Yokosuka K5Y | |
---|---|
![]() Το Yokosuka K5Y. | |
Τύπος | εκπαιδευτικό αεροσκάφος |
Κατασκευαστής | Yokosuka |
Χώρα προέλευσης | Ιαπωνία |
Παρθενική πτήση | 1933 |
Κύριος χειριστής | Αεροπορική Υπηρεσία του Ιαπωνικού Αυτοκρατορικού Ναυτικού |
Παραγωγή | 1934-1945 |
Μονάδες που παρήχθησαν | 5770 |
Το Yokosuka K5Y ήταν διθέσιο διπλάνο εκπαιδευτικό αεροσκάφος του Ιαπωνικού Αυτοκρατορικού Ναυτικού από τα μέσα της δεκαετίας του 1930 και κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Όπως όλα τα ιαπωνικά εκπαιδευτικά, σε υπηρεσία τα K5Y ήταν βαμμένα πορτοκαλί και έτσι τους αποδόθηκε το προσωνύμιο «κόκκινη λιβελούλα». Οι Σύμμαχοι απέδωσαν στον συγκεκριμένο τύπο αεροσκάφους την ονομασία αναφοράς «Willow».
Η βύθιση του αμερικάνικου αντιτορπιλικού USS Callaghan στις 28 Ιουλίου 1945 ήταν η τελευταία απώλεια πλοίου εξαιτίας επίθεσης καμικάζι και πραγματοποιήθηκε από ένα K5Y.[1]
Σχεδιαστικά το K5Y ήταν βασισμένο στο εκπαιδευτικό τύπου 91, το οποίο αντιμετώπιζε ζητήματα ευστάθειας που οδήγησαν το 1933 την Kawanishi στην απόφαση να τροποποιήσει σημαντικά το αρχικό σχέδιο. Τα K5Y εντάχθηκαν σε υπηρεσία το 1934 και παρέμειναν σε χρήση μέχρι το τέλος του παγκοσμίου πολέμου. Τα K5Y1 διέθεταν σταθερό σύστημα προσγείωσης και επιχειρούσαν από αεροδρόμια ενώ τα K5Y2 και K5Y3 ήταν υδροπλάνα. Η Kawanishi ολοκλήρωσε εξήντα μονάδες στις εγκαταστάσεις της, έπειτα η παραγωγή συνεχίστηκε από τις εταιρείες Watanabe (556 μονάδες), Mitsubishi (60 μονάδες), Hitachi (1393 μονάδες), Yokosuka (75 μονάδες), Nakajima (24 μονάδες), Nippon (2733 μονάδες) και Fuji (896 μονάδες). Συνολικά ολοκληρώθηκαν 5770 αεροσκάφη, καθιστώντας τα K5Y τα σημαντικότερα αεροσκάφη ενδιάμεσης εκπαίδευσης του Αυτοκρατορικού Ναυτικού.
Είχε προταθεί η ανάπτυξη δύο επιπλέον εκδόσεων με σταθερό σύστημα προσγείωσης, που εν τέλει δεν ευοδώθηκε: το K5Y4 με κινητήρα Amakaze 21A μέγιστης ισχύος 480 hp και το K5Y5 με κινητήρα Amakaze 15 των 515 hp.[2]