You | Goue status |
1997 | Die Bloubul Song | Enkelsnit, multiplatinumstatus. |
1997 | Close to You | Enkelsnit. |
1999 | Southern Cross | Goue status |
2000 | Beautiful Noise | Multiplatinumstatus |
2000 | Grootste Treffers Vol.2 | Platinumstatus |
2002 | Engele Om Ons | Goue status |
2003 | Toeka | Multiplatinumstatus |
2004 | Toeka 2 | Multiplatinumstatus |
2005 | Grootste Platinum Treffers | Dubbel-CD, multiplatinumstatus. |
2006 | Laaities en Ladies | Goue status. |
2007 | Waarmaker | |
2010 | Duisend en Een | |
2011 | Haloda |
Wikimedia Commons bevat media in verband met Steve Hofmeyr. |