Arado Ar 197

Arado Ar 197
(dane dla prototypu V3)

Arado Ar 197 ok. 1937
Dane podstawowe
Państwo	III Rzesza
Producent	Arado Flugzeugwerke G. m. b. H.
Typ	jednomiejscowy myśliwiec pokładowy
Konstrukcja	jednosilnikowy dwupłatowiec o konstrukcji metalowej, kabina zakryta, podwozie stałe, niechowane
Załoga	1
Historia
Data oblotu	wiosna 1937
Liczba egz.	3 (V1, V2, V3)
Dane techniczne
Napęd	jeden dziewięciocylindrowy silnik gwiazdowy BMW 132 Dc chłodzony powietrzem
Moc	647 kW
Wymiary
Rozpiętość	11 m
Długość	9,2 m
Wysokość	3,6 m
Powierzchnia nośna	37,8 m²
Masa
Własna	1814 kg
Startowa	3212 kg
Osiągi
Prędkość maks.	400 km/h na wys. 2500 m
Prędkość przelotowa	350 km/h na wys. 1500 m
Prędkość wznoszenia	5,3 min na wys. 4000 m
Pułap	8600 m
Zasięg	700 km (z dodatkowym zbiornikiem paliwa 1640 km)
Dane operacyjne
Uzbrojenie
dwa działka MG FF kalibru 20 mm, dwa karabiny maszynowe MG 17 kalibru 7,9 mm, cztery bomby SC 50 podwieszane pod dolnym skrzydłem
Użytkownicy
Niemcy
Multimedia w Wikimedia Commons

Silnik BMW 132 eksponowany w MLP w Krakowie.

Arado Ar 197 – niemiecki dwupłatowiec z czasów II wojny światowej.

Historia

Prace nad opracowaniem myśliwca pokładowego dla lotniskowca "Graf Zeppelin" firma Arado rozpoczęła w 1936 r. Za punkt wyjścia do nowej konstrukcji przyjęto wcześniej opracowaną maszynę Arado Ar 68. W prototypie Ar 197 V1 (o znakach rejestracyjnych D-ITSE) zastosowano silnik rzędowy Daimler-Benz DB 600 V o mocy 910 KM z trójłopatowym śmigłem o przestawnym skoku. Jego oblotu dokonano w 1937 r. w Warnemünde. Prototyp V2 (D-IVLE) został wyposażony w silnik gwiazdowy BMW 132 J o mocy 815 KM. W prototypie V3 zamontowano silnik gwiazdowy BMW 132Dc o mocy 880 KM^[1][2]. Ten egzemplarz miał również możliwość przenoszenia dodatkowego zbiornika paliwa, został również uzbrojony w dwa działka MG FF 20 mm w górnym skrzydle (z zapasem 60. pocisków) i w dwa stałe karabiny maszynowe MG 17 7,9 mm w kadłubie. Samolot mógł przenosić cztery 50-kilogramowe bomby SC50^[3].

Z uwagi na osiągi poniżej oczekiwań program rozwoju Ar 197 został zarzucony na rzecz Bf 109T. Zbudowano jedynie trzy egzemplarze prototypowe^[4].

Konstrukcja

Dwupłatowy samolot myśliwski przeznaczony do operowania z pokładu lotniskowca. Kadłub o przekroju owalnym, w przedniej części kryty blachą, dalej płótnem. Kabina pilota zakryta. Skrzydła o różnej rozpiętości, komora płatów wzmocniona zastrzałami w kształcie litery N. Oba płaty były wyposażone w lotki kryte płótnem. Podwozie stałe z kółkiem ogonowym i hakiem do lądowania na lotniskowcu. W przypadku wodowania pilot miał możliwość odstrzelenia podwozia^[5].

Przypisy

1. Kranzhoff 1996 ↓, s. 81.
2. Green, Swanborough 2001 ↓, s. 24.
3. Nowarra, t.1 1993 ↓, s. 59.
4. Lepage 2009 ↓, s. 334.
5. Murawski 1996 ↓, s. 28.

Bibliografia

• William Green, Gordon Swanborough: The Complete Book of Fighters. London: Salamander Book, 2001. ISBN 0840662691.
• Jörg A. Kranzhoff: Arado : Geschichte eines Flugzeugwerks. Oberhaching: Aviatic-Verl., 1996. ISBN 3-925505-27-X. OCLC 635367128.
• Jean-Denis Lepage: Aircraft of the Luftwaffe, 1935-1945 : an illustrated guide. Jefferson: McFarland & Co., 2009. ISBN 978-0-7864-5280-4. OCLC 335189392.
• Tomasz Murawski: Samoloty Luftwaffe 1939-1945. T. 1. Warszawa: Lampart, 1996, seria: Ilustrowana encyklopedia techniki wojskowej. ISBN 978-83-86776-00-9. OCLC 749671355.
• Heinz J. Nowarra: Die deutsche Luftrüstung 1933-1945. T. 1: Flugzeugtypen AEG - Dornier. Koblenz: Bernard & Graefe Verlag, 1993. ISBN 3-7637-5465-2. OCLC 722044393.