Το Ε16Α αναπτύχθηκε μετά από απαίτηση που εξέδωσε το Ναυτικό το 1939 και αφορούσε την δημιουργία του αντικαταστάτη του αναγνωριστικού Aichi E13A.[2] Πρέπει να σημειωθεί ότι όταν εκδόθηκε η απαίτηση το Ε13Α δεν είχε ενταχθεί ακόμα σε υπηρεσία.[2] Εξ αιτίας διαφωνιών σχετικά με τις απαιτήσεις, λίγοι κατασκευαστές υπέβαλαν προτάσεις. Το 1941 εκδόθηκε νέα απαίτηση, αυτή την φορά επικεντρωμένη στο σχέδιο ΑΜ-22 των Kishiro Matsuo και Yasuhiro Ozawa της Aichi.[2] Το πρώτο ΑΜ-22, που αργότερα μετονομάστηκε σε Ε16Α1, ολοκληρώθηκε τον Μάιο του 1942. Ήταν ένα χαμηλοπτέρυγο μονοπλάνο συμβατικής σχεδίασης, εξοπλισμένο με δύο πλωτήρες. Ασυνήθιστο χαρακτηριστικό του ήταν ότι διέθετε φρένα βύθισης ώστε να μπορεί δευτερευόντως να χρησιμοποιηθεί σαν βομβαρδιστικό κάθετης εφόρμησης.
Αρχική έκδοση με κινητήρα Mitsubishi MK8A Kinsei 51 των 1300 hp. Ήταν οπλισμένα με δύο πολυβόλα των 7,7 mm που έβαλαν μπροστά και άλλο ένα για προστασία στο πίσω μέρος.
E16A1 Zuiun Model 11
Βασική έκδοση παραγωγής. Είχαν ίδιο κινητήρα με τα πρωτότυπα αλλά δύο πυροβόλα των 20 mm που έβαλαν μπροστά και ένα βαρύ πολυβόλο των 13 mm στο πίσω μέρος.
E16A2 Zuiun Model 12
Ένα πρωτότυπο με αστεροειδή κινητήρα Mitsubishi MK8P Kinsei 62 ισχύος 1560 hp. Το μοναδικό πρωτότυπο, που ήταν μετατροπή ενός Ε16Α1 παραγωγής, δεν ολοκληρώθηκε.
Francillon, Ph.D., René J. Japanese Aircraft of the Pacific War. London: Putnam & Company Ltd., 1979. ISBN 0-370-30251-6.
Green, William. "Aichi E16A1 Zui-un (Paul)" War Planes of the Second World War, Volume Six: Floatplanes. London: Macdonald & Co.(Publishers) Ltd., 1962, pp. 116-118.
Taylor, Michael J.H. Jane's Encyclopedia of Aviation. London: Studio Editions, 1989, p. 43.
Bunrindō (Ιαπωνία)
Kōku-Fan Illustrated Special, Japanese Military Aircraft Illustrated Vol. 3 "Recinnaissance/Flying-boat/Trainer/Transport", January 1983
Famous Airplanes of the World No. 47 "Imperial Japanese Navy Reconnaissance Seaplane", July 1994