Edmond Frémy | |||||
---|---|---|---|---|---|
Persona informo | |||||
Edmond Frémy | |||||
Naskiĝo | 22-an de februaro 1814 en Versailles | ||||
Morto | 3-an de februaro 1894 (79-jaraĝa) en Parizo | ||||
Lingvoj | franca vd | ||||
Ŝtataneco | Francio vd | ||||
Familio | |||||
Gefratoj | Arnould Frémy (en) vd | ||||
Profesio | |||||
Okupo | inorganic chemist (en) sciencisto kemiisto universitata instruisto executive (en) vd | ||||
Laborkampo | Neorganika kemio, kemio, organika kemio, neŭrokemio, fermentado kaj kemia inĝenierarto vd | ||||
Aktiva en | Parizo vd | ||||
| |||||
| |||||
| |||||
vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Edmond Frémy (1814-1894) estis franca kemiisto, kiu studis la laktan fermentadon, la klorofilon, tartratan acidon, pektinon, ktp. Li sukcedis al Gay-Lussac (1778-1850) en la katedro pri kemio de la Nacia Muzeo pri Naturhistorio de Parizo kie, inter 1879 kaj 1891 li fariĝis direktoro. Li estis membro de la Akademio pri Sciencoj de Francio kaj ankaŭ prezidanto en 1875.
Li studis kaj klarigis la strukturojn de la lecitinoj, kontribuis por la studoj pri la fabrikado de fero kaj ŝtalo, sulfata acido[1], vitro, papero kaj rimarkindiĝis pro la sapigo de la grasoj kun sulfata acido kaj la uzo de la palmitata acido[2] en la fabrikado de kandeloj[3]. En la lastaj jaroj de sia vivo, li studis la demandon pri alumini-produktado[4] laŭ ties kristaleca formo kaj li sukcesis estigi rubenajn gemojn identajn al la natura gemo, kaj laŭ la vidpunkto pri la kemia kombinaĵo, kaj pri ties fizikaj proprecoj.